راهندازی یک شبکه LAN

رای اتصال کامپیوتر هایی که در فاصله ای نه چندان دور از یکدیگر قرار دارند راههای مختلفی وجود دارد که عبارتند از :

1.       سیم کشی دیتا به صورت تو کار در حین ساخت ساختمان که امروز بسیار متداول است .

در این روش همان گونه که برای برق ساختمان از قبل نقشه می کشند و مثلا جای کلید ها و پریز ها را مشخص می کنند برای شبکه کامپیوتری هم نقشه کشی و سیم کشی می کنند .

2.       قرار دادن سیم ها در کف اتاق و اتصال کامپیوتر هایی که در یک اتاق قرار دارند .

3.       استفاده از فناوری بی سیم

4.       استفاده از سیم کشی برق داخل ساختمان

5.       استفاده از سیم کشی تلفن داخل ساختمان

هر یک از این روش ها ، مزایا و معایب خاص خود را دارند اما برای به اشتراک گذاشتن چاپگر ، فایل ها و اینتر نت باید کامپیوتر ها را به نحو صحیح و مناسبی تنظیم و آماده کنید و فرق نمی کند که کدام روش را انتخاب کرده باشید

به همین دلیل کار را از همین نقطه شروع می کنیم از آنجا که ویندوز  ایکس پی  پر استفاده ترین ویندوز ها در منازل و دفاتر کوچک هست نحوه اشتراک گذاری منابع در این ویندوز را مورد بحث قرار می دهیم هر چند در مورد سایر ویندوز ها مفاهیم تغییر نمی کند .

 

گام های اولیه :

برای راه اندازی شبکه در منزل خود این سه کار را باید انجام دهیم :

1.       انتخاب فناوری مناسب شبکه که مورد نظر در این مقاله اترنت استاندارد است

2.       خرید و نصب سخت افزار مناسب این کار، که اصلی ترین آنها کارت شبکه برای هر یک از این کامپیوتر ها و یک هاب – سوییچ است

3.       تنظیم و آماده سازی سیستم ها به نحوی که بتوانند همدیگر را ببینند و اصطلاحا با یکدیگر صحبت کنند

از این سه مرحله قدم سوم از همه مهم تر است .

ویندوز ایکس پی قسمتی به نام NETWORK SETUP WIZARD دارد که تنظیمات شبکه را برای شما انجام می دهد .

به غیر از این متخصصان هستند که در ازای دریافت دستمزد ، شبکه شما را در محل راه می اندازند .

نام گذاری کامپیوتر ها ، به اشتراک گذاشتن چاپگر ها ، فایل ها و اتصالات اینترنتی ،اساسی ترین کارهایی هستند که این افراد برای شما انجام می دهند .

اما اگر با مشکلی مواجه بشوید یا تنظیمات کامپیوتر تان بهم بخورد ، باید بتوانید خودتان شبکه را تنظیم کنید .

کلا بد نیست مفاهیم و اصول راه اندازی یک شبکه کامپیوتری را بدانید تا به هنگام ضرورت خودتان بتوانید دست به کار شوید .

به طور کلی کار هایی که باید انجام دهید تا یک شبکه (( مرده)) را ((زنده)) کنید و به بهره برداری از آن بپردازید ، از این قرار است :

·        نام گذاری کامپیوتر

·        دادن آدرس IP

·        به اشتراک گذاشتن فایل ها

·        به اشتراک گذاشتن چاپگر

·        انجام تنظیمات امنیتی

·        به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت

 

نام گذاری کامپیوتر:

بعد از نصب سخت افزار های مورد نیاز برای راه اندازی شبکه ، نوبت به نصب نرم افزار های آن می رسد. 
در اولین قدم باید برای تک تک کامپیوتر های موجود در شبکه خود اسمی منحصر به فرد و غیر تکراری انتخاب کنید .

علاوه بر اسم کامپیوتر اسم گروه کاری یا WORK GROUP هم مهم است . تمام کامپیوتر های یک شبکه باید عضو یک گروه کاری باشند .

ویندوز اکس پی :

برای نام گذاری کامپیوتر در ویندوز اکس پی این مراحل را دنبال کنید :

1-پنجره control panel را باز کنید

2-اگر حالت نمایش آیکون ها به صورت کلاسیک نیست روی لینک classic new کلیک کنید .در این حالت بر نامه system را اجرا کنید .

3-در کادر محاوره ظاهر شده صفحه computer name را انتخاب کنید

4- بر روی گزینه change کلیک کنید .

- همان طور که ملا حظه می کنید کامپیوتر یک اسم کامل دارد و یک گروه کاری .

6-در کادر اول اسمی را تایپ کنید که می خواهید به کامپیوتر تان اختصاص دهید . این اسم هر چیزی می تواند باشد ، فقط نباید تکراری باشد . مثلا اسم کامپیونر اول را pc 1  بگذارید .

7-در کادر دوم اسمی را که می خواهید به گروه کاری خود اختصاص دهید وارد کنید .مثلا My office یا My Home یا هر چیز دیگر . حتی خودWork Group  هم بد نیست .

8- در پایان OK و دوباره OK را بزنید . اگر ویندوز خواست ری استارت کند قبول کنید .

 

 

آدرس IP

آدرس IP نشانی هر کامپیوتر در شبکه است . کامپیوتر از طریق این نشانی است که یکدیگر را در شبکه پیدا می کنند .

در هر شبکه آدرس IP هر کامپیوتر باید منحصر به فرد و غیر تکراری باشد .

در باره IP و آدرس دهی از این طریق ، زیاد میتوان صحبت کرد ، اما از آنجا که در این مقاله قصد پرداختن به تئوری را نداریم بلا فاصله دست به کار می شویم . فقط ذکر این نکته را ضروری میدانیم که آدرس IP در واقع یک شماره چهار قسمتی است . هر قسمت عددی از 0 تا 2555 است که با علامت نقطه از قسمت بعدی جدا می شود .

مثلا 192.168.0.1 یک آدرس IP است . مفهوم دیگر Subnet Mask است ، که توضیح آن هم از حوصله این مقاله خارج است . فقط این را قبول کنید که در یک شبکه کوچک ، subnet mask را به صورت 255.255.255.00 تعیین می کنیم .

در یک شبکه کوچک ، برای تمام کامپیوتر ها سه قسمت اول آدرس IP را یکسان می گیریم و فقط قسمت چهارم را برای هر کامپیوتر عدد متفاوتی  را در نظر می گیریم .

مثلا در کامپیوتر اول آدرس 192.168.0.1 و برای کامپیوتر دوم آدرس 192.168.0.2 را می نویسیم و به همین ترتیب در بقیه کامپیوتر ها قسمت چهارم آدرس IP  را عدد متفاوتی را می دهیم .

1-     طریق کنترل پنل  را باز کرده و  Network Connections را انتخاب کنید

2-     بر روی آیکون Local area connection کلیک راست کرده و گزینه properties را انتخاب کنید .

1-     در پنجره بعدی روی Internet Protocol (TCP/IP) کلیک کرده و کلید Properties را کلیک نماید .

1-     طبق توضیحات فوق IP مورد نظر و سایر اطلاعات را وارد کنید

2-      دکمه OK و دوباره OK را بزنید.

بعد از این که به همین ترتیب به بقیه کامپیوترها هم آدرسIP دادید، نوبت به share کردن فایل‌ها و فولدرها می‌رسد. شبکه‌ای که نتواند فایل‌هایش را با دیگران سهیم کند، زیاد به درد نمی‌خورد. مثلاً می‌توانید مجموعه فایل‌های MP3 و موسیقی خود را در یکی از کامپیوترها بگذارید و با share کردن آنها، به بقیه کامپیوترها هم اجازه دسترسی بدهید.

به اشتراک گذاشتن فایل‌ها ( Sharing )

یکی از کاربردهای اصلی شبکه، به اشتراک گذاشتن فایل‌ها میان کامپیوترها است. این کار در ویندوز، به ویژه ویندوز اکس‌پی، بسیار آسان است.

ویندوز ایکس پی

پنجره My Computer یا Windows Explorer را باز و فولدری را پیدا کنید که می‌خواهید فایل‌های آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. سپس با کلیکِ راست روی آن فولدر، گزینه Sharing and Security را انتخاب کنید. در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه Sharing بروید. حالا گزینه Share this folder را انتخاب کنید و اسمی را برای فولدر تایپ کنید که می‌خواهید در شبکه به آن اسم شناخته شود.

وقتی فولدری را در شبکه به اشتراک می‌گذارید، این اختیار را دارید که نوع دسترسی به آن ( و فایل‌های موجود در آن ) را تعیین کنید. این دسترسی می‌تواند به صورت فقط خواندنی (read-only) باشد، یا دسترسی کامل (full control)  . وقتی دسترسی به صورت فقط خواندنی باشد، کاربر اجازه ندارد فولدر را حذف یا چیزی داخل آن کپی کند، اما می‌تواند محتوای فولدر را مشاهده و در صورت نیاز آن را در کامپیوتر خود کپی کند. حتی می‌تواند از همان جا به اجرا یا (مثلاً در مورد موسیقی) به پخش فایل‌ها بپردازد. در این رابطه در قسمت تنظیم امنیت بیشتر صحبت خواهیم کرد.

برای دسترسی به فولدری که به اشتراک گذاشته شده است، ازMy Computer، لینک My Network Places را کلیک کنید. اگر کسی در کامپیوتر خود فولدری را به اشتراک گذاشته باشد، اسم آنها در پنجره شما ظاهر خواهد شد. از این جا به بعد، مثل این است که آن فایل‌ها و فولدرها در کامپیوترخود شما هستند. با دابل کلیک روی اسم یک فولدر، می‌توانید محتوای آن را مشاهده کنید. اگر بخواهید می‌توانید فایل یا فولدر را به کامپیوتر خودتان منتقل کنید. و اگر اجازه داشته باشید، می‌توانید فایلی را حذف یا rename کنید.

به اشتراک گذاشتن چاپگر

Share  کردن چاپگر در ویندوز ایکس‌پی بسیار آسان است:

1.        از منوی استارت، گزینه Printers and Faxes را کلیک کنید.

2.       با کلیک راست روی آیکون چاپگری که قصد share کردن آن را دارید، گزینه Properties را برگزینید.

3.       در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه Sharing رفته و گزینه Share this printer را علامت بزنید.

1.       بعد از دادن یک اسم مناسب برای چاپگر خود، دکمه OK را کلیک کنید.

حالا اگر بخواهید از کامپیوتر خود به چاپگری دسترسی پیدا کنید که در شبکه share شده است، باید به پنجره Printers and Faxes  بروید و از ستون سمت چپ، Add a new printer  را انتخاب کنید. ویزاردی شروع به کار می‌کند که در یک مرحله از آن سؤال می‌شود که آیا چاپگر به کامپیوتر خودتان متصل است یا جزء چاپگرهای شبکه می باشد . شما باید گزینه مربوط به چاپگر شبکه را انتخاب و سپس Next را بزنید. بعد در شبکه جستجو کنید و چاپگر مورد نظر را پیدا کنید. پس از نصب چاپگر، می‌توانید به چاپ اسناد خود بپردازید. درست مثل این که چاپگر به کامپیوتر خودتان متصل است.


تنظیمات امنیتی

منظور از تنظیمات امنیتی تعیین سطح دسترسی است که یک کاربر از راه دور می‌تواند روی یک فایل یا فولدر share شده داشته باشد. این کار دردو حالت اصلی  "خواندن" و " نوشتن " می‌تواند باشد. وقتی می‌گوییم خواندن، یعنی کاربر می‌تواند محتوای فولدر را ببیند، فایل‌های آن را باز، اجرا، پخش یا مشاهده کند، و در صورت نیاز آنها را به کامپیوتر خود کپی کند. اما نوشتن، یعنی این که کاربر می‌تواند فایل‌های خود را داخل آن فولدر کپی کند، در صورت لزوم فایل یا تمام فولدر را حذف کند، یا اسم فایل‌ها یا فولدر را تغییر دهد.

این کارها در ویندوز اکس‌پی به صورت کاملاً تفکیک شده و جزء به جزء قابل تنظیم هستند. مثلاً اجازه "دیدن محتوای فولدر" از اجازه " اجرای فایل‌های فولدر" کاملاً تفکیک شده‌اند، در حالی که عملاً هر دو این کارها جزو " خواندن " محسوب می‌شوند.

اگر در کادر محاوره‌ای مربوط به share کردن فولدر ، روی دکمه Permissions کلیک کنید، کادر محاوره دیگری ظاهر می‌شود. در این حالت، گزینه‌هایFull Control ، Change و Read را می‌بینید که هر کدام می‌توانند پذیرفته (allow) یا رد (deny) بشوند. به طور پیش‌فرض، فقط گزینهRead پذیرفته است، که یعنی کاربران فقط اجازه دیدن و استفاده از فایل‌ها را دارند، نه چیز دیگر.

اگر دقت کرده باشید، در کادر محاوره Permissions فهرستی از کاربران ارائه شده است. در این شکل شما Everyone را می‌بینید که دسترسی ویRead تعیین شده است. یعنی هر کس که این فولدر share شده را بخواهد، فقط می‌تواند آن را ببیند و استفاده کند. ولی شاید بخواهید برای کاربران مختلف دسترسی‌های متفاوت تعریف کنید. مثلاً کاربرAdministrator  می‌تواند دسترسی کامل داشته باشد. برای این منظور، با کلیک روی دکمه Add فهرستی از کاربران تعریف شده در سیستم را خواهید دید. کاربر یا گروه کاربری مورد نظر خود را انتخاب و OK کنید. حالا می‌توانید برای این کاربر، دسترسی متفاوتی تعریف کنید.

به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت

مایکروسافت با آگاهی از رواج شبکه‌ها کامپیوتری در خانه‌ها، اولین بار Internet Connection Sharing یا ICS را در ویندوز 98 به راه انداخت. این قابلیت با ویژگی‌های بهتر، بعدها در ویندوز اکس‌پی هم گنجانده شد.

با استفاده از ICS این امکان برای شما فراهم می‌شود که وقتی یکی از کامپیوترها به اینترنت متصل است  ( از طریق مودم یا DSL یا ISDN و غیره)، بقیه کامپیوترهای شبکه را از طریق این کامپیوتر به اینترنت متصل کنید. به عبارت دیگر در اینجا اتصال اینترنتی خود را با دیگران شریک می‌شوید (یا share می‌کنید). این ایده گرچه به لحاظ تئوری چیز ساده‌ای است، اما در اولین نسخه‌های ICS اشکالاتی وجود داشت که این کار را دشوار می‌کرد. بعدها با اصلاح این اشکالات در ویندوز ایکس‌پی، کار بسیار آسان شد.

ویندوز اکس‌پی

1.        پنجره Control Panel را باز و روی آیکون Network Connections دو بار کلیک کنید.

2.       با کلیکِ راست روی آیکون Local Area Connection یا  High Speed Networking، گزینه Properties  را انتخاب کنید.

3.       در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه Advanced بروید .

4.       گزینه Allow other network users to connect را علامت زده و OK کنید.

توجه داشته باشید که این کارها را روی کامپیوتری انجام می‌دهید که مستقیماً به اینترنت متصل است.

ساختار شبکه

تا اینجا مطالبی را که گفتیم مربوط به زمان بعد از انجام اتصالات فیزیکی یا به اصطلاح کابل‌کشی شبکه است. حالا ببینیم خود این کابل‌کشی به چه صورت می‌تواند انجام شود. همان طور که گفتیم، راه‌های مختلفی برای وصل کردن کامپیوترها به یکدیگر وجود دارد که آسان‌ترین و در دسترس‌ترین آن‌ها اترنت است. لوازم و تجهیزات مورد نیاز برای ساخت یک شبکه اینترنتی می‌تواند به سادگی فقط اتصال دو کارت شبکه یا به پیچیدگی ارتباط چند روتر و سوییچ باشد. و در واقع همین انعطاف‌پذیری این سیستم است که باعث شده شرکت‌های بزرگ و کوچک به سمتاستفاده از آن بروند.

 از مزایای سیستم شبکه‌بندی اینترنت می‌توان به این موارد اشاره کرد:

·         سریع‌ترین تکنولوژی شبکه‌بندی خانگی است ( 100 Mbps )

·        اگر کامپیوترها فاصله زیادی از یکدیگر نداشته باشند، هزینه آن بسیار پایین است.

·         قابل اطمینان است.

·        نگهداری آن آسان است.

·        تعداد دستگاه‌هایی که می‌توان به شبکه متصل نمود تقریباً نامحدود است.

·        به لحاظ پشتیبانی و اطلاعات فنی بسیار فراگیر است.

برخی از نقاط منفی این تکنولوژی عبارتند از:

§         برای وصل کردن بیشتر از دو کامپیوتر به یکدیگر، به تجهیزات اضافی نیاز است.

§          در صورت نیاز به کابل‌کشی اضافی و نصب پریز، ممکن است هزینه‌ها بالا برود.

§         راه‌اندازی و تنظیمات اولیه آن می‌تواند دشوار باشد.

§         اصطلاحات فنی و تعداد انتخاب‌ها می‌تواند گمراه‌کننده باشد.

تجهیزات مورد نیاز

اترنت با سرعت 10Mbps  و  100Mbps و 1000Mbps موجود است و بیشتر کارت‌های شبکه می‌توانند با هر سه سرعت کار کنند، اما امروزه دلیلی ندارد از کارت‌های 10Mbps  استفاده کنید. و در بسیاری از مواقع تقریباً پیدا کردن کارت‌های 10 Mbps  غیرممکن است. برای وصل کردن کارت‌های شبکه نیز دو نوع کابل وجود دارد که عبارتند از کابل هم‌محور (coax) و کابل زوجی به هم تابیده (UTP) که اولی تقریباً منسوخ شده و امروزه ازUTP در انواع Cat5e ،Cat5 و Cat6 استفاده می‌شود. کابل UTP کابلی است متشکل از 8 سیم باریک‌ دو بدو به هم تابیده ، شبیه به سیم تلفن است. به دو سر این سیم کانکتور یا jack می‌زنند که به RJ54 موسوم است. یک سر این سیم به کارت شبکه کامپیوتر و سر دیگر آن به دستگاهی وصل می‌شود به نام سوییچ .

تمام کامپیوترهای موجود در یک شبکه، از طریق کابل‌هایUTP  به سوییچ متصل هستند و سوییچ جای تک‌تک کامپیوترها را می‌داند. بنابراین وقتی کامپیوتری اطلاعاتی را برای کامپیوتر دیگر ارسال می‌کند، این ارسال در واقع به واسطه سوییچ تبادل می‌شود. یعنی سوییچ اطلاعات را از کامپیوتر مبدا می‌گیرد و به کامپیوتر مقصد تحویل می‌دهد. سوئیچ‌ها اندازه‌های مختلفی دارند و این اندازه از روی تعداد پورت‌شان (یعنی تعدادکامپیوتری که می‌توان به آنها وصل کرد) مشخص می‌شود. سوئیچ‌های 4 پورتی، 8 پورتی، 16 پورتی، 24 پورتی و بالاتر در بازار موجود می‌باشند. برای یک شبکه کوچک خانگی، معمولاً یک سوییچ 8 پورتی یا احتمالاً 16 پورتی کافی است.

اگر دوست ندارید سیم‌های شبکه کف اتاق را بپوشانند، می‌توانید سیم‌ها را از کانال‌هایی عبور دهید موسوم به duct که روی دیوار نصب می‌شوند. سیم‌ها داخل داکت قرار می‌گیرند و در محل استقرار کامپیوتر، از داکت بیرون می‌آیند و به کارت شبکه کامپیوتر متصل می‌شوند. اگر بخواهید کار را از این هم تمیزتر انجام دهید، می‌توانید روی دیوار، پریز‌های مخصوص شبکه (موسوم به keystone ) را نصب کنید و با کابل‌های آماده (موسوم به patch cord )کارت شبکه را به پریز متصل نمایید. بد نیست بدانید که برای وصل کردن فقط دو کامپیوتر به یکدیگر نیازی به سوییچ نیست و کافی است از طریق یک کابلUTP  مخصوص موسوم به crossover مستقیماً کارت شبکه دو کامپیوتر را به هم وصل کنید.

 

نتیجه‌گیری
در این مقاله نحوه اتصال دو یا چند کامپیوتر و چاپگر به یکدیگر و تشکیل یک شبکه محلی را فرا گرفتید. تأکید اصلی مقاله بر انجام تنظیماتنرم‌افزاری ویندوز بود. اگر هنوز با مبانی شبکه آشنایی ندارید یا بعضی مفاهیم برایتان ناآشنا هستند می‌توانید به مقالات مقدماتی موجود در همین سایت مراجعه فرمایید.

جدول زیر انواع کابل های UTP را نشان می دهد :

موارد استفاده	سرعت انتقال اطلاعات	گروه
سیستم های قدیمی تلفن ، ISDN و مودم	حداکثر تا یک مگابیت در ثانیه	CAT1
شبکه های Token Ring	حداکثر تا چهار مگابیت در ثانیه	CAT2
شبکه های Token ring و 10BASE-T	حداکثر تا ده مگابیت در ثانیه	CAT3
شبکه های Token Ring	حداکثر تا شانزده مگابیت در ثانیه	CAT4
اترنت ( ده مگابیت در ثانیه ) ، اترنت سریع ( یکصد مگابیت در ثانیه ) و شبکه های Token Ring ( شانزده مگابیت در ثانیه )	حداکثر تا یکصد مگابیت در ثانیه	CAT5
شبکه های Gigabit Ethernet	حداکثر  تا یکهزار مگابیت در ثانیه	CAT5e

 

 

 

 

اتصال اینترنت به تلوزیون سامسونگ وایجاد یک شبکه

سامسونگ در تمام این سالها دو هدف را به صورت همزمان دنبال میکرد.ارتقاء نرم افزاری و سخت افزاری.این کمپانی دو سیستم عامل را برای تلویزیون های هوشمند خود در نظر گرفت.گزینه اول یک سیستم عامل انحصاری و بر پایه برنامه نویسی لینوکس است و دومی نیز سیستم عامل تایزن (Tizen) است که بر روی تلویزیون های SUHD و جدید سامسونگ نصب گردید.رکن اولیه تمامی تلویزیون ها هوشمند،اتصال به شبکه اینترنت است.تلویزیون های سامسونگ نیز از دو شیوه WI-FI و LAN به شبکه اینترنت متصل میشوند.در سالهای گذشته،به همراه برخی از مدل های سامسونگ یک دانگل USB نیز عرضه میشد که که کاربران با استفاده از آنها میتوانستند تلویزیون را به صورت بیسیم به مودم و در نهایت اینتنرت متصل سازند.اما امروزه دیگر نیازی به سخت افزارهای جانبی نداریم و تمامی تلویزیون های هوشمند سامسونگ به آسانی و به صورت بی سیم به اینترنت متصل میشوند.در این مطلب شما را با اتصال به اینترنت تلویزیون های سامسونگ آشنا خواهیم کرد.لازم به ذکر است که این آموزش برای سیستم عامل انحصاری سامسونگ است و در آینده شیوه اتصال به اینترنت تلویزیون های SUHD نیز تقدیم شما عزیزان میگردد.توجه داشته باشید که تلویزیون های سامسونگ از ماوس و کیبورد های اکسترنال نیز پشتیبانی میکنند و برای سهولت در کار میتوانید یک ماوس را از طریق درگاه USB به تلویزیون متصل کرده و در تمامی مراحل از آن استفاده کنید.

در اطراف بدنه و گاها در زیر تلویزیون،قطعه سخت افزاری WI-FI قرار گرفته است.برای اتصال هر چه بهتر،پیشنهاد میگردد که مودم را در فاصله 3 تا 10 متری تلویزیون قرار دهید.در صورتی که خواهان اتصال مستقیم از طریق کابل LAN باشید،نیازی به کارهای مراقبتی WI-FI ندارید.در زمان نصب و راه اندازی تلویزیون،به زبان انتخابی توجه کنید چرا که تمامی مراحل اتصال نیز به زبان انتخابی شما نمایش داده میشود.در تلویزیون های موجود در بازار ایران میتوانید در بین زبان های فارسی و انگلیسی یکی را انتخاب نمایید.نکته جالب توجه ان است که سامسونگ اولین برند در جهان است که زبان فارسی را وارد OSD تلویزیون های خود کرد.پس از انجام مراحل اولیه،برای اتصال به اینترنت دو انتخاب مجزا داریم.

اتصال به اینترنت از طریق WI-FI

برای اتصال تلویزیون های سامسونگ به WI-FI،ابتدا به داخل منو رفته و شبکه و یا Network را انتخاب میکنیم.در این قسمت 5 گزینه قابل مشاهده است.1-وضعیت شبکه (Network Status) 2-تنظیمات شبکه (Network Settings) 3-WI-FI Direct 4-تنظیمات All Share 5-نام تلویزیون (Device Name).

دو گزینه آخر به منظور ایجاد تنظیمات برای اتصال به گجت های دیگر و نام گذاری تلویزیون است.برای اتصال از طریق WI-FI گزینه دوم یعنی تنظیمات شبکه را انتخاب میکنیم.پس از آن یک علامت لودر مشاهده میشود و تلویزیون محیط اطراف را برای پیدا کردن مودم ها مورد جستجو قرار میدهد.در نهایت لیست مودم هایی که توسط تلویزیون پیدا شده است،نمایش داده میشود.

در این قسمت بر روی مودم مورد نظر کلیک کرده و یک صفحه کلید مجازی برای وارد کردن رمز مودم مشاهده میشود.پس از وارد کردن رمز صحیح،اتصال به مودم و اینترنت توسط دو تیک سبز رنگ تائید میشود.سپس بر روی علامت OK کلیلک میکنیم.پس از آن تلویزیون یک پیغام مبنی بر موفقیت آمیز بودن مراحل را نمایش می دهد.

پس از آن کلید SMART HUB قرار گرفته بر روی ریموت کنترل،وارد محیط SMART میشویم.در این مرحله تصاویری مشابه برای نمایش اتصال تلویزیون به مودم مشاهده میشود و سپس تلویزیون با نمایش تصویر زیر،به شما برای ورود به این مرحله خوش آمد می گوید.

پس از فشردن حالت Start،یک تصویر برای شما نمایش داده میشود که در آن سامسونگ شرایط حریم خصوصی و ضوابط خود را برای کاربر نمایش می دهد.این شرایط در دو صفحه هستند که در صورت تمایل میتوانید آنها را مطالعه کرده و یا با انتخاب گزینه بعدی به مرحله دیگر بروید.لازم به ذکر است که در این مرحله هیچ تفاوتی ندارد که تلویزیون شما در چه زبانی تنظیم شده باشد.سرورهای سامسونگ IP کاربر را تشخیص داده و شرایط حریم خصوصی به زبان رسمی آن کشور نمایش داده میشود.

پس از تائید تمامی این مراحل،صفحه ابتدایی اسمارت هاب برای شما نمایش داده میشود.در این مرحله تلویزیون به صورت خودکار،چند اپلیکیشن را برای شما نصب میکند.سرعت دانلود و نصب این اپ های به سرعت و کیفیت سرویس اینترنت شما بستگی دارد اما معمولا بیشتر از 20 دقیقه طول نخواهد کشید.در صورتی که خواهان نصب اپلیکیشن های دیگر باشید،با انتخاب گزینه Samsung APP در همین صفحه میتوانید به دنیای اپ های سامسونگ قدم گذاشته و نرم افزارهای مورد علاقه خود را دانلود و نصب نمایید.در هنگام نصب یک لیست کامل از اطلاعات نرم افزار به شما نمایش داده میشود و در صورت تائید،آن اپلیکیشین به سرعت در قسمت SMART HUB نصب میگردد.

در همین قسمت یک اپ با نام Browser به چشم میخورد.این نرم افزار در واقع یک مرورگر اختصاصی سامسونگ است که کاربران به وسیله آن قادر به وب گردی خواهند بود.نکته حائز اهمیت،قابلیت آپدیت سیستم عامل و فریمور از طریق اینترنت است.در صورتی که خواهان به روز رسانی تلویزیون خود باشید،با ورود به منوی سیستم میتوانید گزینه به روز رسانی از طریق اینترنت را انتخاب کرده و تلویزیون را آپدیت نمایید.در هنگام آپدیت بهتر است از حجم اینترنت و برق محل مورد نظر اطمینان حاصل نماید.

اتصال به اینترنت از طریق پورت LAN

برای اتصال از طریق کابل شبکه،مراحل بسیار کوتاه تر هستند.پس از اتصال کابل شبکه به درگاه LAN،در اکثر مدل ها پیامی در گوشه سمت راست تصویر بدین مضمون نمایان میگردد،(پیکر بندی شبکه شناسایی شد آیا مایل به اتصال هستید؟) پس از تائید تمامی مراحل به صورت خودکار طی میشود.اما در مواردی این پیام مشاهده نمیشود.در این صورت به منو و سپس تنظیمات شبکه رفته و در قسمت تنظیمات شبکه (Network Settings) گزینه اتصال از طریق کابل را انتخاب میکنیم.در این قسمت هیچ نیازی به وارد کردن رمز عبور ندارید.IP و دیگر گزینه ها نیز به صورت اتوماتیک وارد میگردد.

پس از آن شاهد علامت هایی مشابه با حالت بی سیم خواهیم بود و سپس مراحل تائید شرایط و ضوابط سامسونگ نمایان میشود.

این تلویزیون ها را میتوان به شبکه های داخلی و عمومی متصل ساخت.به عنوان مثال در شبکه یکپارچه بانک های تجارت در سراسر کشور،تلویزیون های هوشمند سامسونگ به یک شبکه یکپارچه متصل شده اند که تمامی آنها از طریق یک سرور اصلی کنترل میشوند.نه ریموت کنترل و نه هیچ مورد دیگری بر روی این تلویزیون ها قادر به فعالیت نیستند و تنها با وارد کردن رمز عبور میتوان میتوان به تنظیمات تلویزیون دست پیدا کرد.این تلویزیون ها از طریق تنظیمات دستی،اطلاعاتی را دریافت کرده و به سرور بانک متصل میگردند.سپس توسط اپلیکیشن اختصاصی این بانک که توسط مهندسین سامسونگ نوشته شده است،تبلیغات در کنار نمایش تصاویر در تلویزیون ها به نمایش در می آید.در صورتی که بخواهیم این تلویزیون ها را در یک شبکه پیکر بندی نمائیم،در قسمت Network Status و یا وضعیت شبکه،میتوانید به تنظیمات شبکه دسترسی پیدا کنید.در این قسمت دو حالت اتوماتیک و دستی وجود دارد که با فعال کردن گزینه دستی میتوانید مورادی مانند IP،Subnet Mask،Gateway و DNS را به صورت دستی وارد کنید.در نهایت پس از ذخیره اطلاعات،تلویزیون به دنبال ست کردن تنظیمات رفته و پیامی مبنی بر تائید اعتبار دریافت خواهید کرد.

طریقه خاموش شدن دستکاب از طریق ریجستیر

عرض سلام و خسته نباشی خدمت همگی دوستان ، این اولین مقاله ایی که میذارم امیدوارم هم به کارتون بیاد هم اینکه اگه ادبیات متناسبی نداشتم به بزرگی خودتون ....آره دیگه :-) چند وقت پیش سوالی رو در انجمن مطرح کردم مبنی بر اینکه ما یک ویندوز سرور داریم و و میخواهیم پورت مربوط به ریموت دسکتاپ این سرور رو به دلایل امنیتی تغییر بدیم ، که با آموزش هایی که دوستان گذاشته بودند به راحتی این کار رو انجام دادم ولی هیچ تغییری در سرور ایجاد نمیشد و پورت تغییر نمیکرد تا این که در ادامه ی سوالم دوستان گفتند هر تغییری در رجیستری مستلزم یکبار ری استارت هست تا این تغییرات رو اعمال کنه و یا اینکه ریموت دستاپ رو خاموش و روشن کنیم....حالا ما چند تا محدودیت داشتیم که عبارت بودند از : 

1. اینکه نمیتونستیم سرور رو به هیچ وجه خاموش کنیم
2. اینکه به دلایلی هیچ دسترسی مستقیمی با کابل و یا هرچیز دیگه ایی به سرور نداشتیم تا بطور مستقیم و فیزیکی بر روی سرور لاگین کنیم و ریموت دسکتاپ رو یکبار خاموش روشن کنیم تا تغییرات اعمال بشه*
3. اینکه اگر به صورت ریموت به سرور وصل میشدم و ریموت دسکتاپ مقصد رو خاموش میکردم ارتباط خودم هم قطع میشد و دیگه واویییییلا .....:-)

خوب دیگه سرتونو خیلی درد اوردم خاستم مشکلمو بگم تا بعدش راه حلشو که پیدا کردم اینجا بذارم تا شاید کسه دیگه ایی با این مشکل روبرو شد حلش کنه ، راهی که پیدا کردم این بود که از طریق رجیستری به رجیستری مقصد و سرور وصل بشم و ریموت دسکتاپ رو یکبار خاموش و روشن کنم که در ادامه مراحلشو ذکر میکنم: 

1. وارد رجیستری شده برو روی منوی Fileکلیک کرده و سپس گزینه ی Connect Network Registry رو انتخاب میکنیم
2. در کادر باز شده آدرس IP مقصد رو وارد کرده و سپس Enter میکنیم
3. بعد از کانکت شدن به رجیستری مقصد دو زیر شاخه ی Hkey-Local-Machin و Hkey-Users مقصد به رجیستری اضافه میشه که ما با HKEY_LOCAL_MACHIN کار داریم
4. سپس وارد زیر شاخه HKEY_LOCAL_MACHIN مقصد شده و به مسیر : System<CurrentControlSet<Control<Terminal Server رفته
5. سپس از سمت راست بر روی مقدار fDenyTSConnection کلیک کرده
6. و مقدار آن را یکبار به عدد 1 تغییر داده و Ok مکنیم و سپس مقدار آن را مجدد به عدد 0 تغییر داده و OK میکنیم.

با اینکار سرویس ریموت دسکتاپ مقصد یکبار خاموش و روشن میشود و همچنین تغییراتی که بر روی پورت آن هم داده اید اعمال میشه. 

اتصال راه دور کامپیوترها Remote Desktop

ممکن است برای شما هم این موضوع پیش آمده باشد که بخواهید بدون اینکه بصورت فیزیکی در پشت کامپیوتر شخصی قرار بگیرید آن را مدیریت و یا رفع اشکال کنید ، شرکت مایکروسافت برای رفع این مشکل سرویسی به نام Remote Desktop را ارائه داده است که به شما این امکان را می دهد که بتوانید به کامپیوترهای مختلف در بستر های ارتباطی مختلف از راه دور متصل شوید و کارهای خود را انجام دهید ، در این مقاله در خصوص Remote Desktop برای شما صحبت خواهیم کرد ، در خصوص کاربردها و همچنین چگونگی استفاده از این سرویس صحبت خواهیم کرد و فعال کردن 

نکته: سرویس Remote Desktop از پورت شماره 3389  استفاده می کند ، بنابراین در صورتیکه فایروال شبکه شما این پورت را بسته باشد شما قادر به برقراری ارتباط از راه دور نخواهید بود.این قابلیت به صورت پیش فرض در سیستم عامل ویندوز فعال نمی باشد و شما بایستی در اولین قدم این قابلیت را در ویندوز فعال کنید . توجه داشته باشید که شما بایستی این قابلیت را در کامپیوتر میزبان فعال کنید . 

بر روی My Computer راست کلیک کرده و گزینه Properties را انتخاب می کنیم. 

حال بر روی گزینه ی Advanced setting link کلیک می کنیم. 

از تب Remote گزینه ی Allow Remote Assistance رو فعال کرده و در قسمت Remote Desktop نیز برای امنیت بیشتر گزینه ی سوم را فعال می کنیم.همچنین شما می توانید نام کاربران مجاز را نیز در این قسمت تعیین کنید . 

استفاده از Remote Desktop 

وقتی که تنظیمات بالا رو انجام دادیم،از منوی Start ،برنامه ی Remote Desktop رو باز میکنیم و اسم یا IP کامپیوتر مقصد رو وارد میکنیم 

ممکنه وقتی بخوایم ارتباط برقرار کنیم،با این قسمت امنیتی مواجه بشیم که میتونیم انتخاب کنیم که دیگه نشون داده نشه. 

در مرحله ی بعدی وقتی بخوایم وارد سیستم میزبان بشیم باید name و password دستگاه میزبان رو وارد کنیم تا ارتباط برقرار بشه.سیستم میزبان حتما باید password داشته باشه. 

حالا میتونیم از دسکتاپ خودمون به کامپیوتر میزبان وارد بشیم و به دسکتاپ و درایوها و اطلاعات اون دسترسی داشته باشیم. 

توی قسمت option میتونیم تنظیمات رو مشخص کنیم.مثلا توی تب Display سایز صفحه ی ریموت و رنگ،کیفیت و غیره... 

وقتی توی محیط میزبان هستیم،صفحه برای میزبان قفل میشه و باید اطمینان پیدا کنیم که میزبان log in نکنه وگرنه ارتباط و دسترسی ما قطع میشه و log out میشیم.

فتوشاب افزودن بافت

بافت یا Texture سطح تصویر را مشخص و برجسته می‌کند. این افکت یک افکت گرافیکی جهانی شده است و در فتوشاپ نیز نقشه‌ها و طرح‌های بافتی ارائه شده است که شبیه سنگ‌ریزه‌ها، پارچه‌های کرباس، بوم و پرده نقاشی یا دیگر سطوح می‌باشد. برای اِعمال فیلتر Texture می‌توانید یک سطح را انتخاب کرده و سپس مسیر نور و اندازه بافت را تعیین کنید.

  

باز کردن فایل و انتخاب فیلتر   

 

در حالیکه فایل مورد نظر باز است، Filter\Filter Gallery را انتخاب کنید. سپس پوشه Texture را که در پالت Filters قرار دارد باز کرده و فیلتر Texturizer را انتخاب نمائید.

  

بخش Filter Controls  

 

در بخش Filter Controls و از لیست کشویی Texture گزینه Brick، Burlap، Canvas یا Sandstone را انتخاب کنید. به نتایج نمایان شده در پنجره پیش‌نمایش دقت کنید.

 

تعیین اندازه بافت  

 

نوار لغزنده Scaling به اندازه بافت اعمال شده به تصویر اشاره دارد. در این مثال، تنظیمات Scaling حالت زبری بافت پارچه کرباس را اعمال می‌کند. نوار لغزنده مزبور را در حالت مورد نظر تنظیم کرده و نتایج را در پنجره پیش‌نمایش مشاهده نمائید.

 

 تعیین برجستگی   

 

نوار لغزنده Relief میزان برجستگی بافت را در تصویر تعیین می‌کند. در این مثال، تنظیمات Relief حالت سفتی و انبوهی الگوی پارچه را اعمال می‌کند. نوار لغزنده مزبور را برای دست یافتن به افکت مورد نظرتان جابجا کنید.

  

 تعیین جهت نور  

 

یک جهت برای نور تابیده شده به سطح بافت را از منوی کشویی Light Direction انتخاب کنید، گزینه‌های مختلف آن را آزمایش کرده و افکت تولید شده را در پنجره پیش‌نمایش مشاهده نمائید.

 اعمال افکت   

 

دکمة OK را کلیک کرده تا کادر محاوره‌ای Texturizer بسته شده و افکت به تصویر اعمال شود.

 

*توجه*

استفاده از دیگر فیلترهای بافتی

علاوه بر فیلتر Texturizer، پنج فیلتر بافتی دیگر نیز در زیرمنوی Texture در دسترس قرار دارند:

Craquelure، Grain، Mosaic Tiles، Patchwork و Stained Glass. می‌توانید برای مشاهده نحوه تأثیرگذاری و نحوه استفاده از آنها در تصویر، از آنها نیز استفاده کنید.

 

کلیک کردن در تصویر کوچک برای مقایسه تصویر قبلی و بعدی

هنگامی که در کادر محاوره‌ای Texturize کار می‌کنید، نتایج تنظیمات جاری در همان زمان در تصویر کوچک نشان داده می‌شود. برای مقایسه وضعیت جاری تصویر با وضعیت اصلی، در حالیکه نمایشگر ماوس بر روی عکس کوچک قرار دارد دکمه ماوس را کلیک کرده و آن را پائین نگه دارید. تصویر کوچک به تصویر اصلی و اولیه تغییر می‌یابد.

 

کار با فتوشاب

در این سری از مقالات، قصد آموزش نرم افزار Adobe Photoshop CS6 را دارم و اگر عمری باقی بود، به آموزش نرم افزارهای دیگر در حوزة گرافیک بالاخص Adobe InDesign CS6 خواهم پرداخت. همانگونه که میدانید نرم افزار فتوشاپ یکی از معروفترین نرم افزارهای شرکت ادوبی است که در بین نرم افزارهای گرافیکی در دنیا بسیار معروف و پرکاربرد میباشد، با توجه به امکانات بسیار غنی فتوشاپ و از آنجا که تقریباً هر ساله یا هر دوسال یکبار نسخه های جدیدتر و کاملتر این نرم افزار ارائه می شود، کاربران این نرم افزار از روی آوردن به سایر نرم افزارهای گرافیکی خودداری مینمایند. شما با این نرم افزار تقریباً هر آنچه را که از یک نرم افزار گرافیکی انتظار دارید، همانند خلق آثار گرافیکی، ویرایش تصاویر، ایجاد تحوّل در تصاویر بصورت دلخواه و ... قادر به انجام آن خواهید بود. 

قبل از شروع آموزش، پیشنهاد میکنم از مقاله بسیار جامع جناب آقای مهندس نصیری در خصوص معرفی مدل های رنگبندی CMYK و RGB بازدید به عمل آورید تا حتی الامکان با دیدی بازتر نسبت به رنگها در گرافیک و نرم افزارهای گرافیکی همانند قتوشاپ به ادامة کار بپردازیم. 

باتوجّه به نصب آسان این نرم افزار از پرداختن به شیوه نصب آن صرف نظر کرده و از محیط کاری مربوط به این نرم افزار آموزش را آغاز میکنم: 

آشنایی با محیط کاری و اجزای رابط کاربری:

بر اساس شماره گذاری که در تصویر بالا صورت گرفته است محیط کاربری فتوشاپ به شرح زیر میباشد: 
1- نوار ابزار (Toolsbar): که در سمت چپ صفحه قرار دارد از ابزارهای موجود در آن برای ویرایش و ایجاد تصاویر استفاده می شود. 
2- پانلهای ویرایش تصاویر: گروهی از پانلها که دارای گزینه های مربوط به ویرایش تصاویر میباشند و در سمت راست پنجره قرار دارند. 
3- نوار منو (Menu bar): که در بالای صفحه قرار دارد و دستورات اصلی برنامه در این منوها قرار گرفته و برخی از این دستورات در پانلهای ویرایش تصویر نیز وجود دارند. 
4- نوار تنظیمات (Option bar): که در آن  تنظیمات قابل کنترل مربوط به ابزار انتخاب شده، نمایش داده میشود. 
5- محل قرار گیری Document یا تصاویر. در ادامة کار و  مقالات بعدی با هریک از اجزای رابط کاربری که در بالا اشاره شد، به صورت کامل آشنا خواهیم شد. 

روشهای باز نمودن تصاویر در فتوشاپ:

برای بازنمودن فایلهای تصویری موجود در سیستم به چند روش میتوان اقدام نمود: 
روش اوّل: استفاده از مسیر File > Openn و سپس انتخاب تصویر موجود می باشد، 
روش دوّم: استفاده از کلیدهای Ctrl+O است. 
روش سوّم: دراگ نمودن فایل تصویر به داخل برنامه فتوشاپ است. 
روش چهارم: راست کلیک نمودن بر روی فایل تصویر و انتخاب گزینه فتوشاپ از قسمت Open with می باشد. 

حالا با استفاده از روشهای فوق چندین تصویر را پشت سرهم در فتوشاپ باز نمائید: 

همانگونه که در تصویر بالا با رنگ آبی مشخص نموده ام، عنوان هر تصویر که بازنموده ایم، به همراه درصد بزرگنمائی و مدل رنگبندی آن در قالب چند تب و بصورت مجاور در یک نوار در زیر نوار تنظیمات قرار میگیرند. شما می توانید با کلیک نمودن بر روی هر سربرگ تصویر آن را مشاهده نمائید و یا در صورت تمایل با کلیک نمودن بر روی علامت ضربدر در هر تب(سریرگ)، تصویر مورد نظرتان را از فتوشاپ خارج کنید. 

حالتهای نمایش تصویر در فتوشاپ:

حالت اولیه مشاهده صفحه که در بالا ملاحظه نمودید، حالت پیشفرض و استاندارد صفحه یعنی Standard Screen Mode در فتوشاپ است، شما میتوانید از طریق نوار منو به مسیر View > Screen modee رفته و سه حالت زیر را برای نمایش صفحه مشاهده نمائید: 

اگر حالت Full Screen Mode With Menu Bar را انتخاب  کنیم، همانگونه که در تصویر زیر ملاحظه مینمائید ، در این حالت تمامی نوارها و پانلها مخفی و صرفاً نوار منو نمایش داده میشود. البته در صورتی که اشاره گر موس را به سمت چپ و یا راست و یا پائین صفحه ببرید، پانلها و نوار ابزار ظاهر میگردند: 

و اگر حالت سوّم یعنی Full Screen Mode را انتخاب کنیم،  همانگونه که در تصویر زیر ملاحظه مینمائید، علاوه بر تمامی نوارها و پانلها نوار منو نیز مخفی میشود و همانگونه که قبلاً اشاره شد در صورتی که اشاره گر موس را به سمت چپ و یا راست و یا پائین صفحه ببرید، پانلها یا نوار ابزار ظاهر میگردند: 

همانگونه که میدانید استفاده از کلیدهای میانبر در تمامی نرم افزارها مرسوم بوده و جهت تسریع در انجام امور و استفاده از ابزارها در نرم افزارها به وفور از آنها استفاده میگیردد. نرم افزار فتوشاپ نیز از این قاعده مستثنی نبوده و کلیدهای میانبر بسیاری بصورت پیش فرض در آن تعریف شده است، علاوه بر این شما حتّی قادر به تعریف کلیدهای میانبر جدید نیز خواهید بود که در آینده با آنها آشنا خواهیم شد. 

در خصوص تغییر حالت صفحه بین Standard Screen Mode ، Full Screen Mode With Menu Bar و Full Screen Mode، می توانید از کلیدهای میانبر F و یا Tab نیز استفاده نمائید. 

در ضمن برای مشاهده سایر تصاویر باز شده در فتوشاپ در هر یک از حالات صفحه که در بالا اشاره شد، میتوانید از کلیدهای Ctrl+Tab نیز استفاده نمائید. 


نویسنده: محمود کیاستی 
منبع: انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران 
هرگونه نشر و کپی برداری بدون ذکر منبع و نام نویسنده، دارای اشکال اخلاقی می باشد. 

آموزش ساخت بنر متحرک gif

ما برای مثال قرار هستش که یک بنر تبلیغاتی ۱۲۰ در ۲۴۰ پیکسل برای جای تبلیغات آماده کنیم.ما با فتوشاپ ۲تا بنر ثابت می سازیم (یا هر نرم افزار دیگه ای که بلد هستین ) و بعدش میایم با نرم افزار ulead gif animator اونارو بهم می چسبونیم و بنر متحرک خودمونو درست می کنیم.

طراحی بنر ها با فتوشاپ

۱- فتوشاپ رو باز کنید و یک فایل جدید ( Ctrl + N ) باز کنید و طبق تصویر زیر طول و عرض رو براش انتخاب کنید.

۲-بعد نوبت میرسه تا رنگ پس زمینه رو تغییر بدید (البته تو مرحله قبلی هم امکانش بود).باید از edit –> fill رو بزنید و طبق تصویر یک رنگ انتخاب کنید.

۳- بعد نوبت به طراحی بر طبق سلیقه و مهارت خودتون داره . ما اینجا ۲ تا تصویر جدا درست کردیم که دقیقا عین هم هستند (البته تو تصویر زیر هر ۲ رو کنار هم نشون دادیم اما ۲ تا فایل جدا هستند )  و فقط رنگ نوشته رو تغییر دادیم ( موقعی که متحرک بشن تو چشم میان ) .

ما برای ساخت ۲ تا تصویر بالا از فتوشاپ استفاده کردیم ، باید بگم اصلا نیازی به فتوشاپ هم نیستش ، می تونید از هر نزم افزار دیگه استفاده کنید و در نهایت ۲ تا عکس مثل بالا بسازید .

طراحی بنر متحرک با ulead animator gif

لینک دانلود نسخه کرک شده نرم افزار در ادامه همین مطلب هستش.شما کافیه نرم افزار رو نصب و اجرا کنید.بعد که نرم افزار رو برای بار اول اجرا کنید ، یک پنجره باز میشه مثل شکل زیر

دکمه animation wizard رو که بزنید ، وارد مرحله بعدی میشین که باید طبق شکل زیر ابعاد فایل بنر متحرک خودتونو انتخاب کنید.

ما اینجا ۱۲۰ در ۲۴۰ پیکسل رو زدیم ( اگر سایز دیگه ای مدنظر دارید که تو لیست نیست نگران نباشید تا انتها با ما باشید تمام مشکلات ممکن رو بیان می کنیم ) .سپس باید تصاویری رو که ساختیم مثل شکل زیر انتخاب کنید.

بعد که دکمه next رو بزنید دیگه تقریبا تمام هستش و باید زمان بین نمایش تصاویر رو انتخاب کنید.

ما نوشتیم که تو ۱ ثانیه ۵ تا تصویر رو نشون بده ( بنابراین چون ما ۲ تا تصویر داریم فاصله بینشون میشه ۰.۲ ثانیه ) . البته مهم نیست بعدا تمام فاصله های زمانی رو می تونید تغییر بدید.دکمه next رو بزنید تا بنر متحرکمون ساخته بشه.

بنری که ساخته شد :

نکته ۱: پایین نرم افزار قسمتی هستش که برای تنظیم فریم ها به کار میره.روی هر frame که راست کلیک کنید و گزینه frame properties رو بزنید یک پنجره باز میشه که با تغییر Delay می تونید فاصله نمایش این فریم از فریم قبلی رو خودتون تغییر بدید.

ما نوشتیم ۷۰ یعنی ۰.۷ ثانیه طول میکشه تا این فریم نمایش داده بشه.

نکته : ما آموزش کار با نرم افزار رو برای نصب و اجرا با همون پنجره wizard که خودش معرفی کرد آموزش دادیم.اگر این پنجره رو بستین احیانا و یا اصلا سایز بنرتون متفاوت بود از منو file نرم افزار می تونید اقدام کنید.

تنها قسمتی که باید خوب تمرین کنید همین فریم ها و فاصله بینشون هستش که آخر سر توضیح دادیم.