کلیپ روش اصولی بستن فیش آنتن تلویزیون

 

تبدیل هارد لپ تاپ به اکسترنال💻

بهتر است آیفون خود را با لوازم جانبی سفارشی کنید

 

مزایای یادگیری نحوه برنامه ریزی کامپیوترها

مزایای یادگیری نحوه برنامه ریزی کامپیوترها

 

 

بدون در نظر گرفتن من انرژی من احساس زمانی که من برای اولین بار برنامه اصلی من در بی بی سی میکرو در مدرسه متشکل پند. این یک برنامه خط فر ساده است

6 راه بالا برای خنک نگه داشتن pc کامپیوتر همراه بازی کردن

6 راه بالا برای خنک نگه داشتن PC کامپیوتر همراه بازی کردن

گیمرها به طور منظم با گرمای بیش از حد خود به بازی PC خود مواجه می شوند. اهداف بسیاری قابل تصور در این زمینه وجود دارد، به عنوان مثال، اورکلاک، عدم خنثی بودن قانونی و ماهیت فاسد جعبه فن.

با کامپیوتر های قدیمی چه باید کرد

.

عده دیگری هم در سایه حرکت می کنند. شاید تقریبا هر 10 سال یک بار به فکر تعویض سیستم خانگی خود بیافتند اما به هر حال، قصه، قصه ی شتری است که درب خانه هر کسی می نشیند: هر کسی که پی سی داشته باشد یک روزی تصمیم به ارتقا خواهد داشت. این ارتقا می تواند به فرم های دیگر مثل خرید تبلت و لپ تاپ درآید و می تواند خرید یک کیس کاملا جدید باشد.

پرسشی که پیش می آید این است که با سیستم قدیمی خود چه کار کنیم تا بی استفاده در گوشه اتاق یا انباری زیر خروارها خاک باقی نماند؟

برق چیست؟

شروع شدن

برق همه فن حوادث ما را مانند تلفن های همراه ما، کامپیوتر، چراغ، لحیم کاری و سیستم های تهویه مطبوع در اختیار ما قرار می دهد. دشوار است که از دنیای مدرن آن فرار کنیم. حتی زمانی که شما سعی می کنید از برق فرار کنید، هنوز هم در سراسر طبیعت، از رعد و برق در رعد و برق تا سیناپس در داخل بدن ما است. اما دقیقا چه چیزی برق است؟ این یک سوال بسیار پیچیده است، و همانطور که شما عمیق تر حفره می کنید و سوال های بیشتری را مطرح می کنید، واقعا پاسخ قطعی نیست، فقط نمایانگر انتزاعی چگونگی تعامل برق با محیط اطراف ما است.

برق یک پدیده طبیعی است که در سراسر طبیعت رخ می دهد و اشکال مختلفی را می گیرد. در این آموزش ما روی برق فعلی تمرکز می کنیم: چیزهایی که ابزارهای الکترونیکی ما را قدرت می دهد. هدف ما این است که بدانیم چگونه برق از یک منبع برق از طریق سیمها جریان می یابد، چراغ ها روشن می شود، موتورهای چرخشی، و دستگاه های ارتباطی ما را روشن می کند.

الکتریسیته به طور خلاصه به عنوان جریان شارژ الکتریکی تعریف می شود، اما در پشت این بیانیه ساده خیلی زیاد است. از اتهامات کجا آمده است؟ چگونه ما آنها را حرکت می دهیم؟ آنها به کجا حرکت می کنند؟ شارژ الکتریکی چگونه باعث حرکت مکانیکی می شود یا سبب می شود همه چیز روشن شود؟ پرسش های بسیار! برای شروع توضیح درباره اینکه چه چیزی برق است، ما باید از طریق ماده و مولکول، به اتم هایی که همه چیز را در زندگی ما تعامل می کنند، حرکت کنیم.

این آموزش بر مبنای برخی از فیزیک، نیرو، انرژی، اتم ها و زمینه ها به طور خاص درک می کند. ما بر اساس مفاهیم هر یک از این مفاهیم فیزیک تمرکز خواهیم کرد، اما ممکن است به مشورت با منابع دیگر نیز کمک کند.

کاردستی جالب و خلاق با وسایل برقی

کاردستی های جالب و ساده - کاردستی های جالب برقی فرزند خودمون رو اینجا بگذاریم یا عکس هایی با ایده جالب را اینجا بگذاریم تا همگی از ایده های خلاقانه یا تازه استفاده کنیم.


کاردستی های جالب و ساده - کاردستی های جالب برقی
کاردستی چوبی و برقی

ساده ترین روش ساخت هویه در خانه با استفاده از فندک +فیلم آموزشی

حفاظت فیدر نیروگاهی متصل به پست فشار قوی

طور معمول حفاظت اصلی و پشتیبان فیدرهای نیروگاهی به دلیل سنخیت آن با مقتضیات داخلی پست فشار قوی توسط پیمانکار پست انجام می شود و رله های حفاظتی مربوطه نیز توسط این بخش تأمین می گردد.در این حالت بطور معمول از رله دیفرانسیل طولی جهت حفاظت ناحیه مورد اشاره استفاده می شود . البته در شرایط کوتاه بودن طول خط و برخورداری از ترانسهای جریان دقیق با ولت آمپر بالا امکان استفاده از حفاظت دیفرانسیل امپدانس بالا نیز وجود دارد. 
در پروژه مورد بحث پیمانکار پست جهت صرفه جویی ، پیشنهاد پوشش خط مربوطه توسط حفاظتهای دیفرانسیل ترانس موجود در نیروگاه را مطرح نمود . این پیشنهاد به دلایل مختلف از جمله گسترش نامناسب زون حفاظتهای نیروگاهی تا داخل پست و تبعات منفی ناشی از آن ، محدودیتهای دسترسی اپراتور نیروگاه جهت چک سیستم پس از وقوع فالتهای احتمالی ، دوگانگی الزامات مرتبط با تنظیمات حفاظتی رله ها رد شد . پیمانکار پست نیز به زعم خود هر یک از موارد را به نوعی پاسخ داد .
یک ایراد مهم دیگر که موضوع پرسش فنی این ماه است ، به نوع رله حفاظتی مورد استفاده و نقشه تک خطی پست بر می گردد . این رله از نوع رله های دیفرانسیل بسیار پیشرفته است که بنا بر نیاز شامل سه ورودی جریانی برای پوشش سر فشار قوی ترانس اصلی از یک سو و سر دیگر منتهی به ژنراتور همچنین مسیر انشعابی ترانس واحد نیروگاه می باشد . بنابراین رله جهت پوشش سمت فشار قوی ترانس تنها از یک ورودی برخوردار است که معمولاً توسط BCT ترانس تغذیه می شود . در صورت قبول پیشنهاد پیمانکار پست این ورودی باید از ترانسهای جریان موجود در پست تغذیه می شد . بر اساس نقشه های تک خطی ، پست مزبور 5/1کلیدی با دو ترانس جریان خروجی به سمت نیروگاه بود . بنابراین جهت پوشش مناسب فیدر مزبور ، رله دیفرانسیل ترانس می باید از 4 کانال ورودی جریان برخوردار می بود. بنابراین طرح مذکور از نظر فنی کاملاً مردود تشخیص داده شد . اما پیمانکار پست معتقد بود در سیستمهای حفاظتی ، بسیار اتفاق می افتد که ثانویه دو یا چند ترانس جریان را با هم جمع و به یک رله اعمال می کنند بنابراین ایراد اخیر چندان مهم نیست !

به نظر شما در اینجا چرا نمی توان جریانهای جمع شده دو CT کاملاً مشابه طرف پست را به عنوان یک ورودی به رله دیفرانسیل ترانس اعمال نمود ؟  

یک سنسور فشار آنالوگ ارزان بسازید

اگر مجبورید برای ساخت پروژه‌های مختلف مدام از سنسور فشار استفاده کنید، این ساختنی برای شما بسیار مناسب است. در این ساختنی طرز ساخت یک سنسور فشار بسیار ارزان را می‌آموزید. این سنسور برای اندازه گیری میزان فشار وزن یا کارهایی از این دست خیلی دقیق نیست؛ با اینحال می‌توان این سنسور را با روش‌های مختلف درجه بندی کرد. همچنین می‌توانید با پوشاندن سنسور با لاستیک، متغیرهایی مثل رطوبت را به حداقل برسانید.

یک سنسور فشار آنالوگ ارزان و ساده بسازید

این سنسور فشار آنالوگ برای ساخت وسایلی از قبیل سنسور ضربه که می‌تواند مقادیر مختلفی از فشار را بخواند و سایر دستگاه‌هایی که در آنها از سنسور فشار/لمسی استفاده می‌شود، استفاده کرد.

گام اول: وسایل موردنیاز

برای ساخت این سنسور فقط به فوم و سیم نیاز دارید

• فوم با الکتریسیته ساکن (اگر تابحال IC خریده باشید، احتمالاً از این فوم دارید. تراشه‌ها هنگام فروش در این فوم‌ها قرار میگیرند. به این نوع فوم، فوم رسانا (Conductive Foam) می‌گویند و برخی از قطعات الکتریکی هنگام فروش داخل این نوع فوم عرضه می‌شوند. البته این فوم بصورت جداگانه هم فروخته می‌شود.)
• سیم
• پوشش لاستیکی

گام دوم: فوم را آماده کنید

فوم را به اندازه موردنظرتان ببرید. حتی اگر فوم را در اندازه بسیار کوچک هم ببرید، می‌توانید محدوده مقاومت خوبی ایجاد کنید. فومی‌که در تصاویر می‌بینید یک سانتیمتر طول و نیم سانت قطر دارد. با داشتن دو تکه فوم با این ابعاد، بعد از تکمیل کار یک محدوده 2.6 کیلواهمی‌تا 400 اهمی‌بسازید.

گام سوم: سیم‌ها را آماده کنید

سیم‌ها را داخل فوم فرو کنید

هر دو سیم را داخل فوم فرو کنید. حواستان باشد سیم‌ها با هم تماس نداشته باشند و یک شکاف کوچک بین آن دو وجود داشته باشد تا بعد از فشرده شدن بهم نخورند. برای اینکه مطمئن شوید سیم‌ها هنگام استفاده بیرون نمی‌آیند، بعد از فروکردن سیم‌ها داخل فوم سر آنها را خم کنید.

در ساختنی بخوانید : شارژرهایتان را با یک مجسمه فلزی زیبا مرتب کنید

گام چهارم: پوشش لاستیکی سنسور (اختیاری)

در این محله از ساخت، سنسور فشار آنالوگ آماده استفاده است. با این حال بهتر است یک پوشش برای آن بسازید تا دوام آن را بالا ببرید و بسته به کاربردی که برای سنسور در نظر گرفته اید، ممکن است لازم باشد یک عایق الکتریکی هم برای آن ایجاد کنید.

می‌توانید از لاستیک‌های مایع برای پوشاندن سنسور استفاده کنید. فقط کافی است سنسور را داخل مایع فرو کنید و سپس آویزان کنید تا خشک شود. عد از 20 دقیقه دوباره همینکار را تکرار کنید. با تکرار دوباره اینکار، ضخامت لایه پوششی افزایش می‌یابد. لاستیک مایع باعث سفت شدن سنسور می‌شود؛ پس اگر می‌خواهید فوم خیلی سفت نشود فقط باید یک بار سنسور را داخل مایع فرو کنید.

بجای این روش، می‌توانید از چسب‌های عایق الکتریکی یا محصولات مشابه استفاده کنید. اما دقت کنید باید بدانید که این روش عایق بندی خیلی بادوام نیست. یکی دیگر از معایب استفاده از چسب برای عایق بندی این است که با مالیدن چسب روی فوم، ممکن است سنسور فشار به مرور زمان خراب شود.

می‌توانید دور سنسور فشار را با ورق پلاستیکی پلی اتیلن بپوشانید و سپس اطراف آن را محکم کنید. البته به این نکته دقت کنید که اگر هنگام استفاده از سنسور فشار نگران شوک الکتریکی نیستید، لازم نیست از هیچ پوشش یا عایقی استفاده کنید.

گام پنجم: آزمایش

سنسور فشار آماده است. در این مرحله فقط کافی است آن را با مولتی متر امتحان کنید. می‌توانید ببینید که با فشردن انگشت روی سنسور، محدوده مقاومت را روی مولتی متر ببینید. اگر لازم بود می‌توانید یک مقاومت هم به سنسور اضافه کنید.

ساخت شارژ خورشیدی

اتری‌های خالی چکار می‌کنید؟ حتماً می‌دانید که نباید آنها را داخل زباله‌های خشک و تر بریزید. یکی پاسخ‌های درست به این سوال این است که آنها را به غرفه‌های بازیافت شهرداری بدهید و باتری نو تحویل بگیرید. اما وقتی خودتان میتوانید باتری‌هایتان را نو کنید چرا اینکار را به شهرداری بسپرید. در این پست ساختنی طرز ساخت یک شارژ باتری خورشیدی را یاد می‌گیرید که باتری را برای همیشه از لیست خریدتان حذف میکند.

شارژر باتری خورشیدی یک راهکار ساده برای صرفه جویی و البته حفظ محیط زیست!

ساخت این شارژر خورشیدی خیلی ساده است و با قطعات و ابزار معمولی ساخته میشود. ساخت شارژر باتری خورشیدی ایده خوبی برای کاردستی است و میتواند شما را با طرز کار باتری‌ها بیشتر آشنا کند.

گام اول : وسایل مورد نیاز

قطعات و ابزار مورد نیاز برای ساخت شارژر

• یک تخته چوب یا مقوای 30.4 در 25.4 سانتیمتر
• چهار عدد لامپ خورشیدی
• دو عدد باتری AA Ni Cd قابل شارژ
• دیود
• سیم 22 gauge
• قلع

ابزار مورد نیاز

• هویه
• مولتی متر دیجیتال
• سیم چین
• سیم لخت کن
• پیچ گوشتی چهارسوی کوچک
• پیچ گوشتی دوسوی کوچک
• چسب حرارتی
• چسب ماتیکی

گام دوم : لامپ‌های خورشیدی را باز کنید

پیچ‌های درپوش همه لامپ‌ها را باز کنید

درپوش لامپ‌های خورشیدی را باز کنید و پیچ‌های آن را باز کنید. این درپوش‌ها پنل‌های شارژر باتری خورشیدی خواهند بود.

گام سوم : سیم‌ها را ببرید

قبل از اینکه سیم‌ها را ببرید باید به رنگ سیمی‌که به سر مثبت باتری وصل شده دقت کنید. در تصاویر می‌بینید که رنگ سیم مثبت آبی و رنگ سیم منفی سفید است.
با سیم چین سیم‌هایی که درپوش لامپ خورشیدی را به بورد مدار وصل می‌کند را ببرید. دقت کنید که سیم‌ها را خیلی کوتاه نکنید تا به فضای کافی برای ایجا اتصالات بدی داشته باشیم.

در ساختنی بخوانید :  آموزش ساخت: جامدادی زیپی بدوزید

همینکار را برای سه لامپ خورشیدی دیگر هم تکرار کنید.

گام چهارم : سیم‌های پنل خورشیدی را لخت کنید

حواستان باشد موقع لخت کردن به سیم‌ها آسیب نزنید

با سیم لخت کن حدود 6 میلیمتر از عایق هر دو سیم پنل‌های خورشیدی را لخت کنید.

گام پنجم : سیم‌های هولدر باتری را کوتاه کنید

دقت کنید نباید بیش از حد سیم را کوتاه کنید

دوتا از باتری هولدرها را بردارید و و سیم‌هایی که باتری را به بورد مدار وصل می‌کنند، قطع کنید. سیمی‌که باقی میماند باید رای لحیم کردن به اندازه کافی بلند باشد.
رنگ سیمی‌که به سر مثبت باتری وصل میشود را بخاطر بسپارید. در تصویر بالا سیم مثبت قرمز رنگ است.

گام ششم : پنل‌های خورشیدی و هولدرها را به تخته بچسبانید

با چسب حرارتی، پنل‌های خورشیدی و هولدرهای باتری را به تخته بچسبانید. دقت کنید که سیم‌ها به سمت بیرون باشند و پنل‌ها و هولدرها از پشت به تخته چسبانده شوند.

اگر شکل و اندازه قطعات طوری است که قبل از لحیم کردن نمی‌توانید آنها را به تخته بچسبانید، اینکار را بعد از لحیم کاری انجام دهید.

گام هفتم : سیم‌های مثبت پنل‌ها را بهم لحیم کنید

سیم‌های مثبت پنل‌ها را بهم لحیم کنید

با هویه و کمی‌سیم اضافی، همه سیم‌های مثبت پنل‌های خورشیدی را بهم وصل کنید. در تصویر بالا رنگ سیم مثبت آبی است.

گام هشتم : سیم‌های منفی را بهم لحیم کنید

سیم منفی به رنگ سفید است

حالا باید تمام سیم‌های منفی پنل‌های خورشیدی را بهم لحیم کنید. در تصویر بالا سیم منفی به رنگ سفید است.

گام نهم : سیم منفی پنل‌ها را به سیم منفی هولدرها لحیم کنید

سیم منفی پنل‌ها را به سیم منفی هولدرها لحیم کنید

با کمی‌سیم اضافی سیم منفی پنل‌های خورشیدی را به سیم منفی هر دو هولدر لحیم کنید.

گام دهم : دیود را به سیم مثبت پنل‌های خورشیدی لحیم کنید

پایه ای را لحیم کنید که نوار مشکی ندارد

دقت کنید که حتماً آن پایه دیود را که دورش نوار مشکی ندارد به سیم مثبت پنل‌های خورشیدی وصل کنید.

در ساختنی بخوانید :  نان سیر بپزید و خوراک هایتان را خوشمزه تر کنید

گام یازدهم : دیود را به سیم مثبت هولدر لحیم کنید

در این مرحله پایه ای که نوار مشکی دارد را لحیم کنید

حالا باید دیود را به سیم‌های مثبت هولدرهای باتری وصل کنید.

در این مرحله باید روی آن پایه دیود که نوار مشکی دارد، کار کنید.

شارژر باتری خورشیدی آماده است

یک شارژر باتری خورشیدی ساده اما کاربردی

حالا می‌توانید شارژر خورشیدی را زیر نور خورشید بگذارید تا باتری‌ها شارژ شوند. کافی است دو عدد باتری AA قابل شارژ داخل هولدرها بگذارید تا در عرض چند ساعت کاملاً شارژ شوند. البته این زمان بستگی به شدت نور خورشید هم دارد.

با استفاده از مولتی متر می‌توانید قبل از برداشتن باتری آنها را تست کنید تا مطمئن شوید کاملاً پر شده اند یا نه. دقت کنید که این شارژر باتری خورشیدی فقط برای باتری‌های Ni-Cd طراحی شده است. اگر دنبال نمونه‌های پیشرفته تری از شارژر خورشیدی می‌گردید، این عبارت را در سایت جستجو کنید تا انواع دیگر آن را هم ببینید.

باتری‌های قابل شارژ حاوی مواد سمی‌هستند که به طبیعت آسیب میرساند. اگر قصد ندارید این شارژر خورشیدی را بسازید، مطمئن شوید که آنها را به شیوه صحیح و اصولی دفع می‌کنید. این فقط به باتری‌ها محدود نمی‌شود و شامل تمام زباله‌های الکترونیک میشود.

منبع

ساخت گیتار الکتریکی

طرز ساخت گیتار الکتریک را یاد می‌گیرید. قطعاً ساخت آلات موسیقی به ابزار خاصی نیاز دارد اما سعی کرده ایم تا حد امکان از ابزاری استفاده کنیم که در اکثر کارگاه‌ها پیدا میشوند. متاسفانه نمی‌توان گفت که با ابزار معمولی و دستی هم می‌توانید یک گیتار الکتریک با همین کیفیت بسازید اما ” کار نشد نداره “. اگر در نجاری حرفه ای باشید، می‌توانید با کمی‌زحمت بیشتر و ساده تر کردن طراحی با معمولی ترین ابزار هم یک گیتار الکتریک بسازید.

ساخت گیتار الکتریک زمان و هزینه نسبتاً زیادی میبرد

در این پست طرز ساخت قسمت‌های مختلف گیتار الکتریکی را می‌خوانید؛ از طرز ساخت بدنه تا سیم کشی قطعات الکترونیکی ساخت دسته و رودسته.

گام اول : طرح مورد نظرتان را پیدا کنید

طرحی که انتخاب می‌کنید، خیلی موارد را تحت تاثیر قرار میدهد

قبل از هر چیز باید الگو و طرح مورد نظرتان برای ساخت گیتار را پیدا کنید. بهترین منبع برای پیدا کردن طرح، اینترنت است. هزاران طرح و الگوی مختلف در اینترنت وجود دارد که می‌توانید از بین آنها یکی را انتخاب کنید. البته برخی از این طرح‌ها تجاری هستند. در این زمینه کتاب‌های خوبی هم وجود دارد.

دقت کنید که طرح و پیچیدگی‌های آن با مهارت‌ها و ابزاری که در اختیار دارید، تناسب داشته باشد.

گام دوم : چوب را انتخاب کنید

کارکرد چوب از زیبایی آن مهمتر است

بدنه گیتاری که در تصاویر می‌بینید با چوب اش سفید، دسته آن با چوب ماهون و رودسته هم از چوب بلسان ساخته شده است. انتخاب چوب به سلیقه خودتان بستگی دارد و میتوانید تقریباً از هر نوع چوبی استفاده کنید.

هنگام انتخاب چوب در نظر داشته باشید که جنس چوب بدنه نباید ارتعاش را به سادگی جذب کند. همچنین اگر چوب بدنه روکش داشته باشد، باید جهت حلقه‌های رشد را تغییر بدهید تا چوب سالم بماند. ابعاد چوبی که برای ساخت بدنه انتخاب می‌کنید باید حداقل 50.8 در 35.5 در 4.4 سانتیمتر باشد.

قسمت دسته گیتار هم باید بصورت شعاعی اره بشود تا تاب و انحراف پیدا نکند.

چوبی که برای ساخت رودسته انتخاب می‌کنید باید بقدری محک و بادوام باشد که در اثر استفاده مداوم سیم‌ها روی آن شیار نیاندازید.

همانطور که در تصویر بالا می‌بینید دو الگوی ساخته شده از تخته چندلا هم داریم که در مراحل بعد از آن استفاده می‌کنیم.

گام سوم : بدنه را از چوب ببرید

یک الگو بسازید و بدنه را ببرید

طراحی و ساخت یک الگو با تخته چندلا کار بریدن و شکل دادن به بدنه گیتار الکتریک را ساده تر میکند. با استفاده از این الگو کشیدن حد فاصل بدنه، پل، حفره قطعات الکترونیک و سوراخ‌های پیکاپ ساده تر میشود.

الگویی که ساخته اید را روی چوب بگذارید و دور آن را با مدا بکشید. با اره مویی یا اره معمولی روی خط حرکت کنید و چوب را ببرید. چون این نوع اره‌های دستی نمی‌توانند برش‌های عمودی را خوب دربیاورند یک حاشیه 6 میلیمتری در نظر بگیرید تا چوب تان هدر نرود.

گام چهارم : بدنه را شکل بدهید

اگر تا حالا الگوی بدنه را نساخته اید، دست بکار شوید و یکی درست کنید چون کارتان در این مرحله بدون الگو راه نمی‌افتد.

الگو را به چوبی که بریده اید پیچ کنید. پیچ‌ها را در قسمت‌های دسته و پل قرار دهید چون بعداً کنده کاری می‌شوند. حالا با یک روتر میزی را آماده کنید و یک مته صاف 5 سانتیمتری به آن وصل کنید. به قسمت بالای مته هم یک بلبرینگ توپی ببندید. این بلبرینگ دور بدنه حرکت میکند و هدایت آن را راحت تر میکند. با روتر روی بدنه گیتار الکتریک کار کنید تا دقیقاً شبیه و هم اندازه الگو بشود.

در ساختنی بخوانید :  با قطعات الکترونیکی ارزان آشکارساز جریان AC بسازید

گام پنجم : بدنه گیتار را زیباتر کنید

الگو را از بدنه جدا کنید و لبه‌های چوب را با سنباده گرد کنید. اگر ابزار حرفه ای مخصوص گرد کردن لبه را داشته باشید کارتن تمیزتر میشود اما همینکار را می‌توانید با سوهان و سنباده هم انجام دهید.

بیشتر گیتارهای الکتریک یک سطح اریب در لبه بالایی بدنه دارند که حرکت بازوی نوازنده را ساده تر میکند. برای شکل دادن این قسمت گیتار از سنباده و سوهان استفاده کنید.

پشت بدنه هم یک سطح اریب دیگر بزنید که قفسه سینه تان در حین نوازندگی کبود نشود. ابتدا اندازه سطح اریب را مشخص کنید و سپس با سوهان و سنباده آن را شکل بدهید.

گام ششم : حفره قطعات الکترونیکی را ببرید

قطعات الکترونیکی این گیتار داخل یک شیار که جلوی بدنه ایجاد میشود، قرار می‌گیرند. می‌توانید از مته Forstner برای جدا کردن قسمت‌های اضافی چوب استفاده کنید و حفره را با اسکنه شکل بدهید. برای صاف کردن لبه‌ها از روتر استفاده کنید.

حفره پیکاپ را هم می‌توانید با همین روش ایجاد کنید.

اگر نوع پلی که در طرح تان استفاد شده اجازه میدهد، میتوانید حفره پل را هم در همین مرحله ایجاد کنید. این حفره از طریق یک برش مستقیم ایجاد میشود و به همین خاطر لزومی‌ندارد نگران عمق حفره باشید.

اگر پل گیتار به جلوی بدنه پیچ میشود، نیازی به ایجاد حفره ندارید.

گام هفتم : حفره پل ویبراتو را ایجاد کنید

ممکن است طرح گیتارتان طوری باشد که نیاز به سوراخ ویبراتو نداشته باشید

کارتان را از برش پل شروع کنید و یا یک روتر این سوراخ مستطیل را شکل را در پشت بدنه گیتار ایجاد کنید. به این قسمت گیتار چند فنر اضافه می‌کنیم تا افکت ویبراتو ایجاد شود.

اگر طرحی که انتخاب کرده اید سیستم ویبراتو ندارد یا ویبراتو جلوی گیتار قرار دارد، این مرحله از ساخت گیتار الکتریک را در کنید.

گام هشتم : دسته و سر دسته را ببرید

دسته و قسمت بالای آن از یک نوع چوب بریده میشوند. برای ساخت این دو تکه کافی است تخته را با کمی‌زاویه ببرید، قسمت کوچکتر را برگردانید و آن را به پشت بورد بچسبانید.

برای بریدن این قطعه از اره رومیزی و یک دسته استفاده کنید. دقت کنید که دسته زاویه مناسب داشته باشد تا بتواند چوب را سرجایش نگه دارد.

گام نهم : شیار Truss Rod را ببرید

Truss Rod یک قطعه مکانیکی داخل دسته گیتار است که میزان کشش را کنترل میکند و نمی‌گذارد دسته بعد از قرار دادن سم‌ها بیش از حد خم بشود.

اندازه Truss Rod را از روی طرح مشخص کنید و آن را با فواصل مناسب روی قسمت جلوی دسته بکشید. با روتر میزی و یک مته صاف، این شیار را در طول دسته ببرید. دسته گیتار به هیچ وجه نباید در حین کار تکان بخورد چون دقیق بودن این شیار خیلی مهم است.

گام دهم : Truss Rod و رودسته را مونتاژ کنید

حالا می‌توانید Truss Rod را با چسب اپوکسی داخل شیار بچسبانید. اگر می‌خواهید قسمت بالای دسته را با روکش بپوشانید، حالا وقتش است.

سردسته را در ابعاد مناسب ببرید (ابعاد را کمی‌بزرگتر در نظر بگیرید و چون در ادامه این قطعه را سنباده خواهیم زد). یک تیغ کاملاً تیز داخل اره مویی بگذارید و چند شیار روی سردسته ببرید. دقت کنید که شیارها در جای مناسب قرار داشته باشند. فاصله بین شیارها به اندازه دسته بستگی دارد. احتمالاً می‌توانید اطلاعات بیشتر را در سایت یا کتابی که طرح را از آن دریافت کرده اید، پیدا کنید. شاید هم در خود طرح اطلاعات لازم وجود داشته باشد.

در ساختنی بخوانید :  دستور تهیه : کتلت مرغ لذیذ و مقوی درست کنید

مونتاژ سردسته حساس ترین قسمت کار است چون اندازه‌ها باید کاملاً دقیق باشند. همین فاصله‌ها هستند که باعث میشوند نت‌ها خراب بشوند و گیتار صدای ناموزون بدهد.

وقتی کارتان تمام شد، می‌توانید سردسته را به دسته گیتار الکتریک بچسبانید.

گام یازدهم : اندازه دسته را درست کنید

حالا که سردسته را به دسته گیتار چسبانده اید، می‌توانید با اره مویی دسته را به شکل نهایی اش دربیاورید. فقط کافی است اره را دور سردسته (که در ابعاد اصلی بریده شده) حرکت بدهید.

سردسته و دسته را بصورت همزمان سنباده بزنید تا لبه‌های آنها کاملاً تراز و یک سطح بشود.

گام دوازدهم : سردسته را آماده کنید

در این مرحله باید تخته سردسته را کمی‌برجسته کنید. برای اینکار یک دسته چوبی مقعر با شعاع مناسب بسازید و کمی‌کاغذ سنباده به آن وصل کنید. حالا این دسته را روی سردسته بکشید تا شکل برجسته مورد نظرتان ایجاد بشود.

حتماً در طول این مرحله ماسک بزنید چون خاک اره برای ریه بسیار مضر است.

حالا باید کمی‌زرق و برق به گیتار الکتریک تان اضافه کنید. می‌توانید با یک روتر مناسب چند سوراخ روی سردسته بزنید و داخل آن دیسک‌های برق بگذارید. این قسمت را به بخش هنرمند مغزتان بسپارید و هر طرحی که می‌خواهید روی سردسته پیاده کنید. فقط حواستان باشد تغییراتی که ایجاد می‌کنید، کارایی اصلی سردسته را تحت تاثیر قرار ندهد.

گام سیزدهم : سوراخ‌های کلیدهای تنظیم را دریل کنید

دوباره با تخته چندلا یک الگو بسازید و با کمک آن سوراخ‌ها را روی قسمت بالای دسته دریل کنید. معمولاً به همراه کلیدهای تنظیم کننده پیچ‌های مخصوص هم فروخته میشود. کلیدها را با این پیچ‌ها داخل سوراخ‌ها ببندید.

گام چهاردهم : پشت دسته را شکل بدهید

برای شکل دادن پشت دسته به پره تراش نیاز داریم. با استفاده از این ابزار می‌توانید روی قسمت‌هایی کار کنید که دست تان به آنها نمیرسد.

برای کنترل شکل قسمت بالا و پایین دسته میتوانید با کارتن یک دسته بسازید و از آن در حین کار استفاده کنید.

حواستان باشد که لایه‌های زیادی از چوب را جدا نکنید چون truss rod فاصله زیادی با پشت دسته ندارد.

گام پانزدهم : پرده‌ها را ببرید و بچسبانید

پرده‌های گیتار معمولاً بصورت یک میله دراز فروخته میشوند و خودتان باید آنها را ببرید و خم کنید.

برای اینکه بتوانید همه پرده‌ها را با یک شعاع ثابت خم کنید، باید سه چرخ چوبی – شبیه چیزی که در تصویر اول می‌بینید – بسازید. دقت کنید که انحنای این چرخ‌ها باید کمی‌بیشتر از سردسته باشد.

پرده‌ها را کمی‌بلندتر از عرض دسته ببرید و پشت هر کدام از آنها کمی‌چسب فوری بزنید. خیلی سریع و با کمک چکش پرده‌ها را سرجایشان بچسبانید.

حالا لبه‌های پرده‌ها را سوهان بزنید و اریب کنید تا دست تان روی آنها راحت تر باشد.

کمی‌روغن لیمو به سردسته بزنید تا کثیفی دست تان را بخودش نگیرد. قسمت بالا و پشت دسته را هم با چند لایه پلی اورتان بپوشانید.

در ساختنی بخوانید :  آموزش ساخت : برای موبایل تان لنز ماکرو بسازید

گام شانزدهم : پرده‌ها را تنظیم کنید

بعد از اینکه پرده‌ها را نصب کردید، امکان دارد برخی از آنها بالاتر از بقیه قرار بگیرند. برای حل این مشکل، یک تکه فلز یا چوب صاف و بلند بردارید و روی آن سنباده بچسبانید. حالا این چوب را روی پرده‌ها بکشید تا هم اندازه شوند.

وقتی همه پرده‌ها با هم تراز شدند، باید آنها را به شکل اولشان برگردانید. می‌بینید که بین پرده‌ها چسب زده ایم تا به چوب سردسته آسیب نرسد. حالا می‌توانید با سوهان روی پرده‌ها کار کنید و به آنها شکل بدهید.

گام هفدهم : یک مهره بسازید

معمولاً این قطعه از جنس استخوان یا عاج ساخته میشود

برای ساخت مهره تقریباً می‌توانید از هر متریالی که به اندازه کافی مقاوم باشد، استفاده کنید. بیشتر مهره‌هایی که در سازها استفاده می‌شوند از جنس پلاستیک، استخوان یا شاخ حیوانات هستند.

مهره ای که در تصویر می‌بینید از عاج فیل درست شده است. البته می‌دانیم پیدا کردن عاج فیل سخت است و شما هم لزوماً نباید از عاج استفاده کنید. همانطور ه گفتیم کافی است مهره به اندازه کافی محکم باشد.

وقتی بخواهید سیم‌ها را وصل کنید، باید محل تماس آنها با مهره را علامت بزنید و چند شیار روی مهره درست کنید تا سیم‌ها درون آنها قرار بگیرند.

گام هجدهم : قطعات الکترونیکی را آماده کنید

مدار الکترونیکی بستگی به نوع پیکاپی دارد که انتخاب کرده اید و چند عامل دیگر دارد. بهترین کار این است که وقتی طرح را انتخاب می‌کنید، مطمئن شوید مدار مناسب طرح هم ارائه شده است.

قطعات الکترونیکی مورد نیاز برای ساخت مدار معمولاً بصورت یک بسته فروخته میشوند. محتویات بسته‌ها هم متفاوت است و به نوع مداری که انتخاب کرده اید، بستگی دارد.

گام نوزدهم : قطعات الکترونیکی را سیم کشی کنید

می‌توانید حفره‌های مختلف را با استفاده از مته چال زن 6 میلیمتری بهم وصل کنید. دقت کنید که حفره جک باید به حفره قطعات الکترونیکی وصل بشود. پیکاپ‌ها را هم با دو سوراخ زیر سطح بدنه به قطعات الکترونیکی وصل کنید.

گام بیستم : بدنه را روغن کاری کنید

بدنه گیتار الکتریک را رنگ یا روغن بزنید

اول همه سخت افزارها را از بدنه جدا کنید.
حالا روی بدنه را یک لایه روغن گردو بزنید. اگر نمی‌خواهید طرح خود چوب را حفظ کنید می‌توانید بدنه را رنگ کنید. می‌توانید از رنگ‌های نیمه شفاف که طرح خود چوب را هم حفظ می‌کنند، استفاده کنید.

برای محافظت از چوب هم در نهایت یک لایه موم روی آن بزنید.

گام بیست و یکم : قطعات الکترونیکی، پیکاپ‌ها و پل را مونتاژ کنید

حالا مجدداً قطعات الکترونیکی را داخل حفره‌های مربوطه قرار دهید. دسته را با چهار پیچ به بدنه گیتار الکتریک وصل کنید. در نهایت هم قسمت پل ویبراتو را بپوشانید و سیم‌ها را وصل کنید.

حالا می‌توانید فنرها را به پل وصل کنید.

گیتار الکتریک آماده است

گیتارتان آماده است. بسته به اینکه از چه نوع چوبی استفاده کنید، ممکن است وزن گیتار کمی‌زیاد باشد اما صدای آن عالی است و بخاطر نزدیک بودن سیم‌ها به دسته نواختنش هم ساده تر است.

ساخت ربات خورشیدی

گام اول : وسایل مورد نیاز

وسایل مورد نیاز

• یک عدد پنل خورشیدی
• دو عدد سروو موتور استاندارد
• سه عدد دیود شاتکی 1N5817
• جا باتری کتابی 9 ولتی
• هشت عدد باتری AA قابل شارژ
• یک عدد هولدر باتری هشت تایی
• دوازده عدد پایه بست کمری
• خط کش فلزی 12 یا 18 اینچی (بین 30 تا 45 سانتیمتر)
• دو عدد گیره دیواری چسبی
• شرینک تیوب

گام دوم : سرووها را آماده کنید

1. چهار پیچ زیر سروو را باز کنید تا قاب سروو باز بشود.
2. لحیم کاری برد مدار داخل قاب را باز کنید و به هر یک ترمینال‌های موتور یک سیم قرمز و مشکی وصل کنید.
3. جعبه دنده را باز کنید و دنده ای که رویش یک زبانه پلاستیکی دارد را پیدا کنید. این زبانه نمی‌گذارد سروو موتور بطور متوالی بچرخد؛ به همین خاطر باید آن را ببرید.

اینکار را برای همه سروو موتورها تکرار کنید.

در ساختنی بخوانید :  پریز برق هوشمند بسازید و لوازم خانگی را از دور کنترل کنید

گام سوم : خط کش را سوراخ کنید

یک سوراخ 6 میلیمتری وسط خط کش با فاصله 1.5 سانتیمتری از یکی از لبه‌ها دریل کنید.

سوراخ دوم را هم با فاصله 6 سانتیمتری از همان سر خط کش دریل کنید.

گام چهارم : خط کش را خم کنید

با یک گیره رومیزی یا دو گیره نجاری، یک خمیدگی 90 درجه روی خط کش ایجاد کنید. زاویه 90 درجه باید 15.2 سانتیمتری با آن سر خط کش که سوراخ‌ها را رویش دریل کرده اید، فاصله داشته باشد.

خمیدگی 90 درجه دوم را هم با فاصله 22.8 سانتیمتر از سر سوراخ شده ایجاد کنید. به این ترتیب خط کش تقریباً شکل U می‌گیرد.

گام پنجم : سرووها را وصل کنید

سروو موتورها را طوری با بست کمری به خط کش وصل کنید که پشت به پشت هم قرار بگیرند. بست‌های کمری باید از سوراخ‌های 6 میلیمتری رد بشوند.

گام ششم : پایه‌های بست کمری را وصل کنید

چهارتا از پایه‌های بست کمری را بردارید و آنها را بصورت دو جفت کنار هم به پشت پنل خورشیدی بچسبانید. دقت کنید که کانال‌های هر جفت کاملاً با هم تراز باشند.

گام هفتم : بقیه پایه‌ها را نصب کنید

دو پایه بست کمری دیگر را طوری داخل خمیدگی خط کش نصب کنید که درست روبروی سرووها قرار بگیرند.

گام هشتم : پنل خورشیدی را وصل کنید

چند بست کمری از کانال‌های پایه‌های پشت پنل خورشیدی رد کنید و با آنها پنل را به خط کش وصل کنید. نحوه اتصال در تصاویر مشخص است.

گام نهم : باتری‌ها را داخل هولدر قرار بدهید

گام دهم : دیودها را آماده کنید

دو دیود شاتکی را طوری بهم لحیم کنید که کاتدها بهم وصل بشوند.

در ساختنی بخوانید :  پرینتر سه بعدی حرفه ای و کامل بسازید – قسمت دوم

گام یازدهم : مدار ربات خورشیدی را بسازید

مدار ربات خورشیدی بسیار ساده است. این مدار دو شاتکی دارد که کاتدهایشان بهم وصل شده است. یکی از این دیودها به پنل خورشیدی و دیگری به باتری‌ها وصل می‌شود. این طراحی مدار ربات خورشیدی این امکان را فراهم می‌کند که انرژی مورد نیاز باتری‌ها هم از باتری و هم از پنل خورشیدی تامین بشود.

چون باتری‌های ربات خورشیدی قابل شارژ هستند، یک دیود شاتکی سوم هم در مدار هست که مستقیماً از پنل خورشیدی به پشت باتری‌ها وصل می‌شود. به این ترتیب جریان الکتریسته از پنل خورشیدی به باتری‌ها می‌رود و آنها را شارژ می‌کند.

برای ساخت مدار:

1. سیم قرمز یکی از سروو موتورها و سیم مشکی سروو موتور دیگر را به وسط محل اتصال کاتد دیودها وصل کنید.
2. سیم قرمز جاباتری کتابی را به آند یکی از دیودهای شاتکی وصل کنید. سیم قرمز پنل خورشیدی را هم به آند دیود شاتکی دیگر وصل کنید.
3. بعد از این اتصالات، آند دیود سوم را به سیم قرمز متصل به پنل خورشیدی و کاتدش را به سیم قرمز جاباتری کتابی وصل کنید.
4. در نهایت هم با شرینک تیوب یا سیم برق، سیم کشی‌ها را پوشانید تا مدار کوتاه نشود.

گام دوازدهم : سیم کشی را کامل کنید

همه سیم‌های اتصال به زمین مشکی و سیم‌های قرمز آزاد سروو موتورها را بهم لحیم کنید. با اینکار دو دسته سیم متصل بهم خواهید داشت: دسته برق و دسته اتصال به زمین. هر دو دسته سیم را با شرینک تیوب یا چسب برق عایق کنید.

گام سیزدهم : پایه بست کمری

دو جفت پایه بست کمری را به شکلی که در تصویر می‌بینید به بدنه ربات خورشیدی بچسبانید.

در ساختنی بخوانید :  آموزش ساخت : قاب آینه موزاییکی بسازید

گام چهاردهم : باتری‌ها را اضافه کنید

با استفاده از پایه‌هایی که در مرحله قبل چسباندید و چند بست کمری، هولدر باتری را به بدنه ربات وصل کنید و آن را کاملاً محکم کنید.

گام پانزدهم : گیره‌های دیواری را آماده کنید

قلاب گیره‌های دیواری که انتخاب کرده اید را با سیم چین جدا کنید. خیلی مهم است که گیره‌ها شبیه چیزی که در تصویر می‌بینید، باشند. اگر گیره مشابه پیدا نکردید، می‌توانید از هر چیز دیگری که کارکرد مشابه داشته باشد، استفاده کنید. از گیره‌هایی استفاده کنید که چسب پشت آنها محکم باشد.

گام شانزدهم : گیره را اضافه کنید

همانطور که در تصویر می‌بینید این گیره‌ها کار چرخ‌ها یا پاهای ربات را انجام می‌دهند. روکش چسب گیره‌ها را بردارید و آنها را به قطعه روی سروو موتورها بچسبانید (قطعه ای که شبیه چرخ دنده است).

ربات خورشیدی ساده آماده است

برای روشن کردن ربات خورشیدی کافی است جاباتری کتابی را به هولدر باتری وصل کنید. می‌بینید که ربات روشن می‌شود و شروع به حرکت می‌کند. این ربات جای بهبود زیادی دارد؛ ساده ترین کاری هم که می‌توانید بکنید اضافه کردن یک سوئیچ است. به این ترتیب برای هر بار روشن و خاموش کردن، لازم نیست سیم باتری را قطع و وصل کنی

وای فای چیست ؟؟

 wifi چیست؟

wifi مخفف کلمات Wireless Fidelity می باشد و در  حقیقت یک شبکه بی سیم است که مانند امواج رادیو و تلویزیون و سیستم های تلفن همراه از امواج رادیویی استفاده می کند. برقراری ارتباط با شبکه بی سیم شباهت زیادی به یک ارتباط رادیویی دو طرفه (مانند بی سیم پلیس) دارد.

آنچه رخ می دهد به این شکل است:

1. یک مبدل بی سیم اطلاعات را به سیگنالهای رادیویی ترجمه میکند و آنها را ارسال می کند.

2. یک روتر (router) بی سیم سیگنالها را دریافت و رمز گشایی می کند و تبدیل به اطلاعات می کند. حال این اطلاعات با استفاده از یک اتصال سیمی اترنت به اینترنت فرستاده می شود.

این فرآیند در جهت معکوس هم کار می کند (آنچه بیشتر کاربران معمولی آنرا احساس میکنند) یعنی روتر اطلاعات را از اینترنت دریافت می کند. تبدیل به سیگنال های رادیویی کرده و برای کامپیوتر هایی که مجهز به سیستم بی سیم هستند ارسال می کند.

امواج رادیویی که برای شبکه های بی سیم استفاده می شوند با امواج رادیویی به کار رفته در تلفن های همراه و واکی تاکی ها و مانند آنها تفاوت هایی دارد. آنها می توانند امواج رادیویی را ارسال و دریافت کنند و 0 و 1 ها (اطلاعات دیجیتال) را به امواج رادیویی و بالعکس تبدیل کنند. اما امواج رادیوی wifi چند تفاوت  قابل توجه با این  امواج رادیویی دارند:

ــ انتقال اطلاعات با استفاده از امواج فرکانس بالای 2.4 گیگاهرتز یا 5 گیگاهرتز صورت می گیرد. که فرکانس آن از فرکانس امواج رادیویی واکی تاکی تلفن های همراه و تلویزیون به مراتب بالاتر است. البته فرکانس بالاتر اجازه حمل اطلاعات بیشتری را می دهد.

ــ آنها از استاندارد 802.11 استفاده می کنند که با چند چاشنی مختلف عرضه می شوند و عبارتند از:

802.11a: اطلاعات را با فرکانس 5 گیگاهرتز انتقال می دهند و می تواند اطلاعات را حداکثر تا سرعت 54 مگابایت در ثانیه ارسال کند. و اثر اعواجاج و تداخل امواج در آن بسیار کم است.

802.11b: ارزان ترین و کندترین استاندارد است و قیمت پایین سبب عمومی شدن آن شده است. اما امروزه با کاهش قیمت استانداردهای سرعت بالا کمتر استفاده می شود. و از فرکانس 2.4 گیگاهرتز استفاده می کند که می تواند با سرعت حداکثر تا 11 مگابایت در ثانیه به انتقال اطلاعات بپردازد.

802.11g: این استاندارد هم از فرکانس 2.4 گیگاهرتز استفاده می کند اما سرعت انتقال اطلاعات آن به مراتب از 802.11b بیشتر است و تا 544 مگابایت بر ثانیه می  رسد.

802.11b: جدیدترین استاندارد است که به طور گسترده ای در حال رشد است و از نظر تئوری تا 54 مگابایت در ثانیه می تواند اطلاعات را انتقال دهد اما در دنیای واقعی تا سرعت 24 مگابایت در ثانیه اندازه گیری شده است اما گزارشهایی هم از سرعت های 140 مگابایت در ثانیه وجود داشته است.

ــ امواج رادیویی wifi می توانند در سه باند فرکانسی منتقل شوند به عبارت دیگر می توانند به سرعت  بین باندهای مختلف «پرش فرکانسی» انجام دهند. پرش فرکانسی سبب کاهش تداخل می شود و به شما اجازه می دهد به طور همزمان با چند دستگاه ارتباط بی سیم برقرار کنید.

همه دستگاهها و کامپیوترهایی که مجهز به آداپتور بی سیم wifi هستند می  توانند از یک روتر استفاده کنند و به اینترنت متصل شوند این اتصال راحت و  نامرئی است و نسبتاً ارتباط امنی است. اگر چه در صورت خرابی روتر یا استفاده همزمان افراد زیادی از حداکثر پهنای باند ممکن است قطع ارتباط رخ دهد.

در حاشیه: استانداردهای دیگر wifi هم وجود دارند مانند 802.15 که برای WPAN ها  (یا شبکه های محلی خصوصی بی سیم) استفاده می شوند و Wimax یا 802.166  که مزایای  سیستم های بی سیم و سیستم های ارتباطی سرعت بالا را همزمان داراست. Wimax امکان دسترسی به اینترنت  سرعت بالا به صورت بی سیم در فواصل دور را مهیا می سازد.

آموزش کار بارادیو کنترول

اول ایمنی بعد کار: عینک به چشم بزنید و یا اگر ندارید یه کلاه ایمنی موتورسیکلت بخرید و مثل فضانوردان با خیال راحت پرنده را تست کنید.

قبل از هر چیز مقدمه رادیوکنترل و اینکه کانال چیه رو از جلسه قبل مطالعه کنید:

آشنایی با کانال در ربات های پرنده

 

ابتدا یک شماتیک پروازی مربوط به کوادروتور رو نگاه کنید:

 

ربات پرنده ما توسط دوتا عامل کنترل میشه که یکی خود ما هستیم که رادیوکنترل را در دست گرفتیم و فرامین را ارسال می کنیم و دیگری سنسور IMU است که باعث می شود تغییراتی که توسط ما ارسال نشده است اصلاح گردد مثلا باد میوزد و ربات پرنده را دچار چرخش می کند که توسط سنسور IMU و با توجه به جلوی ربات تشخیص داده می شود و کنترل می شود.

هر رادیو کنترلی از دوتا بخش تشکیل شده است:

1- فرستنده

2- گیرنده

در شکل زیر نمونه ای از اجزای تشکیل دهنده فرستنده یک رادیوکنترل را ملاحظه می کنید.

فرستنده

1-فرستنده: همونی که در شکل بالا ما تو دست گرفته ایم و باهاش کوادروتور رو کنترل می کنیم.  در شکل زیر یک فرستنده رادیو کنترل را مشاهده می کنید.

 

فرکانس های کاری رادیوکنترل ها:

در رادیوکنترلرها ازدوتا فرکانس اصلی استفاده میشه: 72Mhz و 2.4Ghz

1-فرکانس 72مگاهرتز

این فرکانس قدیمی است و برد زیادی دارد ولی احتمال تداخل با بقیه را دارد حتی اگر برندهای متفاوت فرستنده داشته باشید. یعنی کلا احتمالا تداخل فرکانسی زیاده

2-فرکانس 2.4Ghz

این فرکانس که جدید هست و در حال حاضر معمول ترین نوع فرکانسی است که استفاده میشه. آنتن کوتاهتری نیاز داره و اینکه برد کمتری نسبت به 72مگاهرتز داره. احتمال تداخل هم برای برندهای مختلف وجود ندارد.

البته فرکانس های دیگری همانند 1.3Ghz یا 900MHz یا 433MHz و… هم وجود دارد که معمولا برای رادیوهای با برد بالا استفاده می شود.

کانال های رادیوکنترل

کانال های موجود بر روی یک فرستنده به صورت زیر است:

در شکل بالا مشاهده می کنید که محدوده هر کانال به چه صورت است در زیر به بررسی این چهارکانال می پردازیم.

1-کانال 1 (ایلِران):

اگر بخواهیم ربات را به سمت چپ حرکت دهیم جوی استیک سمت راست را به سمت چپ یعنی جایی که نوشته شده Roll Left حرکت می دهیم. و برای اینکه ربات به سمت راست حرکت کند اهرم سمت راست را به  سمت راست در جایی که نوشته شده Roll Right حرکت می دهیم. به این دو حرکت با هم یک کانال اختصاص می دهیم.

2-کانال 2 (الِویتر):

اگر بخواهیم ربات را به سمت جلو حرکت دهیم جوی استیک سمت راست را به سمت بالا درجایی که نوشته شده Pitch Up حرکت می دهیم و برای اینکه ربات به سمت عقب حرکت کند اهرم سمت راست را به  سمت پایین در جایی که نوشته شده Pitch Down حرکت می دهیم. به این دو حرکت با هم یک کانال اختصاص می دهیم.

3- کانال 3 (تِراتِل):

وقتی دور موتورها را با کانال تراتل زیاد و کم می کنیم یک کانال است(از بالا تا پایین یک کانال است). دقت کنید تنها اهرمی که فنری نیست همین اهرم مربوط به گاز است یعنی هرچه بیشتر گاز بدیم موتورها تندتر میچرخن و برای کاهش گاز باید اهرم رو با نیروی دست به سمت پایین بیاریم و اینجوری نیست که فنری باشه و خودش بیاد پایین. دلیلش هم اینه که ما دور موتورها رو در وضعیت های دلخواه خودمون می خواهیم.

4-کانال 4 (رادِر):

هنگامی که ربات با استفاده از کانال Yaw یا همان Rudder به دور خودش میچرخد هم می تواند ساعتگرد به دور خودش بچرخد و هم می تواند پاد ساعتگرد به دور خودش بچرخد. به این دو نوع چرخش که با Yaw Left و Yaw Right انجام می دهیم یک کانال اختصاص می دهیم.

در یک فرستنده رادیو کنترل ما می تونیم جو استیک رو در چهار حالت تنظیم کنیم یعنی جای کانال هامون رو به چهار صورت می تونیم بچینیم. البته حالت استاندارد همون چیدمان حالت 2 است که مدنظر ماست.سعی کنید همیشه از حالت 2 استفاده کنید که دستتون به میله های جوی استیک عادت کنه و چشم بسته کوادروتور رو پرواز بدید!

در حالت عادی که کاری به عوض کردن وضعیت جوی استیک ها نداریم ولی در صورتی که حرفه ای هستید و به سه تا حالت دیگه عادت دارید و یا اینکه چپ دست هستید می تونید با استفاده از دو روش این حالت ها را تغییر دهید:

1-استفاده از صفحه نمایش رادیوکنترل

اگر رادیو کنترلتون LCD داشت حالت مورد نظر روی LCD نمایش داده می شود و با کلیدهای تنظیمات که در کنار صفحه نمایش هستید می توانید مد موردنظر را انتخاب کنید. به شکل زیر دقت کنید.

2-استفاده از سی دی همراه رادیوکنترل

در صورتی که رادیوکنترلتان دارای یک CD همراه بود ابتدا این سی دی را بر روی کامپیوتر و یا لپتاپتون قرار دهید و پس از نصب آن به داخل منوهای نرم افزار رفته و مد کاری مورد نظر را انتخاب کنید. در صورتی که سی دی را گم کردید می توانید به سایت سازنده آن بروید و نرم افزار را دانلود کنید. یکی از فرستنده ها را در زیر آورده ام.

 

از این کابل برای شبیه سازی محیط پرواز هم استفاده میشه و قبل از اینکه بخواهید رباتتون رو پرواز بدید میتونید با نرم افزارهای شبیه سازی تمرین کنید تا کرش کمتری داشته باشید.

در فرستنده بالا میبینیم که باتری قلمی استفاده میشه که می تونید با باتری های قابل شارژ جایگزین کنید که باید به کاتالوگ راهنمای هر محصول مراجعه کنید و متناسب با ولتاژ و آمپر مصرفی اون باتری رو عوض کنید. برای جای باتری هم میتونید پشتش چسب بزنید. در بعضی رادیو ها هم که از اول باتری قابل شارژ میزارن. 

کاربرد کلیدهای بالای رادیوکنترل

معمولا تعدادی کلید دوحالته و تعدادی هم کلید روتاری در بالای بعضی رادیو کنترلها وجود دارد که با استفاده از اینها می توان کانال های اضافی ایجاد کرد. دقت کنید که ایجاد کانال جدید با کلیدهای دوحالته محدودیت خاص خودش را دارد و فقط برای موقعیت هایی مناسب است که دو وضعیتی باشند زیرا این کلید سیگنال PWM را فقط در دو حالت 0 و 100 شناسایی می کنند ولی کلیدهای روتاری(rotary به معنای چرخشی می باشد) یا همان چرخشی دارای بینهایت وضعیت هستند و همانند کلید تراتل که از 0 شروع می شود و کم کم به سیگنال اضافه می شود عمل می کنند که بازهم کاربرد خودش را دارد و در کل نمی توان گفت که کدام بهتر است. هر کدام از این کلیدها معایب و مزایایی دارد. 

نکته: وجود تعداد کلیدهای اضافی دلیل بر این نیست که ما به همان تعداد می توانیم کانال جدید ایجاد کنیم زیرا هر رادیوکنترلی ظرفیت محدودی برای ایجاد کانال دارد مثلا در شکل زیر ما 8 عدد کلید دوحالته داریم و 2عدد کلید چرخشی داریم که طبق بحثمان باید بتوانیم 10 کانال جدید ایجاد کنیم و با 4 کانال روی جوی استیک ها در مجموع 14 کانال داشته باشیم ولی اینگونه نیست و بسته به نوع رادیوکنترل تعداد محدودی کانال می توان ایجاد کرد.

در بعضی از رادیوکنترل ها با توجه به اینکه ممکن است کلید دوحالته جوابگوی کار ما نباشد از کلیدهای سه حالته استفاده می کنند. یعنی اینکه کلید مورد نظر سه حالت ممکن را برای ما به وجود می آورد. فرض کنید PWM ما حداکثر 900 باشد بدین ترتیب وقتی کلید روی حالت 0 است مقدار PWM صفر است و وقتی روی حالت 1 است مقدار PWM عدد 450 است و وقتی روی حالت 2 است مقدار PWM عدد 900 است. یعنی دو حالت مربوط به حداقل و حدکثر PWM است و یک حالت هم مربوط به حد وسط می باشد. در شکل زیر این مطلب به صورت واضح با شکل نشان داده شده است.

در بعضی از رادیوکنترل ها کنار این کلیدها را با حروف LO و HI مشخص می کنند که بیانگر همان دو حالت 0 و 1 می باشد. LO مخفف LOW می باشد و HI مخفف HIGH می باشد.

شکل زیرهم نمونه از کاربرد این کلیدها برای تنظیمات مختلف را نشان می دهد.

 

دوستان در شکلی که اول صفحه می بینید و لغات انگلیسی داخل شکل ترجمه شده است چندتا عبارتی که یخورده شاید نامفهوم به نظر بیاد اینجا بیشتر توضیح میدم:

1-Trainer Switch:

همانطور که روی شکل هم نوشتم این کلید مخصوص تمرین دادنه. یعنی اینکه فرض کنید قراره به برادرتون پرواز با یک پرنده رو آموزش بدید چون دفعه اوله که این کارو انجام میده خب قطعا کرش های زیادی انجام میده(کِرَش یعنی همون زمین خوردن پرنده) حالا شما برای اینکه از این کرش ها جلوگیری کنید میاید و این کلید رو روحالت 2میزارید و هروقت دیدید ربات پرنده داره سقوط میکنه یا از محوطه دور میشه کنترل ربات رو خودتون به دست می گیرید. و وقتی حرکتشو اصلاح کردید دوباره کنترلو بهش بدید. برای اینکارهم 2تا فرستنده یکسان لازمه که یکی در دستان شماست و یکی هم در دستان برادرتون.  مثل آموزش راهنمایی رانندگی که مربی هم کلاچ و ترمز داره و خودش میتونه ماشین رو کنترل کنه

2-HI/LO Rate Switch:

این کلید هم دو حالت داره. حالت اول برای پروازهای عادی هست(LO مخفف LOW است یعنی کم) که نیازی به مانور و حرکات نمایشی و نیست و مخصوص افراد مبتدی است. عملکردش به این صورته که نرخ تغییرکانال ها در این حالت 70% حالت اصلیشه.یعنی اینکه فقط از 70درصد یک کانال استفاده می کنه مثلا وقتی میخواهید ربات رو به سمت چپ بیارید تا یه محدوده خاصی کج میشه که بیاد سمت چپ نه حالت 100درصد. یجورایی با این کار تو PWM دستکاری می کنیم. مثل این میمونه که ماشین سواری شما تا سرعت 180کیلومتر بر ساعت سرعت داره اونوقت شما با سرعت 80کیلومتر بر ساعت که خیلی ایمن تر و بهتره رانندگی میکنید(کمربند یادتون نره!!!) ولی کسایی که مسابقات ماشین سواری شرکت میکنن با سرعت های نهایی همون ماشین رانندگی میکنن که به اصطلاح حرفه ای هستن و پیست مسابقشون هم فرق داره.

در حالت دوم از 100درصد ظرفیت یک کانال استفاده می کنیم(HI مخفف HIGH است یعنی زیاد) و ربات خیلی تندوتیزه! مخصوص افراد حرفه ایه.

3-Elevator Trim:

با استفاده از این کلید میتوانیم علاوه بر کنترل با جوی استیک فنری با استفاده از این کلید به صورت نقطه به نقطه ربات پرنده را کنترل کنیم.

4-Mode 2 

اگر روی یک رادیو کنترل یا در جایی دیگر این عبارت را دیدید منظور همان حالت 2 جوی استیک های می باشد که در بالا توضیح دادیم. بقیه حالت ها هم همان Mode است که ما با عبارت حالت ترجمه کرده ایم. یعنی Mode1 معادل حالت1 و Mode3 معادل حالت3 و Mode4 معادل حالت 4 است.

کلیدهای خاص

چنانچه یک کیت آماده RTF و یا ARF خریده اید و یا اینکه رادیوکنترلتان را از جای خاصی آورده اید ممکن است با تنظیمات از پیش تعریف شده ای مواجه شوید و با کلید های خاصی که فقط مخصوص همان کار است مواجه شوید که در زیر نمونه هایی از آنها را آورده ایم.

یک کلید خاص هم روی بعضی رادیو کنترل ها تعبیه شده که با عنوان کلید Return home یا بازگشت به خانه می باشد که مخصوص پهپادهای دارای GPS است یعنی اینکه شما هر وقت که کنترل ربات پرنده را از دست دادید با فشردن این کلید می توانید آن را به نقطه اول باز گردانید.

در بعضی از رادیو کنترل ها که در هواپیماهای مدل استفاده می شود یک کلید داریم که مخصوص باز شدن چرخ های هواپیماست و با Landing gear مشخص می شود. دقت کنید که با استفاده از تنظیمات روی صفحه می توانید کاربری این کلیدها را تغییر دهید و برای کار دیگر استفاده کنید.

نکات پیشرفته

سوال: آیا می توانیم از یک گیرنده رادیوکنترل مثلا 7 کاناله به همراه یک فرستنده 6کاناله استفاده کنم؟

جواب مثبت است و قطعا می توانید از یک گیرنده 7کانله به همراه یک فرستنده 6کاناله استفاده کنید و این فرستنده 6کانال را از روی گیرنده انتخاب می کند. پس لزومی بر استفاده گیرنده و فرستنده با تعداد کانال یکسان نیست.

اینکه گفته می شود فرکانس یک رادیوکنترل 2.4گیگاهرتز است در حقیقت یک محدوده فرکانسی را شامل می شود. در رادیوهای قدیمی اگر دقت کنید یک کلیدچرخشی داشت که با چرخش آن و هنگام وارد شدن به محدوده یک فرکانس کاری صدا به تدریج شفاف تر می شد. که اصطلاحا به آن اشغال باند می گویند. مثلا فرکانس 2.4 گیگاهرتز این محدوده فرکانسی را اشغال کرده است.

سوال: برای افزایش برد رادیوکنترل های دست ساز چه راه هایی وجود دارد؟

برد ارسالی داده ها را به دو طریق می توان افزایش داد:

1- افزایش توان خروجی فرستنده(Output Power) با تقویت آن.

2- استفاده از آنتن متفاوت

ساخت روبات

انگیزه کلید موفقیت است.

چرا ربات بسازیم ؟ انگیزه شما از این کار چیست ؟ آیا می خواهید در مسابقات رباتیک شرکت کنید ؟ آیا می خواهید نظر بقیه را متوجه این کنید که شما توانمند هستید ؟ رباتیک می تواند درس های زیادی به شما بدهد . شما در این مسیر مهارت های زیادی کسب می کنید : الکترونیک ، مکانیک ، برنامه نویسی و حتی درک بیشتری از رفتار حیوانات و روان شناسی انسان ها خواهید یافت . بهتر است قبل از شروع به کار در این زمینه از خود این سوال را بپرسید که چه اهدافی شما را بر آن داشته تا در رشته رباتیک قدم بگذارید ؟ در غیر این صورت بعید نیست که در نیمه راه بدون تکمیل اهدافتان این مسیر را ترک کنید.

خب حالا که شما می دانید برای چه می خواهید ربات بسازید بگذارید بررسی کنیم نیاز دارید چه چیزهایی را بدانید  . . .

اولین ربات همیشه سخت ترین ربات است .

بنابراین از طرزفکر KISS استفاده کنید : (!Keep It Simple, Stupid) یعنی اولین ربات را ساده و احمقانه در نظر بگیرید ! این یک توصیه خوب برای اولین ربات است هم چنانکه در اولین ربات خود من هم کلی پول هدر دادم و رباتم هم هرگز کار نکرد . دغدغه ذهنی شما برای ساخت اولین ربات باید تنها یادگیری اصول اولیه باشد :

چگونگی برنامه نویسی ؛

استفاده از ابزار ها ؛

ترمینولوژی یا فرهنگ اصطلاحات ؛

یادگیری تکنولوژی پایه ؛

تهیه قطعات ربات تا ارزان ترین حد ممکن ؛

لطفا ً ایده ناب ساخت ربات رویایی خود را برای ربات دوم خود حفظ کنید !

شما همیشه می توانید از قطعات قراضه ربات اول خود برای ربات های بعدی خود استفاده کنید . به من اعتماد کنید !

خب من آماده هستم ، چه چیزهایی برای شروع مورد نیاز است ؟

واضح است که اولین چیز پــول است . ربات ها ممکن است گران باشند . ولی یک رباتیک کار ماهر می تواند با هزینه خیلی پایین هم ربات بسازد مثلا ً 50 هزار تومان . او در تمام سال انقدر چیزهای مختلفی دور و برش جمع می کند که نیازی نباشد برای ساخت رباتش خیلی خرج کند . او همچنین میداند که چطور قطعات مختلف رباتش را با دستان خود بسازد به جای اینکه پیش ساخته آن ها را بخرد و کلی هم هزینه کند . او از خلاقیتش کمک می گیرد و خود را محدود به خریدن بسته های ربات آماده که به راحتی و با تنها مونتاژ کردن ساخته می شود نمی کند . ولی مبتدی ها اینگونه نیستند . شما می توانید بخش عمده ربات خود را از چیزهایی که در خانه دارید بسازید . اما انتظار هم نداریم اولین ربات خود را با باندهای لاستیکی و خلال دندان بسازید . به شما توصیه می کنیم برای 2 الی 3 ربات اول خود خوب خرج کنید حداقل 100 الی 200 هزار تومان برای اولین ربات هایتان . از پدر و مادر خود بخواهید اسم آن را تحصیلات ، آموزش یا هر چیز دیگری بگذارند . به آن ها بگوئید این پول را شاید بتوانید با شرکت در رقابت هایی سالم به آن ها برگردانید . به والدین خود بگوئید که این کار به انتخاب رشته و دانشگاه شما کمک خواهد کرد و به نوبه خود یک کارآموزی رباتیک است . آنها را متقاعد کنید که این کارها بهتر از خیابان گردی و تمایل به سمت مواد مخدر است . شما می توانید هزینه کارهایتان را با کمک هزینه هایی که برخی مدارس و دانشگاه ها برایتان در نظر گرفتند و حتی برخی از شرکت ها نیز تامین کنید .

ربات های شما در آینده از نظر مالی برایتان مقرون به صرفه تر تمام خواهند شد چون شما هر روز ماهر تر می شوید و قطعات مفید تری را در پیرامون خود برای ساخت پیدا می کنید .

اما یک چیز دیگر ، محلی برای ساختن ربات شما ؟

اگر برایتان ممکن است در یک باشگاه رباتیک عضو شوید و یا به کلاس های رباتیک بروید . شما در کنار بقیه چیزهای بیشتری یاد می گیرید . اغلب افراد در باشگاه ها و کلاس های رباتیک قطعات ، ابزار و تجهیزاتی در اختیار دارند و نیز راهنمایی ها و مطالبی که شما بلد نیستید و این می تواند به ارتقاء مهارت و دانش شما کمک کند . خب حالا منبع مالی تامین شد شروع کنید به خرج کردن !

بعدا ً یک آموزش برای اینکه چطور برای رباتتان خرج کنید هم برایتان آماده خواهم کرد .

ولی شما ابتدا نیاز به یک طرح دارید .

ساده ترین چیزی که می شود ساخت و شبیه یک ربات باشد چیست ؟ ممکن است سوال گنگی به نظر برسد ولی باور کنید با یک نگاه به ساختار ربات های دیگر شما هم پی خواهید برد چندان هم سخت نیست . در اینترنت به دنبال تصاویر و گالری های ربات بگردید . به یاد داشته باشید شما تنها زحمت نگاه کردن با دقت در ربات های موجود را بکشید لطفا ً برای اولین ربات خود هرگز از طرح های خلاقانه که در ذهن خود پرورانده اید استفاده نکنید !

شما فقط خودتان را به درد سر انداخته اید اگر بخواهید در اولین گام مثلا ً یک ربات دو پا بسازید که یک دوربین برای دیدن دارد و یک بازو که می تواند یک بطری را هم در دست بگیرد . آنچه شما می خواهید تنها یک وسیله ساده دو چرخ است که بزرگ ترین کاری که از آن برمی آید رانندگی روی میز شماست و همین هم به خودی خود برای یک مبتدی می تواند بسیار سخت باشد .

بنابراین اولین ربات شما یک چیز دو چرخ ساده است و تحت الگوریتم ساده ای حرکت می کند :

برای حرکت رو به جلو هر دو چرخ با سرعت یکسان به جلو بچرخند ؛

برای برگشت به عقب هر دو چرخ با سرعت یکسان به سمت عقب بچرخند ؛

برای حرکت به سمت چپ چرخ چپ به سمت عقب و چرخ راست به سمت جلو حرکت کند ؛

برای حرکت به سمت راست چرخ راست به سمت عقب و چرخ چپ به سمت جلو حرکت کند ؛

 

به این ترتیب شما می توانید مسیرهای منحنی متنوعی را تنها با تغییر سرعت دو چرخ داشته باشید . اما در حال حاضر بیائید تنها به الگوریتم باینری فکر کنیم تا یک برنامه آسان برای ربات تهیه کنیم . از هندسه به خاطر بیاورید که برای ساخت یک صفحه نیاز به سه نقطه داریم . پس من چه نیازی به درایو دیفرانسیل دارم ؟ در حال حاضر فقط دو چیز احتیاج است : 2 چرخ و دو موتور . ساده به نظر میرسد ! نه ؟ اما حالا شما فهرستی از مسائل طراحی پیش روی خود دارید .

بیائید با چرخ ها شروع کنیم .

چرخ بزرگ به ربات شما امکان حرکت با سرعت بیشتری را می دهد و چرخ کوچک کند تر است . سادست ! کمی فکر کنید تا به علتش پی ببرید . خب حالا با این وجود پس چرا چرخ بزرگ انتخاب نکنیم ؟ چرخ بزرگتر یعنی ربات شما برای حمل بار سنگین نیاز به گشتاور بیشتری دارد و البته به معنی کنترل دشوارتر ربات نیز هست . به علاوه شما نمی توانید خروجی سنسور ها را با تغییرات سریع موقعیت به خوبی چک کنید . بنابراین من چرخ هایی با قطر mm  50-75 را برای اولین ربات به شما پیشنهاد میکنم . این نکته را هم در ذهن خود داشتاه باشید و فکر کنید که چطور چرخ ها را به موتورها وصل کنید ؟

 

خب اما حالا نوبت موتورهاست .

برای داشتن یک ربات بهینه سازی شده انتخاب موتورها متاثر از عوامل زیر باشد :

محاسبات وزن ؛

نسبت چرخ دنده ها ؛

زمین مورد نظر ؛

سرعت و شتاب مورد نظر ؛

ولتاژ ؛

مصرف برق ؛

قابلیت کنترل و گستره وسیعی از نکاتی که برای یک مبتدی به ظاهر پرزحمت و سخت می رسد .

بنابراین فقط از این مساله عبور کنید ! فقط مراقب باشید تا رباتتان تا حد ممکن سبک باشد و موتوری بخرید که بتواند به بهترین صورت ممکن کار کند . ولی به یاد داشته باشید موتور بزرگتر یعنی طول عمر باتری شما کوتاه تر و مدار کنترل موتور گران تر و پیچیده تر خواهد شد .

توصیه من برای موتور اولین ربات خود :

ولتاژ : 5-8 ولت ؛

گشتاور : دو برابر آنچه شما فکر می کنید نیاز دارید ؛

نوع موتور : هم dc و هم سروو موتور می توانید استفاده کنید ، از نظر پیچیدگی کنترل و هزینه تقریبا ً مثل هم هستند . اما هر کدام مزایای خاص خود را هم داراست . سروو موتور ها مدار کنترل ساده تری دارند ولی نیاز به ولتاژ دقیق تری دارند و نیز انرژی مفید کمتری دارند . برای موتورهای سروو از 6 تا 40 هزار تومان هزینه انتظار می رود که برای اولین ربات پیشنهاد من رقمی بین 8 تا 20 تومان است .

حالا نوبت تغذیه ربات است .

نه ، انرژی خورشیدی کارآمد نیست و ربات عین حلزون راه خواهد رفت . از یک باتری استفاده کنید . وقتی برای ربات خود باتری می خرید دقت کنید که قابل شارژ باشند و میلی آمپر ساعت (mAh) بالایی داشته باشد - ظرفیت انرژی - توجه داشته باشید که قرار دادن باتری ها در دو وضعیت سری و موازی متفاوت است . پس در هر دو وضعیت ولتاژ کل و mAh را چک کنید . انواع مختلف باتری در بازار موجود است که من فقط 3 مورد از آن ها را بررسی می کنم .

 

باتری های Alkaline یا قلیایی رایج ترین نوع باتری در بازار هستند . در دسترس ترین و همین طور ارزان ترین نوع باتری . این باتری ها ظرفیت کمی دارند ، سنگین هستند و اگر نیاز به جریان زیاد در مدت زمان کوتاه مناسب نیستند و برای استفاده مداوم هم توصیه نمی شود .

باتری های NiMH یا نیکل هیدرید فلزی ، این باتری ها خیلی خوب هستند ، باتری های تلفن همراه هم از این نوع هستند و در صنعت حرکت بیشتر به سمت نوع لیتیومی است . این باتری ها را تا جایی که می خواهید می توانید شارژ کنید و جریان خروجی خوبی از آنها بگیرید . این نوع دارای بالاترین ظرفیت در بین باتری ها هستند . با این حال از نظر قیمت از دو نوع دیگر باتری که می خواهم معرفی کنم گران تر تمام می شود و من برای ربات های اندازه کوچک و تغذیه مدارات توصیه می کنم . توجه داشته باشید باتری های NiMH در 5 الی 10 ساعت که متاثر از عوامل دیگری هم هست طول می کشد شارژ شوند .

باتری های NiCad یا نیکل کادمیوم ، برای ربات هایی با اندازه کوچک و متوسط مناسب هستند . این باتری از نوع Nimh دارای جریان خروجی بیشتری است و از نظر قیمت نیز به صرفه تر اند و ظرف 1 تا 2 ساعت شارژ می شوند . در گذشته باتری های تلفن همراه نیز از همین نوع بودند . اما شارژ کردن دوباره این باتری ها خودش یک فن است . باتری های تلفن همراه در ابتدا که آن ها را می خرید مشخص نیست چقدر زمان می برد تا تخلیه شوند . دقیقا ً برای این باتری ها نیز درست مثل شارژ باتری تلفن خود رفتار کنید ابتدا اجازه دهید تا شارژ قبلی کاملا ً تخلیه شود و بعد به شارژ مجدد بپردازید . اما چیزی به نام اثر حافظه وجود دارد که باعث می شود باتری بعد از مدتی استفاده و شارژ های پیاپی ظرفیت انرژی کمتری داشته باشد . راستی به یاد داشته باشید این باتری ها دارای ماده سمی کادمیوم هستند پس در مصرف آن ها صرفه جویی کنید و در هنگام دور ریختن به اثر بازیافت آن در محیط زیست دقت کنید .

 

پیشنهاد من این است که برای یک ربات کوچک دو بسته باتری 6 ولت NiMH را بخرید . به این ترتیب شما می توانید تغذیه موتور ها را از تغذیه مدارات دیگر جدا کنید . چون شما مبتدی هستید لازم نیست موتورها مزاحم مدارات دیگر ربات شما شود که مبادا باعث ذوب بخش های حساس مدارتان شود . به من اعتماد کنید ! یک باتری برای موتور و یک باتری برای مدار . از هر نوع باتری استفاده می کنید مطمئن شوید که از یک مدار تثبیت ولتاژ خوب استفاده می کنید تا کنترل ولتاژ به عهده آن مدار باشد .

 

خب حالا شما به یک مدار سبک نیاز دارید . طراحی مدار توسط خودتان را به فراموشی بسپارید ! بهترین کار این است که اولین ربات خود را با ساده ترین مدار فقط به کار بیندازید . شما به میکروکنترلر ها نیاز دارید که رایج ترین آن ها در حال حاضر AVR , PIC , ARM , ... هستند . میکروکنترلر یک قطعه قابل برنامه ریزی است که به شما این امکان را میدهد توسط کامپیوتر یک برنامه را آماده کرده و توسط پروگرمر از کامپیوتر به میکرو کنترلر منتقل کنید سپس به برنامه ای که برای آن ریخته اید عمل خواهد کرد . اگر شما اصول اولیه برنامه نویسی را تا حدودی می دانید توصیه من به شما AVR است . در ضمن شما احتیاج به یک پروگرامر یا وسیله ای دارید که برنامه نویسی های خود را بر روی میکروکنترلر یا مغز ربات خود  بریزید .

 

خب تا همین جا بیشتر ادامه نمی دهم و صبر می کنم تا با هم کم کم رو به جلو برویم . راستی یک نکته :

 

خرید قطعات، یک مهارت است. پیدا کردن آنها و تنظیمات و در نظر گرفتن این موضوع که آیا مقرون به صرفه تمام می شود یا نه ؟ ما در آینده خیلی نزدیک مداراتی ساده را برای شروع کار شما در این سایت قرار می دهیم و با ارائه لیستی از قطعات و توضیحات فنی انتخاب قطعات که چرا به جای فلان قطعه دیگری را برگزیدیم دانش فنی شما را تا حدی افزایش می دهیم . و بالاخره لیست قطعات را برای شما تهیه و امکان خرید از راه دور را نیز فراهم آورده ایم . برای دیدن فروشگاه قطعات الکترونیکی که ما به شما توصیه می کنیم به لینک زیر بروید