عیب یابی تلوزیون سامسونگ

عیب های شایع تلویزیون های سامسونگ در این سری خرابی بک لایت می باشد. تعمیرات تلویزیون های ال ای دی سامسونگ که بک لایت آن خراب است در منزل و محل مشتری انجام می شود. تعمیرات با ضمانت سه ماهه می باشد و اصلاحات لازم برای جلوگیری از خرابی دوباره انجام می شود.

 

 

چشمک زدن چراغ پاور به طور مداوم:

این عیب در تلویزیون های ال ای دی سامسونگ مربوط به برد پاور تلویزیون می باشد. برد پاور در منزل و محل مشتری تعمیر می شود. تعمیرات با قطعات فابرکی انجام می شود و شامل سه ماه ضمانت می باشد.

 

تلویزیون خاموش و روشن می شود:

این خرابی در اکثر موارد مربوط به برد مین می شود و تلویزیون های سری d که اکثرا در مدل 40d5500 و 46d5500 دچار این مشکل می شوند. تعمیرات برد مین در منزل و محل مشتری با قطعات اصلی انجام می شود و شامل سه ماه ضمانت می باشد.

 

تلویزیون تصویر دارد ولی صدا ندارد:

نبود صدا مربوط به برد مین می باشد که در انواع تلویزیون ها نحوه تعمیرات متفاوت است. خرابی صدا از قسمت های مختلف برد می تواند باشد که باید دقیق مورد بررسی قرار بگیرد.

تلویزیون قطع و وصل می شود:

این عیب در تلویزیون های ال سی دی سامسونگ زیاد پیش می آید که پس از کار کردن و گرم شدن تلویزیون برای یک لحضه تصویر قطع و دوباره وصل می شود. در بیشتر مواقع این ایراد به دلیل ضعف پنل می باشد که در منزل مشتری تعمیرات انجام می شود. در بعضی از موارد نیز از بردهای پاور و مین نیز می تواند باشد که این موارد نیز در منزل تعمیر می شود و شامل سه ماه ضمانت می باشد.

 

خرابی بک لایت تلویزیون سامسونگ :

 مشکل خرابی بک لایت در تلویزیون ال ای دی سامسونگ در سری es شایع می باشد و این خرابی به علت پایان رسیدن عمر ال ای دی می باشد و باید ال ای دی به طور کامل تعویض شود. تعمیر تلویزیون ال ای دی در منزل انجام می شود.

تعمیر و عیب یابی مشکل خاموشی تلویزیون ال سی دی سامسونگ 22 اینچ:

روش تعمیر منبع تغذیه تلویزیون ال سی دی سامسونگ 22 مانند عیب یابی منبع تغذیه تلویزیون های crt است.

 مشکل این تلویزیون این است که اصلا روشن نمی شود. برای تعمیر منبع تغذیه این تلویزیون توصیه می شود که که ترانس smps از مدار خارج شود. قبل از بررسی قسمت ثانویه، کلیه قطعات قسمت اولیه باید بررسی شوند. برای اینکه عیب به درستی تشخیص داده شود مستلزم این است که کلیه قطعات الکترونیکی به درستی تست شوند، ممکن است قطعه خراب باشد و تشخیص داده نشود. در این صورت نمی توان مشکل دستگاه را حل کرد.

پس از بررسی دقیق منبع تغدیه مشخص شد یکی از خازن های صافی با خازن سنج هیچ ظرفیتی را نشان نمی دهد. دو عدد فیوز معمولی هم مدار باز شده اند. 1n4744اتصال کوتاه کرده و در نهایت ic تغذیه 247f بیش از حد گرم می شود. سیم پیچ اولیه ترانس smps را توسط فلای بک تستر امتحان کرده و چراغ سبز که نشانگر سالم بودن آن است روشن می شود.

حال خازن صافی و دیود ثانویه باید تست شوند. بعد از تست قطعات با esr متر و اهم متر، وضعیت همه آن ها سالم تشخیص داده شدند. بقیه قسمت ها مثل مادر برد و برد اینورتر به ظاهر سالم هستند. به طور کل پنج قطعه خراب روی برد مشخص شدند.

 نحوه تعمیر عیب یابی خط عمودی در صفحه نمایش تلویزیون ال سی دی :

برای اطمینان از مداوم یا متناوب بودن قسمت بالای تلویزیون را کمی فشار می دهیم. اگر با فشار دادن نقطه مورد نظر، خط عمودی محو شد و LCD به طور عادی کار کرد می توان این مشکل را با روشی که به آن اشاره خواهد شد برطرف کرد. حل مشکل یک خط عمودی بسیار مشکل است و در اکثر موارد این ایراد بیشتر از ناحیه پنل LCD (خرابی LCD یا IC راه انداز آن یا پاره شده TCP ) است. پس از جدا کردن برد کنترلر از قاب آلومینیومی، مسیر خط عمودی را که با نوار چسب علامت گذاری شده است تاTCP دنبال کنید.

موقع باز کردن پوشش باید از دستبند ضد الکتریسته ساکن استفاده کرد تا بارهای الکتریکی از بدن تخلیه شوند. الکتریسته ساکن باعث صدمه دیدن قطعات حساس روی برد کنترلر می شود. اگر بعد از بررسی مشخص شد که خطوط عمودی TCP که به LCD متصل شده اند قطع شده است، در این حالت نمی توان از هویه برای اتصال آن استفاده کرد. زیرا هویه باعث ذوب شدن TCP می شود. چسب اتصال TCP به LCD فقط توسط کارخانه سازنده ساخته می شود و هر کارخانه ای روش و تجهیزات مخصوص، برای چسباندن در اختیار دارند.

به دلیل عدم امکان استفاده از هویه، باید از روش فشار استفاده شود. برای انجام این کار باید از لاستیک با کیفیت که قابلیت ارتجاعی آن ماندگار است استفاده کرد. برای این منظور می توان از لاستیک های روی لامپ های تصویرCRT استفاده کرد.

بروز رسانی تلوزیون هوشمند LG

تلویزیون هوشمند ال‌جی خریده‌اید؟ مبارکه! هر مدل و هر اندازه‌ای که خریده‌اید حتماً تمرکز بیشتر شما بر روی هوشمند بودن آن بوده است. اما این را هم باید بدانید که برای بهره‌مندی از قابلیت‌های جدید و امکانات به‌روز هر از چند گاهی لازم است نسخه نرم‌افزار هوشمند یا سیستم‌عامل تلویزیون خود را به‌روز کنید. ما در اینجا نکاتی برای ارتقا نرم‌افزار تلویزیون شما به نسخه‌های به‌روزتر ارائه می‌دهیم.

به‌روزرسانی تلویزیون‌های هوشمند ال‌جی با  Netcast

در منوی هوشمند یا Smart، وارد تنظیمات شوید و سپس در قسمت پشتیبانی  به بخش  به‌روزرسانی نرم‌افزار برویدشده و روی بررسی نسخه به‌روز کلیک کنید. اکنون، تلویزیون به صورت خودکار نسخه نرم‌افزاری دستگاه را چک می‌کند و در صورت وجود فایل به‌روزرسانی، پیغامی مبنی بر وجود فایل و اجازه به‌روزرسانی ظاهر می‌شود که با کلیک روی آن دانلود فایل آغاز و پس از اتمام دانلود، نصب نرم‌افزار شروع می‌شود.

به‌روزرسانی تلویزیون‌های هوشمند ال‌جی با سیستم عامل  WebOS

کلید Home را روی کنترل جادویی Magic Remote فشار دهید و در قسمت بالا روی آیکون تنظیمات کلیک کنید. در منوی باز شده وارد قسمت عمومی و سپس به بخش درباره این تلویزیون وارد شوید. در این بخش، روی بررسی به‌روزرسانی‌ها کلیک کنید. اکنون، تلویزیون به صورت خودکار نسخه نرم‌افزاری دستگاه را چک می‌کند و در صورت وجود فایل به‌روزرسانی، پیغامی مبنی بر وجود فایل و اجازه آپدیت ظاهر می‌شود که با کلیک روی آن دانلود فایل آغاز شده و پس از اتمام دانلود، نصب نرم‌افزار شروع می‌شود.

توجه: بهترین راه برای به‌روزرسانی تلویزیون هوشمند ال‌جی، به‌روزرسانی از طریق خود تلویزیون است و اگر به هر دلیلی علاقه دارید که از طریق پورت USB به‌روزرسانی را انجام دهید، مسیر ذیل را دنبال کنید.

جهت دریافت راهنمای ارتقای نرم‌افزاری از طریق پورت USB، فایل پیوست را دانلود و توسط نرم‌افزار آکروبات مشاهده نمایید.

 برای دریافت فایل آپدیت تلویزیون‌های هوشمند ال‌جی اینجا را کلیک کنید.

  خلاصه راهنمای نصب:

فایل مربوطه را از لینک بالا دانلود کنید.

فایل را از حالت زیپ خارج کنید.

فلش USB را به پورت مربوطه در کامپیوتر یا لپ‌تاپ وصل کرده و در آن پوشه‌ای با نام LG_DTVایجاد کنید.

فایل از زیپ خارج شده را در داخل فلش USB کپی کنید.

فلش را به پورت مریوطه در پشت تلویزیون جا بزنید.

پیغامی در رابطه با نسخه فعلی و به‌روزرسانی دستگاه مشاهده می‌کنید؛ آن را OK کنید تا کار به‌روزرسانی شروع شود.

نکات مهم

در هنگام نصب تلویزیون را خاموش نکنید و از برق نکشید.

برای تلویزیون های سه‌بعدی و هوشمند از دسته فرعی LED را انتخاب کنید و مدل دستگاه را یک صفر (۰) کمتر انتخاب نمایید.

پس از اتمام نصب پیغام مربوطه ظاهر می‌گردد و تلویزیون هوشمند شما آماده استفاده است.

آموزش سخت افزار موبایل

در آموزش تعمیرات موبایل کامتک بیشتری مبحث شامل سخت افزار گوشیهای هوشمند است که بصورت کاملا تخصصی و کاربردی تدریس میشود. کلاس تعمیرات موبایل برای افراد مبتدی و حتی تعمیرکاران طراحی شده است. در دوره آموزش تعمیرات سخت افزار موبایل تشریح کامل برد موبایل، ولتاژ گیری مدار و روشهای رسیدن به عیوب گوشی مطرح میشود.

آموزش تعمیرات سخت افزار موبایل تشریح کامل برد را شامل میشود که منجر به برطرف کردن عیوب گوشی میشود.

آموزشگاه سخت افزار تعمیر موبایل کامتک این کلاس را طوری طراحی کرده است که نه تنها برای افراد مبتدی مفید است بلکه اطلاعات بسیار تخصصی برای تعمیرکاران دارد. قبل از اینکه بخواهید وارد کلاس تعمیر موبایل کامتک شوید تست گرفته میشود و با هر دانشی میتوانید بطور نیمه خصوصی آموزش ببینید.

سرفصلهای کلی دوره آموزش تعمیرات موبایل:

• آموزش الکترونیک برد موبایل
• آموزش کار با ابزارهای کاربردی موبایل و تست روی بردهای مختلف
• آشنایی با لوازم تعویض قطعات برد هیترکاری، ژل فلکسی، قلع کش، هویه گات و دستگاه آی آر
• آموزش باز و بسته کردن گوشی موبایل، کار با قاب بازکن، پیچ گوشتی مخصوص اپل و سامسونگ
• تفاوت در برندهای سونی، آیفن، هواوی، اچ تی سی و الجی
• آشنایی با لوازم تست و اندازه گیری مدار موبایل شامل خازن سنج دیجیتال، مولتیمتر و تسترهای دیگر
• آموزش اولیه کار با دستگاه IR و سشوار صنعتی برای چیپ های BGA روی مدار موبایل
• تشریح بلوک دیاگرام و ساختارو اجزاء تشکیل دهنده یک تلفن همراه هوشمند
• آشنایی با باطری موبایل در گوشیهای هوشمند و شناخت معایب شایع در باطریها
• آموزش نقشه خوانی موبایل تخصصی و بررسی معایب برد گوشی از طریق مسیر یابی
• آموزش روشهای پایه سازی متالیزه های جدا شده از روی برد
• شناخت مدار صوت و بررسی قطعات مدار AUDIO و نحوه تست هر کدام توسط مولتی متر
• بررسی تغذیه گوشی و نحوه عملکرد و شرح وظایف آیسی تغذیه و شناخت ولتاژهای تولید شده
• آشنایی با مدار مدیریت تغذیه، بررسی ولتاژهای ساخته شده توسط PM IC و معایب خاص این مجموعه
• آموزش مدار شارژ و بررسی عیوب متداول این بخش مانند عدم شارژ و NOT SHARGING
• جریان کشی و نحوه تشخیص عیوب توسط منبع تغذیه
• اصول بر خورد با گوشیهای خاموش و آب خورده
• تفاوت های ال سی دی موبایل در برندهای مختلف گوشیهای هوشمند
• شناخت مدار تاچ اسکرین و تشریح کارکرد آن و برسی عیوب متداول
• بررسی ماژول دوربین موبایل و معایب CAMERA هنگام عکاسی و فیلمبرداری
• آشنایی با مدار مموری کارت و معایب مربوط به حافظه خارجی
• شناخت پایه های سیم کارت و بررسی مدار مربوطه و عیوب شایع در این بخش
• آشنایی با ماژول بلوتوث و بررسی نحوه کارکرد بلوتوث وتشریح قطعات این بخش و بررسی عیوب مربوطه
• شناخت و نحوه عملکرد WI-FI و بررسی مدار و عیوب مربوطه از قبیل NO WI-FI و LOW WI-FI
• بررسی معایب مربوط به پورتها و USB و تشریح دلایل کانکت نشدن دیوایس به سیستم
• آموزش عیب یابی بخش آنتن و سوئیچ آنتن موبایل
• آموزش تعمیرات گوشی آیفن ، آموزش تعمیر گوشی سامسونگ شامل عیوب متداول گوشی

در کل کاراموزان علاقمند به آموزش تعمیرات موبایل با ثبت نام در کلاس کامتک در ابتدا با الکترونیک SMD آشنا شده و میتوانند کلیه قطعات روی برد را تشخیص و با کمک ابزارهای تعمیرگاه اندازه گیری کنند. سپس بعد از دوره آموزش الکترونیک موبایل سراغ بلوک دیاگرام بوردهای موبایل و آشنایی قطعات و ارتباط آنها روی برد موبایل می پردازیم. با آموزش نقشه خوانی موبایل کارآموزان میتوانند به راحتی مسیریابی برد یاد بگیرند و به مرحله عیب یابی بروند. شناخت آی سی های جدید و تفاوت آن با آی سی ها قدیمی روی بردهای موبایل باعث تشخیص کارآموز در مسیر عیب یابی میشود. در انتهای دوره آموزش تعمیرات سخت افزار موبایل کارآموزان میتوانند براحتی برد یک موبایل را قدیمی یا جدید مسیریابی ، عیب یابی و رفع عیب کنند.

دوره آموزش تعمیرات گوشی تلفن همراه شامل آموزش تعمیرات موبایل سامسونگ Samsung، آموزش تعمیرات موبایل نوکیا Nokia، آموزش تعمیر موبایل آیفن (اپل) iPhone، آموزش تعمیر موبایل سونی Sony، آموزش تعمیر موبایل هواوی Huawei، آموزش تعمیر موبایل الجی LG، آموزش تعمیر موبایل اچ تی سی HTC ، آموزش تعمیر موبایل بلک بری BlackBerry ، آموزش تعمیر گوشی سونی و گوشی های دیگر در بازار ایران میباشد.

آموزش سخت افزار کامپیوتر

 

 

کامپیوتر از 2 بخش اصلی به نام نرم افزار و سخت افزارتشکیل شده است. به کلیه وسایل قابل لمس در کامپیوتر،سخت افزار میگویند. این سخت افزار میتواند مانند سی پی یو داخل کیس باشد، یا مانند کیبورد، در دسترس شما قرار گیرد.

 

در این مطلب سخت افزار های کامپیوتر را معرفی خواهیم  کرد.

 

 

قسمت های اصلی یک کامپیوتر:

- CPU یا پردازنده:
این قطعه به عنوان مغز رایانه نامیده می شود و مسئولیت کنترل تمام محاسبات، عملیات و قسمت های مختلف را بر عهده دارد.

- حافظه:
حافظه رایانه برای ذخیره اطلاعات به کار می رود. حافظه با پردازنده در ارتباط می باشد، بنابر این از سرعت بالایی برخوردار است.

در رایانه از چندین نوع حافظه استفاده می شود: Virtual  Caching , BIOS , ROM , RAM

البته لازم به ذکر است که Virtual , Caching , BIOS کاربردهای حافظه هستند و خود حافظه به دو نوع ROM و RAM تقسیم می شود.

- منبع تغذیه یا Power Supply :
این قسمت از رایانه جریان الکتریکی مورد نیاز در رایانه را تنظیم نموده و آن را تامین می کند.

- هارد دیسک:
یک حافظه با ظرفیت بالا و دائم می باشد که اطلاعات و برنامه ها را دربرمی گیرد.

- برد اصلی یا Mother Board :
مادربرد، صفحه اصلی سخت افزار است که تمام قطعات بر روی آن نصب می شوند. پردازشگر و حافظه به طور مستقیم بر روی برد اصلی نصب خواهند شد. ولی ممکن است بعضی از قطعات به صورت غیرمستقیم به برد وصل شوند. مانند کارت صدا که می تواند به صورت یک برد مجزا باشد و از طریق اسلات به برد اصلی متصل شود.

- کارت صدا یا Sound Card :
کارت صدا سینگال های آنالوگ صوتی را به اطلاعات دیجیتال و برعکس تبدیل می کند و آنها را ضبط و پخش می کند.

- کارت گرافیکی یا Graphic Card :
اطلاعات را به گونه ای تبدیل می کند که قابل نمایش بر روی مانیتور باشد.

- کنترل کننده Integrated Drive Electronics) IDE) :
این قطعه اینترفیس اولیه برای CD ROM ، فلاپی دیسک و هارد می باشد.

- اینترفیس SCSI) Small Computer) :
برای اضافه نمودن دستگاه های اضافی مانند هارد و اسکنر می باشد.

- گذرگاه Interconnect PeriPheral Component) PCI) :
این قطعه رایج ترین شیوه جهت اتصال یک عنصر دیگر به رایانه است. کارت های PCI از طریق اسلات ها به برد اصلی متصل میشوند.

- پورت Accelerated Graphics Port) AGP) :
این قطعه برای اتصال سرعت بالا از کارت گرافیکی به رایانه است.

 

ورودی ها و خروجی ها

- مانیتور (Monitor) :
جهت نمایش اطلاعات رایانه به کار می رود. نمایش تصاویر از ترکیب سه رنگ قرمز، سبز و آبی بوجود می آید.

- صفحه کلید (Key Board) :
برای ورود اطلاعات به کار می رود.

- ماوس Mouse :
بهترین وسیله جهت نشان دادن و انتخاب نمودن گزینه ها و ایجاد ارتباط کاربر با رایانه می باشد.

- اسپیکرها :
جهت پخش صدا به کار می روند.

- ابزارهای قابل حمل جهت ذخیره سازی (Removable Storage) :
با استفاده از این ابزارها می توان اطلاعات را به رایانه اضافه نمود و یا آنها را ذخیره کرده و به محل دیگر برد.

- Flash Memory :
یک نوع حافظه است که امکان ذخیره سازی دائم را به وجود می آورد. مانند کارت های PCMCIA که دارای سرعت بالایی می باشند.

- فلاپی دیسک (Floppy Disk) :
جهت ذخیره اطلاعات بکار می رود و حجم آن 1.44 مگابایت است.

- CDROM :
دیسک های فشرده رایج هستند که حجم آنها از 650 مگابایت به بالاست و برای ذخیره و جابه جایی اطلاعات می باشد.

- Digital Versatile Disc) DVDROM) :
این نوع رسانه مانند CD می باشد که با این تفاوت که دارای حجم بسیار بالا و کیفیت فوق العاده باشد.

 

نکته: البته رسانه های دیگری نیز مانند Optical Drive، دیسک های بزرگ معروف به درایو B و Tape Backupp و سایر موارد نیز وجود داشته اند که در حال حاضر با آمدن CD و DVD و رسانه های بسیار حرفه ای تر، بدون استفاده شده اند.

 

انواع پورت ها
- موازی (Parallel) :
این نوع اتصال عموماً برای چاپگرها به کار می رود.

- سریال (Serial) :
این نوع پورت های جهت اتصال دستگاه هایی مانند مودم به کار می رود.

(البته این پورت تقریبا از رده خارج شده است)

- پورت Universal Serial BUS) USB) :
این نوع اتصال نیز برای اتصال دستگاه هایی مانند اسکنر و یا دوربین های دیجیتالی و یا وب کم استفاده می شود.

 

اتصالات مربوط به شبکه و اینترنت
- مودم های کابلی (Modem Cable):
برای ارتباط با اینترنت از طریق سیستم تلویزیون به کار می رود.

 

- مودم های : DSL) Digital Subscriber Line) :
یک نوع ارتباط با سرعت بالا از طریق خطوط تلفن برقرار می شود.

- مودم های VDSL) Very high bit-rate DSL) :
در این نوع ارتباط از فیبر نوری استفاده می شود.

ساخت هلیکوبتر دست ساز کاردستی

در دنیای وسیع ساخت وسایل با دورریختنی ها، ساخت اسباب بازی یکی از جالب ترین بخش هاست.

ساختن اسباب بازی برای بچه ها سرگرم کننده و جالب است؛ مخصوصا اگر بتوانید چیزهای جدید و جالبی بسازید.یکی از این اسباب بازی ها می تواند یک هلیکوپتر زیبا باشد که شما و فرزندتان با کمک هم آن را ساخته اید. حتما فرزندتان از بازی با دست ساخته خودش شاد خواهد شد، این چگونه هم شما را راهنمایی می کند.

 وسایل لازم برای ساخت هلیکوپتر 

قیچی	1 عدد
بطری پلاستیکی	1 عدد
نی پلاستیکی سرکج	3 عدد
توپ پینگ پنگ	1 عدد
سوزن ته گرد فانتزی	1 عدد

 با استفاده از قیچی یا هر چیز نوک تیز دیگر درپوش پلاستیکی را سوراخ کنید. سعی کنید سوراخی که ایجاد می کنید کاملا در وسط در باشد.

 بطری را به دو قسمت تقسیم کنید. بطری را از جایی ببرید که به اندازه قطر توپ تان باشد به صورتی که داخل آن قرار گرفته و به راحتی هم خارج نشود.
یک نوار نیم دایره شکل هم از بطری جدا کنید.

 حالا 3 عدد نی را ببرید به صورتی که در تصویر می بینید سه قسمتی که سرکج هستند کوتاه ترند.

 
یک نی سرکج را به عنوان دم هلیکوپتر داخل سوراخ درپوش فرو کنید.
دو قطعه نی را به شکل ضربدری با سوزن ته گرد به هم متصل کنید. (اگر لازم دیدید سوزن را کوتاه کنید)
دو قطعه نی سرکج دیگر را نیز مثل تصویر با منگنه به قطعه نیم دایره ای که از بطری بریدید متصل کنید.

 
همان طور که در تصویر می بینید وسط قسمت نیم دایره (پایه های فرود هلیکوپتر) را به بطری منگنه کنید.

 

 توپ پینگ پنگ را که حکم کابین خلبان را دارد سرجایش قرار دهید.

ساخت هلیکوپتر ، آموزش تصویری ساخت هلیکوپتر اسباب بازی

آموزش راهندازی شرینک رایگان ریسور HD 2000

 

فعال سازی شرینگ رایگان استارست 2000 HD

نحوه فعال سازی شرینگ رایگان استارست 2000 HD

برای راه اندازی شیرینگ رایگان رسیور 
starsat 2000 HD Ace،
ابتدا باید رسیور رو با آخرین نرم افزار آپگرید کنید
آموزش کامل و تصویری تنظیمات اینترنت و سرور شیرینگ رایگان
Starsat 2000 HD Ace

حال باید رسیور رو به اینترنت کانکت کنید (یا از طریق کابل
LAN
و یا از طریق آداپتور وایرلس همراه خود دستگاه).با فرض اینکه مودم شما روی حالت اتوماتیک کانفیگ شده (یعنی با به برق زدن مودم اتوماتیک به اینترنت کانکت بشه) و نیز 
DHCP
آن فعال باشه (قابلیت دادن
IP 
به صورت اتوماتیک به دستگاههای متصل شده به مودم)، مراحل زیر رو دنبال میکنیم:در صورت استفاده از کابل تنها کافیست کابل را به پورت LAN
رسیور متصل کرده و به مسیر زیر بروید:
Menu> Network> IP Setting

با زدن دکمه قرمز 
IP
از مودم دریافت کرده و رسیور به اینترنت متصل میشود.

در صورت استفاده از آداپتور وایرلس، آن را به پورت USB رسیور متصل کرده و طبق تصاویر و توضیحات زیر مراحل رو دنبال میکنیم..
به مسیر زیر بروید:

Menu> Network> Wireless Setting> Search Access Point

 

روی شبکه وایرلس مورد نظرتون 
OK
کرده و رمز ورود به شبکه رو تایپ کنید. در صورت صحیح بودن رمز بعد از چند لحظه به شبکه کانکت میشه و در کنار آن یک علامت تیک
(Check Mark)

مشاهده میشه.

حال به مسیر زیر بروید:
Menu> Network> Wireless Setting> IP Setting
با زدن دکمه قرمز IP به صورت اتوماتیک از مودم دریافت میشه.. سپس با زدن دکمه سبز (اختیاری) می تونید مجدد از کانکت بودن به اینترنت مطمئن بشید.

تا اینجا رسیور با موفقیت به اینترنت متصل شد.

حال نوبت فعال سازی و راه اندازی شیرینگ و اتصال به سرورها میرسه.
خارج از منوها، دکمه 
F1+111
رو زده گزینه
Enable Internet 
رو بزنید.

سپس به مسیر زیر بروید:
Menu> Network> Server

در صفحه جاری در سطر اول میبینید که یک عدد 1- نوشته شده.. با کلیدهای چپ و راست (ولوم کنترل) به صفحه 40- بروید.

حالا روی سطر اول در صفحه 40، دکمه 
F1 
رو زده و به سوالی که با این متن پرسیده میشه پاسخ مثبت بدهید:
Do You want to Replace…?? Yes!!

در این لحظه می بینید که یک شمارنده تعداد سرورهایی که رسیور داره بهشون کانکت میشه رو شمارش میکنه و وقتی به عدد 33 رسید عبارت
Connected ALL 
رو مشاهده خواهید کرد.
اکانت شیرینگ رایگان یکساله از همین لحظه تا یکسال آینده استارت میخورد

آموزش کامل باز کردن شبکه ی سه هنگام پخش انلاین فوتبال

شبکه های سه و ورزش سیما هنگام پخش زنده مسابقات فوتبال خارجی روی ماهواره کد می شوند. این کد از نوع کد بیس (Biss Code) می باشد که در بسیاری از رسیورها از طریق وارد کردن کد قابل باز کردن می باشد.در این پست روش باز کردن شبکه سه در برخی رسیورها توضیح داده شده است.

ابتدا به این نکات توجه کنید:

 

1- در برخی موارد هنگام جستجوی فرکانس 11900 یا 11881 (در رسیورهای اچ دی) شبکه های سه و ورزش در بین شبکه های سراسری پیدا نمی شود. علت این مسأله این است که گزینه FTA ONLY (فقط شبکه های غیر پولی) در رسیور شما “روشن” است و باید آن را خاموش و غیر فعال و دوباره این فرکانسها را جستجو کنید.

 

2- در بسیاری از رسیورها برای اینکه بتوانید شبکه های سه و ورزش را باز کنید، ابتدا باید رسیورتان را با آخرین نرم افزار مربوطه آپگرید کنید. در صورتی که روشهای ذکر شده در این صفحه جواب نداد، رسیورتان را آپگرید کنید. برای این منظور باید عبارت “آخرین پچ رسیور …” را به همراه نام رسیورتان در گوگل جستجو کنید.

 

3- ابتدا بخشی از نام انگلیسی یا فارسی (ترجیحاً نام انگلیسی) رسیورتان را در این صفحه جستجو کنید تا روش(های) نوشته شده برای آن را ببینید.

 

4- اگر در رسیورتان تصویر شبکه البرز را در ماهواره بدر (عربست) دریافت نمی کنید، این موضوع ارتباطی با کد بیس ندارد. در حال حاضر (پاییز 92) تصویر شبکه البرز (کرج) تنها با استفاده از رسیورهای اچ دی قابل دریافت می باشد.

 

شبکه سه:
012f-1111113311111133
یا
0003-1111113311111133

شبکه ورزش:
0075-1111113311111133

Prov ID: 001FFF

Index: 1A

 

روش باز کردن شبکه های سه و ورزش سیما هنگام پخش فوتبالهای خارجی در ماهواره:

 

روش باز کردن شبکه های سه و ورزش موقع پخش فوتبالهای خارجی در رسیورهای مختلف فرق می کند. برای چند مدل رسیورهای استارست (STARSAT 190-220-3300-X3-X5-X50) روش راحتی وجود دارد به این صورت:

– زدن کلید MENU کنترل

سپس زدن دکمه قرمز کنترل

وارد کردن کد 1111113311111133

 

یا:

 

– رفتن روی کانال کد شده و زدن کلید صفر

وارد کردن کد 1111113311111133

 

در این روش، اگر با زدن کلید صفر، به جای صفحه کدها، سطح سیگنال فرکانس را نشان می دهد، یک بار کلیدهای Menu و بعد عدد 2580 را وارد کرده و سپس کلید Exit را بزنید تا امکان استفاده از این روش فراهم شود.

در بعضی دیگر از رسیورهای استارست (STARSAT 120-130-150-200) هم نحوه باز کردن شبکه های سه و ورزش به یکی از روشهای زیر می باشد:

 

– بعد از زدن کلید MENU، روی گزینه STB Status قرار بگیرید و بدون وارد شدن به آن (یعنی بدون زدن کلید OK) عدد 1234 را با کنترل وارد کنید. صفحه ای ظاهر می شود که چنانچه از نرم افزارهای جدید استفاده کرده باشید، این صفحه حاوی گزینه Biss هم می باشد. به قسمت Biss بروید و این کدها را وارد کرده و سپس ذخیره کرده و از منوی رسیور خارج شوید:

B 012f 0d 11 11 11 33 11 11 11 33

یا

B 0003 0d 11 11 11 33 11 11 11 33

و کد زیر برای شبکه ورزش سیما:
B 0075 0d 11 11 11 33 11 11 11 33

– کلید MENU را زده در قسمت TOOLS وارد KEY EDITOR شوید و کد 1111113311111133 را وارد کنید.

 

در رسیورهای استارست SR 2000 HD روی شبکه سه (یا شبکه ورزش) رفته و کلیدهای F1 + 111 را بزنید. آخرین گزینه را انتخاب کنید و سپس کلیدهای F1 + 333 را وارد کنید تا صفحه ای باز شود. حال دکمه قرمز رنگ روی کنترل را زده و کد 1111113311111133 را وارد و اوکی کنید.

 

در رسیورهای استارست X97 و X95 تیتانیوم (SR X95 & X97 Titanium) هم روش وارد شدن به صفحه کدها به این ترتیب است که ابتدا کلید Menu و سپس کلیدهای Service Organizing و Manual Key را بزنید. حال با استفاده از کلیدهای کم و زیاد کردن صدا به قسمت Biss بروید. با زدن دکمه سبز رنگ کنترل می توانید یک ردیف کد را اضافه و کد زیر را وارد کنید:

 

1111113311111133

برای رسیورهای استارست (Starsat) مدل X97 USB روش دیگری هم وجود دارد:

روی شبکه 3 رفته بلافاصله عدد 0 (صفر) را بزنید یا می توانید کلید i و عدد 0 را بزنید: i+0
در این صورت صفحه ای باز می شود که بایستی دکمه سبز کنترل را زده و در جدول کد 1111113311111133 را دو بار پشت سر هم (32 عدد) وارد کرده و ok کنید.

 

برای رسیورهای استارست (Starsat) مدل 8800HD دو روش زیر را تست کنید:

روش اول:
روی شبکه های سه یا ورزش رفته کلید F1 و سپسس 333 را بزنید تا صفحه کدها باز شود. بعد از آن کد بیس را وارد کنید.

روش دوم:
کلیدهای زیر را به ترتیب بزنید تا صفحه کدها باز شود (از سمت چپ بخوانید):
Menu > Tools > CAS > CAS Options > Key Editor > BISS Key

بعد از آن در قسمت بیس کدها را وارد کنید.
در صورتی که گزینه کدها فعال نبود، از منو خارج شده و یک بار منو و عدد 2020 را بزنید و دوباره همین مراحل را تکرار کنید.

 

در برخی مدلهای اچ دی رسیورهای استارست (STARSAT) مدلهای 9800HD، 3000HD، 9999HD، 2100HD و 20000HD با زدن کلید Menu و عدد 8888 می توانید وارد صفحه کددهی شوید.

روش دیگر برای این نوع رسیورها استفاده از کلیدهای ترکیبی F1+333 می باشد. البته ممکن است قبل از آن لازم باشد با استفاده از کلیدهای F1+000 پچ آن را فعال کنید.

 

در رسیورهای استارست (STARSAT) مدل 8000HD برای وارد شدن به صفحه کددهی لازم است تا Menu به اضافه عدد 2580 را وارد کرده و سپس کلید قرمز را بزنید.

 

در برخی از رسیورهای آی کلاس یا هایویون (ICLASS – HIVION) هم مراحل وارد کردن کد بیس به این شرح است:

کلید منو را بزنید و سپس گزنیه CAS را انتخاب کنید. حال دکمه قرمز را بزنید و روی قسمت Biss بروید. دوباره کلید قرمز را بزنید و ردیف دوم را اوکی کنید. حال ماهواره بدر 26 درجه و فرکانس 11900 را انتخاب کنید. روی سرویس آی دی عدد 0003 یا 012F را وارد کنید. توجه کنید که در این قسمت به همین صورت باید وارد کنید، اما اعداد صفر نمایش داده نشده و این کد به صورت 3 یا 12F نمایش داده می شود.

 

در برخی دیگر از رسیورهای آی کلاس (I Class) یا هایویون (Hivion) هم روش زیر استفاده می شود:

وارد Menu شده و بر روی گزینه سوم (تنظیمات رسیور) قرار گرفته و بدون اینکه واردش بشوید عدد 1234 را وارد کنید تا وارد قسمت کددهی بشوید.

در این قسمت به سیستم بیس (Biss) بروید.
برای اضافه کردن کد جدید کلید F1 (دکمه قرمز رنگ کنترل) را بزنید. 
یک کادر مستطیل شکل اضافه میشود که دارای سه قسمت است.
قسمت اول شماره & قسمت دوم به ترتیب ماهواره فرکانس سرویس ایدی & و قسمت سوم کد اصلی 
در قسمت دوم کادر اوکی کنید 
قسمت کوچکی باز میشود که اولین گزینه آن با عنوان ماهواره میباشد. شما در این قسمت ماهواره Badr در 26 درجه را انتخاب کنید 
قسمت دوم فرکانسی میباشد در این قسمت مشخصات فرکانس اصلی کانال باید داده شود (فرکانس 11900)
در قسمت سوم سرویس آی دی باید 012f یا 0003 را برای شبکه سه و 0075 را برای شبکه ورزش وارد کنید.
مجدد از اول مشخصات را چک کنید، در صورتی که صحیح بود اوکی کنید. 
در قسمت سوم باید کد اصلی را که 16 رقم می باشد وارد کنید:
1111113311111133 
به وسیله شماره های بالای کنترل کد اصلی را وارد کنید.

برای ذخیره کردن Ok یا Exit را بزنید و سپس ذخیره کنید.

در صورتی که مشکل حل نشد، باید رسیور را با آخرین پچ (نرم افزار) آپدیت کنید و سپس همین کارها را تکرار کنید.

 

در بیشتر مدلهای رسیورهای استرانگ (STRONG) هم شبکه سه به سادگی قابل باز کردن می باشد:

 

– روی شبکه سه رفته و عدد 8280 یا 8282 را وارد کنید. صفحه مربوط به کدهای Biss ظاهر می شود. در این صفحه یک جدول سی و دو خانه ای وجود دارد که کدهای زیر را وارد و ذخیره کنید و سپس خارج شوید: 

1111113311111133

1111113311111133

البته ممکن است لازم باشد قبل از زدن کد، امولاتور فعال شده باشد. برای این کار لازم است روی شبکه سه رفته و دو بار عدد 6969 را وارد کنید. ظاهراً در برخی مدلها با این کار پیغام On ظاهر می شود و نشان می دهد امولاتور فعال شده است.

 

 

در برخی مدلهای رسیورهای استار مکس (STAR MAX) نحوه وارد کردن کد بیس به شرح زیر است:

ابتدا به قسمت System Setup یا System Setting بروید. آنجا به منوی A/V Output Setting رفته و سپس چهار بار عدد صفر را وارد کنید تا گزینه قرمز رنگ Edit فعال شود.

در این حالت با زدن دکمه قرمز رنگ کنترل، می توانید کد بیس را به شرح زیر وارد کنید:

1111113311111133

 

در رسیور استار مکس (STAR MAX) مدل X10 از روش زیر برای وارد کردن کد بیس برای شبکه های سه و ورزش استفاده کنید:

1- دکمه منو را زده و در منوى module روى آخرین گزینه یعنى EMU اوکى کنید.
2- با فشار دادن دکمه آبی روى کنترل نوع CAS DATA را تغییر دهید تا به سیستم BISS برسید.
3- اکنون دکمه قرمز را فشار دهید یک صفحه جدید با نام insert cas key باز می شود.
4- در قسمت biss id باید آیدی یا شناسه biss را وارد کنید که معمولا 1FFF می باشد.
5- در قسمت BISS FREC فرکانس کانالى که می خواهیم کدش را وارد کنیم قرار می گیرد (برای شبکه سه 11900).
6- در قسمت BISS SYMBOL سیمبل ریت فرکانسى که در بالا وارد کردیم قرار می گیرد (برای شبکه سه 27500).
7- در قسمت biss polar ورتیکال یا هوریزنتال بودن فرکانس وارد شده قرار می گیرد (برای شبکه سه Vertical).
8- در قسمت key value کد 16 رقمى را قرار می دهیم سپس بازدن دکمه قرمز تغییرات را ذخیره کنید و پس از خروج روى کانال مربوطه رفته مشاهده می کنید که باز است.

اگر هم خواستید کد BISS وارد شده را مشاهده کنید روى کانال دکمه سبز را زده و cw را انتخاب کنید.

 

در رسیورهای استارمکس (STAR MAX) مدل 100 برای وارد شدن به صفحه کد دستی، با زدن کلید “منو” به قسمت “نصب و راه اندازی” و “پچ منوی اصلی” رفته در بخش Biss، کدها را به همان شیوه بالا وارد می کنیم.

در رسیورهای استار مکس (STAR MAX) مدل 999 CXT Plus روی شبکه 3 رفته منو را بزنید. به قسمت “مدول” رفته دکمه قرمز روی کنترل را بزنید. حال رمز 0000 یا 1968 را وارد کنید و به قسمت CAS که در پایین جدول مدول اضافه می شود بروید. آنجا امولاتور را روشن کنید و ذخیره را بزنید.

حالا به قسمت پایین تر CAS که در هنگام روشن کردن امولاتور ایجاد می شود (جعبه کدها) رفته با زدن دکمه آبی روی کنترل، سیستم های کدگذاری را یکی یکی تغییر بدهید تا به کدهای BISS برسید. روی یکی از کلیدهای ارائه شده در ماهواره بدر بروید و کدهای آن را به صورت زیر ویرایش کنید:

شناسه بیس: FFFF
فرکانس بیس: 11900
سمبل ریت: 27500
S-ID بیس: 012F
و کد بیس: 1111113311111133

در پایان با زدن دکمه قرمز کدها را ذخیره کنید.

 

در رسیورهای استار مکس (Star Max) مدل X200 برای وارد شدن به صفحه کدها، ابتدا کلید منو را وارد کرده از گزینه “تنظیمات پیشرفته” قسمت “جدول کدها” را انتخاب کرده و به بخش Biss بروید و کد بیس شبکه های سه و ورزش را وارد کنید.

 

در رسیورهای استار مکس (Star Max) مدل 5050 Full HD روی شبکه های سه یا ورزش رفته و با زدن کلیدهای زیر وارد سیستم کددهی رسیور شوید:

منو > تنظیم سیستم > تنظیم خروجی صدا و تصویر > 0000 > کلید قرمز

آنجا به قسمت بیس رفته و با زدن کلید قرمز رنگ کدهای بیس این شبکه ها را وارد کنید.

 

در رسیورهای استار مکس (Star Max) مدل HD PLUS 9999 کلید Menu را وارد کرده و سپس گزینه EMU Key را انتخاب کنید. بعد از آن با زدن دکمه قرمز صفحه کددهی ظاهر می شود که می توانید کدهای بیس شبکه های سه و ورزش را وارد کنید.

 

در برخی مدلهای رسیورهای سوپر مکس (SUPER MAX) و نکست (NEXT) نحوه وارد کردن کد بیس برای باز کردن شبکه سه موقع پخش فوتبالهای خارجی به شرح زیر است:

ابتدا به قسمت MENU و از آنجا به USB بروید. پس از آن کلید قرمز رنگ کنترل را زده و عدد 6000 را وارد کنید تا صفحه مربوط به کد بیس ظاهر شود.

در این حالت می توانید پارامترهای کد بیس را به شرح زیر وارد کنید:

1FFF

11900

V

27500

012F

1111113311111133

توجه کنید اگر کد آیدنت 012F جواب نداد، کد 0003 را هم امتحان کنید. ضمن اینکه شاید لازم باشد قبل و بعد از دادن کد، یک بار فرکانس و شبکه های 11900 را پاک و دوباره جستجو کنید.

 در رسیورهای سوپر مکس (SUPER MAX) و نکست (NEXT) مدل پلاس اول دکمه منو را زده با دکمه های کم و زیاد کردن صدا به صفحه “منوی اصلی” رفته در ردیف سوم روی کلمه CAS System اوکی کرده وارد صفحه کدها شوید.
اگر در این منو این کلمه (CAS System) نبود، در همان منو در ردیف آخر به منوی “اطلاعات STB” رفته دکمه قرمز را زده کد 5790 یا 1234 را وارد کنید. در این صورت از آن صفحه خارج می شود و آن منو ظاهر می شود.

حالا وارد صفحه کدهای بیس می شوید. با دکمه “سبز رنگ” یک ردیف دیگر اضافه و 16 رقم اول کد بیس را وارد کنید. اگر کانال باز نشد 16 رقم دیگر را هم همان طور وارد نمایید.

البته در نرم افزارهای جدید این مدل ها، هنگامی که دکمه “سبز” را برای اضافه کردن یک ردیف جدید می زنید، باید فرکانس، سیمبل ریت و قطبیت این شبکه ها را هم بدهید.

روش دیگری هم وجود دارد که روی شبکه های سه یا ورزش رفته، دکمه سبز را زده در ردیف سوم روی کلمه Edit Cas Key اوکی کرده کد مورد نظر را وارد کنید.

 

در رسیورهای کائون (KAON) روی شبکه سه رفته و به ترتیب دکمه های زرد، آبی، سبز و منو را فشار دهید تا صفحه کدها وارد شود. سپس در قسمت کد بیس کد شبکه سه را که در بالا ذکر شده است وارد کنید.
برای رسیورهای استار ایکس (STAR X) سه روش وجود دارد:

 

روش اول برای رسیورهای استار ایکس (Star X):
دکمه Next (زیر Subb) را بزنید تا وارد صفحه کدها شوید. البته ممکن است قبل از آن نیاز به فعال کردن پچ باشد. برای این کار ابتدا ریست فکتوری کنید. سپس کد 8899 را زده و اوکی کنید تا پچ فعال شود.

روش دوم برای رسیورهای استار ایکس (Star X):
کلید info و سپس عدد صفر (یا چهار) را سریع وارد کرده و دکمه قرمز (یا سبز) را بزنید. البته ممکن است قبل از آن نیاز به فعال کردن پچ باشد. برای این کار ابتدا روی شبکه سه رفته کلید Mute (قطع صدا) را زده عدد 999 را وارد کنید تا پچ فعال و پیغام Enable patch ظاهر شود.

 

روش سوم برای رسیورهای استار ایکس (Star X):

روی شبکه سه یا ورزش رفته کلیدهای ترکیبی f1 + 333 را بزنید تا کدهای شبکه نمایان شود.

اما برای ویرایش کد یا وارد کردن کد جدید داخل منو رفته از قسمت پچ منوی اصلی سیستم کدگذاری biss را انتخاب کرده و با زدن دکمه قرمز جای کد جدیدی را باز کرده و کدها و مشخصات شبکه را در آن وارد کنید.

 

در برخی مدلهای رسیورهای ایکس کروزر (XCruiser) روی شبکه سه یا ورزش رفته و دو بار کلید info را فشار دهید. در این حالت منویی باز می شود که نام شبکه را نشان می دهد. در این حالت دکمه قرمز رنگ را بزنید تا وارد صفحه کدها شود. آنجا کد 1111113311111133 را وارد کنید و ok کنید.

روش دیگر هم برای وارد شدن به صفحه کدها، زدن کلید Menu و سپس کد 8282 است.

 

روش وارد کردن کد بیس در برخی مدلهای رسیورهای ای کلاس (EClass) به این صورت است که ابتدا باید کلید Menu را بزنید و بعد از آن عدد 7799 را وارد کنید. سپس به بخش Utility رفته و کد را وارد کنید.

 

روش باز کردن کد شبکه های سه و ورزش در رسیورهای تتیتانیوم (Titanium) به شرح زیر است:

در برخی مدلهای رسیورهای تیتانیوم (مثل مدل 9800) باید روی شبکه سه رفته و دو بار کلید info را بزنید تا صفحه کددهی باز شود.

 

در مدلهایی از رسیورهای تیتانیوم (مثل مدلهای 9000، 9100 و 9900) ابتدا Menu و سپس عدد 13795 را بزنید. در این حال با زدن Menu و انتخاب گزینه Install یک گزینه دیگر به نام Key Edit اضافه شده است که از طریق آن می توانید کد شبکه سه را وارد کنید.

 

در برخی دیگر از مدلهای رسیورهای تیتانیوم (مثل مدل 10000) برای وارد شدن به صفحه کددهی کافی است روی شبکه سه رفته و کلید Page Down یا دکمه سبز رنگ کنترل و یا به سادگی کلید Menu را بزنید.

 

در برخی مدلهای رسیورهای دیجیتال ایکس (Digital X) روی شبکه سه یا ورزش رفته و عدد 9966 را وارد کنید. با این کار صفحه کددهی باز می‌شود و می‌توانید کد 1111113311111133 را وارد و OK کنید.

در برخی مدلهای رسیورهای اچ دی باکس (HD BOX) مثل HD BOX 500 باید روی شبکه سه یا ورزش رفته و کد 9876 را وارد کنید. بعد دکمه PRE (پایین دکمه زرد) را بزنید تا جدول کدها نمایان شود. حالا کد بیس را وارد کنید:

1111113311111133

 

 

در برخی مدلهای رسیورهای نیوماکس (NewMax) ابتدا روی شبکه سه یا ورزش رفته و کد 8899 را وارد کنید. سپس با زدن دکمه مخصوصی که زیر کلید info در کنترل رسیور وجود دارد وارد صفحه کدها شوید و کد 1111113311111133 را وارد کنید.

در ادامه نحوه وارد شدن به صفحه کد دستی برخی رسیورهای دیگر هم آمده است. بعد از وارد شدن به این صفحه باید کد بیس شبکه های سه و ورزش (یعنی کد 1111113311111133) را وارد کنید:

رسیور STARSAT 750

بر روی این کانالها رفته و دکمه HELP  را بزنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیور های TOPFILED

وارد منو شده سپس به قسمت نمایش دهنده ورژن رسیور رفته و عدد ۱۲۱ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیور STARPORT 9550

منو را زده سپس به قسمت وضعیت رسیور رفته در قسمتی که مربوط به تغییر زبان است عدد ۹۹۹۹ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر گردد.

رسیور های MVISAION

ابتدا MENU را زده سپس عدد ۹۹۹۹ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیورهای TECNOSAT

روی این شبکه ها رفته عدد ۹۹۱۱ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیورهای TECHVIEW

برای ورود به منوی کد دهی کافی است ۴ بار کلید قرمز روی کنترل را بزنید تا جدول کد دهی ظاهر شود.

رسیور های TROMAN

ابتدا MENU را زده سپس به قسمت انتخاب زبان رفته و OK  کنید. سپس عدد ۹۹۹۹ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

یا:

بعد از ورود به MENU به قسمت نمایش ورژن رسیور رفته و عدد ۱۲۱ را بزنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیورهای LORANS

ابتدا MENU را زده سپس به قسمت مشخصات رسیور رفته و عدد ۲۱۲۱ را بزنید. سپس به قسمت EDIT KEY وارد شده و شماره ۹۲۴۴ را بزنید تا بتوانید کدها را وارد کنید.

رسیور LAZER بدون کارت

ابتدا MENU را زده سپس شماره ۹۳۱۷ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

 

رسیور SUPER LAZERR15000&M VISION&RANGER 

بعد از ورود به MENU عدد ۹۹۹۹ را وارد کنید. یک ستون نمایش داده می شود به نام SMART CARD که در آنجا می توانید کدها را ویرایش کنید.

رسیور CI  LAZER2003

ابتدا MENU را زده سپس عدد ۱۲۳۴ را وارد کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیورهای QMAX

بر روی شبکه سه یا ورزش رفته و کلید  EXIT را بزنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیور های DIGITAL  ALLWORD

بر روی این شبکه ها رفته و کلید EXIT را بزنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیور METABOX1&2

بعد از ورود به MENU در قسمت ادیت کد، عدد ۱۰۰۴ را وارد کنید.

رسیور PLUS FORTEC STAR 5600

بعد از ورود به MENU در قسمت ادیت کد، عدد ۱۰۱۰ را وارد کنید.

رسیور LIFETIME  FORTEC STAR

بعد از ورود به MENU  وارد قسمت INPUT CODE  عدد ۱۰۱۰ را وارد کنید.

رسیور FORTEC STAR 9800

ابتدا MENU را زده سپس عدد ۹۲۴۴ را زده و OK کنید تا جدول کدها ظاهر شود.

رسیورFORTEC STAR  PLATINUM

بعد از ورود به MENU روی قسمت ادیت کد عدد ۱۰۰۱ را وارد کنید.

رسیور FORTEC STAR5600&V2TUNER LG

بعد از ورود به MENU به قسمت LANGUAGE و بعد به قسمت SAFE MODE رفته و عدد ۲۰۰۳ را وارد کنید.

رسیور FORTEC STAR 4300 & 4400 & 4500 & 4700

بعد از ورود به MENU به قسمت System Setup و بعد به قسمت TV System رفته و بعد از اوکی کردن عدد 0000 را وارد کنید. حال با زدن دکمه قرمز صفحه کددهی ظاهر می شود.

رسیور DIG STAR D600 & D700 & D900

بعد از ورود به MENU به قسمت System Setup و بعد به قسمت TV System رفته و بعد از اوکی کردن عدد 0000 را وارد کنید. حال با زدن دکمه قرمز صفحه کددهی ظاهر می شود.

رسیورهای STAR TRACK و DIGISAT

بعد از ورود به MENU به قسمت LOCK CONTROL رفته و عدد ۱۹۳۷۰را وارد کنید. در این مرحله از شما یک کد چهار رقمی پرسیده می شود که باید عدد ۲۴۸۶ را بزنید. حالا به قسمت GAME رفته و کدها را ویرایش کنید.

رسیور STAR PORT 9550

بعد از ورود به MENU به قسمت STB STATUS رفته و در قسمت LANGUAGE عدد ۹۹۹۹ را وارد کنید.

رسیور های SKY1 A&B

بر روی این شبکه ها رفته و ابتدا دکمه قرمز و بعد زرد را بزنید.

رسیور های HONET&KAON

بر روی شبکه سه یا ورزش رفته، به ترتیب دکمه های زرد، آبی، سبز و MENU را فشار دهید تا جدول کدها ظاهر شود.

 

رسیور های ISTAR X 20000 Full HD

کلیدهای Menu سپس Install سپس Patch و در نهایت Biss را به ترتیب وارد کنید تا وارد صفحه کدها شوید. حال کد بیس شبکه سه را وارد کنید:

 

001FFF 1A 1111113311111133

 

رسیور های Dreamland

ابتدا کلید Menu را زده و به قسمت Conditional Access بروید. آنجا گزینه CA Setting را انتخاب کرده و OK کنید.

حال با انتخاب بخشهای Key Edit و Code Edit به بخش کددهی وارد می شوید. در آنجا بخش کددهی Biss را انتخاب کرده و کد شبکه های سه و ورزش را وارد کنید:

شبکه سه:
012f-1111113311111133
یا
0003-1111113311111133

شبکه ورزش:
0075-1111113311111133

Prov ID: 001F

آموزش نصب ویندوز xp روی گوشی اندروید

یکی از اعضای تیم xda-developers روشی را معرفی کرده که بر مبنای آن موفق به نصب ویندوز 95/98/XPبر روی گوشی HTC EVO 3D خود شده است.

فارنت: آیا شما هنوز به میراث ماندگار مایکروسافت یعنی ویندوز ایکس‌پی یا 98 و یا حتی 95 چسبیده‌اید؟ البته دو مورد آخر بعید است اما احتمال اینکه لپ‌تاپ شما به یکی از این سیستم عامل‌های قدیمی مایکروسافت آراسته شده باشد بعید نیست و برخی اوقات آرزو کرده‌اید که کاش ویندوزی شبیه همین ویندوزهای قدیمی در اسمارت‌فون خود داشتید.

اگرچه این روزها روزهائیست که ویندوزفون 7 با آن منوی رنگارنگ و تقریبا پیچیده به تلفن‌های همراه هوشمند آمده و تقریبا در حال فراگیر شدن است اما با این حال به شما مژده می‌دهیم که می‌توانید یکی از همین ویندوزهای قدیمی را به صورت کامل بر روی اسمارت‌فون اندرویدی خود نصب کنید.

یکی از اعضای تیم xda-developers  روشی را معرفی  کرده که بر مبنای آن موفق به نصب ویندوز  95/98/XPبر روی گوشی HTC EVO 3D خود شده است.

اگر چه طبیعتا به خاطر پردازنده ARM و ساختار نرم‌افزاری x86 این گوشی پس از نصب ویندوزهای قدیمی به‌درد کاربرد‌های روزانه نمی‌خورد اما بهرحال تجربه جالبیست که این توسعه‌دهنده هندی موفق به آن شده  و حتی خروجی HDMI گوشی را نیز فعال کرده است.

فکر نکنم راضی به حذف اندروید دوست‌داشتنی و نصب یکی از ویندوزهای قدیمی بر روی گوشی خود باشید اما بهتر است قضاوت نکنیم و اگر راضی به این کار هستید کافیست راهنمای نصب آن را در این لینک بیابید.

مسئولیت این کار مطمئنا با خود شماست چون من که هوس بازی کردن مین‌روب را در گوشی اندرویدی خود نکرده‌ام!

شبکه کامپیوتر برای اتصال به کامپیوتر

تنظیم کارت شبکه کامپیوتر برای اتصال به مودم

در هر شبکه کامپیوتری که از تعدادی کامپیوتر و وسایل دیگر شبکه مانند سوییچ ها، روتر ها، مودم و ... تشکیل میشود از پروتکلی به نام TCP/IP برای وصل شدن این تجهیزات به یکدیگر استفاده میشود. البته پروتکل های دیگری مانند UDP و ... نیز وجود دارند که در اینجا نیازی به معرفی نیست. برای آنکه هر وسیله ای در یک شبکه شناخته شده و بتواند با دیگر اجزای آن شبکه در تعامل باشد به یک آدرس IP نیاز دارد. آدرس های IP دارای استاندارد خاصی هستند (این استاندارد شامل شبکه اینترنت هم میشود که از میلیون ها دستگاه به هم شبکه شده تشکیل گردیده است). هر آدرس IP از چهار قسمت عددی ساخته میشود که با نقطه از هم جدا شده اند مانند 192.168.10.145، هر جز عددی بین 0 تا 255 می تواند باشد (البته این استاندارد مربوط به IP ورژن 4 بوده و در نسخه شش آن بصورت دیگری است). آدرس های IP علاوه بر استاندرد فوق به روش خاصی نیز دسته بندی میشوند که دسته های خاصی فقط برای مسیریابی در اینترنت، دسته های دیگری برای وسایل روی اینترنت و دسته ی دیگری برای استفاده در شبکه های خانگی استفاده میگردد. که فعلا این کلاس خاص مورد نظر ماست که از رنج 192.168 شروع میگردد. پس در یک شبکه خانگی یا اداری باید آدرسی های استفاده گردد که مختص این شبکه هاست.

تنظیم این آدرس ها به دو صورت انجام میشود یا بصورت دستی بوسیله کاربر و یا توسط دستگاهی که کار اختصاص آدرس IP را به اجزای شبکه به عهده دارد که DHCP Server نامیده میشود. مثلا اگر شما کامپیوتر خود را به یک مودم ADSL متصل نموده اید و آدرس آن مودم 192.168.1.1 می باشد باید به کامپیوتر خود آدرسی بین 192.168.1.2 تا 192.168.1.254 اختصاص دهید تا کامپیوتر شما بتواند به مودم متصل شود. البته تقریبا همه مودم ها بصورت داخلی دارای یک DHCP Server هستند که به دستگاه های متصل شده به آن مودم، IP اختصاص خواهد داد. این اتفاق در صورتی خواهد افتاد که کارت شبکه کامپیوتر شما در مد دریافت اتوماتیک IP قرار داشته باشد. (در حالت غیر اتوماتیک باید خود شما آدرس IP کارت شبکه خود را تنظیم کنید) در ادامه نحوه این کار شرح داده شده است. مطالب فوق برای آشنایی مختصر بود و در صورت که کاملا آنرا درک نکرده اید می توانید فقط مراحل زیر را مد نظر قرار دهید.

اولین قدم برای اتصال به یک مودم ADSL، تنظیم صحیح کارت شبکه کامپیوتر است. در ویندوز XP ابتدا به مسیر زیر بروید:

 

Start Menu--->Control Panel--->Network Connection

 

1. روی کارت شبکه خود (معمولا با نام Local Area Connection) که به مودم وصل است کلیک راست کرد و گزینه Properties را انتخاب کنید.

 

2. از لیست موجود روی گزینه Internet Protocol TC/IP دبل کلیک کنید. (شکل زیر). اگر مودم شما دارای DHCP Server داخلی بوده و در حالت فعال قرار دارد (که معمولا اینچنین است) نیاز به انجام کار خاصی در اینجا نیست فقط چک کنید که آیتم های Otain ab IP address automatically و آیتم Obtain DNS server address automatically انتخاب شده باشند تا کامپیوتر شما بصورت اتوماتیک از مودم IP دریافت کند.

3. اگر از موجود بودن DHCP Server یا فعال بودن آن مطمئن نیستید و می خواهید خود یک IP آدرس تنظیم کنید گزینه های این قسمت را مانند شکل زیر تنظیم کنید: (بعضی از قطعات شبکه مانند ذوربین های IP یا برخی Access Ponit ها دارای DHCP داخلی نیستند و شما باید IP دستی وارد کنید تا بتوانید به آن وسیله متصل شوید)

4. دقت کنید که در بخش IP address یک آدرس معتبر در رنج آدرس مودم خود وارد کنید به عنوان مثال اگر آدرس مودم شما 192.168.1.1 است (که در بیشتر موارد اینچنین است) شما میتوانید آدرسهایی از رنج 192.168.1.2 تا 192.168.1.254 وارد نمایید (فقط جزء آخر را از 2 تا 254 قرار دهید). در قسمت default gateway و Preferred DNS Server نیز حتما آدرس مودم خود را وارد کنید (شکل فوق یک مثال است) یعنی 192.168.1.1 . پس ازتنظیم روی کزینه OK کلیک کرده و برای تست ارتباط با مودم در قسمت Run در Start Menu دستور cmd را وارد کرده و اینتر کنید. سپس در پنجره ظاهر شده دستور Ping 192.168.1.1 (آدرس مودم خود را وارد کنید) را وارد کرده و اینتر را بزنید. خروجی دستور شما باید شبیه زیر باشد:

یعنی اینکه در مقابل آیتم time عددی درج گردد که به معنی زمان ارسال یک درخواست به مودم شما و پاسخ مودم است. در اینصورت شما به مودم متصل هستید و می توانید با تایپ آدرس آن در مرورگر خود (فایرفاکس، اینترنت اکسپلورر یا ....) به صفحه تنظیمات آن دسترسی یابید.

اگرخروجی دستور Ping بصورت زیر بود دنبال بررسی و رفع اشکال باشد و مراحل ذکر شده را مجددا چک کنید:

اگر از ویندوز ویستا یا سون استفاده میکنید برای دسترسی به تنظیمات IP کارت شبکه به مسیر زیر بروید:

Control Panel-->Network And Sharing Center و سپس در سمت چپ صفحه باز شده گزینه Change adapter setting  را کلیک کنید تا کارت شبکه های نصب شده در سیستم را ببینید و روی کارت شبکه ای که به مودم متصل است کلیک راست کرده و گزینه Properties  را بزنید:

سپس روی آیتم Internet Protocol Version 4 کلیک کنید تا صفحه تنظمیات IP باز گزدد

باقی این مراحل شبیه ویندوز XP می باشد. آنرا از مرحله 2 به بعد انجام دهید و برای دسترسی به Run در استارت منو کافی است دستور cmd را در قسمتی که زیر All Programs با عنوان کمرنگ Search Program and files آمده وارد کنید و Enter را بزنید.

راهندازی اینترنت ADSL

برای استفاده از اینترنت ADSL شما نیاز به یک مودم ADSL دارید که باید آن را تهیه کنید. پس از باز کردن جعبه ی مودم ,  در ابتدا مودم و اتصالات آن را بر اساس کاتالوگ داخل جعبه به کامپیوتر خود متصل می نماییم. سپس مودم را به وسیله ی دکمه ی Power روشن می نماییم .

حالا به چراغ های روی مودم دقت میکنیم :

1-       چراغ  Power : این چراغ نشان دهنده ی روشن بودن مودم به صورت صحیح می باشد .این چراغ باید به صورت ثابت روشن باقی بماند . در صورات خاموش بودن چراغ اتصال مودم با برق قطع است .در صورت چشمک زن بودن این چراغ از صحت مودم و آداپتور برق آن اطمینان حاصل کنید.

2-       چراغ ADSL  : در برخی از مودم ها این چراغ با نامStatus  می باشد. این چراغ نشان دهنده ی ارتباط صحیح مودم شما با مرکز ارائه ی سرویس ADSL  می باشد .توجه شود که این چراغ باید به صورت ثابت روشن باقی بماند . در صورت خاموش بودن یا چشمک زدن این چراغ از سالم بودن خط تلفن وصحت کابل های مورد استفاده اطمینان حاصل کنید اگر به نتیجه نرسیدید احتمالا خط شما ( به اصطلاح ) رانژه نشده است یعنی خط شما برای اتصالADSL سالم نمی باشد و باید با مزکز سرویس دهنده تماس بگیرید . ( توجه کنید که برای اتصال , از خط تلفن مورد استعلام  خود استفاده کنید . )

3-       چراغ LAN  : این چراغ نشان دهنده ی اتصال صحیح کابل UTP  شما با کارت شبکه ی کامپیوتر شما می باشد . در صورت خاموش بودن آن از اتصال صحیح کابل شبکه و همچنین از نصب بودن کارت شبکه ی خود اطمینان حاصل کنید.

4-       چراغ USB  : در صورت تمایل , شما می توانید به جای استفاده از کابل شبکه از کابل USB داخل جعبه برای اتصال مودم با کامپیوتر استفاده کنید. در این صورت به جای چراغ  LAN , باید این چراغ روشن شود . در صورات خاموش بودن این چراغ شما باید از اتصال صحیح کابلUSB  با کامپیوتر و همچنین سالم بودن پورت USB خود اطمینان حاصل کنید .

 

در صورتی که موارد بالا همگی OK  بودند شما آماده ی اتصال به اینترنت هستید اما قبل از آن شما باید مودم خود را با توجه به نکات گفته شده ی زیر Config کنید ( با توجه به خصوصیات سرویس دهنده ی ADSL  ) تا مودم شما با شرایط سرویس دهنده سازگار شود .همچنین به کارت شبکه ی خود ip مناسب بدهید .

 نحوه دادن ip به کارت شبکه :

شما باید ابتدا از روی دفترچه ی مودم از ip مودم خود مطلع شوید ( معمولا 192.168.1.1 می باشد ). سپس ip کارت شبکه ی خود را به 192.168.1.X  (X  یک عدد بین 2 تا 254 (  تغییر دهید و در قسمت  Default Gateway  , ip مودم خود را وارد کنید ( 192.168.1.1 ) , Subnet Mask  نیز باید 255.255.255.0 ست شود . ( اگر تا کنون این کار را انجام نداده اید به مسیر روبرو بروید :Show all connections    Start / Connect to /   حالا روی           Local Area Connection کلیک راست کنید وProperties  را انتخاب کنید . در پنجره ی باز شده Internet Protocol ( tcp/ip )  را انتخاب و روی Properties  کلیک کنید .حالا گزینه ی use the following ip address  را انتخاب کنید وip ها را همان گونه که گفته شد ست کنید . )

 نحوهConfig  کردن مودم :

برای Config  کردن مودم یک پنجره ی Explorer باز کنید و در قسمتAddress bar  , ip مودم خود ( 192.168.1.1 ) را وارد کنید حالا از شما یک User name  و password  پرسیده می شود که شما باید آن را از دفترچه ی مودم استخراج کنید.پس از دادن User name  وpassword  مناسب پنجره ی Config  کردن مودم نمایش داده می شود . در این صفحه شما باید برای Config کردن مودم Connection type  را از نوع Bridge  انتخاب کنید و همچنین مقادیر VPI  و VCIرا به صورت صحیح وارد کنید ( مقادیر VPI و  VCI  را از مرکز ارائه دهنده ی سرویس ADSL  می توانید بپرسید ) .حالا مقادیر مربوطه را Save  کرده وپنجره ی Config  را Log Out  کنید .

 حالا باید یک Connection از نوع Broadband  ایجاد کنید وUsername  و Password  مربوط به Account  خود را وارد کنید و متصل شوید .

نحوه  ایجاد Connection  از نوع  Broadband به صورت زیر می باشد :

در مسیر Show all connections / Create new connection    Start / Connect to /   یک  Connection  به فرم زیر  ایجاد کنید :

 

1.       Next  را بزنید :

2-Connect to the internet   را انتخاب کنید و کلید Next  را بزنید :

 

3-set up my connection manually  را انتخاب کنید وNext  را بزنید :

 

4-Connection  از نوع Broadband  را انتخاب کنید و Next  را بزنید :

 

5-نام Connection  خود را انتخاب کنید و Next را بزنید :

 

6-User name  و Password مربوط به Account  خود را وارد نمایید و Next را بزنید :

7-در صورت تمایل تیک قسمت Add a shortcut را برای ایجادShortcut از Connection خود بر روی Desktop  را بزنید و سپس کلید Finish را بزنید :

8-حالا با Connection  ایجاد شده به اینترنت متصل شوید .

در صورتی که  پس از وارد کردن User name  و  Password و زدن کلید اتصال  با Error  مواجه شدید احتمالا Config  مودم شما دچار مشکل می باشد. در صورتی که هنگام اتصال به اینترنت خط تلفن شما دارای نویز می باشد شما می توانید از یک میکرو فیلتردر ابتدای خط استفاده کنید .

فرایند ساخت یا تولید بازی

امروزه اکثر خانواده ها با بازی های کامپیوتری آَشنا هستند ، زیرا علاوه بر کامپیوتر که می توان گفت در اکثر خانواده ها وجود دارد ، پلت فرم های جدیدی مانند گوشی های موبایل نیز عمومیت پیدا کرده و بازی های تحت گوشی و سیستم عامل های جدید را از رده های سنی مختلف اکثرا بازی می کنند .البته باید مد نظر داشت که یک بازی که پلات فرم آن pc یا xbox  یا غیره باشد به مراتب پیچیدگی های بیشتری دارد تا یک بازی که برای دستگاه موبایل تولید می شود.

حتی نسل های قدیمی تر و بچه های دهه ۵۰ و ۶۰ نیز از اولین پلات فرم های بازی مانند کمودور ، آتاری ، میکرو ، سگا و … آشنا بوده اند و خاطراتی زیبایی را با این دستگاه ها برای خود رقم زده اند .و البته بازی های ساده آن زمان مثل هواپیما ، دزد و پلیس ،قارچ خور، شورش در شهر ، کلانتر و … در عین سادگی همچنان خاطره انگیز است.بازی های کامپیوتری برای هر پلت فرم و با هر وسعتی که باشد باید یک فرایند خاص را طی کند که در زیر به طور خلاصه با آن آَشنا می شوید

● شروع فرایند تولید

فرایند تولید بازی کامپیوتری با روال تولید فیلم شباهت های زیادی دارد .در ساخت بازی یکی از مهمترین بخش ها ، داستان بازی می باشد .هرچه  داستان  جذاب تر باشد ، احتمال موفقیت آن نیز بالاتر می رود . ایده های داستان بازی را معمولا افرادی که نویسنده هستند بیان می کنند و سپس گروه های مختلف به آن بال و پر می دهند . داستان بعضی از فیلم ها آقدر قوی و جذاب می باشد که بر اساس آن فیلم می سازند ،  نمونه های موفق از این نوع داستان بازی ، سری بازی های hitman وMax Payne می باشد  که به علت موفقیت زیاد بازی ، بر اسان آن فیلم هم ساخته اند . البته این قضیه می تواند برعکس نیز باشد ، هنگامی که فیلمی موفق می شود ، به عت اینکه تب آن فیلم هنوز گرم می باشد ، بسیاری از شرکت ها از روی فیلم ، بازی کامپیوتری آن را می سازند مانند بازی هری پاتر و ارباب حلقه ها و …
هنگامی که مفهوم و خظ سیر داستان بازی مشخص  شد ، متخصصان و طراحان بر روی جزییات آن کار می کنند و مشخص می کنند که مثلا در هر مرحله چه اتفاقی خواهد افتاد و در واقع برای داستان فیلم با جزییات طرحی مانند story board  را تهیه می کنند .

● طراحی شخصیت‌ها و کاراکترهای بازی

   هنگامی که تم بازی و داستان آن مشخص شد ، طراحان هنری به طراحی شخصیت بازی می پردازند ، آن ها طرح های خود را به آنقدر بررسی می کنند تا اینکه به یک نتیجه نهایی برسند ، هنگامی که طرح مفهومی شخصیت ها نهایی شد ، طرح ها  مدل شیت ها به هنرمندان سه بعدی ساز تحویل داده می شود و آن های طرح های دو بعدی را تبدیل به یک آبجکت سه بعدی قابل پردازش و برنامه ریزی تبدیل می کنند . سپس متخصصان حرکت ، ابتدا یک استخوان بندی برای مدل های ساخنه شده موجود در بازی طراحی و آن را بر روی مدل قرار می دهند . در واقع تا اینجای کار یک مدل برای نسبت دادن texture و یک طرح استخوان بندی برای ایجاد حرکت وجود دارد .texture همان طرح های گرافیکی از لباس و چهره و ….. می باشد که هرچه بهتر و با کیفیت تر باشد ، خروجی نهایی بازی بهتر می شود.البته تمام این مراحل  فقط در حد آشنایی شما ذکر گردیده است وگرنه هر کدام از این فرایندها تخصص مربوط به خود را لازم دارد .

● ایجاد حرکت

 در این مرحله از تولید بازی های رایانه ای هنگامی که  مدل ها و استخوان بندی ها آماده بود ، متخصصان مربوطه، حرکت های مختلفی را که در بازی استفاده می شود را ایجاد می کنند ، حرکت ها می تواند به صورت دستی انیمیت شود اما اکثر بازی های که شخصیت انسانی دارند و بازی واقع گرایانه و نه فانتزی و تخیلی باشد ، از motion capture  برا ضبط حرکات یک انسان واقعی استفاده می کنند به این صورت که چند حسگر را به نقاط مختلف بدن یک فرد وصل می کنند و آن فرد حرکات مختلف را انجام می دهد و چند دوربین این حرکات را ضبط می کند ، بعد از آن ، حرکات ضبط شده را در مدل سه بعدی اعمال می کنند.مزیت این روش حرکات و انیمیت های روان و طبیعی می باشد . حتی برای حرکات صورت نیز نرم افزاری مانند face shift می تواند حرکات صورت یک فرد را ضبط و بر روی مدل سه بعدی اعمال کند.

● دنیای بازی

  اولین چیزی که شما در یک بازی کامپیوتری با آن مواجه می شوید دنیای بازی است . دنیای بازی یا همان محیط بازی کامپیوتر باید آنقدر جداب باشد تا به همراه بازی داستان بازی ، بازی کننده را تا مراحل آخر جذب بازی کند ، علاوه بر جذب برای همان بازی ، انگیزه ای نیز برای پیگری نسخه دیگر از بازی در آینده برای بازی کننده ایجاد کند .محیط بازی های امروزی با بازی های گذشته قابل مقایسه نیست و هر ساله با پیشرفت تکنولوژی های سخت افزاری و نرم افزاری ، محیط بازی ها نیز بسیار جذاب تر و با کیفیت تر می شوند و ممکن است تا چند سال دیگر شما نتوانید فرق بین یک بازی کامپیوتری یا یک فیلم وافعی را تشخیص دهید .

در ساخت بازی های سه بعدی  ، محیط بازی ها گاهی به صورت باز و آزادانه است یعنی باز کننده می تواند آزادانه در محیط بازی حرکت کند ، مانند سری بازی های gta  که یکی از پر طرفدار ترین بازی ها می باشد ، یا اینکه برای محیط بازی یک خط سیر مشخص می کنند و بازی کننده بر روی مسیری حرکت می کند که تولید کننده بازی  آن را مشخص کرده است .در هر صورت هرچه محیط بازی جذاب تر باشد طرفداران بیشتری به خود جذب خواهد کرد،اگربخواهیم یک معیار اندازه گیری سطحی بیان کنیم تا ببینید که محیط بازی های فعلی در قبال محیط های قبلی چقدر از لحاظ کیفیت تغییر داشته می توان به حجم بازی اشاره کرد، امروزه بازی هایی هستند که حجم آن ها بعد از نصب به ۲۰G  الی ۴۰G  می رسد مانند  سری بازی های call of duy در صورتی که این حجم برای بازی های سال های دور به سختی به چند صد مگابایت می رسید.

● کدگذاری

  یکی دیگر از بخش های ساخت بازی ، جمع کردن تمام اجزا کنار هم می باشد . مدل هایی که آماده هستند، حرکات ضبط شده ایی که برای مدل ها آماده شده اند ، محیط بازی و اجزای آن که همگی باید کنار هم قرار بگیرند و کد نویسی ها و برنامه ریزی های مختلف جهت هماهنگی اجزای مختلف بازی باید صورت بگیرد، همگی این اتفاق ها در مرحله کد نویسی مشخص می شود .مثلا برخورد ماشین با اجزا، مختلف و واکنش آنها ، حرکات مختلف کاراکترهای اصلی و فرعی و …. تمام این اتفاقات در موتور بازی سازی می افتد .
یکی دیگر از جنبه های مهم بازی هوش مصنوعی در بازی های کامپیوتری  می باشد که هرچه بازی ها دارای هوش مصنوعی قویتری باشند ، بازی سخت تر و جذاب تر می شود ، البته شرکت های مختلف درجات مختلفی از هوش مصنوعی را برای بازی ها در نظر می گیرند که افراد مختلف از آماتور تا حرفه ای بتوانند از بازی استفاده کنند .هوش مصنوعی را شما در حرکات و واکنش های محیط بازی با شما مثل افراد متفرقه مخصوصا دشمنانی که در بازی تعریف شده اند می توانید ببینید.یا مثلا در بازی فوتبال تیمی که کامپیوتر آن را هدایت میکند از طریق هوش مصنوعی کنترل می شود . هوش مصنوعی هم در گیم انجین (game engine) برنامه نویسی می شود.

● مرحله پس از تولید

  هنگامی که بازی ساخته شد ،معمولا شرکت سازنده نسخه های محدود شده ای از آن را در اختیار عده ای قرار می دهد و آن ها ضمن بازی کردن به بررسی اشکالات و باگ های موجود در بازی می پردازند و ضمن گزارش آن  به شرکت سازنده ، مشکلات برای نسخه اصلی رفع می شود.

● بازاریابی بازی های کامپیوتری

   در حال حاضر می توان گفت که ساخت بازی های کامپیوتری به یک صنعت تبدیل شده است ، که هر روز نیز در حال پیشرفت می باشد ، این صنعت علاوه بر آثار تبلیغی و فرهنگی که دارد ، سود سرشاری را نیز عاید شرکت ها تولید کننده و پخش کننده بازی می کند .این صنعت را می توان الان همپای سینمای هالیوود دانست ، بالطبع با چنین پیشرفتی ئ در دنیای امروز که تبلیغات حرف اول را می زند ، سازندگان بازی نیز برای محصول خود بازایابی و تبلیغات وسیعی انجام می دهند .چون پروسه تولید بازی کمی طولانیست ، هنگامی که سطح تولید بازی به حدی رسید که بتوانند تیزری از آن تهیه کنند ، فرایند تبلیغات و بازاریابی را شروع می کنند . علاوه بر آن مانند صنعت خودرو که یکسری از نمایشگاه های بین المللی به سطحی از محبوبیت و اهمیت رسیده اند که شرکتهای بزرگ خودرورسازی محصولات خود را در این نمایشگاه ها پرده برداری می کنند ، همچین اتفاقی برای صنعت بازی نیز افتاده است ، و نمایشگاههایی هستند که هر ساله بازدید کنندگان ، با بازی های جدید در آن روبرو می شوند . و شرکت های بازیسازی ، در آن نمایشگاه ها از بازی های خود پرده برداری می کنند.

انواع بازی های کامپیوتری

برای اینکه در زمینه بازی سازی بتوانید فعالیت کنید باید با انواع بازی آشنایی داشته باشید تا بتوانید بهاصول ساخت بازی برسید . در این مطلب شما با انواع مختلف بازی یا به اصطلاح با ژانرهای مختلف بازی آشنا می شوید .

ژآنر بازی های رایانه ای  چیست؟

به دسته بندی های مختلف ژانر می گوییم ، مثلا در سینما ژانرهای مختلفی از جمله ژانر وحشت ، ژانر عاشقانه ، و … داریم ، در کل دسته بندی در فیلم ، بیشتر بر اساس درون مایه ی داستان فیلم می باشد که در چه زمینه ای باشد ، اما دسته بندی در دنیای بازی های کامپیوتری کمی متفاوت است  و دسته بندی بازی ها بر اساس گیم پلی و یا نوع و سبک بازی می باشد نه بر اساس داستان آن .

انواع بازی کامپیوتری​ :

Action   :

بازی هایی مثل motoral combat,DOOM,half life .معمولا شامل بازی های مبارزهای می شود بازی های اکشن می گوییم .بازی های که شامل حرکت های سریع می باشد.و بازی کننده را وادار به واکنش سریع می کند ،البته خود ژانر اکشن شامل چند دسته بندی می شود که ما در این پست به صورت کلی آن را بیان کردیم و مطلب را به صورت خیلی خلاصه ارائه داده ایم .Shooters یا Shoot'em Up: بازی های تیراندازی که شامل طیف وسیعی از بازی ها می شود ،از زیر مجموعه بازی های اکشن می باشد .

Adventure و Action-adventure (ماجراجویی ،حادثه ایی):

بازی های ماجراجویی شامل بازی هایی می شود که درشخص نقش یک ماجراجو یک سری حوادث را پشت سر می گذارد.مانند :,silent hill,Resident Evil… .البته این نوع بازی از نوع های اولیه بازی می باشد به این صورت که در بازی های ابتدایی این نوع ژانر اثری از گرافیک نبوده و تمام به صورت متنی بازی می شده است مانند بازیColossal Cave Adventure.و همچنین گاهی این ژانر با ژآنر های دیگر ترکیب می شود مانند Action-Adventure  مانند بازی Metal Gear Solid 3: Snake Eater.

Puzzle:بازی های معمایی که شامل انواع بازی های فکری می شودو همیشه طرفداران مخصوص به خود را دارد .

Role Playing Game)RPG):بازی های نقش آفرینی تقریبا شبیه Adventure می باشد .در این نوع بازی شخص در غالب یک کاراکتر معمولا خیالی می تواند خود را قوی تر کند و مرحله به مرحله قابلیت های جدید پیدا کند.مانند سری بازی های Final Fantasy .الهام این نوع بازی ها از بازی های تخته ای قدیمی می باشد .

 

 Strategy:بازی ها استراتژیک مانند: age of empires یا سری بازی های warcraft در این بازی ها که معمولا نمای دوربین از بالای محیط بازی  می باشد و بازی کننده اختیارات زیادی در کنترل بازی دارد .در این بازی ها فرد می تواند تدابیر مختلفی را پیاده سازی کند یا بر محیط مدیریت داشته باشد. 

 

Plat form games : بازی های سکویی بازی های که کاراکتر آن می تواند بدود ، از روی موانع بپرد ،… .مانند بازی  sonic از کنسول سگا  .یکی از بازی های قدیمی و مشهور در این نوع بازی قارچ خور است که خیلی از افراد با آن خاطره دارند .

Sport:انواع مختلف بازی های ورزشی دراین نوع از تقسیم بندی قرار می گیرید .و از معروف ترین بازی های این ژانر می توان به سری بازی های فوتبال اشاره کرده .

Driving: انواع مختلف اتومبیلرانی ، موتور سواری و … از معروف ترین این نوع بازی می توان به سری بازی های need for speed  اشاره کرد .

Simulation  : بازی های شبیه سازی ،مثل شبیه سازی پرواز.که این نوع بازی ها دیگر از جنبه سرگرمی بودن درآمده است و به عنوان ابزار آموزشی نیز ازان استفاده می شود .شبیه سازها نیز در زمینه های مختلف استفاده می شود از رانندگی و کشتیرانی و خلبانی گرفته تا مزرعه داری و ….

 

Hybrids:که در این نوع بازی می تواند ترکیبی از انواعبالا باشد .که اکثر بازی های امروزی از این نوع هستند.مثلا ترکیب دو یا چند نوع از انواع نام برده شده.مانند سری بازی های GTA که در آن برای مثال انواع اکشن ، رانندگی ، تیر اندازی ، ماجراجویی و … را می توانید ببینید. 

شما برای آموزش ساخت بازی باید اول ببینید که در چه ژانری می خواهید بازی بسازید بعد از آن به این سوال برسیم که چگونه بازی بسازیم ؟ چون هر کدام از سبک هایی که اشاره شد ، پیچیدگی های خاص خودش را دارد .مثلا ساخت بازی استراتژیک خیلی متفاوت است از ساخت بازی simulator  در بازی استراتژیک شما باید در برنامه نویسی هوش مصنوع برای بازی وقت زیادی  بگذارید در صورتی که در بازی شبیه سازی در پیاده سازی عوامل فیزیکی و دنیای واقعی بیشترین هزینه را باید انجام دهید .

دوباره تاکید می کنم مطالب یاد شده به طور خلاصه و صرفا جهت آشنایی شما با انواع بازی ها بود ، هدف ما در این سایت آمووزش ساخت بازی می باشد که در آینده به آن می پردازیم .

آموزش ساخت قالب وبلاگ

در بلاگفا کدهای اختصاصی قالب، با بین دو علامت <- و -> قرار میگیرند و در بین این دو علامت کد تعیین شده قرار داده میشود. به عنوان مثال برای نمایش عنوان وبلاگ باید از کد زیر استفاده کنید:

<-BlogTitle->


در این آموزش قصد نداریم این کدها را بررسی کنیم، شما به سادگی میتوانید با دریافت یک قالب بلاگفا به تمام کدهای اختصاصی قالب دسترسی پیدا کنید و البته در این آموزش نیز آنها را ذکر خواهیم کرد.

قسمت سربرگ یا header

نخستین بخش قالب فعلی، لینکهای موجود در منوی بالایی است که دارای کد HTML زیر می باشد:

<div class="top-nav-items">
<a href="#" > صفحه نخست </a>
<a href="#" > آرشیو مطالب </a>
<a href="#" > پروفایل </a>
<a href="#" > تماس با ما </a>
</div>


اولین لینک، مربوط به صفحه نخست است پس برای اینکه با بلاگفا سازگار شود، باید ببینیم چه کدی در سیستم بلاگدهی بلاگفا این کار را انجام میدهد. با نگاهی به قالبهای بلاگفا متوجه میشوید که وظیفه ی انجام این کار بر عهده ی تگ <-BlogUrl -> می باشد. پس لینک اول را به شکل زیر تغییر میدهیم:

<a href="<-BlogUrl->" >صفحه نخست </a>


همانطور که بالاتر نیز گفتیم، کدهای اختصاصی بلاگفا بین دو علامت <- و -> قرار میگیرند و شناسایی آنها کار سختی نیست. در گام بعدی باید ببینیم چه کدی برای نمایش آرشیو مطالب در نظر گرفته شده است.

تگ <-BlogArchiveLink -> نمایش آرشیو مطالب را در بلاگفا برعهده دارد. پس در لینک مربوط به نمایش آرشیو مطالب باید از این تگ استفاده کنیم:

<a href="<-BlogArchiveLink->"> آرشیو مطالب </a>


به همین ترتیب برای لینکهای بعدی نیز عمل خواهیم کرد، پس خواهیم داشت:

<BlogProfileLinkBlock>
<a href="<-BlogProfileLink->">پروفایل </a>
</BlogProfileLinkBlock>
<a href="mailto:<-BlogEmail->">تماس با ما </a>


بعضی از کدها برای اینکه شناخته شوند نیاز است تا درون بلوکهایی قرار بگیرند. نمونه ی این کدها، پروفایل در کد بالاست. همانگونه که مشاهده میکنید لینک مربوط به پروفایل درون تگ <BlogProfileLinkBlock> قرار گرفته است. در صورتی که این تگ را حذف کنید، لینک به درستی عمل نخواهد کرد.
 قسمت بعدی عنوان و توضیحات مربوط به وبلاگ است که در قالب استاتیک با کد زیر مشخص شده اند:

<div class="page-title">
<h1 class="main-title">عنوان وبلاگ </h1>
<h2 class="desc-title">توضیحات وبلاگ </h2>
</div>


مراحل کار دقیقا شبیه مرحله قبلی است، یعنی باید کدهای مربوط به نمایش عنوان وبلاگ و توضیحات وبلاگ را پیدا کنیم و با عبارات “عنوان وبلاگ” و “توضیحات وبلاگ” جابجا کنیم. پس خواهیم داشت:

<div class="page-title">
<h1 class="main-title"><-BlogTitle-></h1>
<h2 class="desc-title"><-BlogDescription-></h2>
</div>


ملاحظه میکنید که ما تغییری در کدهای HTML و کلاسهای css آنها ایجاد نمیکنیم، تنها متون نوشته شده را با کدهایی که در بلاگفا نقش نمایش این نوشته ها را بر عهده دارند جایگزین میکنیم.

تگ <-BlogTitle-> نمایش دهنده عنوانی است که کاربر برای وبلاگ خود در نظر گرفته است و <-BlogDescription-> نیز توضیحات وبلاگ را که کاربر در بخش تنظیمات وبلاگش وارد کرده است نمایش میدهد.

در جلسه بعد به ساختار و تبدیل منوهای موجود در ستون کناری قالب خواهیم پرداخت. مثل همیشه میتوانید از طریق قسمت دیدگاه ها، نظرات، پیشنهادات و انتقادات و سوالات خود را مطرح کنید.

اتصال گوشی به تلوزیون از طریق بلوتوث

آموزش اتصال گوشی همراه به تلویزیون از طریق بلوتوث !!! آیا این امکان وجود دارد که بتوانیم از طریق گوشی همراه یا کامپیوتر با استفاده از بلوتوث به تلویزیون متصل شویم ؟ 
بله خوشبختانه تلویزیون های جدید دارای ویژگیهای زیادی هستند که هر سری نسبت به سری قبلی دارای امکانات و ویژگیهای بیشتری می باشد که یکی از آنها بلوتوث می باشد . بلوتوث این امکان را به شما میدهد تا به ادگی موسیقی مورد علاقه که از طریق گوشی پخش می کنید را به تلویزیون انتقال داده و با صدای بیشتری از موزیک مورد علاقه لذت ببرید . موزیک یک مثال می باشد . شما هر چیزی که بتوانید از طریق بلوتوث انتقال بدهید را می توانید بر روی صفحه تلویزیون مشاهده کنید . من گزینه How do I make my tv bluetooth enabled  را در گوگل جستجو کردم و نتایج خوبی رسیدم روش کار بسیار ساده می باشد ولی بدلیل جدید بودن این فناوری شاید به به امروز از آن استفاده نکرده باشید .

1. تلویزیون های جدید نیز همانند گوشیها دارای منوی تنظیمات برای بلوتوث هستند . برای فعال کردن این ویژگی در تلویزیون های سامسونگ کافیست بلوتوث تلویزیون خود را بر روی حالت قابل کشف (Discoverable) تنظیم کنید

 

2. سپس با استفاده از بلوتوث گوشی می توانید تلویزیون را جستجو کرده و فایل مورد نظرتان را به سادگی انتقال بدهید .  جهت انتقال نیز همانند گوشی تلویزیون از شما کد ورودی می خواهد کد را از طریق کنترل وارد کرده و به تلویزیون متصل شوید .

آشنایی باتلوزیون هوشمند LG ونرم افزار های آنها

نسل جدید تلویزیون های LG که SmartTV یا همان تلویزیون های هوشمند نامیده می شوند این امکان را فراهم کرده اند که برنامه نویسان بتوانند برنامه های کاربردی یا application های خود را برای این تلویزیون ها بنویسند.

به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات برسام، تلویزیون های هوشمند به اینترنت دسترسی دارند و مانند تلفن های هوشمند و هر دستگاه هوشمند (Smart Device) دیگری می توانند با دنیا در ارتباط باشند. شما می توانید اخبار را بجای روزنامه بر روی تلویزیون خود مشاهد کنید، پست الکترونیکی خود را چک کنید، فیلم ببینید و حتی آنلاین بازی کنید.

اما نکته اینجاست که این برنامه ها توسط چه زبان برنامه نویسی ایجاد می شوند؟

قبل از پرداختن به این موضوع بیایید با هم شرایط این دستگاه را بررسی کنیم. یک تلویزیون در اندازه ۴۲ اینچ را در نظر بگیرید، این تلویزیون دارای نمایشگر LCD یا LED و سخت افزارهای موجود در دیگر تلویزیون هاست.

اگر شما مهارت کار با HTML و CSS و زبان برنامه نویسی Javascript و یا برنامه FLASH و زبان برنامه نویسی Actionscript  را دارید، باید خوشحال باشید٬ زیرا تلویزیون های هوشمند LG از پلتفرم Webkit و Flashplayer نسخه ۹ به بالا پشتیبانی می کند.

باتوجه به محدودیت های سخت افزار ها در تلویزون های هوشمند، LG با پشتیبانی  Webkit و Flashplayer  به خوبی این امکان رو فراهم کرده که برنامه ها با سرعت خوبی کار کنند. البته اگر برنامه نویس حرفه ای باشید با استفاده از API های تولید شده توسط شرکت LG می تونید برنامه های مختلفی رو روی این تلویزیون ها طراحی و اجرا کنید.

در همین راستا، متقاضیان شرکت در رقابت تولید برنامه های کاربردی (application) برای تلویزیونهای هوشمند ال جی، میتوانند با ثبت نام در سایت جشنوراه به آدرس www.iranwebfestival.com و سپس مراجعه به http://developer.lgappstv.com نسبت به دانلود و مطالعه راهنماها اقدام نموده و با ارائه نسخه نهایی برنامه های کاربردی (application) تا تاریخ ۲۵ آذرماه به آدرس ایمیل [e-mail] شانس خود را برای برنده شدن در این رقابت و برخورداری از جوائز نفیس ال جی- گلدیران امتحان نمایند.

قدم اول

ابتدا به سایت developer.lgappstv.com بروید سپس در این سایت ثبت نام کنید. بعد از ثبت نام یک ایمیل فعال سازی برای شما ارسال می شود. بعد ازتایید ایمیل و ورود به حساب کاربری خود در سایت می توانیند کد های نمونه راهنما های برنامه نویسی و SDK مخصوص LG Smart TV را دانلود کنید.

قدم دوم

در آدرس بالا لینک دانلود SDK کاملا مشخص است. SDK در حدود ۳۵۰ مگابایت حجم دارد که می بایست آن را دانلود کنید.  بعد از اتمام دانلود و نصب، یک برنامه LG SDK Digital Signing Tool و یک SmartTV Emulator که شبه ساز تلویزیون هوشمند می‌باشد در کامپیوتر شما نصب می شود.

نکته:برای نصب SDK شما نیاز به سیستم عامل Windows نسخه XP یا Seven نیاز دارید. پیشنهاد سایت LG استفاده از Windows 7 نسخه ۳۲Bit است. البته با تست‌های انجام شده توسط ما این SDK برروی سیستم عامل Windows 7 نسخه ۶۴Bit نیز قابل نصب است.

اجرای Application در شبیه‌ساز (Emulator)

برای اجرای Application خود برروی شبیه‌ساز بعد از باز کردن برنامه شبیه‌ساز روی گزینه DTV Emulator کلیک کنید و سپس همانند تصویر زیر روی (Run Browser (Open URL کلیک کنید.

توسط این ابزار شما هم می‌توانید آدرسی را روی اینترنت و هم می‌توانید Application خود را برروی دستگاه خود بصورت محلی اجرا کنید.

تصویر زیر نمایان‌گر اجرای یک فایل بصورت محلی است :

همچنین شما می‌توانید یک فایل SWF را اجرا کنید.

برای اینکار دوباره روی  DTV Emulator کلیک کنید سپس رو گزینه Run Flash کلیک کنید. با کلیک روی این گزینه تصویری مانند زیر باز می‌شود که می‌توانید فایل مورد نظر را انتخاب و اجرا کنید.

نکته: رزولوشن این تلویزیون‌ها ۱۲۸۰ ‍‍× ۷۲۰ پیکسل است. پس برنامه‌های خود را در این اندازه طراحی کنید.

دریافت تایید دیجیتال

همانطور که در بالا گفته شد با نصب SDK یک برنامه با عنوان LG SDK Digital Signing Tool  برای شما نصب می‌شود.

بعد از بازکردن این برنامه روی Issue Certificate که در بالا سمت راست قرار دارد کلیک کنید.

در پنجره باز شده نام کاربری و کلمه عبور از شما درخواست می‌شود که در اینجا شما باید اطلاعات کاربری خود را که در ابتدا به آن اشاره شد وارد کنید. همچنین در ادامه٬ درخواستی برای ایجاد کردن کلمه عبور برای شما نمایش داده می‌شود که این کلمه عبور مخصوص فایل تایید هویت شما یا Developer Certificate می‌باشد.

درصورتی که اطلاعات وارد شده صحیح باشد برنامه از شما می‌پرسد که فایل تایید روی هارد دیسک و یا روی فلش مموری ذخیره شود‌ (پیشنهاد ما انتخاب ذخیره برروی فلش مموری است)

با انجام مراحل بالا یک فایل تایید در فلش مموری شما ذخیره می‌شود که باید در نگهداری آن کوشا باشید و همچنین هویت شما به عنوان توسعه دهنده Application تایید می‌شود.

ساخت فایل تاییدیه برای Application

بعد از مراحل بالا در همین برنامه و در قسمت Certificate با زدن دگمه Browse فایل Certificate خود را از فلش مموری یا هارد دیسک انتخاب کنید. با انحام این کار نام و نام خانوادگی شما و تاریخ انتقضا حساب کاربری مانند تصویر زیر به شما نمایش داده می‌شود.

با وارد کردن کلمه عبور تشخیص هویت خود (که قبلا در همین برنامه وارد کرده بودید) و در صورت درست بودن اطلاعات به پنجره قبل باز می‌گردید. این قسمت Select Root Directory مسیر یک Application که تهیه کردید را در آن وارد کنید (مانند تصویر زیر)

در مرحله آخر، در قسمت Save To با کلیک برروی Browse مسیر ذخیره را مشخص کنید.

با کلیک برروی OK در مسیری که انتخاب کردید یک فایل با پسوند LDS ذخیره می‌شود که این فایل را به همراه پوشه فشرده شده Application برای شرکت LG در ایران ارسال می‌کنید.

بعد از تایید توسط شرکت، Applicaion شما برای دانلود در LG Apps Market قرار می‌گیرد.

هرگز کد نویسی یاد نگرفته اید ؟اینجا شروع کنید ؟؟

در حالت کلی، کدهای برنامه نویسی برای صحبت کردن، کنترل یا ارتباط با کامپیوترها بکار می روند. ” کدهای برنامه نویسی در واقع زبان کامپیوتر هستند” .

هر چیزی که شما به عنوان نرم افزار میشناسید- سیستم عامل کامپیوتر شما، نرم افزارهای تلفن همراه شما، وب سایت های مورد علاقه شما – توسط یک زبان کامپیوتری مثل Python، C، Java، Scala، Ruby، Go، PHP و چندین مورد دیگر طراحی و کد نویسی شده اند.

هدف این زبان ها آن است که برای من و شما برقراری ارتباط با کامپیوترها را ممکن سازد مشابه زبان انسان ها با این تفاوت که این زبان ها به سادگی به زبان ماشین ترجمه میشود.

زبان های کامپیوتری محدوده ی وسیعی از زبان های به شدت تکنیکی و  بسیار عددی تا زبان هایی مشابه زبان انگلیسی را شامل می گردد. در حالت کلی، صدها زبان کامپیوتری وجود دارد که شامل آنهایی که کاملا تصویری هستند و حتی زبانی که به ایسلندی هست می باشند!

این راهنما در مورد زبان های اصلی بحث میکند، که چگونه آنها به همدیگر ارتباط دارند، شما کدام یک را باید یاد بگیرید و از همه مهمتر اینکه چرا شما باید بخواهید که آنها را یاد بگیرید.

 

 

چه زبانی کامپیوتری را باید یاد بگیرید و چرا؟

با وجودی که صدها زبان سطح بالای کامپیوتری وجود دارد، تنها چند عدد از آنها استفاده تجاری دارند. ممکن است که شما نام آنها را شنیده باشید مثل : Java Script، PHP و Ruby .

قبل از آنکه به طور مشخص در مورد یک زبان صحبت کنیم، یک چیز را خاطر نشان  می کنیم : یک زبان به عنوان بهترین زبان برای یادگیری یا استفاده وجود ندارد. برنامه نویس ها دوست دارند بر سر اینکه یک زبان بهتر از زبان دیگر است با همدیگر بحث و جدل کنند و در بعضی موارد زبان های بخصوصی هستند که در مورد اهداف خاصی بیشترین محبوبیت را دارند.

بیشتر برنامه نویسان در طول مدت کار بیشتر از یک زبان را یاد خواهند گرفت و مهمترین عامل برای اینکه تصمیم بگیرید کدام زبان را استفاده کنید این است که :

 کدام را بیشتر از همه دوست دارید.

 

به طور کلی، این لیست ۱۵ زبان برنامه نویسی محبوب است :

 

 

HTML & CSS

ممکن است شما اصطلاحات ” زبان کامپیوتر” و ” زبان برنامه نویسی” را به طوری شنیده باشید که به جای همدیگر استفاده میشوند، اما در واقع آنها یکی نیستند. زبان های برنامه نویسی یک زیر مجموعه از زبان های کامپیوتری هستند که کامپیوترها را برنامه ریزی می کنند، یعنی به آنها می گویند که چه کاری انجام بدهند.

HTML و CSS دو نمونه از زبان های کامپیوتری هستند که به طور مشخص زبان برنامه نویسی به حساب نمی آیند. اما این بدان معنی نیست که شما نباید آنها را یاد بگیرید! در حقیقت، دانستن HTML و CSS یک پیش نیاز برای تمام توسعه دهندگان وب و بیشتر طراحان وب است و  بهترین محل برای شروع یادگیری توسعه دهنده وب می باشد!

HTML به جست و جو گر اینترنت شما می گوید که با هر قسمت از صفحه وب چه کاری باید انجام دهد.

فهمیدن اینکه یک جست و جو گر اینترنت چگونه HTML را تفسیر میکند یک لحظه جالب برای من بود! جست و جو گر اینترنت شما ( Chrome یا Firefox ) ساخته شده است که HTML  را بخواند( یا سایر زبان ها را).

وقتی که یک صفحه وب را باز میکنید چه چیزی می بینید؟ احتمالا عنوان صفحه، یک نوار جست و جو گر و چند قطعه متنی. یک جست و جو گر اینترنتی می تواند تفاوت بین یک پاراگراف و تیتر را تشخیص دهد چون تمام محتویات درون سایت توسط تگ های  HTML نشانه گزاری شده است.  تگ های HTML به این صورت به نظر می رسند :

<h1> این یک تیتر برای صفحه است</h1>

شما HTML  را مانند یک متن معمولی می نویسید و درون یک فایل با پسوند .html ذخیره می کنید.  HTML تنها چیزی است که شما برای درست کردن یک وب سایت باید داشته باشید اما به تنهایی چندان زیبا به نظر نمی رسد!

 

در هنگامی که HTML وظیفه شناسایی و طبقه بندی هر قسمت از وب سایت را بر عهده می گیرد، CSS تعیین می کند که آنها چگونه به نظر برسند. در مثال بالا، شما ممکن است برداشت کرده باشید که تگ <p> در HTML به جست و جو گر می گوید که  متن یک پاراگراف است. برای اینکه تمام پاراگراف های خود را صورتی و برجسته کنیم، میتوانیم مقدری CSS بنویسیم مثل این :

مانند HTML، شما می توانید CSS  را هم در یک پردازنده متنی ساده بنویسید اما به جای پسوند .html باید به آن پسوند .css اختصاص بدهید.

با استفاده از CSS، شما میتوانید وب سایت را با رنگ ها، فضای خالی، حاشیه بندی، فونت های متفاوت و … زیبا سازی کنید. قدرت CSS، در این حقیقت نهفته است که به طور کلی وب سایت را کنترل می کند، به آن یک استایل کامل می دهد با استفاده از یکی از چهار چوب ها(Framework). شما نیازی به تصمیم گیری در مورد هر صفحه ندارید و اگر بخواهید کل صفحات را تغییر دهید می توانید تنها یک صفحه CSS را عوض کنید.

مهارت های HTML و CSS بسیار مفید هستند و بیشتر اوقات با کارهای زیادی ترکیب می شوند و کاربران زیادی از آنها استفاده می کنند: از بازاریابان  شبکه های اجتماعی تا کاربران با تجربه طراح وب سایت.

 

 

JAVASCRIPT

آیا برای شما اتفاق افتاده است که در هنگام ورود به یک وب سایت یکی از آن صفحات پاپ آپز (popups) باز شده است با این عنوان که “سلام!! به صفحه روزنامه ما هم یک نگاهی بیاندازید!!” ؟ یا هنگامی که twitter  شما به صورت اتوماتیک به روز رسانی میشود؟ یا هنگامی که بر روی یک نوار افتان در یک سایت ویژه موبایل کلیک میکنید؟ همه اینها نمونه های از JavaScript هستند.

JavaScript وب سایت ها را واکنش پذیر می سازد. جاوا HTML و CSS را تحت کنترل خودش میگیرد و آنها را حرکت می دهد بدون آنکه صفحه دوباره بارگزاری گردد. اگر چیزی روی صفحه وب سایت حرکت کرد و شما کاری انجام ندادید که باعث آن گردد ( مثلا باز شدن یک صفحه جدید وقتی روی لینکی کلیک می کنید)، آن کار JavaScript است.

JavaScript مدت طولانی است که به کار برده می شود اما تا همین ده سال اخیر محبوبیت چندانی نداشت تا زمان ورود “AJAX” و “Web 2.0” . اینها مجموعه ای از تکنولوژی بودند که از JavaScript به صورتی کاملا نوین استفاده می کردند، که باعث شدند وب ها بسیار واکنش گراتر از قبل گردند.

در این روزها، JavaScript به شدت محبوب است، بویژه در چهارچوب هایی که باعث سادگی همکاری آن با HTML و CSS می شود. چهار چوب های محبوب شامل Ember.js، Angular.js  و Backbone.js می باشند که همه آنها اجازه استفاده پیچیده تر از AJAX  را می دهند. همینطور Node.js  که به شما اجازه اجرای JavaScript بر روی یک سرور را می دهد. این موضوع باعث شده که JavaScript به یکی از محبوب ترین و بروزترین زبان های کامپیوتری تبدیل گردد. یک تحقیق در مورد کاریابی در سال ۲۰۱۴ نشان داد که JavaScript محبوب ترین برنامه مورد نیاز بوده و آشنایی با آن تقریبا در ۱۴ درصد از تبلیغات برای کار جز شرایط مورد نیاز می باشد.

شما همچنین ممکن است در مورد “Java”  شنیده باشید اما در واقع یک زبان کاملا متفاوت است ( بعدا در مورد آن صحبت خواهیم کرد).

زبان هایی که تا اینجا معرفی شد HTML، CSS و JavaScript همه در حوزه زبانهای برنامه نویسی “frontend” یا سمت کاربر هستند. بدین معنی که این زبانها با بخشی از وب سایت سر و کار دارند که شما به عنوان یک بازدید کننده می بینید و با آن در ارتباط هستید. این به معنی دگمه ها، منو های افتان و فونت های برجسته شده بزرگ و … می باشد. زبان های سمت کاربر یا frontend به شما اجازه می دهد که چگونگی قرار گیری بخش های مختلف در وب سایت را و چگونگی واکنش دادن به کاربران را  کنترل کنید.

اما برای ساختن یک وب سایت کار بسیار بیشتری نیاز است. وب سایت ها بسیار شبیه به کوه یخی هستند، شما تنها چیزی را که  بالای آب قرار دارد می بینید ( frontend)، اما در زیر آب صدها متر عمق دارند.

سمت سرور “backend” همه چیزهایی است که اتفاق می افتد قبل از اینکه به جست و جوگر اینترنتی شما برسد: سیستم و ساختاری که اطلاعاتی را که محتویات وب سایت شما را می سازند، اصلاح و ذخیره سازی می کند. برای نمونه، اگر شما در حال رزرو کردن یک پرواز هستید،  در سمت سرور است که قیمت ها چک می شوند، برنامه سفر رزرو می گردد و از کارت اعتباری شما هزینه آن را کم می کند. سمت سرور یک وب سایت می تواند اصلاح شود حتی بدون آنکه کاربر متوجه انجام این تغییرات گردد. به طور معمول، وقتی کسی از اصطلاح برنامه نویسی استفاده می کند به کارهایی که در سمت سرور انجام می شود اشاره می نماید.

 

تمام برنامه های زیر در سمت سرور استفاده می گردند :

 

 

PYTHON

Python یک زبان برنامه نویسی سطح بالا می باشد که شما از آن استفاده می کردید اگر یک دانشجو رشته زیست شناسی یا ریاضی می بودید! برای طبقه بندی اطلاعات و تحقیقات علمی عالی است. در جای خود، حتی Google  هم Python  را دوست دارد ( Youtube  با استفاده از Python نوشته شده است) زیرا، Google با اطلاعات بسیار زیادی سر و کار دارد.

با وجود اینکه برای وب ساخته نشده است اما با استفاده از Django  و چند چهارچوب دیگر و کدهای از پیش آماده برای استفاده های معمولی، هر روز تعداد بیشتری از توسعه دهندگان وب به سمت استفاده از Python در طراحی وب متمایل می گردند به ویژه وب سایت هایی که با حجم وسیعی داده یا آنالیز متن سر و کار دارند.

 

 

COBOL

تلاش های اولیه افسر نیروی دریایی Grace Hopper بر روی تفسیر کننده ها منتج به توسعه زبان COBL در سال ۱۹۶۹ گردید. یکی از اولین زبان های برنامه نویسی سطح بالا که به طور وسیعی به کار گرفته شد.

بدون در نظر گرفتن تاریخ توسعه آن، یا شاید به دلیل، Cobol هنوز در سرتاسر اینترنت وجود دارد.Deon Newman رییس شرکت IBM می گوید : ” ۲۳ تا از ۲۵ تا خرده فروش بزرگ، ۹۲ عدد از ۱۰۰ بانک برتر دنیا و ۱۰ عدد از بزرگترین بیمه های دنیا هسته اصلی برنامه نویسی خود رو با استفاده از Cobol  بر روی پردازنده های مرکزی IBM قرار داده اند.”

نگارش برنامه های نرم افزاری جدید در زبان Cobol  در میان شرکت ها رایج نیست به جای آن، از برنامه های قدیمی نوشته شده استفاده می شود. این بدان دلیل است که کدهای بسیاری به زبان Cobol وجود دارند و تعداد کمی توسعه دهنده جدید هستند که زحمت یادگیری آن را بر خود هموار می کنند، پس توسعه دهندگان Cobol  دارای هواداران زیادی هستند. فقط انتظار نداشته باشید کسانی را که طرفدار تکنولوژی جدید هستند تحت تاثیر قرار دهید.

 

 

C

مشابه Cobol، زبان C نیز به ۱۹۶۹ باز می گردد، هنگامی که در آزمایشگاه Bell متولد شد. C در حقیقت بر پایه یک زبان اولیه برنامه نویسی به نام B بنیان گذاشته شد! C به شدت محبوب شد و بعضی آن را محبوب ترین زبان برنامه نویسی که تا کنون به وجود آمده به حساب می آورند. همچنان به صورت وسیع در برنامه های علمی مربوط به کامپیوتر آموزش داده می شود.

C یک زبان منعطف است که نیاز به تغییرات چندانی برای کار کردن در سیستم های عامل گوناگون مانند Mac، Windows و Linux  ندارد.

C معمولا به عنوان یک زبان کامپیوتری سطح پایین در نظر گرفته می شود زیرا بیشتر مرتبط به زبان ماشین می باشد و بیشتر برای برقرار ارتباط بین سخت افزارهای کامپیوتر استفاده می شود. فکر کنید: هنگامی که کامپیوتر شما متوجه می شود که شما یک سی دی درون درایور قرار داده اید( درایور شما با زبان C این موضوع را منتقل می کند).

 

 

JAVA

اگر شما تا کنون برای بارگزاری یک انیمیشن یا عنصر واکنش گرا بر روی یک صفحه وب سایت صبر کرده اید در حالی که یک فنجان قهوه بر روی صفحه نمایش داده می شود، شما در حال تلاش برای بارگزاری Java بوده اید.

Java ( هیچ ارتباطی با JavaScript ندارد ) یک زبان برنامه نویسی شی گرا می باشد که معمولا برای قرار دادن تصاویر متحرک یا سایر موارد در سیستم های مختلف به کار می رود. برنامه نویسان Java به صورت تاریخی از عبارت ” یک بار بنویس و همه جا استفاده کن” استفاده می کنند تا نشان دهند که Java به ما اجازه می دهد تا کدها را بدون نیاز به تغییر یا پیچیدگی زیاد به سیستم های مختلف ( مثلا از موبایل به کامپیوتر رومیزی) و سیستم عامل های مختلف جابه جا کنیم!

 

 

++C

خوب در زبان های برنامه نویسی ++ به این معنی است که ” این را بگیر و یکی به آن اضافه کن”. به خاطر می آورید در بازی سوپر ماریو بعضی اوقات شما یک آیتم “۱ Up” می گرفتید؟ این دقیقا همان چیزی است که ( به صورت عالی) برنامه نویس Bjarne Stroustrup از نامگذاری این زبان به C++ در نظر داست. یعنی این زبان یکی بهتر از C است!

یکی از نکات برتری C++ به نسبت زبان C مربوط به ذخیره سازی و مرتب کردن اطلاعات است. به جای ذخیره سازی تمام اطلاعات در یک کد بسیار طولانی، زنجیره غیر قابل خواندن، C++ یک زبان برنامه نویسی شی گرا است – این زبان علاقه دارد که اطلاعات را دسته بندی کند. این تفاوت مشابه آن است که شما ناهار خود را در یک ظرف ناهار به سرکار ببرید و یا اینکه تلاش کنید یک سیب زیر بغل، یک ساندویچ در یک دست و یک نوشیدنی در دست دیگر و مقداری خلال سیب زمینی در دهانتان!

توصیه می کنیم از ظرف ناهار استفاده کنید!

به این دلیل که در دسته بندی اطلاعات بسیار بهتر عمل می کند، C++ در برنامه های بزرگ و پیچیده مثل Windows استفاده فراوانی دارد. عیب ها؟ آن همه اطلاعات دسته بندی شده حجم بالایی از حافظه را اشغال می کنند.

 

#C

متوجه شده اید که تعداد زیادی مشابه زبان C وجود دارند؟ C زبان بسیار قدرتمندی است، بنابراین منطقی است که زبان های زیادی از آن مشتق شده باشند.

اما C# مشترکات زیادی با C یا C++ ندارد. بخش #  هم معنی زیادی ندارد. اصالتا به عنوان “Cool” معرفی شد، به C# معروف شد جون Windows زبانهای دیگری مانند A# و F# هم قبل از شروع به کار C# ساخته بود.

همانند C++، C# هم برای ساخت بسیاری از برنامه های Windows استفاده شده است و برای توسعه دهندگان وبی که بر روی سرورهای ویندوزی کار می کنند گزینه مناسبی است.

برای اهداف عملی، بعضی های می گویند که روند یادگیری C# سخت تر است اما می توانید پروسه توسعه سریعتر و تمیزتری به نسبت C++  و C داشته باشید.

 

 

 

RUBY

Ruby بر اساس این باور توسعه یافت که زبان برنامه نویسی باید تا حد ممکن شبیه زبان انسان ها باشد.

در ۱۹۹۵، Yukihiro Matsumoto، یا Matz؛ Ruby را برای برنامه نویسان طراحی کرد تا آسانتر بنویسند و درک کنند. یک مثال محبوب نشان می دهد که چقدر نوشتن “Ha, ha, ha” در زبان Ruby  ساده است.

 

در زبانهای برنامه نویسی معمولی اینکار به صورت زیر انجام می شود :

اما در زبان Ruby  بدین شکل است:

خیلی بهتره، درسته؟

۱۰ سال بعدتر، در ۲۰۰۵، چهار چوب Ruby on Raild ساخت وب سایت با استفاده از زبان Ruby  را ممکن ساخت. اکنون یکی از محبوب ترین زبان های برنامه نویسی است و وبسایت های محبوبی مثل Twitterو Hulu از آن استفاده می کنند.

 

 

PHP

PHP یکی از محبوب ترین زبان های برنامه نویسی وب سایت هست، بیشتر برای آنکه اولین زبان برنامه نویسی بود که برای استفاده در وب طراحی شد و زبانی هست که WordPress با آن نوشته شده است ( WordPress ) به تنهایی ۲۰% وب سایت های دنیا را می سازد).

هنگامی که شما برای یک سرور وب درخواست یک صفحه را می فرستید،  کار PHP  است که آن را به هم مرتبط کند. هنگامی که شما یک بلاگ WordPress را جست جو می کنید یا یک پست در Facebook می گزارید، PHP است که این کارهای را ممکن می سازد.

برخلاف Ruby  یا Python، PHP به صورت پیش فرض بر روی بیشتر سرورهای وب موجود است. هر کسی که یک بار مسیر نصب Ruby  روی سیستم Mac را آزمایش کرده باشد می داند که این نکته بسیار مهمی است!

شما بیشتر اوقات PHP  را همراه با LAMP می بینید. LAMP یک نام برای روش معمول نصب سرور وب، پایگاه داده، سیستم عامل و زبان وب است :

Linux (سیستم عامل )

Apache ( سرور وب)

MySQL ( پایگاه داده)

PHP ( زبان برنامه نویسی وب)

 

 

SQL

هنگامی که شما یک وب سایت می سازید، آدرس شما یک URL است، آن جایی است که کاربران می توانند شما را پیدا کنند اما همه اطلاعات شما آنجا نیست.

هنگامی که شما یک پست بر روی بلاگ خود می نویسید، شما در واقع تمام آن متن را به پایگاه داده ها می فرستید. هر باری که صفحه بارگزاری می شود، آن متن از پایگاه داده شما بازخوانی می شود تا کاربران بتوانند آن متن را بخوانند.

برای وارد کردن و خارج کردن اطلاعات از پایگاه داده ها، شما با استفاده از یک زبان برنامه نویسی مانند SQL با آن صحبت می کنید. SQL را با MySQL اشتباه نگیرید: SQL یک زبان برنامه نویسی است و MySQL یک پایگاه داده محبوب است که به زبان SQL صحبت می کند. دیگر پایگاه های داده محبوب SQL عبارتند از : Miscrosft SQL Server  و PostgresSQL.

SQL مخفف ” زبان رشته ای ساختار یافته ” ( Structured Query Language) است و از بعضی جهات، بسیار سرراست می باشد. مثلا شما می خواهید تمام کابرانی که بالای ۳۵ هستند را از پایگاه داده بازیابی کنید :

SELECT name FROM users WHERE age >35

شما باید همچنین در نظر بگیرید که: برخی از مردم ضدSQL هستند یا بخشی از جنبش ” NoSQL movement” و ترجیح می دهند از پایگاه داده هایی استفاده کنند که در این حد ساختار یافته نباشند. یک پایگاه داده جایگزین Cassandra است اما موارد دیگر هم وجود دارند. بسیاری از کمپانی ها ( مثل Facebook و Twitter )، ترکیبی از هر دو را استفاده می کنند، پس وارد بودن به شیوه کار چندین پایگاه داده یکی از مواردی است که شما باید در رزومه خود به عنوان مدیریت پایگاه داده ها بدان اشاره کنید.

 

 

OBJECTIVE-C

Objective-C در سال ۱۹۸۳ ساخته شد، اما اخیرا به شدت محبوب شده است زیرا باعث کارآمدتر شدن OSX و برنامه های iPhone گردیده است. این زبان شبیه زبان C می باشد اما با یک نسخه اضافی که آن را بیشتر شی گرا می کند. برخی دیگر از قابلیت های Objective-C از زبان Smalltalk سرچشمه می گیرند.

هر چند که کمپانی Apple به تازگی یک زبان جدید برای برنامه نویسی موبایل ارائه کرده است، Objective-C همچنان زبانی است که شما باید یاد بگیرید اگر قصد ورود به بازار توسعه نرم افزارهای مربوط به iPhone را دارید.

 

 

SWIFT

Swift یک زبان برنامه نویسی است که به طور اختصاصی برای برنامه نویسی Apple  در سیستم عامل IOS طراحی شده است، بدین معنا که شما می توانید با آن برای iPhone و Mac  برنامه بنویسید. در سال ۲۰۱۰ توسط Chris Lattner شروع شد، زبان کاملا جدید در سال ۲۰۱۴ رونمایی شد و بر اساس Objective-C می باشد اما برای بهبود برخی از مشکلات Objective-C  ساخته شده و همچنین کار کردن با آن برای توسعه دهندگان ساده تر شده است.

در این مرحله، تعداد زیادی باگ و مشکل در Swift وجود دارند که در حال برطرف شده می باشد، بنابراین اگر شما می خواهید چیزی  برای  IOS یا OSX بسازید باید همچنان Objective-C را یاد بگیرید.

 

 

R

به خاطر می آورید که گفتیم Python  به طور خاص برای استفاده های آکادمیک و سایر کسانی که با حجم زیادی از اطلاعات روبرو هستند مناسب می باشد؟ R نیز برای اطلاعات طراحی شده است، و تعداد زیادی از ارزیابی های آنلاین؛ گرافیکها و برنامه های آماری با استفاده از R ساخته شده اند.

از این رو، R یک زبان کاربر پسند نیست و بیشتر توسط کاربران آکادمیک یا کسانی که با اطلاعات زیادی روبرو هستند استفاده می گردد.

اگر ایده استفاده از اطلاعات زیاد به ذهن شما می رسد، یادگیری زبان R می تواند مسیر مناسبی برای شما باشد.

چگونه برنامه نویس شروع کنیم ؟؟

چگونه برنامه نویسی را شروع کنیم؟ از کجا باید شروع کنیم و چطور باید برنامه نویسی رو یاد بگیریم؟ اینا سوال هایی هستند که دانشجویان کامپیوتر و یا کسانی که به برنامه نویسی علاقه مند شده اند زیاد میپرسند. ما در این مقاله قصد داریم به زبان ساده به تمام سوال های شما برای شروع برنامه نویسی جواب بدهیم. پس اگر آماده اید، با ما همرا باشید

 

این مقاله برای کسانی که میخواهند تازه وارد دنیای برنامه نویسی شوند بسیار مفید خواهد بود، بنابراین اگر شما یک برنامه نویس هستید و میخواهید حرفه ای تر شوید پیشنهاد میکنیم «چگونه یک برنامه نویس حرفه ای شویم؟» را مطالعه کنید. هرچند خواندن این مقاله نیز خالی از لطف نیست.

خب برنامه نویس آینده، به دنیای برنامه نویسی خوش آمدی. اجازه بده اولین نفری باشم که برنامه نویس شدنت رو بهت تبریک میگه چراکه وقتی شما اینجا هستید و در حال خوندن این مقاله، یعنی شما اولین گام رو برای برنامه نویس شدن برداشتید. ما هرچیزی برای شروع نیاز هست رو بررسی کردیم و به سوالاتی که در سر داری مثله سوالات زیر رو در ادامه جواب دادیم:

برای شروع برنامه نویسی از کجا شروع کنم؟

بهترین زبان برنامه نویسی چیست؟ (#C یا PHP، VB یا ASP و Java یا ++C )

برای یادگیری برنامه نویسی کدوم راه بهتره؟ کتاب، جستجو در اینترنت، کلاس های برنامه نویسی یا فیلم های آموزشی

 

 

 

برای شروع برنامه نویسی از کجا شروع کنم؟

شما اولین گام رو برداشتید حالا بهتره با توجه به علاقتون و اطلاعاتی که بهتون میدم تصمیم بگیرید تو چه حوزه ای میخواهید وارد بشید و برنامه نویسی کنید. میدونید برنامه نویسی بیشتر از اون چیزی که فکرشو میکنید گسترده هست و هر کس بهتره بجای اینکه تو همه حوزه ها یک دستی داشته باشه، فقط توی یک حوزه خاص و شاید بهتر باشه بگم یک زبان برنامه نویسی خاص متخصص باشه. این رو به عنوان یک اصل پایه در نظر داشته باشید.

 

در حالت کلی حوزه های برنامه نویسی رو میشه به چند دسته دسکتاپ، وب و موبایل تقسیم کرد، حوزه برنامه  نویسی خودتون رو مشخص کنید

برنامه نویسی دسکتاپ در واقع برنامه نویسی تمام برنامه  های کاربردی که توی کامپیوترامون میتونه نصب و اجرا بشه رو شامل میشه مثله نرم افزارهای انبار داری، حسابداری، اتوماسیون های اداری و …. تو این حوزه میشه برای سازمان ها، شرکت ها برنامه هاشون رو نوشت اما چون اونها اکثرا با شرکت های بزرگ برنامه نویسی قرارداد دارند شما میتونید به عنوان یک برنامه نویس توی یکی از این شرکت های برنامه نویسی کار کنید و حقوق ماهیانه بگیرید که سختی های خودش رو داره. همچنین میتونید برای خودتون پروژه های کوچیک رو بنویسید و بفروشید که این کارهم درآمدش و آیندش واقعا نامشخصه . در حال حاضر داشتن یک شغل مناسب تو این حوزه کمی سخته اما همیشه کار برای افراد خلاق هست.

برنامه نویسی وب از طراحی وب سایت ها تا نوشتن  برنامه های تحت وب رو شامل میشه. برنامه نویسی تو این حوزه خیلی لذت بخشه. کارهای که شما تو این حوزه انجام میدین رو خیلی ها میبینند. شما میتونید به راحتی برای خودتان و یا خیلی از شرکتها کار کنید. هرچند در حال حاضر تقریبا هر سازمان، شرکت و شخصی یک وب سایت دارد و همچنین تعداد برنامه نویسان این حوزه خیلی زیاد هست اما برنامه نویسان وب با استفاده از خلاقیت و پشتکارشون میتونند براحتی گلیمشون رو از آب بکشند بیرون.

برنامه نویسی موبایل شامل برنامه نویسی نرم افزارهایی  میشه که توی گوشی های موبایل و تبلت ها میتونید نصب و اجرا کنید. در حال حاضر برنامه نویسان موبایل آینده خیلی خوبی دارند. شما تو این حوزه خیلی میتونید پیشرفت کنید و چون قطعا توی چند ساله آینده دنیا به سمت موبایل پیش خواهد رفت، هر شرکت یا سازمان یک اپلیکیشن خاص خودش که روی موبایل نصب میشه رو خواهد داشت. پس شما میتونید به عنوان یک برنامه نویس موبایل تو شرکتهای برنامه نویسی یک حقوق ماهیانه نسبتا خوب داشته باشید و اگرهم بخواهید بصورت مستقل کار کنید با داشتن ایده های خوب درآمد خوبی خواهید داشت.

 

کدوم بهتره؟ برنامه نویسی دسکتاپ، وب و یا موبایل؟

خب حالا وقت تصمیم گیری هست. بهتره با توجه به علاقتون همین حالا تصمیم بگیرید توی کدوم حوزه برنامه نویسی میخواهید کار کنید. اگر از من بپرسید کدوم حوزه برنامه نویسی رو انتخاب کنم؟ بدون هیچ چون و چرا برنامه نویسی موبایل رو پیشنهاد میدم. شاید اگه چند سال پیش کسی از من این سوال رو میپرسید من برنامه نویسی وب رو پیشنهاد میدادم. چرا برنامه نویسی موبایل؟ واضح هست علتش ظهور گوشی های هوشمند و دنیای آینده که بصورت موبایل خواهد بود. تعداد زیاد مشتریانی که حتی برای فروش یک اپلیکیشن ساده با آنها مواجه هستید میتونه درآمد خوبی برای شما داشته باشد. ما در «بررسی درآمد برنامه نویسان ایرانی اندروید» با آوردن مثال های واقعی میزان درآمد برنامه نویسان اندروید رو تشریح کردیم. همچنین در «چرا باید برنامه نویسی اندروید را یاد بگیرم؟» تمامی مسائل مرتبط به  برنامه نویسی موبایل و اندروید با جزئیات بیان کردیم که پیشنهاد میکنیم اگه میخواهید وارد حوزه برنامه نویسی موبایل بشید حتما آنها را مطالعه کنید.

یکبار دیگر میگم تصمیم با خود شماست و بهتره با توجه به علاقت حوزه کاری خودت رو مشخص کنی. بعد از این باید سراغ یادگیری یک زبان برنامه نویسی بریم. ما در قسمت بعدی به شما بهترین زبان های برنامه نویسی رو برای شروع معرفی میکنیم.

 

بهترین زبان برنامه نویسی چیست؟

اگر از هرکسی در هر کجای جهان که کمی برنامه نویسی سرش میشود بپرسید که بهترین زبان برای شروع برنامه نویسی چیست؟ بدون شک جوابش C یا C++ خواهد بود.سی را میتوان یک زبان مادر دانست بطوری که خیلی از زبان های کنونی از این زبان متولد شده اند. برای شروع پیشنهاد ماهم سی یا سی پلاس پلاس است البته نیاز نیست همه چیز را یاد بگیرید در ابتدا بهتره مفاهیم کلی مثله متغیرها، انواع داده ها، آرایه ها، دستورات کلیدی مهم، تابع نویسی، کلاس ها، ارث بری، اشارگرها و امثال اینها رو یاد بگیرید. چون این مفاهیم در همه زبان های برنامه نویسی وجود دارند و شما را آماده یادگیری زبان اصلی که میخواهید با آن کار کنید میکند.

با توجه به حوزه برنامه نویسی خودتان باید یک زبان برنامه نویسی که بتواند نیازهایتان را براحتی برآورده کند انتخاب کنید. ما در آسایاد قبلا در مقاله « بهترین زبان برنامه نویسی برای یادگیری در سال ۲۰۱۵ کدام است؟ »  بهترین زبان های برنامه نویسی را بررسی کردیم و لیستی را برای یادگیری پیشنهاد داده ایم. حالا نوبت شما هست که با توجه به نوع کار و علاقتان زبان برنامه نویسی مورد نظرتان را برای شروع یادگیری انتخاب کنید.

* برای اینکه بهتر بتوانید با توجه به سلیقه و نیازتان زبان  مناسب خود را پیدا کنید ما یک اپلیکیشن ساده برایتعیین زبان برنامه نویسی مناسب برای یادگیری رو برای  شما دوست خوبم فراهم کردیم. پیشنهاد میکنیم حتما آزمایش کنید. با چند سوال ساده، زبان برنامه نویسی مناسب شما رو، بهتون پیشنهاد میده. این عالیه 

 

اما ممکن سوالات زیر برای شما هم پیش بیاید:

 

#C یا VB کدام یک بهتر است؟

یکی از سوالاتی که اکثر برنامه نویسان دسکتاپ با آن درگیرند این است که #C بهتر است یا VB ؟ واقعیت این است هیچ فرقی نمیکند هر دو کارتان را راه میاندازند. اما به نظر من #C بهتر است چون شما یک زمینه از C دارید و این کار را برایتان خیلی راحت میکند. بررسی ها هم نشان میدهد که برنامه نویسان #C جایگاه تقریبا بهتری نسبت به VB دارند.

 

PHP یا ASP.Net کدام یک بهتر است؟

این سوال را خیلی از برنامه نویسانی که میخواهند در حوزه وب برنامه نویسی کنند میپرسند که PHP بهتر است یا ASP ؟ بدون هیچ چون و چرا من PHP را برای یادگیری پیشنهاد میدهم. هرچند دلایلم را قبلا در پست «بهترین زبان برنامه نویسی برای یادگیری در سال ۲۰۱۵ کدام است؟  – قسمت PHP» گفته ام اما اینبار تاکیدم براین است که یادگیری PHP خیلی آسان است و از برنامه نویسی با آن لذت خواهید برد.

 

برای اندروید برنامه نویسی کنم یا IOS؟

برنامه نویسانی که میخواهد در حوزه موبایل کار کند نیز بین اندروید و IOS میتوانند تردید پیدا کنند. این سوال جوابش واقعا مشخص است: خب مسلم است اندروید! بیش از ۸۰ درصد گوشی های هوشمند سیستم عامل اندروید دارند و در ایران این رقم تا ۹۰ درصد  افزایش پیدا کرده. آینده اندروید نیز با حمایت گوگل درخشان است. پس شکی نیست که برنامه نویسی برای اندروید بهتر است. برای نوشتن اپلیکشن های اندروید نیز زبان جاوا را بهتر است یاد بگیرید. زبان جاوا یک زبان دوست داشتنی است و چون شما احتمالا قبلا با سی یا سی پلاس پلاس کار کرده اید کار با جاوا نیز برایتان راحت خواهد بود چون بسیار شبیه بهم هستند.

 

برای یادگیری برنامه نویسی کدوم راه بهتره؟ کتاب، جستجو در اینترنت، کلاس های برنامه نویسی یا دیدن فیلم های آموزشی؟

شاید از هر کسی که اکنون برنامه نویس است بپرسید با چه روشی توانسته برنامه نویسی را یاد بگیرد به شما جواب های متفاوتی بدهند. بعضی ها روی کتاب تاکید  دارند چون معتقند بسیار منسجم است مخالفان نیز یادگیری از روی کتاب را واقعا خسته کننده میدانند. عده ای هم اینترنت را بهترین استاد می دانند چون اعتقاد  دارند هرچیزی درآن یافت میشود مخالفان نیز میگوید اینترنت در واقع انبوهی از اطلاعات است که میتواند شما را سردرگم کند همچنین هرکسی میتواند آنها را تولید کرده باشد و معتبر نباشد. یک عده هم رفتن به کلاس های برنامه نویسی رو به دلیل پروژه محور بودند پیشنهاد  میدهد، مخالفان این روش یادگیری را استاد محور و متکی به دانش مدرس میدانند. فیلم های آموزشی شرکت  های معتبر آموزشی هم روشی که است که بعضی ها پیشنهاد میدهد که در اینجا مخالفان حرفی برای گفتند ندارند. چون تمام ویژگی های خوب روش های قبلی را باهم دارد: منسجم است، بهترین اساتید جهان مدرس آنهایند، ارزان قیمت است و پروژه محور هستند.

روشی را برای یادگیری برنامه نویسی انتخاب کنید که ساده باشد و باعث شود از یادگیری لذت ببرید. اگر از من بپرسید چه روشی را برای یادگیری برنامه نویسی پیشنهاد میدهم بدون شک اولین گزینه من دیدن فیلم های آموزشی شرکت های معتبر است. دلایلم هم این است: بهترین اساتید دنیا و زیر نظر معتبرترین شرکت های آموزشی آنها را تهیه و تولید کرده اند. پروژه محور هستند. کامل و منسجم هستند، میتواند یک دوره کامل از معرفی ابزارهای مورد نیاز تا ساخت یک پروژه را در بر بگیرند و در کل دیدن فیلم از خواندن متن لذت بخش تر است.

 

یادگیری برنامه نویسی را شروع کنید.

زمان آن رسیده که یادگیری برنامه نویسی رو شروع کنید. فک میکنم تا اینجا جواب خیلی از سوالاتون رو گرفتید حالا دیگه نوبت شما هست. لطفا آستین هاتون رو بالا بزنید و شروع به یادگیری کنید.

قبل از نوشتن این مقاله من مقاله های مشابه که در اینترنت وجود داره رو مطالعه کردم متاسفانه همه اونها اینجای کار برنامه نویسان آینده یعنی شما دانشجویان پرشور و علاقه مندان به برنامه نویسی رو به حال خودتون رها کردند. اما من دوس ندارم اینکار رو انجام بدم. ما معتقدیم وقتی شما تا اینجای این مقاله را مطالعه  کرده اید یعنی واقعا میخواهید که برنامه نویس شوید. ما سعی میکنیم تمام آنچه برای ادامه کار نیاز دارید رو برای شما فراهم کنیم. که در حال حاضر تا حدودی در آن موفق بوده ایم:

شکستن قفل وای فای همسایه چه حالی داره ؟؟؟

شکستن قفل وای فای همسایه ، چه حالی داره؟

وای فای به عنوان یکی از نیازهای اساسی، در کف هرم نیازهای انسان گنجانیده شده است. آنقدر اساسی که ممکن است انسان ها برای تامین آن دست به دزدی هم بزنند.

به گزارش آکاایران: به یمن پیشرفت علم، راه ها و روش های سنتی دزدی نیز گویی دیگر منسوخ شده است؛ این روزها اگر کسی از دیوار مردم بالا برود، ممکن است اصلاً سراغ پول، طلا و اشیای قیمتی را نگیرد. او فقط به نیت سرقت چند گیگابایت اینترنت، هیبت سارقان را به خود می گیرد.

حتی شاید اگر در زمان آبراهام مازلو، اینترنت و وای فای اختراع شده بود، امروز نظریه این روانشناس مطرح آمریکایی در مورد سلسله مراتب نیاز انسان ها نیز دستخوش تغییراتی می شد و وای فای به عنوان یکی از نیازهای اساسی، در کف هرم نیازهای انسان گنجانیده شده بود. آنقدر اساسی که ممکن است انسان ها برای تامین آن دست به دزدی هم بزنند.

ماجرا از این قرار است که نرم افزار رایگانی به نام AndroDumpper به بازار عرضه شده که کاربران به وسیله این نرم افزار می توانند، قفل شبکه اینترنت بی سیم مجاور را بشکنند و از خوان نعمت همسایگان خود بهره مند شوند. در صفحه توضیحات این اپ در Google Play چنین درج شده: «این نرم افزار آزمایشی و با اهداف آموزشی در دسترس دریافت کنندگان قرار گرفته و در صورت سوءاستفاده مسوولیتی متوجه سازنده آن نخواهد بود.» یا ملاحظه می شود که از حدود 16 هزار نفری که به این نرم افزار امتیاز داده اند، حدود 11 هزار نفر بالاترین امتیاز را برای آن در نظر گرفته اند و 500 هزار تا یک میلیون بار نیز دریافت شده است.

از قضا این اپلیکیشن به عنوان یکی از پر طرفدارترین ها در میان پنج اپ برتر Google Play بر حسب دریافت کاربران ایرانی شناخته شده است؛ به بیان ساده تر، این نرم افزار جزو پنج اپلیکیشنی است که بیش از اپلیکیشن های دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. آیا بر اساس این اطلاعات می توان نتیجه گرفت که استفاده از اینترنت همسایه در ایران رواج بسیاری دارد؟ به هر روی، محبوبیت چشمگیر این نرم افزار در جامعه کاربران اینترنت در ایران، از تمایل قابل تامل ایرانیان در استفاده بی اجازه از کالا یا خدمت مجانی و بدون دردسر پرده برمی دارد؛ عادتی که می توان آن را نوعی «دزدی» نیز نامید. دزدانی پنهان در پس پرده فضای مجازی که گویی چندان ابایی از این نوع سرقت ندارند و بعضاً آن را مایه تفریح یا قدرت نمایی نیز می دانند.

حتی در شبکه های اجتماعی نیز استفاده از وای فای همسایه، دستمایه شوخی و لطیفه میان کاربران شده و به نظر می رسد،  قبحی برای این رفتار شکل نگرفته است. شبیه آنچه در مورد مفهوم کپی رایت و بهره برداری از دارایی های علمی، ادبی و هنری دیگران در ایران رواج دارد و مردم بدون توجه به اینکه رفتار آنان مصداق دزدی است، حقوق صاحبان این آثار را نادیده می انگارند. اینکه استفاده غیرقانونی و البته غیراخلاقی از شبکه اینترنت بی سیم همسایه یا آثار هنری دیگران برای ما ایرانی ها تا این حد جذاب و  مفرح است، از منظر جامعه شناسی چه معنایی دارد؟

البته در قانون جرائم رایانه ای کشور آمده است که «هرکس به طور غیرمجاز به داده ها یا سامانه های رایانه ای یا مخابراتی که به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده است دسترسی یابد، به حبس از 91 روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج میلیون ریال تا 20 میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.» اما به نظر می رسد، بازدارندگی این نوع مجازات ها برای ایرانی ها به میزانی نیست که آنان از ارتکاب به آن پرهیز کنند؛ یا احتمالاً به لطف وجود نرم افزارهایی چون AndroDumpper شناسایی مرتکبان این نوع جرائم شدنی نیست.

اما همان گونه که جامعه شناسان نیز ادعا می کنند، ظاهراً جذابیت استفاده غیر قانونی از کالای مفت تنها مختص ایران نیست؛ چنان که چندی پیش یکی از مراجع دینی امارات در استفتایی استفاده از وای فای دیگران بدون کسب اجازه از مالک آن را حرام دانسته و اعلام کرده است که دزدی سیگنال فرقی با دزدی اشیا و فریبکاری ندارد.

چرا دوست داریم دست در جیب هم کنیم؟

نیما نامداری: این خبر را که برخی افراد با شناسه اینترنتی ایرانی یک نرم افزار سرقت پهنای باند وای فای را زیاد دانلود کرده اند به خودی خود نمی توان جدی گرفت. چون معلوم نیست اساساً مبنای فنی این سنجش چگونه بوده و چقدر معتبر است. ضمن اینکه اساساً در ایران دسترسی به اینترنت رایگان در فضاهای عمومی رایج نیست در حالی که در کشورهای دیگر معمولاً همه افراد به هر حال جایی را در دور و بر می توانند پیدا کنند که دسترسی عمومی رایگان به اینترنت وجود داشته باشد. معلوم نیست اگر آنها هم این امکان دسترسی را نداشتند بیشتر از ایرانی ها دنبال سرقت پهنای باند نبودند. کلاً این گونه اخبار را نمی توان مبنای تحلیل های  اساسی و تعمیم یافته دانست. اساساً این تب کلی گویی بی شواهد درباره ایرانی ها و خلقیات و روحیات شان آسیب هایش بیشتر از فوایدش است.

اما از جنبه ای دیگر می شود این خبر را بهانه کرد و کمی درباره نگاه ایرانی ها به قانون و تقلب دقیق تر حرف زد. یکی از بهترین منابعی که برای تحلیل این موضوع وجود دارد طرحی است که در سال ۱۳۸۰ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با عنوان سنجش ارزش ها و نگرش های ایرانیان اجرا کرد.در این طرح با اجرای یک پیمایش ملی، وضعیت باورها و ارزش های مردم ایران درباره موضوعات مختلف ارزیابی شد. طرح با نظر سنجی از نمونه ای شامل حدود 17 هزار نفر از شهروندان در 28 استان کشور (در آن زمان استان خراسان هنوز به سه استان تفکیک نشده بود) انجام شده و نتایج آن از نظر آماری دارای روایی و پایایی قابل قبولی است.تا جایی که اطلاعات در دسترس می گوید این طرح آخرین پیمایش ملی در این ابعاد و با محوریت چنین موضوعاتی بوده و اگر هم طرح جدیدتری اجرا شده اطلاعات آن منتشر نشده است. ضمن اینکه بعید است در این ۱۵ سال تغییر چندانی در نگرش ها و ارزش های ایرانیان ایجاد شده باشد و گمان می کنم نتایج آن طرح کماکان برای شناخت خلقیات ایرانیان اعتبار دارد. بد نیست مروری بر یافته های این پیمایش ملی داشته باشیم.

یکی از اهداف این طرح سنجش ارزش های اخلاقی در جامعه بوده و یکی از مصادیق مورد توجه «تقلب و کلاهبرداری» بوده است. از مردم پرسیده شده بود که به نظر آنها تقلب و کلاهبرداری چقدر در مردم رواج دارد. در پاسخ 69 درصد مردم معتقد بودند این پدیده زیاد رواج دارد و تنها 18 درصد رواج تقلب و کلاهبرداری را کم ارزیابی کرده اند.نکته جالب اینکه این ارزیابی در بین زنان و مردان، افراد با تحصیلات مختلف و در سنین متفاوت تقریباً به صورت مشابه وجود داشته است. این یافته بدان معناست که از هر 10 ایرانی هفت نفر معتقد است قاطبه هموطنانش اهل تقلب و دزدی هستند! این برداشت محدود به یک قضاوت ذهنی نبوده و 82 درصد مردم معتقد بودند اساساً دزدی و کلاهبرداری به یک مشکل مهم و جدی در جامعه بدل شده است.به عبارت دیگر از آن سه نفر باقیمانده که اکثریت مردم را اهل تقلب نمی دانند هم یک نفر معتقد است دزدی به هر حال یک مشکل اجتماعی است. می شود گفت ما ایرانی ها به هم بدبین هستیم و عموماً یکدیگر را اهل تقلب می دانیم.از جنبه ای دیگر نتایج این پیمایش ملی نشان می دهد مردم اساساً میان خوب و بد دچار سردرگمی و حیرانی شده اند.

به عنوان مثال 61 درصد پاسخ دهندگان معتقد بوده اند مردم نمی دانند بالاخره باید قانون را رعایت کنند یا اینکه پارتی بازی و تقلب کنند تا کارشان پیش برود و 73 درصد اذعان کرده اند که این روزها معلوم نیست آدم خوب کیست و آدم بد کیست .وقتی شما همه جامعه را متقلب می دانید عجیب نیست که در قضاوت منفعل شده و حتی اعتماد به نفس قضاوت کردن را هم از دست می دهید. محو شدن مرزهای راستی و ناراستی و وارونه شدن سیستم قضاوت اخلاقی، یک فرآیند برگشت ناپذیر است که پیوندهای اجتماعی و حس همبستگی ناشی از هم سرنوشتی و مجاورت مکانی اعضای یک جامعه را مضمحل می کند.اما 48 درصد همین مردمی که به جامعه بی اعتماد هستند و همه را دزد می بینند در پاسخ به این سوال که اگر مامور پلیس باشید و دوست شما از چراغ قرمز عبور کند تا چه اندازه احتمال دارد او را جریمه کنید، پاسخ داده اند که احتمال جریمه زیاد نیست. یعنی نیمی از مردم جامعه مشکلی برای زیرپا گذاشتن قانون برای نفع شخصی ندارند.

جالب اینکه همین مردمی که چندان به رعایت قانون برای خود مقید نیستند حفظ نظم و قانون را به عنوان اولویت اول مسائل کشور حتی قبل از مقابله با تورم و گرانی عنوان کرده اند. 46 درصد مردم مهم ترین مساله مبتلابه جامعه را حفظ نظم و قانون ارزیابی کرده اند و 31 درصد تورم و گرانی را مهم ترین معضل کشور دانسته اند.این در حالی است که تنها 14 درصد آزادی را مهم ترین مشکل جامعه خوانده و 9 درصد مشارکت سیاسی را چالش اصلی کشور عنوان کرده اند.به عبارت دیگر مردمی که خود را مقید به رعایت قانون نمی دانند و حاضرند برای منافع شخصی بر قانون چشم ببندند مهم ترین درد جامعه را درد بی قانونی می دانند که لابد باید توسط یک شخص دیگر (احتمالاً دولت) حل شود.چنان نگرش هایی طبیعی است که منجر به ایجاد حس ناامنی می شود. وقتی جامعه را عموماً دزد می بینید و دچار سردرگمی در قضاوت میان خوب و بد هم شده اید و احساس می کنید جامعه را بی قانونی به انحطاط کشانده دیگر عجیب نیست اگر احساس ناامنی کنید.

همین بررسی نشان می دهد 71 درصد مردم معتقدند امنیت سرمایه گذاری و کار و فعالیت اقتصادی در کشور زیاد نیست و 48 درصد هم اساساً حفظ آبرو و حیثیت افراد را در جامعه زیاد نمی دانند. به عبارت دیگر اکثریت جامعه در شرایط احساس ناامنی یا امنیت کم زندگی می کنند.این قضاوت ها را می توان در تلقی مردم از مفاهیم ایدئولوژیک هم دنبال کرد. در بخشی از این طرح به بررسی پنداشت مردم از عدالت پرداخته شده است.نتایج نشان می دهد تنها 11 درصد مردم معتقدند عدالت یعنی امکانات بیشتر به کسانی داده شود که «نیاز» بیشتری دارند، 21 درصد عدالت را تخصیص منابع بر اساس شایستگی دانسته اند و 68 درصد عدالت را در توزیع «مساوی» امکانات بین همه افراد دانسته اند.یعنی از هر سه ایرانی یک نفر معتقد است که مهم نیست شما چقدر کار می کنید یا چقدر شایستگی دارید حتی مهم نیست چقدر نیاز دارید همین که وجود دارید باید به قدر دیگران از منابع کشور بهره مند شوید (در چنین شرایطی عجیب نیست که طرحی نظیر توزیع نقدی یارانه ها با استقبال عمومی روبه رو می شود).

به عبارت دیگر در وضعیت موجود آنچه دیگران بیشتر از شما دارند در اصل حق شما بوده که دزدیده شده است. بی جهت نیست که وقتی بسیاری از مردم از ثروتمندان و سرمایه داران حرف می زنند آنچنان تعابیر و توصیفاتی به کار می برند که انگار تردیدی در متقلب و مفسد بودن آنها ندارند.استفاده بی اجازه از پهنای باند همسایه قطعاً دزدی است. اما در جامعه ای که همه یکدیگر را دزد می بینند و احساس می کنند دیگران مدام کلاه بر سرشان می گذارند و قانون رعایت نمی شود و بی قانونی به قاعده تبدیل شده، دزدی اینترنت یک شوخی است.در چنین جامعه ای آدم ها دست در جیب دیگران می کنند چون فکر می کنند دیگرانی دست در جیب آنها کرده اند و این چرخه آنقدر تکرار می شود که دست در جیب هم کردن به قاعده بازی تبدیل می شود. همه ما وارد یک توافق ناگفته و نانوشته شده ایم که حق داریم حق یکدیگر را پایمال کنیم چون حق مان را دیگران پایمال کرده اند.

تنظیم پراکسی اندروید

آموزش تنظیم پروکسی در گوشی های اندروید

 

 

 

 

در بسیاری از مکان های عمومی (مثل دانشگاه ها)، امکان اتصال به اینترنت WiFi برای دانشجویان وجود دارد.

 

برای امن نگه داشتن این ارتباط و همچنین کنترل مصرف اینترنت، مسئول شبکه اقدام به تنظیم پروکسی برای اینترنت WiFi میکند. سپس دانشجویان برای اتصال به اینترنت WiFi باید شناسه و پسورد پروکسی را وارد کنند تا امکان اتصال وجود داشته باشد.

 

بنابراین در هنگام اتصال به سرویس اینترنتی که توسط Proxy کنترل میشود، علاوه بر اسم اینترنت WiFi و پسورد احتمالی آن، باید User Name و Password و همچنین Port پروکسی وارد شود. البته این اطلاعات توسط مسئول شبکه در اختیار دانشجویان قرار داده میشود.

 

در این مواقع بعد از اتصال به WiFi، وقتی مرورگر اینترنت خود را باز میکنید باید اطلاعات مربوطه را وارد کنید تا به اینترنت وصل شوید. در بیشتر مواقع مشکلی برای اتصال مرورگرهای اینترنت وجود ندارد.

 

اما مشکلی که بیشتر کاربران با آن مواجه میشوند، عدم اتصال سایر نرم افزارها به اینترنت است. مثلا درحالی که مرورگر به راحتی صفحات را باز میکند، برنامه هایی مثل وایبر یا واتس اپ نمیتوانند Connect شوند. چون برخلاف مرورگرها، بیشتر نرم افزارهای دیگر (مثل وایبر) امکان تنظیم پروکسی ندارند.

 

 

راه حل چیست؟

برای برطرف کردن این مشکل، باید Proxy مربوطه را در تنظیمات کانکشن WiFi که به آن متصل شده این وارد کنید. به این ترتیب تمام نرم افزارها میتوانند به اینترنت متصل شوند!

 

روش کار در گوشی های اندروید:

- از قسمت Setting وارد تنظیمات WiFi شوید.

- دقت کنید که به سرویس WiFi مورد نظر وصل باشید (Connected)

- بر روی اسم WiFi مورد نظر Tap کنید و انگشت خود را چند ثانیه نگه دارید تا منوی آن باز شود.

(در برخی از ورژن های اندروید، باید کانکشن را انتخاب کنید و دکمه تنظیمات پایین سمت راست را بزنید)

- بر روی Modify Network کلیک کنید.

- تیک گزینه Show Advanced Options را بزنید.

- اکنون منوی Proxy Settings باز میشود. در اینجا تنظیمات پروکسی را وارد کنید.

 

بعد از پایان کار، یک بار WiFi خود را خاموش و روشن کنید تا دوباره به اینترنت مورد نظر وصل شوید.

اکنون تمام نرم افزارهای شما بدون مشکل به اینترنت وصل خواهند شد!

 

 

روش کار در گوشی های آیفون:

در گوشی های آیفون نیز امکان تنظیم پروکسی وجود دارد. روش کار دقیقا مشابه مراحل گوشی های اندروید است. البته در نسخه های مختلف iOS ممکن است اسم و محل تنظیمات فرق کند.

 

ساخت فیلتر شکن شخصی

بهترین برنامه Proxy برای فیلترشکن CGI-Proxy می باشد و مزیت آن نسبت به برنامه های Proxy دیگر سرعت بسیار زیاد آن است.
تنها چیزی که شما برای نصب CGI-Proxy نیاز دارید یک هاست مناسب است. سعی کنید با جستجو در اینترنت یک هاست رایگان که PHP یا CGI را پشتیبانی کند پیدا کنید. یک جستجو در گوگل ساده هم ضرری ندارد.
سپس برنامه CGI-Proxy را در گوگل سرچ کنید و دانلود کنید و بوسیله winzip یا winrar فایل nph-proxy.cgi را از درون فایل زیپ شده روی هاردتان ) Extract از حالت فشرده خارج کنید) کنید. سپس پوشه ای بنام cgi-gin بسازید و این فایل را روی آن کپی کنید.
در آخر این پوشه را بر روی هاست خود upload کنید. در نتیجه باید آدرس فیلتر شکن شما به صورت زیر باشد: 
http://www.yoursite.com/cgi-gin/nph-proxy.cgi
http://www.yoursite.com/cgi-gin/nph-proxy.pl 
به همین راحتی شما صاحب یک فیلتر شکن شخصی خواهید شد .

 

شناسایی مصرف کنندگان وبکم ویندوز

شناسایی برنامه هایی که موجب فعال‌سازی وب‌کم شده 

 

وب‌کم یا همان دوربین‌های کوچکی که در لپ‌تاپ‌ها وجود دارد یا برخی کاربران به‌صورت مجزا تهیه کرده و در ارتباطات زنده تصویری از آن استفاده می‌کنند بسیار کاربردی است و لذت برقراری تماس با دوستان، آشنایان و فرزندان یا والدین را چند برابر می‌کند، اما در کنار این لذت فراوان، خطرات امنیتی زیادی نیز وجود دارد که به همین علت کارشناسان همواره به کاربرانی که از وب‌کم استفاده نمی‌کنند توصیه می‌کنند روی آن را بپوشانند. 

 

اگر جزو کاربرانی هستید که از وب‌کم دستگاه خود استفاده می‌کنید ممکن است بخواهید در مواقعی که دوربین شما فعال و چراغ آن روشن می‌شود، برنامه‌ای را که موجب فعال‌سازی وب‌کم شده شناسایی کرده تا به این ترتیب با اطمینان و آرامش بیشتری از وب‌کم استفاده کنید و نگران هک شدن دستگاه خود نباشید. برای انجام این کار در ویندوز می‌توان از ترفندی که به کمک ابزار Process Explorer tool اجرا می‌شود کمک گرفت. این ابزار توسط مایکروسافت منتشر شده و مشابه ابزار Task Manager ویندوز اما با امکانات بسیار بیشتر است.

 

پیش از هر چیز باید نام وب‌کم را در فهرست دستگاه‌های متصل به رایانه پیدا کنید. برای انجام این کار در ویندوزهای 8 و 10 می‌توانید روی منوی استارت کلیک راست ماوس را فشار دهید و گزینه Device Manager را انتخاب کنید. همچنین در ویندوز 7 نیز کلیدهای Windows+R را فشار داده و پس از تایپ عبارت devmgmt.msc کلید اینتر را فشار دهید.

 

به بخش Imaging Devices مراجعه کرده و پس از انتخاب وب‌کم موجود در این بخش، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید.

 

روی تب Details کلیک کرده و از بخش Property گزینه Physical Device Object Name را انتخاب کنید.

 

روی مقدار به‌نمایش درآمده در بخش Value کلیک راست کرده و گزینه Copy را انتخاب کنید.

 

حالا ‌باید ابزار Process Explorer را اجرا کنید. در صورتی‌که این ابزار را دریافت نکرده‌اید می‌توانید با مراجعه به لینک زیر آخرین نسخه از آن را دریافت و نصب کنید:

http://tiny.cc/click_proex

پس از اجرای این نرم‌افزار، کلیدهای Ctrl+F را فشار داده یا از منوی Find روی Find Handle or DLL کلیک کنید.

 

در بخش Handle or DLL Substring کلیک راست کرده و گزینه Paste را انتخاب کنید تا مقدار کپی شده در مرحله 4 در این بخش وارد شود.

 

روی گزینه Search کلیک کنید تا نرم‌افزار Process Explorer عملیات جست‌وجوی برنامه‌هایی را که در حال استفاده از وب‌کم هستند، آغاز کند.

 

پس از مشاهده نتابج جست‌وجو در صورتی‌که نیازمند کسب اطلاعات بیشتر از هر برنامه باشید می‌توانید نام برنامه را در فهرست Processهای فعال پیدا کرده و با کلیک راست روی آن و انتخاب گزینه Properties اطلاعات بیشتری از برنامه موردنظر کسب کنید. همچنین در صورت مشکوک بودن هریک از برنامه‌ها می‌توانید با کلیک راست و انتخاب گزینه Kill Process آن برنامه را ببندید.

ذخیره حساب های کاربری انلاین در فلش USP

حفاظت از حساب‌های کاربری آنلاین

 

امکان ایمن‌سازی حساب کاربری گوگل، فیس‌بوک و دیگر سرویس‌های معروف آنلاین از طریق یک کلید امنیتی که ظاهری شبیه به یک فلش USB دارد امکان‌پذیر است. با این روش نوین می‌توان امنیت این حساب‌ها را تا آخرین حد بالا برد. اگر در این زمینه اطلاعات کمی دارید اصلاً جای نگرانی نیست چرا که در این مطلب به طور مفصل و به زبان ساده به بررسی و معرفی آن خواهیم پرداخت.

 

هرگز دست از تکرار این جمله برنخواهیم داشت: تأمین امنیت حساب‌های کاربری از اولویت بالایی برخوردار است و اغلب کافی است خود را تنها به انجام چند کار کوچک عادت دهید تا بتوانید امنیت دسترسی به فضاهای شخصی خود را افزایش دهید. این فضا چه شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های ذخیره فایل باشد و چه وب‌سایت بانک، مسلماً مایل نیستید که رمز عبور حساب کاربری‌تان در آن چیزی شبیه به 123456 باشد.

 

اولین مرحله‌ی تأمین امنیت که ساده‌ترین نیز هست، قدرت‌مندتر کردن رمز عبور است. دومین مرحله، فعال‌سازی تصدیق هویت دومرحله‌ای (Two-Step Authentication) است. با این دو مرحله درصد زیادی از امنیت حساب‌های کاربری آنلاین خود را تأمین کرده‌اید. اما روش دیگری برای ایمن‌سازی حساب کاربری نیز وجود دارد که از طریق یک فلش درایو USB و پروتکل U2F انجام می‌شود و همان چیزی است که قرار است در این مطلب به توضیح آن بپردازیم.

 

یک کلید امنیتی USB چیست؟

دانگل USB تصدیق هویت که به آن کلید امنیتی USB نیز گفته می‌شود، یک شی با ظاهر فلش دیسک‌های USB است که به جای ذخیره‌سازی فایل، شامل یک تراشه‌ی امن است که این تراشه خود شامل یک کلید رمزنگاری‌شده‌ی منحصربه‌فرد است که متعلق به شماست. می‌توان این کلید دیجیتالی را به کلید یک گاوصندوق تشبیه کرد که بر اساس مفهوم کلید عمومی و کلید خصوصی کار می‌کند.

 

این کلید بر پایه‌ی یک استاندارد باز که U2F نام دارد (مخفف Universal Second Factor به معنای عامل دوم جهانی) توسط شرکت‌های گوگل، Yubico و NXP (شرکتی که در پس تراشه‌های NFC قرار دارد) توسعه داده شده است و در حال حاضر توسط اتحادیه‌ی FIDO که متشکل از چندین شرکت و سازمان است پشتیبانی می‌شود.

 

این کلیدهای USB با قیمت اندکی فروخته می‌شوند و در تمام نقاط دنیا نیز در دسترس هستند. شما تنها نیازمند یک کلید هستید که با تمامی حساب‌‌های کاربری شما کار می‌کند.

 

چگونه یک کلید USB می‌تواند از یک حساب کاربری محافظت کند؟

هنگامی که یک فلش درایو USB را در اختیار دارید در صورتی که یک وب‌سایت امکان پشتیبانی از آن را فراهم کند می‌توانید آن را به حساب کاربری خود متصل کنید. از این پس، بعد از وارد کردن رمز عبور کافی است کلید USB خود را به رایانه متصل کنید و دکمه‌ی روی آن را فشار دهید تا کلید رمزنگاری‌شده‌ی شما به به وب‌سایت ارسال شده و تصدیق هویت شما انجام شود. در واقع این این فرایند شبیه به تصدیق هویت دومرحله‌ای است.

 

ایمن‌سازی حساب کاربری سرویس‌های آنلاین از طریق یک کلید امنیتی

 

دقت کنید بر خلاف ظاهر آن، این روش یک تأیید هویت بیومتریک به وسیله‌ی شناسایی اثرانگشت نیست.

 

چرا برخی از کلیدهای امنیتی گران‌تر هستند؟

کیفیت ساخت، قابلیت‌ها (به عنوان مثال NFC) و محل ساخت از عوامل تعیین‌کننده‌ی قیمت هستند، نه امنیت تراشه! اگر یک کلید، گواهی تأیید توسط FIDO U2F داشته باشد به این معنی است که خوب است. یک کلید همانند YubiKey NEO که در سوئد یا آمریکا ساخته شده باشد قیمتی حدود 44 یورو دارد.

 

چرا کلید USB از تصدیق هویت دومرحله‌ای امن‌تر است؟

این روش تأمین امنیت حساب‌های کاربری، یک چیز اساسی را مورد توجه قرار می‌دهد: مهندسی اجتماعی. شش شماره‌ای که بر روی صفحه‌ی گوشی هوشمندتان جهت تصدیق هویت وارد می‌کنید خیلی خوب است اما فرض کنید یک هکر از دوربین مداربسته‌ی پشت سر شما در حال مشاهده‌ی آن چه که وارد می‌کنید است. یا یک سایت که به قصد فیشینگ طراحی شده است و شما را وادار به وارد کردن رمزتان کرده و آن‌ها را می‌رباید. این‌ها چیزهای دور از ذهنی نیستند.

به طور کلی می‌توان گفت بهترین رمز عبور، رمز عبوری است که خودتان هم آن را بلد نیستید! حتی در زیر شکنجه هم نمی‌توانید کلید تصدیق هویت درون تراشه‌ی کلید USB را افشا کنید!

 

سرویس‌های سازگار کدام‌ها هستند؟

این روش در ماه‌های اخیر بسیار رو به گسترش بوده و سرویس‌های زیادی از آن پشتیبانی می‌کنند. در صفحه‌ی تنظیمات امنیتی حساب کاربری خود در سرویس مذکور می‌توانید (ترفندستان) تنظیمات کلید USB را بیابید. لیست کامل سرویس‌های پشتیبانی‌شده را می‌توانید در وب‌سایت dongleauth.info مشاهده کنید. شماری از سرویس‌های عمومی معروفی که از این روش پشتیبانی می‌کنند عبارتند از:

Facebook

Gmail (و همه‌ی سرویس‌های گوگل)

Dropbox

GitHub

BitBucket

FastMail

DashLane

WordPress (سیستم مدیریت محتوا)

 

حساب های کاربری ویندوز

 

چه مرورگرهایی با کلید امنیتی سازگار هستند؟

اگر مایلید که از این قابلیت استفاده کنید نیازمند یک مرورگر وب سازگار نیز هستید. در حال حاضر که این مطلب نوشته می‌شود تنها دو گزینه وجود دارد: مرورگر Opera و Google Chrome. همچنین شرکت Moziila در حال کار برای اضافه کردن این قابلیت روی Firefox است.

 

اگر بخواهم از یک گوشی هوشمند استفاده کنم چطور؟

مشکل اصلی این روزها با این کلیدها همین موضوع است. با وجود این که آن‌ها به طور اوریجینال توسط NXP طراحی شده‌اند اما هنوز به طور کامل با فناوری NFC کار نمی‌کنند. به عنوان مثال فیس‌بوک اجازه‌ی اتصال با کلید USB از طریق اپلیکیشن خود را نمی‌دهد. البته نسخه‌ی موبایلی وب‌سایت فیس‌بوک در صورت در اختیار داشتن یک گوشی اندروید  و کلید USB با پشتیبانی از NFC (به عنوان مثال YubiKey NEO و Fidesmo NFC Card) سازگار محسوب می‌شود.

 

کلید امنیتی USB

 

تا زمان کامل شدن و عمومی‌تر شدن سازگاری، سرویس‌ها از شما می‌خواهند تا یک روش دوم برای تصدیق دومرحله‌ای تعیین کنید (یک روش استانداردتر نظیر کد SMS یا اپلیکیشن Google Authenticator).

 

اگر کلید USB گم شود چه؟

این موضوع یک مشکل محسوب می‌شود اما همان‌طور که گفته‌ شد شما می‌توانید یک راه حل پشتیبان در نظر بگیرید. پس از ورود به حساب کاربری از طریق راه حل پشتیبان، می‌توانید ارتباط حساب با کلید USB را قطع کنید. همچنین می‌توان گفت بهترین راه داشتن دو کلید USB بر روی هر حساب کاربری است. یک کلید در دست شما و دیگری در گاوصندوق برای روز مبادا.

اتصال اینترنت به ویندوز7

 

 

 

با توجه به سرعت اینترنت مورد نیاز، مقدار هزینه‌در نظر گرفته شده برای خرید تجهیزات و نیز هزینه اتصال که معمولا به صورت دوره‌ای پرداخت می‌شود و همچنین سرویس‌های قابل دسترس در منطقه‌‌سکونت یا محل کارتان، می‌توانید یکی از سرویس‌های Dial-Up ، ISDN ، DSL، Cable Modem ، Satellite یا Wireless را برگزینید. اگرچه امروزه سرویس‌های ارزان قیمت و با کیفیتی نظیر (DSL (ADSL در اغلب نقاط کشور در دسترس قرار دارد ، اما هنوز هم استفاده از مودم‌های Dial-UP به دلیل ارزان بودن تجهیزات و سادگی نصب و راه‌اندازی، انتخاب اول بسیاری از کاربران است.

 

 

برای اتصال به اینترنت از طریق سرویس Dial-Up نیاز به یک مودم اینترنال یا اکسترنال دارید. قبل از خرید مودم، حتما مدلی را انتخاب کنید که با ویندوز 7 سازگار باشد. اگرچه ویندوز 7 اغلب مودم‌های Dial-Up را می‌شناسد اما ممکن است مودم شما آنقدر قدیمی باشد که این ویندوز قادر به شناسایی آن به صورت خودکار نباشد یا این که اصلا درایور آن برای ویندوز 7 توسط شرکت سازنده ارائه نشده باشد.

 

 

بهتر است قبل از تهیه مودم (Dial-up ، DSL و ... ) با توجه به مباحث گذشته، از سازگاری مدل مودم موردنظرتان با ویندوز 7 اطمینان حاصل کنید. اگر مودم شما به اصطلاح Plug and Play باشد، ویندوز 7 به صورت خودکار آن را خواهد شناخت ؛ اما در بسیاری موارد ممکن است مجبور شوید به صورت Manual اقدام به نصب آن کنید؛ برای این کار به درایور محصول برای ورژن ویندوزتان (32 یا 64 بیتی) نیاز دارید که معمولا در یک CD به همراه محصول ارائه می‌شود. همچنین می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت تولیدکننده، درایور مناسب را دانلود کنید.

 

 

برای نصب مودم به صورت Manual ، از منوی استارت،‌کنترل پنل را انتخاب کرده و در حالت نمایش Small icons روی گزینهand Modem کلیک کنید. در این پنجره و در تب Modems، مودم‌های نصب‌شده فهرست شده‌اند که می‌توانید از طریق دکمه به برگه‌مشخصات آنها دسترسی پیدا کنید، درایور آنها را به روزرسانی کنید و... یا با استفاده از دکمه آنها را حذف کنید. اما برای نصب یک مودم جدید، دکمه را بفشارید؛ از اتصال مودم به سیستم و روشن بودن آن (برای مودم‌های اکسترنال) مطمئن شده و با انتخاب گزینهxt اجازه دهید ویندوز برای شناختن آن تلاش کند. اگر این مرحله موفقیت‌آمیز نبود می‌توانید در پنجره‌بعد، با کلیک روی دکمهDisk ، مسیر درایور مناسب را مشخص کرده و اقدام به نصب مودم کنید.

 

 

پس از نصب صحیح مودم به برگهrules بروید، My Location را انتخاب کرده و روی دکمه کلیک کنید. در پنجرهLocation باید کشور محل سکونت را انتخاب و پیش‌شماره‌تلفن منطقه‌تان را در قسمت Area Code وارد کنید. اگر در اداره و... هستید و برای دسترسی به خط تلفن مستقیم باید ابتدا شماره‌ای را وارد کنید (مثلا 9) می‌توانید این کد را در قسمت To access an outside line for local calls … وارد کنید. در این پنجره همچنین می‌توانید سیستم تلفن (Tone/Pulse) را انتخاب کنید.

 

 

 

پس از طی این مراحل، یک Connection برای اتصال به اینترنت ایجاد کنید. برای این منظور، هنگامی که کنترل پنل در حالت نمایش Small icons است، روی گزینهand sharing center کلیک و Set Up a Coonnection or Network را انتخاب کنید؛ در پنجره‌ای که باز می‌شود، باید نوع کانکشن موردنظرتان را که در اینجا Dial-Up است انتخاب کنید. در پنجره‌بعد، اطلاعات مربوط به ISP را که از آن سرویس می‌گیرید ، وارد کنید که شامل شماره تلفن اتصال، نام کاربری و کلمه‌عبور خواهد بود. اگر از شماره تلفن‌های هوشمند استفاده می‌کنید نیازی به وارد کردن نام کاربری و کلمه‌عبور ندارید! می‌توانید با انتخاب Remember this password ، کلمه‌ عبوری را که وارد کرده‌اید، ذخیره کنید. همچنین می‌توانید نام پیشفرض برای کانکشن را تغییر دهید. اگر می‌خواهید تمام کسانی که از رایانه تان استفاده می‌کنند، بتوانند این کانکشن را ببینند و از آن استفاده کنند، باید گزینه ...other people to use را در حالت انتخاب قرار دهید. این به معنای آن است که تمامی حساب‌های کاربری موجود در ویندوزتان صرف‌نظر از این که عضو چه گروهی (.../Administrator/user) هستند، می‌توانند از این کانکشن برای اتصال به اینترنت استفاده کنند.

 

 

 

 

 

کلیک روی گزینهrules شما را به پنجره‌تنظیمات محلی هدایت می‌کند که توضیحات مربوط به آن ارائه شد.

روی دکمه کلیک کنید، همان طور که مشاهده می‌شود، عملیات اتصال به اینترنت برای تست عملکرد آغاز می‌شود که می‌توانید با انتخاب گزینه آن را متوقف کنید. در این مرحله در واقع کانکشنی که ایجاد کرده‌اید، ذخیره خواهد شد.

اما سوال اینجاست که پس از ایجاد یک کانکشن در ویندوز 7 ، چگونه می‌توان مجددا به آن دسترسی پیدا کرد! برای این منظور کافی است روی آیکون Network در قسمت Notification Area از Taskbar یا نوار وظیفه‌ویندوز کلیک کنید تا فهرست تمامی کانکشن‌های موجود به شما نمایش داده شود.

 

 

با کلیک روی آیکون کانکشنی که ایجاد کرده‌اید، گزینه را انتخاب کنید تا پنجره‌ای به همین نام باز شود. در آن می‌توانید اطلاعاتی را که هنگام ایجاد کانکشن وارد کرده‌ بودید، مشاهده و آنها را در صورت نیاز ویرایش و ذخیره کنید. اگر از صحت اطلاعات واردشده مطمئن هستید، کافی است روی دکمه کلیک کنید تا عملیات اتصال آغاز شود.

 

 

می‌توانید با کلیک روی گزینه به قسمت تنظیمات کانکشن ایجاد شده بروید. اگر در برگه روی دکمه کلیک کنید ، به پنجره‌پیکربندی مودم هدایت خواهید شد. در اینجا می‌توانید گزینهmodem speaker را از حالت انتخاب خارج کنید تا هنگام اتصال به اینترنت صدایی نشنوید!

 

همچنین می‌توانید با کلیک روی دکمه چند شماره تلفن را برای اتصال به ISP وارد کنید تا در صورت عدم اتصال یکی، دیگری شماره‌گیری شود. اگر گزینه ... successful number را در حالت انتخاب قرار دهید، شماره‌ای که عملیات اتصال با آن به صورت موفقیت‌آمیز انجام می‌شود در ابتدای فهرست قرار می‌گیرد تا در نوبت بعد، ابتدا از آن برای اتصال استفاده شود.

 

در سربرگ Option و از قسمت Redialing Options می‌توانید تعیین کنید که تلاش برای اتصال مجدد چند بار صورت گیرد که حالت پیشفرض برای آن 3 مرتبه است. همچنین می‌توانید تعیین کنید که فاصله‌زمانی هر بار تلاش چقدر باشد که پیشفرض آن یک دقیقه است.

در قسمت Idle time before hanging up می‌توانید تعیین کنید که اگر سیستم به اینترنت متصل بود و برای مدتی با آن کار نمی‌کردید، اتصال به صورت خودکار قطع شود. مقدار پیشفرض این گزینه 20 دقیقه است. اگر برای آن مقدار Never را انتخاب کنید، در صورت بیکاربودن سیستم، اتصال به صورت خودکار قطع نخواهد شد!

 

 

در سربرگ Networking ، دقت داشته باشید که همیشه گزینه ...f ile and printer sharing از حالت انتخاب خارج باشد؛ مگر آن که بخواهید فایل یا پرینتر خود را از طریق اینترنت به اشتراک گذارید.

 

توضیحات مربوط به Share‌کردن اینترنت (ICS) در آینده ارائه خواهد شد، اما بدانید که به اشتراک‌گذاری اینترنت Dial-up میان چند رایانه به دلیل سرعت بسیار پایین آن، اصلا منطقی نیست!

 

راهندازی یک شبکه LAN

رای اتصال کامپیوتر هایی که در فاصله ای نه چندان دور از یکدیگر قرار دارند راههای مختلفی وجود دارد که عبارتند از :

1.       سیم کشی دیتا به صورت تو کار در حین ساخت ساختمان که امروز بسیار متداول است .

در این روش همان گونه که برای برق ساختمان از قبل نقشه می کشند و مثلا جای کلید ها و پریز ها را مشخص می کنند برای شبکه کامپیوتری هم نقشه کشی و سیم کشی می کنند .

2.       قرار دادن سیم ها در کف اتاق و اتصال کامپیوتر هایی که در یک اتاق قرار دارند .

3.       استفاده از فناوری بی سیم

4.       استفاده از سیم کشی برق داخل ساختمان

5.       استفاده از سیم کشی تلفن داخل ساختمان

هر یک از این روش ها ، مزایا و معایب خاص خود را دارند اما برای به اشتراک گذاشتن چاپگر ، فایل ها و اینتر نت باید کامپیوتر ها را به نحو صحیح و مناسبی تنظیم و آماده کنید و فرق نمی کند که کدام روش را انتخاب کرده باشید

به همین دلیل کار را از همین نقطه شروع می کنیم از آنجا که ویندوز  ایکس پی  پر استفاده ترین ویندوز ها در منازل و دفاتر کوچک هست نحوه اشتراک گذاری منابع در این ویندوز را مورد بحث قرار می دهیم هر چند در مورد سایر ویندوز ها مفاهیم تغییر نمی کند .

 

گام های اولیه :

برای راه اندازی شبکه در منزل خود این سه کار را باید انجام دهیم :

1.       انتخاب فناوری مناسب شبکه که مورد نظر در این مقاله اترنت استاندارد است

2.       خرید و نصب سخت افزار مناسب این کار، که اصلی ترین آنها کارت شبکه برای هر یک از این کامپیوتر ها و یک هاب – سوییچ است

3.       تنظیم و آماده سازی سیستم ها به نحوی که بتوانند همدیگر را ببینند و اصطلاحا با یکدیگر صحبت کنند

از این سه مرحله قدم سوم از همه مهم تر است .

ویندوز ایکس پی قسمتی به نام NETWORK SETUP WIZARD دارد که تنظیمات شبکه را برای شما انجام می دهد .

به غیر از این متخصصان هستند که در ازای دریافت دستمزد ، شبکه شما را در محل راه می اندازند .

نام گذاری کامپیوتر ها ، به اشتراک گذاشتن چاپگر ها ، فایل ها و اتصالات اینترنتی ،اساسی ترین کارهایی هستند که این افراد برای شما انجام می دهند .

اما اگر با مشکلی مواجه بشوید یا تنظیمات کامپیوتر تان بهم بخورد ، باید بتوانید خودتان شبکه را تنظیم کنید .

کلا بد نیست مفاهیم و اصول راه اندازی یک شبکه کامپیوتری را بدانید تا به هنگام ضرورت خودتان بتوانید دست به کار شوید .

به طور کلی کار هایی که باید انجام دهید تا یک شبکه (( مرده)) را ((زنده)) کنید و به بهره برداری از آن بپردازید ، از این قرار است :

·        نام گذاری کامپیوتر

·        دادن آدرس IP

·        به اشتراک گذاشتن فایل ها

·        به اشتراک گذاشتن چاپگر

·        انجام تنظیمات امنیتی

·        به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت

 

نام گذاری کامپیوتر:

بعد از نصب سخت افزار های مورد نیاز برای راه اندازی شبکه ، نوبت به نصب نرم افزار های آن می رسد. 
در اولین قدم باید برای تک تک کامپیوتر های موجود در شبکه خود اسمی منحصر به فرد و غیر تکراری انتخاب کنید .

علاوه بر اسم کامپیوتر اسم گروه کاری یا WORK GROUP هم مهم است . تمام کامپیوتر های یک شبکه باید عضو یک گروه کاری باشند .

ویندوز اکس پی :

برای نام گذاری کامپیوتر در ویندوز اکس پی این مراحل را دنبال کنید :

1-پنجره control panel را باز کنید

2-اگر حالت نمایش آیکون ها به صورت کلاسیک نیست روی لینک classic new کلیک کنید .در این حالت بر نامه system را اجرا کنید .

3-در کادر محاوره ظاهر شده صفحه computer name را انتخاب کنید

4- بر روی گزینه change کلیک کنید .

- همان طور که ملا حظه می کنید کامپیوتر یک اسم کامل دارد و یک گروه کاری .

6-در کادر اول اسمی را تایپ کنید که می خواهید به کامپیوتر تان اختصاص دهید . این اسم هر چیزی می تواند باشد ، فقط نباید تکراری باشد . مثلا اسم کامپیونر اول را pc 1  بگذارید .

7-در کادر دوم اسمی را که می خواهید به گروه کاری خود اختصاص دهید وارد کنید .مثلا My office یا My Home یا هر چیز دیگر . حتی خودWork Group  هم بد نیست .

8- در پایان OK و دوباره OK را بزنید . اگر ویندوز خواست ری استارت کند قبول کنید .

 

 

آدرس IP

آدرس IP نشانی هر کامپیوتر در شبکه است . کامپیوتر از طریق این نشانی است که یکدیگر را در شبکه پیدا می کنند .

در هر شبکه آدرس IP هر کامپیوتر باید منحصر به فرد و غیر تکراری باشد .

در باره IP و آدرس دهی از این طریق ، زیاد میتوان صحبت کرد ، اما از آنجا که در این مقاله قصد پرداختن به تئوری را نداریم بلا فاصله دست به کار می شویم . فقط ذکر این نکته را ضروری میدانیم که آدرس IP در واقع یک شماره چهار قسمتی است . هر قسمت عددی از 0 تا 2555 است که با علامت نقطه از قسمت بعدی جدا می شود .

مثلا 192.168.0.1 یک آدرس IP است . مفهوم دیگر Subnet Mask است ، که توضیح آن هم از حوصله این مقاله خارج است . فقط این را قبول کنید که در یک شبکه کوچک ، subnet mask را به صورت 255.255.255.00 تعیین می کنیم .

در یک شبکه کوچک ، برای تمام کامپیوتر ها سه قسمت اول آدرس IP را یکسان می گیریم و فقط قسمت چهارم را برای هر کامپیوتر عدد متفاوتی  را در نظر می گیریم .

مثلا در کامپیوتر اول آدرس 192.168.0.1 و برای کامپیوتر دوم آدرس 192.168.0.2 را می نویسیم و به همین ترتیب در بقیه کامپیوتر ها قسمت چهارم آدرس IP  را عدد متفاوتی را می دهیم .

1-     طریق کنترل پنل  را باز کرده و  Network Connections را انتخاب کنید

2-     بر روی آیکون Local area connection کلیک راست کرده و گزینه properties را انتخاب کنید .

1-     در پنجره بعدی روی Internet Protocol (TCP/IP) کلیک کرده و کلید Properties را کلیک نماید .

1-     طبق توضیحات فوق IP مورد نظر و سایر اطلاعات را وارد کنید

2-      دکمه OK و دوباره OK را بزنید.

بعد از این که به همین ترتیب به بقیه کامپیوترها هم آدرسIP دادید، نوبت به share کردن فایل‌ها و فولدرها می‌رسد. شبکه‌ای که نتواند فایل‌هایش را با دیگران سهیم کند، زیاد به درد نمی‌خورد. مثلاً می‌توانید مجموعه فایل‌های MP3 و موسیقی خود را در یکی از کامپیوترها بگذارید و با share کردن آنها، به بقیه کامپیوترها هم اجازه دسترسی بدهید.

به اشتراک گذاشتن فایل‌ها ( Sharing )

یکی از کاربردهای اصلی شبکه، به اشتراک گذاشتن فایل‌ها میان کامپیوترها است. این کار در ویندوز، به ویژه ویندوز اکس‌پی، بسیار آسان است.

ویندوز ایکس پی

پنجره My Computer یا Windows Explorer را باز و فولدری را پیدا کنید که می‌خواهید فایل‌های آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. سپس با کلیکِ راست روی آن فولدر، گزینه Sharing and Security را انتخاب کنید. در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه Sharing بروید. حالا گزینه Share this folder را انتخاب کنید و اسمی را برای فولدر تایپ کنید که می‌خواهید در شبکه به آن اسم شناخته شود.

وقتی فولدری را در شبکه به اشتراک می‌گذارید، این اختیار را دارید که نوع دسترسی به آن ( و فایل‌های موجود در آن ) را تعیین کنید. این دسترسی می‌تواند به صورت فقط خواندنی (read-only) باشد، یا دسترسی کامل (full control)  . وقتی دسترسی به صورت فقط خواندنی باشد، کاربر اجازه ندارد فولدر را حذف یا چیزی داخل آن کپی کند، اما می‌تواند محتوای فولدر را مشاهده و در صورت نیاز آن را در کامپیوتر خود کپی کند. حتی می‌تواند از همان جا به اجرا یا (مثلاً در مورد موسیقی) به پخش فایل‌ها بپردازد. در این رابطه در قسمت تنظیم امنیت بیشتر صحبت خواهیم کرد.

برای دسترسی به فولدری که به اشتراک گذاشته شده است، ازMy Computer، لینک My Network Places را کلیک کنید. اگر کسی در کامپیوتر خود فولدری را به اشتراک گذاشته باشد، اسم آنها در پنجره شما ظاهر خواهد شد. از این جا به بعد، مثل این است که آن فایل‌ها و فولدرها در کامپیوترخود شما هستند. با دابل کلیک روی اسم یک فولدر، می‌توانید محتوای آن را مشاهده کنید. اگر بخواهید می‌توانید فایل یا فولدر را به کامپیوتر خودتان منتقل کنید. و اگر اجازه داشته باشید، می‌توانید فایلی را حذف یا rename کنید.

به اشتراک گذاشتن چاپگر

Share  کردن چاپگر در ویندوز ایکس‌پی بسیار آسان است:

1.        از منوی استارت، گزینه Printers and Faxes را کلیک کنید.

2.       با کلیک راست روی آیکون چاپگری که قصد share کردن آن را دارید، گزینه Properties را برگزینید.

3.       در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه Sharing رفته و گزینه Share this printer را علامت بزنید.

1.       بعد از دادن یک اسم مناسب برای چاپگر خود، دکمه OK را کلیک کنید.

حالا اگر بخواهید از کامپیوتر خود به چاپگری دسترسی پیدا کنید که در شبکه share شده است، باید به پنجره Printers and Faxes  بروید و از ستون سمت چپ، Add a new printer  را انتخاب کنید. ویزاردی شروع به کار می‌کند که در یک مرحله از آن سؤال می‌شود که آیا چاپگر به کامپیوتر خودتان متصل است یا جزء چاپگرهای شبکه می باشد . شما باید گزینه مربوط به چاپگر شبکه را انتخاب و سپس Next را بزنید. بعد در شبکه جستجو کنید و چاپگر مورد نظر را پیدا کنید. پس از نصب چاپگر، می‌توانید به چاپ اسناد خود بپردازید. درست مثل این که چاپگر به کامپیوتر خودتان متصل است.


تنظیمات امنیتی

منظور از تنظیمات امنیتی تعیین سطح دسترسی است که یک کاربر از راه دور می‌تواند روی یک فایل یا فولدر share شده داشته باشد. این کار دردو حالت اصلی  "خواندن" و " نوشتن " می‌تواند باشد. وقتی می‌گوییم خواندن، یعنی کاربر می‌تواند محتوای فولدر را ببیند، فایل‌های آن را باز، اجرا، پخش یا مشاهده کند، و در صورت نیاز آنها را به کامپیوتر خود کپی کند. اما نوشتن، یعنی این که کاربر می‌تواند فایل‌های خود را داخل آن فولدر کپی کند، در صورت لزوم فایل یا تمام فولدر را حذف کند، یا اسم فایل‌ها یا فولدر را تغییر دهد.

این کارها در ویندوز اکس‌پی به صورت کاملاً تفکیک شده و جزء به جزء قابل تنظیم هستند. مثلاً اجازه "دیدن محتوای فولدر" از اجازه " اجرای فایل‌های فولدر" کاملاً تفکیک شده‌اند، در حالی که عملاً هر دو این کارها جزو " خواندن " محسوب می‌شوند.

اگر در کادر محاوره‌ای مربوط به share کردن فولدر ، روی دکمه Permissions کلیک کنید، کادر محاوره دیگری ظاهر می‌شود. در این حالت، گزینه‌هایFull Control ، Change و Read را می‌بینید که هر کدام می‌توانند پذیرفته (allow) یا رد (deny) بشوند. به طور پیش‌فرض، فقط گزینهRead پذیرفته است، که یعنی کاربران فقط اجازه دیدن و استفاده از فایل‌ها را دارند، نه چیز دیگر.

اگر دقت کرده باشید، در کادر محاوره Permissions فهرستی از کاربران ارائه شده است. در این شکل شما Everyone را می‌بینید که دسترسی ویRead تعیین شده است. یعنی هر کس که این فولدر share شده را بخواهد، فقط می‌تواند آن را ببیند و استفاده کند. ولی شاید بخواهید برای کاربران مختلف دسترسی‌های متفاوت تعریف کنید. مثلاً کاربرAdministrator  می‌تواند دسترسی کامل داشته باشد. برای این منظور، با کلیک روی دکمه Add فهرستی از کاربران تعریف شده در سیستم را خواهید دید. کاربر یا گروه کاربری مورد نظر خود را انتخاب و OK کنید. حالا می‌توانید برای این کاربر، دسترسی متفاوتی تعریف کنید.

به اشتراک گذاشتن اتصال اینترنت

مایکروسافت با آگاهی از رواج شبکه‌ها کامپیوتری در خانه‌ها، اولین بار Internet Connection Sharing یا ICS را در ویندوز 98 به راه انداخت. این قابلیت با ویژگی‌های بهتر، بعدها در ویندوز اکس‌پی هم گنجانده شد.

با استفاده از ICS این امکان برای شما فراهم می‌شود که وقتی یکی از کامپیوترها به اینترنت متصل است  ( از طریق مودم یا DSL یا ISDN و غیره)، بقیه کامپیوترهای شبکه را از طریق این کامپیوتر به اینترنت متصل کنید. به عبارت دیگر در اینجا اتصال اینترنتی خود را با دیگران شریک می‌شوید (یا share می‌کنید). این ایده گرچه به لحاظ تئوری چیز ساده‌ای است، اما در اولین نسخه‌های ICS اشکالاتی وجود داشت که این کار را دشوار می‌کرد. بعدها با اصلاح این اشکالات در ویندوز ایکس‌پی، کار بسیار آسان شد.

ویندوز اکس‌پی

1.        پنجره Control Panel را باز و روی آیکون Network Connections دو بار کلیک کنید.

2.       با کلیکِ راست روی آیکون Local Area Connection یا  High Speed Networking، گزینه Properties  را انتخاب کنید.

3.       در کادر محاوره ظاهر شده، به صفحه Advanced بروید .

4.       گزینه Allow other network users to connect را علامت زده و OK کنید.

توجه داشته باشید که این کارها را روی کامپیوتری انجام می‌دهید که مستقیماً به اینترنت متصل است.

ساختار شبکه

تا اینجا مطالبی را که گفتیم مربوط به زمان بعد از انجام اتصالات فیزیکی یا به اصطلاح کابل‌کشی شبکه است. حالا ببینیم خود این کابل‌کشی به چه صورت می‌تواند انجام شود. همان طور که گفتیم، راه‌های مختلفی برای وصل کردن کامپیوترها به یکدیگر وجود دارد که آسان‌ترین و در دسترس‌ترین آن‌ها اترنت است. لوازم و تجهیزات مورد نیاز برای ساخت یک شبکه اینترنتی می‌تواند به سادگی فقط اتصال دو کارت شبکه یا به پیچیدگی ارتباط چند روتر و سوییچ باشد. و در واقع همین انعطاف‌پذیری این سیستم است که باعث شده شرکت‌های بزرگ و کوچک به سمتاستفاده از آن بروند.

 از مزایای سیستم شبکه‌بندی اینترنت می‌توان به این موارد اشاره کرد:

·         سریع‌ترین تکنولوژی شبکه‌بندی خانگی است ( 100 Mbps )

·        اگر کامپیوترها فاصله زیادی از یکدیگر نداشته باشند، هزینه آن بسیار پایین است.

·         قابل اطمینان است.

·        نگهداری آن آسان است.

·        تعداد دستگاه‌هایی که می‌توان به شبکه متصل نمود تقریباً نامحدود است.

·        به لحاظ پشتیبانی و اطلاعات فنی بسیار فراگیر است.

برخی از نقاط منفی این تکنولوژی عبارتند از:

§         برای وصل کردن بیشتر از دو کامپیوتر به یکدیگر، به تجهیزات اضافی نیاز است.

§          در صورت نیاز به کابل‌کشی اضافی و نصب پریز، ممکن است هزینه‌ها بالا برود.

§         راه‌اندازی و تنظیمات اولیه آن می‌تواند دشوار باشد.

§         اصطلاحات فنی و تعداد انتخاب‌ها می‌تواند گمراه‌کننده باشد.

تجهیزات مورد نیاز

اترنت با سرعت 10Mbps  و  100Mbps و 1000Mbps موجود است و بیشتر کارت‌های شبکه می‌توانند با هر سه سرعت کار کنند، اما امروزه دلیلی ندارد از کارت‌های 10Mbps  استفاده کنید. و در بسیاری از مواقع تقریباً پیدا کردن کارت‌های 10 Mbps  غیرممکن است. برای وصل کردن کارت‌های شبکه نیز دو نوع کابل وجود دارد که عبارتند از کابل هم‌محور (coax) و کابل زوجی به هم تابیده (UTP) که اولی تقریباً منسوخ شده و امروزه ازUTP در انواع Cat5e ،Cat5 و Cat6 استفاده می‌شود. کابل UTP کابلی است متشکل از 8 سیم باریک‌ دو بدو به هم تابیده ، شبیه به سیم تلفن است. به دو سر این سیم کانکتور یا jack می‌زنند که به RJ54 موسوم است. یک سر این سیم به کارت شبکه کامپیوتر و سر دیگر آن به دستگاهی وصل می‌شود به نام سوییچ .

تمام کامپیوترهای موجود در یک شبکه، از طریق کابل‌هایUTP  به سوییچ متصل هستند و سوییچ جای تک‌تک کامپیوترها را می‌داند. بنابراین وقتی کامپیوتری اطلاعاتی را برای کامپیوتر دیگر ارسال می‌کند، این ارسال در واقع به واسطه سوییچ تبادل می‌شود. یعنی سوییچ اطلاعات را از کامپیوتر مبدا می‌گیرد و به کامپیوتر مقصد تحویل می‌دهد. سوئیچ‌ها اندازه‌های مختلفی دارند و این اندازه از روی تعداد پورت‌شان (یعنی تعدادکامپیوتری که می‌توان به آنها وصل کرد) مشخص می‌شود. سوئیچ‌های 4 پورتی، 8 پورتی، 16 پورتی، 24 پورتی و بالاتر در بازار موجود می‌باشند. برای یک شبکه کوچک خانگی، معمولاً یک سوییچ 8 پورتی یا احتمالاً 16 پورتی کافی است.

اگر دوست ندارید سیم‌های شبکه کف اتاق را بپوشانند، می‌توانید سیم‌ها را از کانال‌هایی عبور دهید موسوم به duct که روی دیوار نصب می‌شوند. سیم‌ها داخل داکت قرار می‌گیرند و در محل استقرار کامپیوتر، از داکت بیرون می‌آیند و به کارت شبکه کامپیوتر متصل می‌شوند. اگر بخواهید کار را از این هم تمیزتر انجام دهید، می‌توانید روی دیوار، پریز‌های مخصوص شبکه (موسوم به keystone ) را نصب کنید و با کابل‌های آماده (موسوم به patch cord )کارت شبکه را به پریز متصل نمایید. بد نیست بدانید که برای وصل کردن فقط دو کامپیوتر به یکدیگر نیازی به سوییچ نیست و کافی است از طریق یک کابلUTP  مخصوص موسوم به crossover مستقیماً کارت شبکه دو کامپیوتر را به هم وصل کنید.

 

نتیجه‌گیری
در این مقاله نحوه اتصال دو یا چند کامپیوتر و چاپگر به یکدیگر و تشکیل یک شبکه محلی را فرا گرفتید. تأکید اصلی مقاله بر انجام تنظیماتنرم‌افزاری ویندوز بود. اگر هنوز با مبانی شبکه آشنایی ندارید یا بعضی مفاهیم برایتان ناآشنا هستند می‌توانید به مقالات مقدماتی موجود در همین سایت مراجعه فرمایید.

جدول زیر انواع کابل های UTP را نشان می دهد :

موارد استفاده	سرعت انتقال اطلاعات	گروه
سیستم های قدیمی تلفن ، ISDN و مودم	حداکثر تا یک مگابیت در ثانیه	CAT1
شبکه های Token Ring	حداکثر تا چهار مگابیت در ثانیه	CAT2
شبکه های Token ring و 10BASE-T	حداکثر تا ده مگابیت در ثانیه	CAT3
شبکه های Token Ring	حداکثر تا شانزده مگابیت در ثانیه	CAT4
اترنت ( ده مگابیت در ثانیه ) ، اترنت سریع ( یکصد مگابیت در ثانیه ) و شبکه های Token Ring ( شانزده مگابیت در ثانیه )	حداکثر تا یکصد مگابیت در ثانیه	CAT5
شبکه های Gigabit Ethernet	حداکثر  تا یکهزار مگابیت در ثانیه	CAT5e

 

 

 

 

اتصال اینترنت به تلوزیون سامسونگ وایجاد یک شبکه

سامسونگ در تمام این سالها دو هدف را به صورت همزمان دنبال میکرد.ارتقاء نرم افزاری و سخت افزاری.این کمپانی دو سیستم عامل را برای تلویزیون های هوشمند خود در نظر گرفت.گزینه اول یک سیستم عامل انحصاری و بر پایه برنامه نویسی لینوکس است و دومی نیز سیستم عامل تایزن (Tizen) است که بر روی تلویزیون های SUHD و جدید سامسونگ نصب گردید.رکن اولیه تمامی تلویزیون ها هوشمند،اتصال به شبکه اینترنت است.تلویزیون های سامسونگ نیز از دو شیوه WI-FI و LAN به شبکه اینترنت متصل میشوند.در سالهای گذشته،به همراه برخی از مدل های سامسونگ یک دانگل USB نیز عرضه میشد که که کاربران با استفاده از آنها میتوانستند تلویزیون را به صورت بیسیم به مودم و در نهایت اینتنرت متصل سازند.اما امروزه دیگر نیازی به سخت افزارهای جانبی نداریم و تمامی تلویزیون های هوشمند سامسونگ به آسانی و به صورت بی سیم به اینترنت متصل میشوند.در این مطلب شما را با اتصال به اینترنت تلویزیون های سامسونگ آشنا خواهیم کرد.لازم به ذکر است که این آموزش برای سیستم عامل انحصاری سامسونگ است و در آینده شیوه اتصال به اینترنت تلویزیون های SUHD نیز تقدیم شما عزیزان میگردد.توجه داشته باشید که تلویزیون های سامسونگ از ماوس و کیبورد های اکسترنال نیز پشتیبانی میکنند و برای سهولت در کار میتوانید یک ماوس را از طریق درگاه USB به تلویزیون متصل کرده و در تمامی مراحل از آن استفاده کنید.

در اطراف بدنه و گاها در زیر تلویزیون،قطعه سخت افزاری WI-FI قرار گرفته است.برای اتصال هر چه بهتر،پیشنهاد میگردد که مودم را در فاصله 3 تا 10 متری تلویزیون قرار دهید.در صورتی که خواهان اتصال مستقیم از طریق کابل LAN باشید،نیازی به کارهای مراقبتی WI-FI ندارید.در زمان نصب و راه اندازی تلویزیون،به زبان انتخابی توجه کنید چرا که تمامی مراحل اتصال نیز به زبان انتخابی شما نمایش داده میشود.در تلویزیون های موجود در بازار ایران میتوانید در بین زبان های فارسی و انگلیسی یکی را انتخاب نمایید.نکته جالب توجه ان است که سامسونگ اولین برند در جهان است که زبان فارسی را وارد OSD تلویزیون های خود کرد.پس از انجام مراحل اولیه،برای اتصال به اینترنت دو انتخاب مجزا داریم.

اتصال به اینترنت از طریق WI-FI

برای اتصال تلویزیون های سامسونگ به WI-FI،ابتدا به داخل منو رفته و شبکه و یا Network را انتخاب میکنیم.در این قسمت 5 گزینه قابل مشاهده است.1-وضعیت شبکه (Network Status) 2-تنظیمات شبکه (Network Settings) 3-WI-FI Direct 4-تنظیمات All Share 5-نام تلویزیون (Device Name).

دو گزینه آخر به منظور ایجاد تنظیمات برای اتصال به گجت های دیگر و نام گذاری تلویزیون است.برای اتصال از طریق WI-FI گزینه دوم یعنی تنظیمات شبکه را انتخاب میکنیم.پس از آن یک علامت لودر مشاهده میشود و تلویزیون محیط اطراف را برای پیدا کردن مودم ها مورد جستجو قرار میدهد.در نهایت لیست مودم هایی که توسط تلویزیون پیدا شده است،نمایش داده میشود.

در این قسمت بر روی مودم مورد نظر کلیک کرده و یک صفحه کلید مجازی برای وارد کردن رمز مودم مشاهده میشود.پس از وارد کردن رمز صحیح،اتصال به مودم و اینترنت توسط دو تیک سبز رنگ تائید میشود.سپس بر روی علامت OK کلیلک میکنیم.پس از آن تلویزیون یک پیغام مبنی بر موفقیت آمیز بودن مراحل را نمایش می دهد.

پس از آن کلید SMART HUB قرار گرفته بر روی ریموت کنترل،وارد محیط SMART میشویم.در این مرحله تصاویری مشابه برای نمایش اتصال تلویزیون به مودم مشاهده میشود و سپس تلویزیون با نمایش تصویر زیر،به شما برای ورود به این مرحله خوش آمد می گوید.

پس از فشردن حالت Start،یک تصویر برای شما نمایش داده میشود که در آن سامسونگ شرایط حریم خصوصی و ضوابط خود را برای کاربر نمایش می دهد.این شرایط در دو صفحه هستند که در صورت تمایل میتوانید آنها را مطالعه کرده و یا با انتخاب گزینه بعدی به مرحله دیگر بروید.لازم به ذکر است که در این مرحله هیچ تفاوتی ندارد که تلویزیون شما در چه زبانی تنظیم شده باشد.سرورهای سامسونگ IP کاربر را تشخیص داده و شرایط حریم خصوصی به زبان رسمی آن کشور نمایش داده میشود.

پس از تائید تمامی این مراحل،صفحه ابتدایی اسمارت هاب برای شما نمایش داده میشود.در این مرحله تلویزیون به صورت خودکار،چند اپلیکیشن را برای شما نصب میکند.سرعت دانلود و نصب این اپ های به سرعت و کیفیت سرویس اینترنت شما بستگی دارد اما معمولا بیشتر از 20 دقیقه طول نخواهد کشید.در صورتی که خواهان نصب اپلیکیشن های دیگر باشید،با انتخاب گزینه Samsung APP در همین صفحه میتوانید به دنیای اپ های سامسونگ قدم گذاشته و نرم افزارهای مورد علاقه خود را دانلود و نصب نمایید.در هنگام نصب یک لیست کامل از اطلاعات نرم افزار به شما نمایش داده میشود و در صورت تائید،آن اپلیکیشین به سرعت در قسمت SMART HUB نصب میگردد.

در همین قسمت یک اپ با نام Browser به چشم میخورد.این نرم افزار در واقع یک مرورگر اختصاصی سامسونگ است که کاربران به وسیله آن قادر به وب گردی خواهند بود.نکته حائز اهمیت،قابلیت آپدیت سیستم عامل و فریمور از طریق اینترنت است.در صورتی که خواهان به روز رسانی تلویزیون خود باشید،با ورود به منوی سیستم میتوانید گزینه به روز رسانی از طریق اینترنت را انتخاب کرده و تلویزیون را آپدیت نمایید.در هنگام آپدیت بهتر است از حجم اینترنت و برق محل مورد نظر اطمینان حاصل نماید.

اتصال به اینترنت از طریق پورت LAN

برای اتصال از طریق کابل شبکه،مراحل بسیار کوتاه تر هستند.پس از اتصال کابل شبکه به درگاه LAN،در اکثر مدل ها پیامی در گوشه سمت راست تصویر بدین مضمون نمایان میگردد،(پیکر بندی شبکه شناسایی شد آیا مایل به اتصال هستید؟) پس از تائید تمامی مراحل به صورت خودکار طی میشود.اما در مواردی این پیام مشاهده نمیشود.در این صورت به منو و سپس تنظیمات شبکه رفته و در قسمت تنظیمات شبکه (Network Settings) گزینه اتصال از طریق کابل را انتخاب میکنیم.در این قسمت هیچ نیازی به وارد کردن رمز عبور ندارید.IP و دیگر گزینه ها نیز به صورت اتوماتیک وارد میگردد.

پس از آن شاهد علامت هایی مشابه با حالت بی سیم خواهیم بود و سپس مراحل تائید شرایط و ضوابط سامسونگ نمایان میشود.

این تلویزیون ها را میتوان به شبکه های داخلی و عمومی متصل ساخت.به عنوان مثال در شبکه یکپارچه بانک های تجارت در سراسر کشور،تلویزیون های هوشمند سامسونگ به یک شبکه یکپارچه متصل شده اند که تمامی آنها از طریق یک سرور اصلی کنترل میشوند.نه ریموت کنترل و نه هیچ مورد دیگری بر روی این تلویزیون ها قادر به فعالیت نیستند و تنها با وارد کردن رمز عبور میتوان میتوان به تنظیمات تلویزیون دست پیدا کرد.این تلویزیون ها از طریق تنظیمات دستی،اطلاعاتی را دریافت کرده و به سرور بانک متصل میگردند.سپس توسط اپلیکیشن اختصاصی این بانک که توسط مهندسین سامسونگ نوشته شده است،تبلیغات در کنار نمایش تصاویر در تلویزیون ها به نمایش در می آید.در صورتی که بخواهیم این تلویزیون ها را در یک شبکه پیکر بندی نمائیم،در قسمت Network Status و یا وضعیت شبکه،میتوانید به تنظیمات شبکه دسترسی پیدا کنید.در این قسمت دو حالت اتوماتیک و دستی وجود دارد که با فعال کردن گزینه دستی میتوانید مورادی مانند IP،Subnet Mask،Gateway و DNS را به صورت دستی وارد کنید.در نهایت پس از ذخیره اطلاعات،تلویزیون به دنبال ست کردن تنظیمات رفته و پیامی مبنی بر تائید اعتبار دریافت خواهید کرد.