آموزش قسمت دوم برنامه نویس ++c

خب کم کم بحث های اصلیمون رو شروع می کنیم .

همیشه اولین بحثی که در نوشتن یک کد مطرح میشه . متغیر ها هستند . الان با هم میبینیم که متغیر اصلا چیه و کاربردش چیه ؟

متغیر :

متغیر از اسمش که پیداست چیزیه که هر لحظه ممکنه مقدارش تغییر پیدا کنه و با توجه به نوعش میزانی از حافظه رو اشغال میکنه.

مثلا فرض کنید ما یه متغیری داریم به نام� hour که مقدار زمان فعلی توش ذخیره میشه. حالا اگه الان بخوایم ببینیم چه مقداری داره مقدار 22 رو به ما میده اما یک ساعت دیگه� لزوما برابر با 22 نمیتونه باشه . بلکه میتونه عددی برابر با 23 رو در خودش داشته باشه.

نحوه اعلان متغیر ها در C++ :

; اسم متغیر نوع متغیر

مثلا

int a;

در اینجا میبینیم که اول نوع متغیر که اعداد صحیح هست مشخص شده بعد اسم متغیر که برابر با a هست.

در جدول زیر انواع متغیر های قابل استفاده در سی ++ را با میزان فضایی که اشغال میکنند رو میگم:

خب حالا شاید سوال واستون پیش بیاد که اووووه چه خبره بابااا ؟!؟!

انتظار داری این عدد ها یادمون بمونه یا حفظش کنیم؟ اصلا اینا یعنی چی ؟ به چه دردی میخورن ؟

خب در جواب سوالتون باید بگم که نه نیازی به حفظش نیست ولی به عنوان یک برنامه نویس خوبه که این جدول یا� جدول های این چنینی رو در جایی نگهداری کنید.

اما الان بهتون میگم اینا یعنی چی .

ببینید مثلا برای int شما قادرید که اعدادی رو در نظر بگیرید که در بازه 2147483648- تا 2147483647 هستند. یعنی متغیرتون که از نوع عدد صحیح هست فقط این بازه اعداد رو میتونه رو در خودش ذخیره کنه . حالا یکی میگه نه آقا . من اصلا میخوام 21474783648 رو توی int ذخیره کنم ببینم کیه به من حرف بزنه ؟

منم میگم باشه . بیا باهم این کارو کنیم ببینیم اصلا چی میشه :

#include 

using namespace std; 

void main(){

  int number = 2147483647;

  cout << "number before increase is " << number << endl;

  number = number + 1;

  cout << "number after increase is " << number << endl;

}

�

�

همون طور که مشاهده می کنید تا وقتی که ما متغیر number را زیاد نکرده بودیم مقدار درستی رو داشت اما وقتی� یک واحد افزایشش دادیم عدد ما به عددی منفی تبدیل شده در حالیکه همچنین چیزی اصلا منطقی نیست .

وقتی همچین چیزی اتفاق میفته میگیم خطای سرریز یا اور فلو ( overflow ) رخ داده. یعنی متغیر بیش از ظرفیتی که براش اختصاص داده شده پر شده و دیگه جایی نداره پس یه مقدار غیر قابل انتظار به ما برمیگردونه . بنابر این در انتخاب نوع متغیری که استفاده می کنید حتما توجه لازم را داشته باشید .

حالا باز یکی میگه آقا من اصلا اعصاب این لوس بازی ها رو ندارم.

�همه متغیر های عددیمو long long میگیرم

این جوری خیالمم راحته که احتمال خطای سر ریز تو برنامم کمه .

خب من در جواب این دوست عزیزمون باید بگم که اگه توجه کنی من در تعریف متغیر گفتم متغیر چیزیه که میزانی از حافظه را اشغال میکنه و در اون جدولی که فرستادم اندازه ای با واحد بایت گذاشتم . اگه با دقت نگاه کنید میبینید کهint� چهار بایت از حافظه ولی long long� هشت بایت رو اشغال میکنه . این شاید در نگاه اول به نظر بیاد که خب 4 بایته دیگه . 4 بایت که چیزی نیست . اما دقت کنید وقتی شما بلفرض بخواین یه پروژه بزرگ بنویسید اون موقع هر بیت از حافظه با ارزش میشه . چرا ؟

چون در روند سرعت برنامتون تاثیر میگذاره . وقتی متغیرهاتون میزان حافظه ای که اشغال کردن بیشتر از مورد نیازشونه اون موقع حافظه موقت سیستم ( RAM ) بیخود اشغال میشه و احتمال کندی و هنگ برنامتون رو میبره بالا .

در مطلب بعدی که باید در نامگذاری متغیر ها بگم اینه که شما هر اسمی رو نمیتونید به عنوان متغیر استفاده کنید . بعضی از اسم ها در سی ++ رزرو شده هستند که بهش کلمه کلیدی میگن . یعنی کامپایلر با رسیدن به اون کلمه متوجه میشه که باید عمل خاصی رو انجام بده . در مثالی که همین الان زدم . مثلا int یه کلمه کلیدی محسوب میشه و شما نمیتونی ازش به عنوان اسم یک متغیر استفاده کنید.

در ادرس زیر میتونید لیست کامل این اسامی رو ببینید

https://msdn.microsoft.com/en-us/library/2e6a4at9.aspx

خب میخوام از بحث متغیر ها یه کم بیام بیرون و کلا ساختار یک کد سی ++ رو بررسی کنم . برای شروع فکر میکنم همون کدی که فرستادم مناسب باشه .

در خط اول داریم

#include 

�

ببینید هر خطی که با # شروع میشه یه دستور سی++ نیست بلکه جزو دستورات پیش پردازنده محسوب میشه یعنی قبل از شروع به کامپایل انجام میشن . مثلا دستور include باعث میشه توابعی ( زیر برنامه هایی ) که قصد استفاده از اونها رو داریم به� برنامه اضافه بشن بعدا متوجه میشید که به اینها کتابخونه های سی ++ میگن.

در تمامی برنامه های سی++ زمانی که قراره اطلاعات در خروجی چاپ بشه و یا داده ای از صفحه کلید دریافت بشه از کتابخونه iostream استفاده میکنیم.

using name space std

�بهش فضای نامی

std

میگن . وقتی به مبحث کلاس ها رسیدیم بیشتر در موردش توضیح میدم اما فعلا همین قدر از من قبول کنید که وظیفش اینه که ورودی رو از کاربر دریافت کنه و یا اطلاعات رو در صفحه نمایش چاپ میکنه

void main (){}

�بهش تابع اصلی میگن . این جزو جدا نشدنی و اجتناب ناپذیر یک برنامه سی ++ هست . وجودش الزامیه و تمام دستورات اصلی برناممون رو ما در تابع main مینویسم . برای دوستانی که از dev c++ استفاده میکنند احتمال داره که کامپایلر به void main گیر بده . اگه این اتفاق افتاد به جای void از int استفاده کنند و در آخر برنامه عبارت return 0; رو به برنامشون اضافه کنند . بعدا که به مبحث توابع رسیدیم میگم داستان void , int� و return� از چه قراره .

خب میرسیم به آکولاد ها . در بیشتر زبان های برنامه نویسی بین دو اکولاد باز و بسته رو یک بلاک (block ) میگن . وجود بلاک در تابع main الزامیه چون مشخص میکنه که این تابع از کجا شروع شده و کجا تموم میشه . یعنی ابتدا و انتهای دستورات یک برنامه رو مشخص میکنه .

int number = 2147483647;

یعنی ما یک متغیری داریم به اسم number که از نوع عدد صحیحه و مقدارش برابره با 2147483647 . دقت کنید نوشتن نوع متغیر الزامیه . نگید خب مینویسم

number=2147483647

دیگه کامپایلرش خودش میفهمه که عدد صحیح یعنی int �هست

یادتون باشه کامپایلر و کلا کامپیوتر قدرت تصمیم گیری و تشخیص نداره . شما باید همه چی رو براش مشخص کنید . اون حتی نمیتونه متوجه بشه که کجا دستور ما تموم میشه برای همین باید بعد هر دستور براش� سمی کالن(semi-colon)�بگذارید وگرنه بهتون خطا میده .

در ضمن یادتون باشه که سی++ به بزرگی و کوچکی حروف حساسه یعنی هیچ وقت number� با Number� یا� NUMBER و... برابر نخواهد بود پس به این موضوع هم دقت کافی رو داشته باشد .

Cout (سی اوت )

وظیفه اش اینه که خروجی رو چاپ کنه به � عملگر جریان خروجی میگن وباید مقادیری که در سمت راستش هست رو در صفحه نمایش چاپ کنه.

"number before increase is "

دقیقا همین رشته در خروجی چاپ میشه . اما رشته چیه ؟ مجموعه ای از کاراکتر ها یک رشته رو تشکیل میدن و برای مشخص کردشون به کامپایلر حتما باید از علامت " " ( دابل کوتیشن ) استفاده بشه .

�

خب حالا بعد از اینکه رشته "number before increase is " در خروجی چاپ شد چه اتفاقی میفته ؟

نوشتیم که

«number

یعنی اینکه بیا به متغیر number� مراجعه کن و ببین الان چه مقداری داره و اون رو در خروجی چاپ کن .

«endl

یعنی اینکه حالا مکان نما ( cursor ) رو به خط بعدی منتقل کن . خب به سمی کالن میرسیم . یعنی دستورات این خطمون تموم شده و برو دستور بعدی رو اجرا کن .

توصیه برنامه نویسی : بهتره بعد ازاینکه سمی کالن رو گذاشتیم یک اینتر بزنیم و بعد دستور بعدی رو بنویسیم . این جوری وقتی خواستیم برناممون رو نگاه کنیم تا ایرادتش رو برطرف کنیم� کد ها زیر هم نوشته شده هستند و انسجام قشنگی رو دارن کسی هم بلفرض خواست کد های برناممون رو نگاه کنه و بخونه دچار گیجی و سر در گمی نمیشه که چرا انقدر کد ها داخل هم نوشته شدند .

اگه این کارو نکنید کامپایلر از شما خطایی نمیگیره اما خب خودتون بعدا به برنامتون مراجعه کنید دچار سردرگمی شدیدی میشید .

number=number+1; 

; یعنی مقدار متغیر number رو یک واحد افزایش بده بعد اون رو دوباره در خود متغیر number قرار بده� .

�

در خط بعد داریم

cout « "number after increase is

همون طور که گفتم عبارت داخل دابل کوتیشن را روی صفحه چاپ میکنه

و بعدش

«number

که میاد مقدار فعلی متغیر number� رو نشون میده� بعد هم که

«endl;

که مکان نما رو به خط بعد میبره . و در اخر به { میرسیم که یعنی تابع main ما تموم شده و برنامه به پایان خودش رسیده .

خب تا اینجا ساختار کلی یک برنامه� C++ رو بررسی کردیم و با متغیر ها و اصول استفاده از اونها تا حدی آشنا شدیم .

Read more

آموش برنامه نویس ++c

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت اعضای گرامی .

مصطفی دادخواه هستم با اولین جلسه آموزش برنامه نویسی C++ در خدمت شما

بنده قصد دارم به زبان خیلی ساده آموزش این زبان رو از پایه شروع کنم و شاید در بعضی از قسمت ها مطالبی رو بگم که مربوط به این زبان نباشه بلکه برای همه زبان ها جامعیت داشته باشه و در هر زبان برنامه نویسی به درد بخوره

امیدوارم بتونم در یادگیری این زبان کمک قابل توجهی به شما بکنم.

خب برای شروع یه سری عکس تهیه کردم که چطور در اوبونتو . مک و ویندوز با C++  برنامه نویسی کنید . از اونجایی که سیستم عاملی که عموم افراد استفاده میکنند ویندوز هست پس من آموزشم رو با این سیستم عامل و با برنامه ویژوال استادیو پیش میبرم چون ویژوال از ابزار دیباگر قوی تری نسبت به بقیه IDEها و کامپایلر ها برخورداره .

بنده برای ویندوزآموزش نرم افزار DEV C++ و Visual studio  را تهیه کردم .شما میتونید از روش های دیگه یا از نرم افزار های دیگه مثل  C++  TURBO ،Borland هم استفاده کنید .

برای کامپایل در لینوکس از Mono develop استفاده میکنیم  و برای مکینتاش از XCode .

خب آموزش راه اندازی اولیه را با visual studioشروع میکنم.

ویژوال استادیو را باز کنید و بر روی new projectکلیک کنید

در پنجره سمت چپ روی visual  c++کلیک کنید . سپس console applaction 32 حال در قسمتname برای پروژه خودتون اسم انتخاب کنید . در قسمت location هم ادرس ذخیره سازی پروژتون رو توسط  browse مشخص کنید. روی Ok کلیک کنید

در قسمت aditional option تیک Empty projectرا بزنید و سپس روی finish کلیک کنید.

حالا با همچین صفحه ای مواجه میشوید.

حالا در سمت چپ در پنجره Solution Explorer روی پوشه Source کلیک راست کرده و روی Add » Add New Item بزنید.

در پنجره باز شده  روی C++ File کلیک کنید و Add رو بزنید.

مشاهده میکینید که در قسمت Source فایلی به نامSource.cpp اضافه شده. حالا میتونیم کد زنی رو شروع کنیم .

برای شروع میخوام برنامه ای بنویسم که عبارت hello world  رو در کنسول چاپ کنه.

حالا برای اجرای این برنامه کلید های crtl+F5 را فشار میدهیم.

پایان راه اندازی Visual Studio

خب حالا میخوام راه اندازی Dev C++ را شروع کنم.

ابتدا Dev C++ را باز کنید و در نوار منو File » New » Project

در پنجره New Project روی Console application  زده و دکمه رادیویی

 C++ project را فعال میکنیم

در قسمت name نام پروژه را مشخص کرده و سپسOk  را میزنیم

در پنجره باز شده محل ذخیره سازی پروژه مون رو مشخص میکنیم

من یه تغیراتی در این کد ها میدم تا عبارت hello word  در کنسول چاپ بشه

برای اجرای کد مورد نظر  کلید F11 را فشار میدیم یا بر روی گزینه compile & run که در شکل مشخص کردم کلیک میکنید

بعد از این عمل در پنجره جدیدی که ایجاد میشه محل ذخیره سازی فایل main را مشخص میکنیم.

 

پایان آموزش Dev c++

خب حالا راه اندازی mono develop را در ubuntu را شروع میکنم.

ابتدا به ubuntu software center بروید و در قمست جستجو برنامه mono develop را پیدا کنید و نصب کنید . پس از نصب برنامه را باز کنید و طبق عکس های زیر عمل کنید.

روی New project کلیک کنید.

در قسمت name  نامی برای پروژه خودمون انتخاب میکنیم. و در قسمت location  با کمک کلید browseمحل ذخیره فایل برناممون رو مشخص میکنیم . سپسOk  رو میزنیم

در قسمت name  نامی برای پروژه خودمون انتخاب میکنیم. و در قسمت location  با کمک کلید browseمحل ذخیره فایل برناممون رو مشخص میکنیم . سپسOk  رو میزنیم

برای اجرای برنامه و کامپایل آن روی  دکمه Debugکلیک کنید .

آموزش برنامه نویسی - از مبتدی تا حرفه ای, [06.11.15 22:45]

پایان آموزش راه اندازی mono develop

خب و در آخر آموزش راه اندازی سی ++ را در Xcodeمیگم

ابتدا Xcode  را باز کرده  و بر روی create new project xcode کلیک میکنیم.

در نوار سمت چپ    OS X قسمت Application  رویcommand line tool کلیک میکنیم. سپس next را میزنیم.

product name  را برابر با اسم برنامه خود و قسمتlanguage را برابر با C++ تنظیم میکنیم

در پنجره باز شده محل ذخیره سازی فایل را مشخص کرده و سپس روی create کلیک میکنیم

در منو سمت چپ روی main.cpp  کلیک میکنیم تا محیط ویرایشگر فعال شود.

پس از نوشتن برنامه از نوار منو روی Product  رفته و سپس روی run  کلیک کنید یا از میانبر R+⌘ استفاده کنید.

همون طور که مشاهده میکنید خروجی در قسمت پایین صفحه نمایش داده میشود .

پایان آموزش راه اندازی سی ++ در Xcode

خب این از آموزش راه اندازی .

باز هم تایید میکنم روش های دیگه ای هم وجود داره از قبیل نوشتن در CMD یا در ترمینال اما من توصیه نمیکنم . چون IDE ها طراحی شدند که ما راحت تر برنامه نویسی کنیم . با امکاناتی که دارن سریع تر به دلخواهمون برسیم اما خب بعضی ها هم هستند اون جوری بیشتر از کاری که دارند انجام میدن لذت میبرند پس ما به نظر اون افراد هم احترام میگذاریم.

 

برای دوستانی که تازه به جمع ما پیوستند و میخوان تازه برنامه نویسی رو شروع کنن و با مفاهیم کامپایل ، کامپایلر ، مفسر و IDE آشنایی ندارن هم یه توضیحی بدم :

خیلی ساده و خودمونی میگم ببینید دوستان شما وقتی یه سری کد مینویسید خب این کدها باید تبدیل به برنامه بشه . اما چه جوری ؟ به عمل خواندن کد و تبدیل کد به زبان ماشین توسط کامپیوتر رو کامپایل میگن .به اون نرم افزاری که عمل کامپایل کردن رو انجام میده بهش میگن کامپایلر . و محیطی که شما توش کد ها رو مینویسید به اون میگن IDE

خب مفسر پس چی شد ؟ مفسر میاد کدها رو خط  به  خط  تبدیل به زبان ماشین میکنه بعد میره سراغ خط بعدی اما کامپایلر نه .

کامپایلر میاد کد رو یکجا تبدیل به زبان ماشین میکنه. خوبی مفسر اینه که اگه در لحظه نوشتن ، کد دچار خطایی بشی همون لحظه بهت میگه تا درستش کنی اما کامپایلر نه.

  برنامه رو که کامل نوشتی بعدش تازه متوجه میشی که کجاهاش ایراد داره

خب یه تاریخچه  سریع از این زبان رو هم بگم و آموزش امشب رو تمام کنم.

سی ++ توسعه یافته زبان قابل حمل C هست که توسط  بیارنه استراوستروپ در اوایل 1980 در آزمایشگاه بل به وجود آمد . زبان C در سال 1972 توسط دنیس ریچی از روی زبان B  و BCPL در آزمایشگاه بل ساخته شد . ریچی از این زبان برای ایجاد سیستم عامل Unix استفاده کرد اما بعدا  اکثر سیستم عامل های دیگه هم با همین زبان نوشته شدند .

توی توضیحاتم گفتم زبان قابل حمل :

اما زبان قابل حمل چیه ؟ زبان قابل حمل یا مستقل از متن به زبان هایی میگن که به هیچ ماشین خاصی وابسته نیستند . برنامه هایی که شما با این زبان مینویسید ( تا حد زیادی ) قابل حمل هستند . در مقابل زبان های قابل حمل زبانهای غیر قابل حمل هستند که این زبان ها وابسته به سخت افزاری که بر روی اونها نوشته شده اند هستند که میشه از بین اونها زبان ماشین و اسمبلی رو مثال زد.

همان طور که گفتم C++ توسعه یافته زبان C هست که علاوه بر ویژگی های زبان C دارای خاصیت شی گرایی هم هست.

سی++ کتابخانه های خیلی خوب و قوی هم داره که با استفاده از اونها میتونیم خیلی به روند برنامه نویسیمون سرعت ببخشیم.

خب دیگه فکر میکنم واسه جلسه اول کافیه. شب خوبی داشته باشید . خدا یار و نگهدارتان

وسایل لازم برای ویندوز 7

ابزار های لازم برای برنامه نویسی در ویندوز 7

با سلام.

با عرضه رسمی ویندوز 7 برای مدیران IT و توسعه دهندگان از سوی Microsoft ابزارهای لازم برای توسعه و گسترش برنامه ها تحت ویندوز 77 نیز منتشر شده است . مسلما کسانی که برنامه نویس تحت ویندوز هستند (چه برنامه نویسان Native مثل دلفی و چه برنامه نویسان Managed code یا همان  دات نت) باید برنامه های خود را سازگار با این ویندوز عرضه و از قابلیت های این ویندوز در برنامه های خود به خوبی استفاده کنند .

در این مقاله قصد دارم به معرفی ابزار ها و وسایل لازم در جهت هماهنگ سازی برنامه خود تحت ویندوز 7 و Server 2008 R2 بپردازم .

1-Windows SDK for Windows 7

همان طور که میدانید هنوز Visual Studio 2010 به طور رسمی منشتر نشده و Windows SDK همراه باVisual Studio 2008 مربوط به ویندوز ویستا میباشد و شامل توابع و API های جدید عرضه شده با ویندوز 7 و 2008 R2 نمی باشد . پس تا عرضه نهایی VS 2010 شما می بایست از Windows 7 SDK استفاده کنید . توجه داشته باشید تمامی ابزار های مربوط به توسعه تحت ویندوز 7 از ویندوز 2008 R2 نیز پشتیبانی میکند .

** Windows SDK شامل مسنتدات , مثال ها , فایل  های هدر , کتابخانه ها و ابزارهایی است که شما برای توسعه برنامه هایتان برای ویندوز 7 نیاز دارید .

آدرس دانلود Windows 7 SDK به صورت فایل ISO :

http://www.microsoft.com/downloads/d...displaylang=en

توجه داشته باشید در لینک فوق سه فایل ایزو موجود است . این سه فایل هر کدام برای ویندوز 7 تحت معماری های x86(32bit) , AMD64(64bit)  وItanium می باشد . توجه داشته باشید که SDKمربوط به معماری اینتانیوم فقط برای ویندوز 2008 R2 موجود است .

2-DirectX SDK 11

برای برنامه نویسی تحت DirectX 11 و استفاده از قابلیت های جدید آن باید از DirectX SDK August 2009 و یا جدید تر استفاده نمود .

لینک دانلود DirectX SDK August 2009 :

http://www.microsoft.com/downloads/d...displaylang=en

این SDK از DX 9,10,11 و همچنین قابلیتWindows Touch پشتیبانی می کند .

** توجه داشته باشید نسخه های قبل از Aug 2009 از DirectX 11 Beta پشتیبانی میکردند ولی این نسخه از DX 11 RTM پشتیابنی می کند .

تذکر : تمامی مثال ها و نمونه کدهای این SDK تحت Visual C++‎‎‎‎‎‎‎ 2008 Win32 (Native) هستند .

3-Windows 7 Training Kit for Developers

حال که ابزار های لازم برای توسعه برنامه های هماهنگ با ویندوز 7 را شناختیم باید به کمکWindows 7 Training Kit آموزش لازم را برای برنامه نویسی قابلیت های جدید ویندوز 77 از جملهTaskbar و Windows Touchh ... را بیاموزیم . این  کیت آموزشی شامل فایل های آموزشی و نمونه کد های بسیار کاربردی و خوانا تحت C++‎‎‎‎‎‎‎ Native وManaged Code (دات نت – سی شارپ) می باشد .  خواندن آموزش های این کیت آموزشی به تمامی برنامه نویسان ویندوز توصیه میشود .

لینک دانلود :

http://www.microsoft.com/downloads/d...displaylang

نرم افزار

بر هیچ کس پوشیده نیست که مایکروسافت سخت در تلاش است تا کاربران مک را به سمت کامپیوتر های سرفس جذب کند و در این راه نیز تا حدودی موفق بوده است. اکنون در جدیدترین اقدام در این زمینه، این شرکت با انتشار نرم افزار Surface Migration Assistant در تلاش است که راه مهاجرات کاربران را بیش از پیش ساده تر کند. در ادامه با وینفون همراه باشید.

در حالی که با گسترش خدمات مبتنی بر ابر و ابزار هایمبتنی بر وب، کاربران حرفه ای ترو غیر مبتدی ممکن است در جابجایی میان سیستم عامل های ویندوز و مک با  مشکلی مواجه نشوند، ولی باید توجه داشت که این سرویس ها هنوز کاملا بدون اشکال نیستند و استفاده از آن ها برای برخی کاربران دشوار است.

دستیار جدید مک به سرفس مایکروسافت با هدف هموار سازی روند مهاجرت طراحی شده است و به کاربران اجازه می دهد اطلاعات انتخاب شده ی مورد نظر آن ها را از مک بوک و یا دسکتاپ مک به سرفس پرو، سرفس بوک و یاسرفس استودیو تازه خریداری شده ی خود انتقال دهند.

 Surface Migration Assistanthttps://t.co/pHR3JHI1s2

—

اگر شما نیز از کاربرانی هستید که قصد مهاجرت از دستگاه های مک به سوی دستگاه های سرفس مایکروسافت را دارید، اکنون می توانید از این ابزار کاربردی استفاده کنید.

آموزش برنامه نویس تحت ویندوز قسمت اول

ایجاد یک پروژه تحت ویندوز در دات نت
برای ایجاد یک پروژه تحت ویندوز کافی است بعد از با کردن محیط توسعه نرم افزار ویژوال استودیو دات نت (Visual Studio .NET) بر روی زبان سی شارپ کلیک کنید و سپس از قسمت Template گزینه Windows Application را انتخاب نمائید. سپس نام پروژه خود را تایپ کرده و مسیر پروژه را مشخص نمائید.
بعد از ایجاد پروژه برای اینکه ببینیم هر پروژه تحت ویندوز شامل چه فایل هایی است از منوی View گزینه Solution Explorer را انتخاب کرده و به ساختار فایل های پروژه خود نگاهی بیاندازیم.
همانطور که می بینید هر پروژه تحت ویندوز به صورت پیش فرض شامل چند قسمت می باشد:
Properties - در این قسمت تنظیمات و خواص پروژه می باشد. در مورد این قسمت در قسمت های بعدی توضیح خواهم داد.
References -در این قسمت ارجعات این پروژه به Assembly ها و پروژه های دیگر می باشد.
Form.cs - یک فرم که به صورت پیش فرض در پروژه موجود است.
البته اگر بیشتر دقت کنید خواهید دید که زیر Form1.css یک فایل دیگری به نام Form1.Designer.cs هم وجود دارد.
Program.cs - کلاس Program که برنامه ما از متد Main این کلاس شروع می شود.از کلاس Program شروع می کنیم. اگر بر روی این کلاس دوبار کلیک کنید تا آن را باز کنید ، خواهید دید که این کلاس یک کلاس static است که دارای یک متد به نام Main می باشد.(شکل 3-1) همانطور که قبلا هم گفتم ، این متد محلی است که Application شما از آنجا شروع خواهد شد. داخل این متد چند خط کد نوشته شده است. خطوط اول و دوم برای ایجاد حالت ویژوال نرم افزار شماست که بعد ها بیشتر توضیح خواهیم داد. اما در خط از متد Run کلاس Application استفاده شده است. کلاس Application یک کلاس Utility برای دسترسی یافتن به اطلاعات نرم افزار شماست. این کلاس در namespaceی به نام System.Windows.Forms قرار دارد. System.Windows.Forms یکی از مهم ترین namespace هایی است که در تولید Windows App ها استفاده می کنیم.
تعیین فرم اصلی نرم افزارمتد Run در کلاس Application فرم اصلی نرم افزارتان را برای شروع نرم افزار اجراء می کند. در واقع در سی شارپ ویندوز برای اینکه فرم اصلی نرم افزارتان را مشخص کنید باید یک شیء از جنس یک Form به این متد پاس کنید. (شکل 4-1) همچنین یک متد به نام Exit هم در این کلاس وجود دارد که برای خارج شدن از نرم افزار استفاده می شود.
فرم چیست؟قبل از شروع برنامه نویسی در Windows Application توجه به این نکته که فرم های ویندوزی نیز کلاس هستند و تمامی شرایط ، قوانین و ... که در دوره قبلی اشاره شد ، در مورد آن ها نیز صدق می کند. مهم ترین تفاوت آن ها این است که در محیط Visual Studio .NET دارای یک Visual Designer می باشند که به شما امکان طراحی ویژوال را می دهد. دقت کنید که تمام تغییراتی که شما توسط Designer ایجاد می کنید به صورت کد در کلاس شما اضافه می شوند. یعنی اگر شما همان کد ها را با استفاده از یک نرم افزار ساده مثل Notepad در کلاستان تایپ کنید ، همان شکل ظاهری را خواهید داشت. کلاس فرم یک کلاس پایه است که دارای امکانات بسیاری است که در طول دوره به آن ها می پردازیم. وقتی شما یک فرم جدید به نرم افزارتان اضافه می کنید ، در واقع یک کلاس جدید با نام دلخواه (مثلا Form1 یا frmMain) ایجاد می کنید که از کلاس Form به ارث رفته است. (شکل 5-1) پس تمام امکانات کلاس پایه به شما ارث می رسد. یکی از این امکانات همان نحوه نمایش فرم در ویندوز می باشد. برای دیدن کد های یک فرم کافیست در Solution Explorer آن را انتخاب کنید و بر روی آن راست کلیک کرده و در نهایت گزینه View Code را کلیک نمائید. (اینکار را می توانید با استفاده از کلید F7 نیز انجام دهید). در رابطه با کد نویسی در فرم در قسمت بعدی توضیح خواهم داد.
ایجاد فرم های جدیدبرای ایجاد فرم جدید در پروژه خود کافیست در Solution Explorer بر روی پروژه خود راست کلیک کرده و گزینه Add کلیک کرده و در نهایت گزینه Windows Form را انتخاب نمائید. در پنجره ای که باز می شود نام فرم خود را انتخاب نمائید. دقت فرمائید که نام فرم شما ، نام کلاس شما نیز خواهد بود.
اضافه کردن کنترل ها بر روی فرمبرای اضافه کردن کنترل ها بر روی فرم خود ، از Toolbox (برای فعال کردن Toolbox از کلید های Alt + Ctrl + X استفاده کنید) کنترل خود را انتخاب کرده و بر روی فرم خود Drag & Drop کنید.تست کردن فرم جدیدبرای تست کردن فرم خود کافی است در کلاس Program داخل متد Main فرم اصلی را به فرم جدید خود تغییر دهید. به عنوان مثال در صورتیکه فرم جدید شما Form2 می باشد ، کافیست یک شیء از این کلاس به متد Run در کلاس Application پاس کنید.

آموزش برنامه نویس کامل (UWP)

از امروز می خواهیم آموزش برنامه نویسی یکپارچه(UWP) را به زبان فارسی شروع کنیم. این آموزش ها بر پایه سی شارپ و XAML می باشد.

توی کتاب پیشین که برای ویندوزفون 8.1 نوشته شده بود، سی شارپ نیز آموزش داده بودم برای همین هم توی این کتاب سی شارپ آموزش داده نمیشه و فرض بنده بر این هست که شما تا حدودی با سی شارپ آشنایی دارید و می توانید کدهای نوشته شده آنرا بخوانید و درک کنید. البته بعضی از کدها توضیح دار خواهند بود.

اهداف ما بر این است که برنامه نویس های جامعه ویندوزی را افزایش دهیم.

اگر مشکلی پیش نیاید، آموزش ها هفتگی یا حداکثر هر ماه به روز رسانی می شوند.

امیدوارم با ما همراه باشید...

 

 

 

 

Universal Windows Platform یا به اختصارUWP به معنای پلتفرم یکپارچه ویندوز است، یکپارچه شدن کدها و نوشتن یکبار کد و خروجی گرفتن از آن برای ویندوز و ویندوز فون از زمان ویندوز و ویندوز فون 8.1 شروع شد، در پروژه یکپارچه ویندوز/فون 8.1 که به WinRT نیز معروف است، هنگامی که یک راه حل ایجاد میکردیم سه پروژه ایجاد میشد، یکی ویندوزی، یکی ویندوزفونی و دیگری نیز پروژه ای به نامShared یا مشترک بود که اگر کد، عکس یا فایل، صفحه جدیدی را در پروژه Shared ایجاد می کردیم در هر دو پروژه قابل استفاده بودند، همچنین نیز می توانستیم برای هر کدام در پروژه های خود(پروژه ویندوزی یا ویندوزفونی) کدهایی را بنویسیم که فقط میشود در همان پروژه استفاده کرد. بدی پروژه های یکپارچه ویندوز/فون 8.1 این بود که بعضی از کدها در ویندوز وجود داشت و در ویندوزفون نمیتوانستیم از آن استفاده کنیم و همچنین بعضی از کدها در ویندوزفون قابل استفاده بود و در ویندوز قابل استفاده نبود و باعث دوگانگی کدنویسی برای ویندوز و ویندوزفون میشد.

اما در ویندوز 10 مایکروسافت همه کدها را یکی کرده است، هنگامی که یک راه حل جدید برای ویندوز یکپارچه توسط ویژوال استودیو ایجاد می کنیم، فقط یک پروژه در آن ایجاد می شود که قابل اجرا بر روی هر دستگاهی که از سیستم عامل ویندوز 10 استفاده می کند، می باشد. یک بار کدنویسی را انجام میدهیم و در هر دستگاهی برنامه ـمان را اجرا می کنیم. پایه و اساس کدهای UWP نیز همان WinRT است، پس نمی توانیم ازSilverlight که در ویندوزفون 8.0 و 8.1 نیز وجود داشتند استفاده کنیم.

 

نرم افزاری که ما در اینجا از آن استفاده می کنیم ویژوال استودیو 2015 نسخه Community به روز رسانی دوم می باشد.

دانلود نسخه های مختلف ویژوال استودیو 2015 به همراه آپدیت دوم:

دانلود ویژوال استودیو 2015 نسخه Community به همراه آپدیت دوم| حجم: 6.95 گیگابایت

دانلود ویژوال استودیو 2015 نسخه Professional به همراه آپدیت دوم| حجم: 7.04 گیگابایت

دانلود ویژال استودیو 2015 نسخه Enterprise به همراه آپدیت دوم| حجم: 7.08 گیگابایت

نکته: در هنگام نصب ویژوال استودیو ممکن است به اینترنت نیاز داشته باشید، پس حداقل حجم اینترنت 2 گیگابایت داشته باشید تا در هنگام نصب به مشکل برنخورید.

نکته: این آموزش ها بر پایه ویژوال استودیو 2015 نسخه Community به روز رسانی دوم می باشد.

نکته: ویندوز رایانه شما حتما حداقل باید ویندوز 10 نسخه 10240 یا بالاتر باشد.

نکته: اگر می خواهید شبیه ساز ویندوز 10 موبایل روی کامپیوتر شما نصب شود، حداقل رم کامپیوتر شما باید 4 گیگابایت یا بالاتر باشد.

نکته: برای نصب شبیه ساز یا Emulator نیاز به فعال سازی Hyper-V دارید.

نکته: چنانچه رم کامپیوتر شما کمتر از 4 گیگابایت است، نگران نباشید، تنها نیاز دارید که یک موبایل ویندوز 10ـی داشته باشید(فرقی نمی کنید Insider باشد یا رسمی) تا به صورت مستقیم از ویژوال استودیو برنامه را در گوشی خود با کابل USB اجرا کنید.

آموزش نصب ویژوال استودیو 2015 و نصبSDK ویندوز 10

پس از دانلود فایل ISO مربوط به ویژوال استودیو آنرا با استفاده از نرم افزارهای فشرده سازی مانند WinRAR آنرا Extract کنید:

 

پس از Extract با این روبه رو می شوید:

فایل vs_community.exe را اجرا کنید(در نسخه های دیگر vs_enterprise.exe یاvs_professional.exe خواهد بود).

چنانچه به اینترنت دسترسی نداشته باشید با این تصویر روبه رو می شوید:

چنانچه روی Continue کلیک کنید می توانید به صفحه بعدی نصب بروید، اما پیشنهاد می شود به اینترنت وصل شوید و روی Retry کلیک کنید. پس از انجام این کار با این صفحه مواجه میشوید:

ویژوال استودیو از شما می خواهد مسیری را برای آن انتخاب کنید به صورت پیشفرض در تصویر معلوم است که چه مسیری را انتخاب کرده است.

نوع نصب را ما باید Custom انتخاب کنیم تا بتوانیم هر چیزی را که می خواهیم نصاب برایمان نصب کند و هر چیزی که نمی خواهیم را نصب نکند. پس از کلیک بر روی Custom در قسمت Choose the type of installation رویNext کلیک کنید.

همانطور که تصویر بالا می بینید فقط نیاز است مورد زیر را تیک بزنید:

Universal Windows App Development Tools

که خودکار موارد زیر را برای شما تیک میزند:

 

Tools (1.3) and Windows 10 SDK (10.10586)

Windows 10 SDK (10.010240)

اگر این موارد تیک نداشت آنها را تیک بزنید، در تصویر بالا چون من برای ویندوز/فون 8.1 و ASPهم برنامه نویسی میکنم دو گزینه زیر نیز تیک خورده اند:

 

Microsoft Web Developer Tools

Windows 8.1 and Windows Phone 8.0/8.1 Tools

ویژوال استودیو در زیر صفحه برای شما می نویسد که چه فضای آزادی در پارتیشن برای نصب نیاز دارد. مثلا در تصویر بالا 23 گیگابایت برای نصب نیاز دارد.

روی Next کلیک کنید تا با تصویر زیر مواجه شوید:

مواردی که می خواهد نصب کند را برای شما نشان می دهد، روی Install کلیک کنید.

پس از اتمام نصب ویژوال استودیو آنرا را اجرا کنید، در اولین اجرا تصویری مانند تصویر زیر را نشان می دهد (نکته چون من یادم رفته بود از این قسمت عکس بگیرم، دو عکس زیر مربوط به نصب ویژوال استودیو 2013 است، اما در این قسمت چندان تفاوتی ندارند)

ویژوال استودیو از شما می خواهد که به حساب مایکروسافت خود وصل شوید، نیازی نیست که حتما به حساب خود وصل شوید، اگه می خواهید به ویژوال استودیو حساب خود را دهید روی Sign In کلیک کنید، در غیر اینصورت زیرNot now, maybe later کلیک کنید تا این صفحه را نادیده بگیرد.)

صفحه بعدی:

از شما می خواهد زبان پیشفرض پروژه ها و پوسته ویژوال استودیو را انتخاب کنید، در قسمت Development Settings گزینه Visual C#را انتخاب کنید، من چون پوسته تاریک ویژوال استودیو را بیشتر می پسندم گزینه Dark را در انتخاب پوسته، انتخاب می کنم.

در آخر روی Start Visual Studio کلیک کنید تا تنظیماتی را برای شما انجام دهد و سپس ویژوال استودیو را برای شما باز کند.

 

 

 

آنلاک کردن موبایل یا کامپیوتر برای نصب و اجرای برنامه ها

برای آنلاک کردن موبایل یا کامپیوتر به Settingsبروید، سپس به Update & security رفته و گزینه For developers را انتخاب کنید. پس از باز شدن این قسمت گزینه Developer mode را تیک بزنید. به همین راحتی موبایل یا کامپیوتر ویندوز 10یی شما آنلاک شد.

 

 

 

ساخت اولین پروژه یکپارچه

ویژوال استودیو را باز کنید و پروژه جدیدWindows Universalـی به نام Hello Worldایجاد کنید.(طبق شماره ها پیش بروید)

پس از ایجاد پروژه ویژوال استودیو از شما می خواهد که نسخه ویندوز 10 ای که می خواهید برای آن برنامه نویسی کنید و کمترین نسخه ای که برنامه شما می تواند روی آن اجرا شود را انتخاب کنید. در اینجا هر دو را روی نسخه 10240 قرار میدهیم و روی OK کلیک میکنیم:

 

صفحه اولی که بعد از آن نشان می دهد این است. کلاس App.xaml.cs برای شما به صورت پیشفرض هر بار که پروژه جدیدی ایجاد کنید باز خواهد شد. در این کلاس می توانید تعیین کنید که کدام صفحه، صفحه اول برنامه شما باشد، تعیین کنید که برنامه بتواند از بیرون و با استفاده از OpenWith فرمتی را با استفاده از برنامه شما باز کند و خیلی کارهای دیگر... .

 

کلاس App.xaml.cs را ببندید و رویMainPage.xaml در پنجره راه حل دو بار کلیک کنید تا صفحه طراحی آن باز شود:

چنانچه مانند تصویر بالا خطای بالا را مشاهده کردید روی گزینه اول یعنی Click here to reload the designer کلیک کنید، اگر دوباره این خطا را نشان داد روی مورد دوم کلیک کنید، اگر باز هم این اتفاق افتاد، صفحه را ببندید و دوباره باز کنید، اگر باز هم این خطا را مشاهده نمودید ویژوال استودیو را ببندید و دوباره آنرا باز کنید، سپس پروژه را باز کرده و روی MainPage.xamlکلیک کنید تا با این صفحه رو به رو شوید:

روی Toolbox کلیک کنید تا پنجره آن باز شود، سپس مانند عکس روی شماره 2 که مشخص شده است کلیک کنید:

تا همیشه پنجره Toolbox باز باشد:

حال از Toolbox روی کنترل دکمه (Button) ـی یکبار کلیک کرده و آنرا بکشید و روی صفحه طراحی قسمت سفید رنگ رها کنید:

کد زیر که XAML است به صورت خودکار برای این دکمه نوشته شد:

 

        <Button x:Name="button"
                Content="Button"
                HorizontalAlignment="Left"
                Margin="161,255,0,0"
                VerticalAlignment="Top" />

حال مقدار Content که در واقع متن این دکمه است را از پنجره تنظیمات به Click here! تغییر دهید:

یا به سادگی از در قست XAML آنرا تغییر دهید:

 

  

      <Button x:Name="button"
                Content="Click here!"
                HorizontalAlignment="Left"
                Margin="161,255,0,0"
                VerticalAlignment="Top" />

نکته اگر قسمت کدهای XAML شما به مرتبی عکس بالا نیست، کافی است روی منو Toolsویژوال استودیو کلیک کنید و گزینه Settings را انتخاب کنید:

سپس روی مثلث کوچک کنار Text Editor در قسمت سمت چپ کلیک کنید و به دنبال XAMLبگردید و روی مثلث کنار آن نیز کلیک کنید و سپس روی مثلث کنار Formatting نیز کلیک کرده و گزینه Spacing را انتخاب کنید. در قسمت سمت راست گزینه Position each attribute on between attributes را انتخاب کنید و گزینه زیر آن یعنی Position firs attribute on same line as start tag را نیز تیک بزنید و روی OK کلیک کنید. اکنون در قسمت XAML دکمه های Ctrl+Aرا بزنید و Ctrl+X را بزنید و در آخر Ctrl+V بزنید (یعنی کدها را Cut  کرده و سپس Paste کنید). به همین راحتی!

برگردیم به آموزش، حال روی دکمه دو بار کلیک کنید یا در پنجره تنظیمات مربوط به آن روی علامت رعد کلیک کنید تا رویداد ها را ببینید زیرا می خواهیم رویداد Click دکمه را بسازیم:

حال روی جعبه متنی روبه روی Click دوبار کلیک کنید تا رویداد کلیک برای آن ایجاد شود:

پس از این کار خودکار تابع رویداد Click دکمهbutton در صفحه MainPage.xaml.cs برای شما ساخته می شود، همچنین این صفحه به صورت خودکار برایتان باز می شود و اولین خط این تابعانتخاب شده است را به شما نشان می دهد:

حال کد زیر را بنویسید:

اگر به تصویر بالا نگاه کنید، می بینید کهMessageDialog به رنگ سفید در آمده است و زیر آن یک خط قرمز رنگ کشیده شده است، به خاطر این است که فظای نامی مربوط به آن به صفحه اضافه نشده است، در سمت چپ تصویر در خط MessageDialog… یک آیکون چراغ وجود دارد، چند ثانیه موس را روی آن بگیرید تا مثلث کوچکی در سمت راست آن ظاهر شود، روی آن مثلث کلیک کنید و سپس اولین گزینه یعنی using Windows.UI.Popups; را انتخاب کنید تا فضای نامی MessageDialog به صفحه اضافه شود:

پس از این کار، رنگ MessageDialog ها باید به رنگ سبز در آیند:

حال باقی کد را زیر آن بنویسید:

            await md.ShowAsync();

زمانی که این کد را بنویسید، همانند کدMessageDialog خطایی دریافت خواهید کرد:

اما این خطا مربوط فضای نامی نیست، این خطا مربوط به استفاده از کلمه کلیدی await است، برای استفاده از این کلمه کلیدی باید در تعریف تابع کلمه کلیدی async را به کار ببریم. برای اضافه کردن کلمه کلیدی async می توانیم آنرا پیش از تعریف تابع (قبل یا بعد از private یاpublic) بنویسیم، یا اینکه روی آیکون چراغ اول خط چند ثانیه موس را بگیریم و اولین گزینه یعنی Make the containing scope ‘async’. را انتخاب کنیم:

که این گونه خواهد شد:

پس کل کدهای شما باید اینگونه باشد:

 

        private async void button_Click(object sender, Windows.UI.Xaml.RoutedEventArgs e)
        {

            string text = "Hello world!" +
                Environment.NewLine +
                "Powered by Win Nevis";
            MessageDialog md = new MessageDialog(text);
            await md.ShowAsync();
        }

یا:

 

  

      async private void button_Click(object sender, Windows.UI.Xaml.RoutedEventArgs e)
        {

            string text = "Hello world!" +
                Environment.NewLine +
                "Powered by Win Nevis";
            MessageDialog md = new MessageDialog(text);
            await md.ShowAsync();
        }

 

 

حال وقت اجرای برنامه است، روی Local machine در نوار ابزار کلیک کنید تا برنامه اجرا شود( یا از منو ویژوال استودیو، گزینه DEBUG را انتخاب کرده و روی Start Debugging کلیک کنید):

این کار باعث می شود برنامه روی هر معماری که است اجرا شود، در اینجا x86 انتخاب شده است پس در خود کامپیوتر برنامه ما اجرا می شود:

اگر روی Click here! کلیک پیغامی به ما نشان میدهد:

به همین سادگی اولین برنامه یکپارچه خود را نوشتیم! اگر می خواهید برنامه را روی موبایلخود اجرا کنید، کافی است روی مثلث کوچک کنار x86 کلید کنید و گزینه ARM را انتخاب کنید، سپس موبایل خود را با کابل USB به کامپیوتر وصل کنید و صفحه آنرا باز کنید(نگذارید صفحه خاموش یا قفل شود) حال روی Device کلیک کنید تا برنامه مستقیما از ویژوال استودیو روی موبایل ویندوز 10یی خود اجرا شود:

 

پس از اجرا در موبایل:

 

این درس به اتمام رسید، امیدوارم همچنان همراه ما باشید... .

 

کتاب الکترونیک (PDF) این آموزش پیوست شد.

سورس کد این پروژه پیوست شد.

 

قالب هوشمند گوشی تکنلوژی جدید امروز

CLIKI یک قاب هوشمند مناسب گوشی های هوشمند امروزه است که دارای یک دکمه کنترلی و چندین نرم افزار مخصوص خود میباشد که برای پخش موزیک ،گرفتن عکس به ویژه سلفی،فعال سازی جی پی اس و.. کاربرد دارد.

دکمه پشت قاب قابلیت جدا شدن و اتصال مجدد از قاب را داراست و همچنین قابل برنامه ریزی برای یک عمل خاص مثل عکس گرفتن یا پخش آهنگ میباشد به علاوه اینکه از طریق سیستم فرمان صوتی این دستگاه میتوانید کارهایی مثل چک کردن ایمیل ها ،فیس بوک ،توتیر و.. را انجام  دهید.

جدا شدن دکمه این امکان را به شما میدهد که از راه دور گوشی خود را کنترل کنید.کاور محافظ محصول جانبی CLIKI است که به بازوی شما در حین فعالیت هایی مثل دویدن و راه رفتن متصل میشود و حمل و دسترسی به گوشی  را بسیار آسانتر خواهد کرد.

قابلیت های جالب این قاب تنها به همین جا ختم نمیشود شما میتوانید با دیگر دوستانی که این محصول را دارند با حالت واکی تاکی چت گروهی کنید یا اینکه دکمه را روی حالت SOS تنظیم کنید تا با زدن آن بلافاصله موقعیت شما برای ارسال درخواست کمک،به دیگران ارسال شود.

معرفی سایت های جالب

در ادامه معرفی سری جدید سایت و سرویس های جالب و کاربردی دنیای اینترنت، سرویس هایی برای میکس و آهنگ سازی آنلاین موزیک،ویرایش عکس با استفاده از کمک دیگران،ساخت رایگان و سریع ویدیو کنفرانس آنلاین و.. را بررسی میکنیم.

میکس و آهنگ سازی آنلاین موزیک ،ساده اما فوق العاده!

شاید سرویس adventuremachine وب سایت madeon یکی از خلاقانه ترین و جالبت ترین سایت هایی باشد که در انزل وب معرفی میکنیم،با ورود به این سایت شما میتوانید آنلاین و بدون دردسر ثبت نام و.. آهنگ خود را بسازید و آن را با دیگران به اشتراک بگذارید.

طراحی سایت بسیار مدرن و رسپانسیو مناسب برای کار در گوشی نیز است ،شیوه کار به این صورت است که پس از ورد madeon پترن های موزیک از پیش آمده شده را لود و آنها در اختیار شما قرار میدهد،پترن ها در سه دسته کاشی های سایت با سه رنگ متفاوت در اختیار شما قرار میگیرد ،تنها کاری که باشید شما انجام دهید انتخاب کاشی هاست با انتخاب اولین کاشی آهنگ مخصوص شما نواخته میشود و با روشن کردن کاشی بعدی پترن بعدی به شیوه ای کاملا هنرمندانه با پیترن قبلی تلفیق و کم کم آهنگ شما شکل میگیرد.

سبک موزیک و بیت و پترن ها هاوس الکترونیک هست و پس از ساختن موزیک و میکس خود میتوانید آن را ذخیره و با دیگران به اشتراک بگذارید.این وب سایت برای عاشقان موزیک میتوانید یک سرگرمی بسیار عالی باشد و پیشنهاد میکنم حتی برای یکبار آن را امتحان کنید!

ساخت سریع چت روم و ویدیو کنفرانس آنلاین بدون نیاز به ثبت نام و نصب برنامه

سرویس اینترنتی appear یکی از بهترین سرویس های برای ایجاد سریع چت روم و دعوت افراد برای چت تصویری همزمان و ویدیو کنفراس است.شما میتوانید تا ۸ نفر را رایگان،بدون نیاز به ثبت نام و یا نصب برنامه با لینک مخصوصی که در سایت ایجاد کرده اید به ویدیو کنفرانس خود دعوت کنید.این سرویس دارای یک اپ نیاز برای انجام ویدیو کنفرانس نیز هست و باید آن را به لیست بهترین نرم افزارهای تماس صوتی و تصویری چت که قبلا در انزل وب معرفی کردیم  اضافه کنیم.در تستی که ما انجام دادیم کیفیت ویدیو و صدا در حد قابل قبول و مطلوب بود.

شبکه اجتماعی کتاب و کتاب خوان ها

وب سایت معروف goodreads را میتوان یک سرویس عالی برای عاشقان کتاب توصیف کرد که دارای آرشیوی بسیار قوی و کاربران فارسی زبان بسیار است.شما میتوانید همانند سایت هایی نظیر IMDB نقد،نظرات،پشنهادات و رتبه کاربران را در مود کتاب مد نظر خود را بخوانید و یا کتاب مناسب با سلیقه تان را بر اساس رتبه ،ژانر و ..پیدا و شروع به خواندن آن نمایید.ایجاد پروفایل کاربری و معرفی کتاب های محبوب خود،وضعیت و تعداد کتاب هایی که خوانده اید و یا مشغول خواندن آنها هستید،اشتراک گذاری کتاب ها،ایجاد کلوب کتاب خوان ها،پرسش و پاسخ  و.. تنها چند مورد از امکانات این سرویس عالی است.

این سرویس اکثر کتاب های مشهور فارسی را در آشیو خود قرار دارد که میتواند یک محل مناسب برای کاربران ایرانی علاقمند به کتاب خوانی باشد.

جامعه مجازی ویرایش آنلاین عکس با استفاده از کمک دیگران!

سرویس اینترنتی zhopped دارای یک ایده بسیار جالب است،شما در این سایت با جامعه مجازی از ویرایشگران آماتور و حرفه ای عکس و کسانی که درخواست ویرایش عکس خود را دارند مواجه خواهید شد،به عنوان مثال اگر عکسی در آشیو خود دارید که دلتان میخواهید پس زمینه آن سفید باشد و مهارت کافی برای ویرایش آن با نرم فزار هایی مثل فتوشاپ و .. ندارید تنها کافیست  در این سرویس ثبت نام،عکس خود را آپلود و درخواست ویرایش را ثبت کنید تا کاربران سراسر دنیا برای کمک به شما داوطلب شوند ،عکس شما را ویرایش کنند و نسخه های متفاوت آن را در اختیارتان قرار دهند!

همچنین اگر وایشگر عکس هستید فعالیت در این سرویس میتوانید یک رزومه کاری آنلاین بسیار  خوب باشد.

این سایت برای همه در دسترس نیست یا مشکل از سیستم و اینترنت من است؟

قبلا در انزل وب روشی برای دسترسی به سایت ها بدون نیاز به اینترنت معرفی کردیم،اما اینبار قضیه  کمی فرق دارد،تا به حال شده به سایتی سر بزنید و آن سایت در دسترس نباشد و شما شک کنید که شاید مشکل از سیستم یا اینترنت شما باشد و یا اینکه آیا مشکل از سرور و خود سایت است و این قضیه ربطی به شما ندارد؟ خب اگر این اتفاق برای شما رخ داده است و میخواهید جواب این سوال ها را پیدا کنید کافیست به سرویس downforeveryoneorjustme سر بزنید و نام آدرس اینترنتی مورد نظر خود را تایپ و اینتر کنید تا وبسایت به شما بگوید این وب سایت برای همگان آنلاین است و مشکل از مرورگر،اینترنت و یا سیستم شماست و یا برعکس!

هیجان آنلاین نابود کردن سفینه های فضایی

xtype یک بازی فضایی آنلاین html5 است که  دارای گرافیک و گیم پلی جذاب و روان است،شما در این بازی باید با سفینه فضایی خود را که به موشک مجهز است و با کلیک موس موشک ها شکلیک میشوند به جنگ با سفینه های دشمن برده و به نابود کردن آنها مشغول شوید!بازی دارای چنیدن مرحله است که با پیشروی در آنها تجهیزات و سلاح های دشمن بیشتر و عبور از تیر ها به مراتب سخت تر خواهد شد،رکورد جهانی شما در پایین بازی ثبت میشود و برای انجام بازی ۳ جان در اختیار دارید.

تجربه و پیشنهاد شما ؟

در پایان اگر شما هم سایت و سرویس جالب و کاربردی در اینترنت سراغ دارید آن را از طریق بخش نظرات پست با ما و دیگران به اشتراک بگذارید.

10روش حل مشکل ارور

در استفاده از کامپیوتر و سیستم عامل ویندوز ممکن است با خطاهای زیادی نظیر ۰x80070057 ،۰x80004005 ،۰x80070005 و ۰x80070002 مواجه شوید. برخی از این خطاها به سادگی قابل برطرف کردن هستند اما برای رفع برخی باید وقت و انرژی زیادی صرف کنید که در نهایت مشخص نیست قطعا جواب بگیرید. خطای ۰xc000007b یا The application was unable to start یکی از همین خطاهای متداول در ویندوز است که با وجود تداول آن کم تر کاربری راه دقیق و مطمئنی برای رفع آن می شناسد. اگر احیانا شما هم با این خطا در محیط ویندوز خود مواجه شده اید نیازی نیست نگران باشید. خیلی راحت با آموزش امروز انزل وب می توانید از شر این خطا خلاص شوید.

۱۰ روش رفع مشکل نمایش ارور ۰xc00007b در ویندوز ۷ ، ۸ ، ۱۰ و..

How to solve the application was unable to start correctly (0xc00007b) error in windows

روزانه با خطاهای زیادی مثل خطای Missing Operating System ویندوز ممکن است مواجه  شوید که راهکار های زیادی را در انزل وب و سراسر وب می توانید برای رفع آن جستجو کنید. اما از آن جایی که ارور ۰xc0000142 منشا مختلفی دارد رفع آن هم چندان ساده نیست.

در اغلب موارد این خطا به سبب به روزرسانی ویندوز ۱۰ ایجاد می شود. اگر ویندوز ۱۰ را به نسخه های بالاتر ارتقا دهید و بخواهید مجددا به نسخه قبلی بازگردید ممکن است با خطا ۰xc0000142 در ویندوز مواجه شوید. این خطا مانع باز شدن اپلیکیشن ها یا همان نرم افزار های نصب شده می شود و شما را مجبور به بستن برنامه می کند. اگر جستجو مختصری در وب داشته باشید راه های زیادی برای رفع این خطا در ویندوز ۷، ۸ و ویستا نوشته شده است اما در ویندوز ۱۰ هنوز راه حل قطعی برای آن معرفی نشده است. در ادامه ما روش های حل مشکل the application was unable to start correctly 0xc00007b در ویندوز ۷ ، ۸ و ۱۰ بررسی میکنیم.

خطای ۰xc000007b به چه معنا است؟

در حال حاضر کاربران زیادی سیستم عامل خود را به ویندوز ۱۰ ارتقا داده اند و ویندوز ۱۰ نه تنها روی دسکتاپ بلکه روی موبایل یا تبلت های ویندوزی هم نصب می شود. مشکل مشترک و عمده اغلب این کاربران عدم باز شدن برنامه های پرکاربردی نظیر بازی های فیفا و برنامه های Far Cry، Call of Duty، Need For Speed ، IOS burner و سایر نرم افزار ها در ویندوز است که به شکل پیغام زیر یعنی “The application was unable to start correctly (0xc000007b). Click OK to close the application.” ظاهر می گردد.

علل بروز خطا ۰xc000007b

دلایل مختلف بروز این خطا در ویندوز ۱۰ رابه ترتیب بررسی می کنیم:

1. یکی از  دلایل این خطا می تواند فرمت نامعتبر و نامتناسب فایل ایمیج باشد. مثلا گاهی شما سعی می کنید برنامه ای که برای ویندوز ۶۴ بیتی طراحی نشده است را روی ویندوز ۶۴ بیتی نصب نمایید.
2. یکی از دلایل دیگر این خطا می تواند مربوط به اختلالاتی در برنامه های NET Framework ،Direct X و Microsoft Visual C++ باشد. اگر زمانی بخواهید بازی سنگینی که نیاز به گرافیک بالا دارد را بدون به روز رسانی دات نت فریم ورک نصب کنید نیز همین خطا روی می دهد. وقتی دات نت فریم ورک روی کامپیوتر نصب نشده باشد هیچ برنامه ای که مبتنی بر این فریم ورک باشد را نمی توانید نصب نمایید.
3. خطا ۰xc000007b را ممکن است وقتی که به تازگی ویندوز ۱۰، ۸، ۸٫۱ یا ۷ را نصب کرده اید مشاهده نمایید.
4. ممکن است وقتی که بخواهید با اکانتی غیر از اکانت administrator بازی خاصی را نصب کنید با خطا ۰xc000007b رو به رو شوید.
5. ممکن است ویندوز در اجرا تنظیمات و فایل مربوط به برنامه خاصی به مشکل بر بخورد و آن گاه شما ارور ۰xc000007b را مشاهده نمایید.

ناگفته نماند که نفوذ برافزارها و ویروس یا نصب ناقص فایل ها هم عاملی برای بروز این خطا هستند.

رفع خطا ۰xc000007b در ویندوز ۱۰ ، ۷ و ۸

راه هایی که در ادامه می خوانید کاملا تست شده هستند و اگر یک راه برای برطرف کردن این خطا کارساز نبود می توانید از ترفند بعدی استفاده کنید.

رفع خطا ۰xc000007b با نصب مجدد برنامه

یک راه ساده برای رفع این خطا پاک کردن کامل برنامه است. بعد از لغو نصب برنامه یک بار سیستم را کامل ری استارت کنید و سپس برنامه را مجددا نصب نمایید. در طول مراحل نصب مجدد برنامه حتما آنتی ویروس را غیرفعال کنید.

رفع خطای ۰xc000007b با اجرای برنامه به عنوان ادمین در ویندوز

برخی از برنامه ها برای نصب نیاز به اکانت administrator یا دسترسی ادمین دارند؛ در غیر این صورت خطا ۰xc000007b بروز می دهد. برای این کار  روی شورتکات برنامه در دسکتاپ راست کلیک کنید و Run as administrator را انتخاب نمایید. در پنجره پاپ آپی که بعد از آن ظاهر می شود روی Yes کلیک کنید تا برنامه با موفقیت نصب گردد. اگر از این راه نتوانستید برنامه را نصب کنید دوباره روی آیکن برنامه راست کلیک کرده و این بار گزینه Properties را انتخاب کنید تا منویی ظاهر شود. وارد تب Compatibility شوید و تیک Run this program as an administrator را بزنید.

نصب مجدد یا به روزرسانی دات نت فریم ورک (.NET Framework)

دات نت فریم ورک عامل بسیاری از خطاها در ویندوز خواهد بود اگر به خوبی نصب نشود. برای نصب مجدد آن گام به گام با ما همراه باشید:

1. در بخش Start وارد بخش کنترل پنل شوید و Programs and Features را انتخاب کنید.
2. از پنل سمت چپ روی Turn Windows features on or off کلیک کنید تا پنجره Windows Features باز شود.
3. در لاین پنجره به دنبال آیتم .NET Framework 3.5 باشید و روی آن کلیک کنید. حال دانلود و نصب برنامه آغاز می شود.
4. کامپیوتر را یک بار ری استارت کنید.

آخرین نسخه .Net Framework را دانلود کنید

حل ارور ۰xc000007b با رفع خطا و آپدیت DLL

اگر فایل xinput1_3.dll  ایراد داشته باشد یا نسخه های متعدد و ناقصی از همان آن در سیستم وجود داشته باشد منجر به خطا ۰xc000007b در ویندوز خواهد شد. برای به روزرسانی فایل DLL طبق راهنما زیر پیش روید:

1. فایل xinput1_3.dll نسخه ۳۲ بیتی را دانلود و با نرم افزار فشرده کنید. توصیه می شود قبل از شروع آپدیت یک نسخه پشتیبان از فایل xinput1_3.dll اصلی تهیه کنید. فایل را از مسیر C:\Windows\SysWOW64. در ویندوز ۱۰ جستجو نمایید.
2. فایل دانلود شده را بعد از فشرده سازی در مسیر C:\Windows\SysWOW64 پیست کنید.

سایر فایل های dll را میتوانید از سایتwww.dll-files.com دانلود کنید

رفع خطای ۰xc000007b با به روزرسانی ابزار DirectX

برای رفع انواع خطاهای مشابه در ویندوز باید مطمئن باشید DirectX به آخرین نسخه موجود آپدیت شده باشد. تنها راه برای این که از آپدیت بودن DirectX مطمئن باشید دانلود برنامه DirectX Runtime Web Installer از سایت رسمی کمپانی مایکروسافت است. گام به گام مراحل موجود را طی کنید و در آخر سیستم را یک بار ری استارت نمایید.

برای نصب آخرین ورژن DirectX میتوانید ازwww.directxupdate.com استفاده کنید

نصب مجدد پکیج Microsoft Visual C++ runtime

Visual C++ runtime یکی از ملزومات ویندوز برای اجرا برنامه ها است.  برخی از برنامه ها به صورت عادی روی سیستم اجرا نمی شوند و برای نصب نیازمند تعدادی فایل در قالب Microsoft Visual C++ runtime هستند. اگر این فایل ها به خوبی نصب نشده باشند خطاهایی نظیر ۰xc000007b رخ می دهد.

پکیج Visual C++ runtime برای هر دو ویندوز ۳۲ و ۶۴ بیتی در دسترس است. برای نصب مجدد آن به ترتیب زیر عمل کنید:

1. از بخش Start وارد کنترل پنل شوید و روی Uninstall a program کلیک کنید.
2. پکیج Microsoft Visual runtime را پیدا کنید و آن را uninstall کنید.
3. حال می توانید از طریق سایت رسمی مایکروسافت نسخه آخر Microsoft Visual C++ runtime را دانلود و مجددا روی ویندوز ۱۰ نصب نمایید.

آخرین نسخه Microsoft Visual C++ runtime  را دانلود کنید

تعمیر و اصلاح اپلیکیشن های ناسازگار با سیستم

گاهی برخی از برنامه ها با سیستم فعلی شما سازگاری پیدا نمی کنند. این مشکل برای آن دسته از نرم افزار هایی که معمولا پیکره بندی بالایی را در سیستم مطلبند و به زبان ساده تر نیازمند به سیستم قوی تری هستند دیده می شود. از این رو باید تنظیمات compatibility را بین برنامه و سیستم یک بار دیگر انجام دهید تا خطاهایی مثل ۰xc000007b برطرف شوند. بدین منظور:

1. روی آیکن برنامه راست کلیک کرده و Properties را انتخاب نمایید.
2. از تب Compatibility گزینه Run compatibility troubleshooter را پیدا کرده و روی آن کلیک کنید.
3. Try recommended settings را در مرحله بعدی انتخاب نمایید.
4. اگر متد قبلی جواب نداد می توانید حالت compatibility را از منو کشویی به صورت دستی انتخاب کنید، نسخه قدیمی تر ویندوز را انتخاب و روی Apply کلیک کنید.

بررسی هارد درایو از طریق خط فرمان یا CMD

خطاهای هارد درایو خود عاملی است برای خطاهای دیگری همچون ارور ۰xc000007b در ویندوز. برای بررسی هارد درایو از طریق CMD به صورت زیر عمل کنید:

1. Command Prompt را با اکانت ادمین اجرا کنید. بدین منظور cmd را در بخش جستجو تایپ کنید.
2. در پنجره باز شده chkdsk c: /f /r  را تایپ کرده و اینتر را بزنید.
3. اگر فایل ویندوز در درایو C قرار داشته باشد با پیغام زیر رو به رو می شوید:

Chkdsk cannot run because the volume is in use by another process. Would you like to schedule this volume to be checked the next time the system restarts? (Y/N)

1. Y را تایپ کرده و اینتر را بزنید.
2. کامپیوتر ری استارت می شود و همزمان با فرآیند استارت مجدد دیسک چک خواهد شد.

انجام بوت تمیز یا clean boot در ویندوز

clean boot فرآیندی برای از بین بردن خطاهای احتمالی ناشی از نرم افزار ها و عیب یابی ساده آن ها است. برای انجام این کار حتما با اکانت مدیریت وارد شوید و طبق راهنما زیر در ویندوز ۱۰ پیش روید:

1. در بخش Start عبارت msconfig را تایپ کرده و از میان نتایج روی System Configuration کلیک کنید.
2. در تب Service گزینه Hide all Microsoft services را انتخاب کرده و روی گزینه Disable all کلیک کنید.
3. در تب  Startup روی Open Task Manager کلیک کنید و هر یک از آیتم ها را انتخاب کرده و در آخر نیز Disable را انتخاب کنید.
4. Task Managerو سایر پنجره ها را ببندید و یک بار سیستم را ری استارت کنید.

رفع خطای ۰xc000007b با ساخت اکانت جدید در ویندوز

برای ساخت اکانت جدید در ویندوز به این صورت عمل کنید:

1. در بخش استارت ویندوز Control Panel را تایپ و انتخاب کنید.
2. User Accounts و سپس Manage another account را انتخاب نمایید.
3. روی Add a new user in PC Settings کلیک کنید و طبق راهنما موجود عمل کنید.
4. بعد از ساخت اکانت جدید با یوزر یا حساب کاربری دیگری وارد شوید و ببینید همچنان با این خطا مواجه می شوید یا نه.

تجربه و نظرات شما ؟

اگر با خطا ۰xc000007b در محیط ویندوز ۱۰ ، ۷ و ۸ رو به رو شده اید چه طور آن را برطرف کرده اید؟ تجربیات خود را با سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

14ایده های مختلف با وسایل کامپیوتر

قطعات کامپیوترهای قدیمی (PC) پس از مدتی بلااستفاده میشوند و باید آن ها را کنار گذاشت و یا این که برای بازیافت مجدد این قطعات اقدام کرد.اما همان طور که قبلا نیز راه های خلاقانه ای برای استفاده مجدد از سی دی ها معرفی کردیم  ،می توان از قطعات کامپیوتر های قدیمی ، برای ساخت وسایل و ابزار خلاقانه ای استفاده کرد. در این پست ۱۴ ترفند و آموزش برای استفاده دوباره از این قطعات را می خوانید.

خلاقیت با استفاده از قطعات بلا استفاده ی کامپیوتر های قدیمی

Creative Ideas for Reusing Old PC Parts

استفاده مجدد از وسایل قدیمی بسیار به صرفه و کاربردی می باشد و می توانید با استفاده از ساده ترین وسایل اطرافتان ،کاردستی های زیبایی را بسازید. به عنوان مثال با استفاده از همین وسایل دورریختنی، برای سازماندهی کابل و سیم ها مناسب است. در این آموزش قصد داریم با استفاده از قطعات کوچک و بلااستفاده ی کامپیوتر (pc) تا قطعات بزرگتر نظیر کیس ، وسایل کاربردی زیبایی را طراحی کنیم.

ساخت آکواریوم مصنوعی با استفاده از مانیتور و کیس کامپیوتر های قدیمی

از کیس کامپیوتر قدیمی به عنوان آکواریوم استفاده کنید. از کابل اتصال به برق شهری که داخل کیس وجود دارد ، برای روشن کردن یک LED کوچک و یک پمپ هوا استفاده کنید.بدنه ی کیس را با استفاده از پرگار و یا خط کش اندازه بزنید و سپس اقدام به ایجاد یک حفره مطابق شکل در کیس کنید.

دقت داشته باشید که ساخت آکواریوم با استفاده از کیس برای نگه داری همه ی ماهی ها مناسب نیست و در واقع بهتر است  در این آکواریوم از ماهی های غیرزنده و پلاستیکی و یا وسایل مشابه استفاده کنید. دمایی که بر اثر استفاده از برق در کیس  و به طور کلی قطعات کامپیوتر ایجاد میشود ، برای استفاده از ماهی ها و موجودات زنده مناسب نیست. به علاوه در محیط کیس ، با توجه به وجود Led ، از مایعاتی مثل آب برای گردش در کیس استفاده نکنید .با استفاده از پمپ هوا و نور ال ای دی ، توپ های کوچک یا ماهی های پلاستیکی را در کیس به چرخش درآورید.

علاوه بر کیس ، مانیتور های قدیمی CRT که بزرگ و حجیم هستند نیز می توانند برای ساخت اکواریوم مناسب باشند.کافیست محتوای مانیتور را کاملا تخلیه کنید. آموزش کامل

درست کردن زیورآلات خلاقانه با استفاده از قطعات قدیمی

وقتی که یک کیس بدون استفاده میشود ، می توانید آن را باز کنید و قطعات سخت افزاری داخل آن را از هم جدا کنید.بدین منظور از سایزهای مختلف پیچ گوشتی و انبر دست استفاده کنید. قطعات مختلف را می توانید با استفاده از هویه به هم متصل کنید و یا هر قطعه را نظیر صفحات فیبرنوری کوچک ، به تنهایی استفاده کنید.

ساخت دفترچه با مدارهای داخل کیس!

با استفاده از مدارهای موجود در کیس که به سادگی قابل جدا سازی هستند ، تعدادی کاغذ و چسب قوی ، یک دفترچه ی زیبا بسازید. برای اندازه گیری برگه ها ، مدار را روی کاغذ ها قرار دهید و اندازه بزنید تا کاغذ ها هم اندازه ی مدار باشند.البته بهتر است مساحت هر کاغذ ، کمی از مساحت مدار کمتر باشد.

ساخت پیک گیتار با استفاده از مدار

با استفاده از مدارهای موجود در کیس پس سی های قدیمی، می توانید پیک گیتار زیبایی را برای نواختن گیتار بسازید. کافی است شکل مثلثی استاندارد پیک را روی مدار که از قطعات رایج در کامپیوتر است رسم کنید و سپس با استفاده از کاتر و قیچی ، آن را جداسازی کنید.

ساخت و تزئیین میز با قطعات کهنه کامپیوتر و مادربورد های قدیمی

یکی دیگر از راه های خلاقانه ای که می توان از قطعات کهنه ی کامپیوتر استفاده کرد و وسایل جذابی را ساخت ، استفاده از مدارها و جمع آوری آن ها و سپس ایجاد یک کلکسیون از آن هاست.در یکی از پروژه های قدیمی ، تعداد زیادی مدار را طی چندین سال جمع آوری کرده اند و یک کلکسیون زیبا ایجاد کرده اند. این کلکسیون را داخل یک میز یا یک وسیله ی کاربردی منزل قرار دهید و با استفاده از لامپ های Led جلوه دهید.

ساخت ابزارهای زینتی با کنترل ها و قطعات بدون استفاده

با استفاده از ریموت و کنترل های بلااستفاده ، می توانید دستبند های زیبایی را بسازید. ابتدا یک دستبند ساده تهیه کنید و سپس با بازکردن ساختمان کنترل ، دکمه های کنترل را از مدار اصلی آن جدا کنید. با اتصال این دکمه ها به دست بند ، می توانید یک دستبند متفاوت داشته باشید.

 

نمونه ی دیگر استفاده از این قطعات ، ساخت کفش هایی جذاب و متفاوت با استفاده از مدار ها و دکمه های بلااستفاده می باشد. در شکل زیر نمونه ی کفشی را که با استفاده از این قطعات تولید شده است میبینید،سایر نمونه ها را درسایت اصلی هنرمند سازنده ی این اثر می توانید  مشاهده کنید.

تبدیل دکمه های کیبورد به مگنت یخچال

قبلا کاربرد های شگفت انگیز آهنربا را در انزل وب  معرفی کرده بودیم. با این آهنربا ها را می توانید با استفاده از وسایلی نظیر دکمه های کیبورد ، زیباتر کنید.کافیست دکمه های کیبورد را جدا کنید و هر قطعه آهنربا را پشت هر دکمه بچسبانید و از آن برای اتصال موقت وسایل در سطوح مختلف فلزی استفاده کنید.

ساخت تقویم با استفاده از کلید های کیبورد

نمونه ی دیگر کاربرد این وسایل ، استفاده به عنوان تقویم است. می توانید دکمه های عددی کیبورد را روی یک صفحه قرار دهید و در کنار هم بچسبانید ، روی هر یک شماره های مدنظر خود را قرار دهید و سپس این تقویم را روی یخچال با استفاده از آهنربا قرار دهید.

ساخت مجسمه با استفاده از دکمه های کیبورد و کنترل ها

با استفاده از دکمه های موجود روی کیبورد و کنترل های بدون استفاده ، می توانید پوششی برای مجسمه های خود ایجاد کنید. دقت داشته باشید که دکمه هارا در کنار هم و بدون فاصله بچسبانید.

ساخت جاقلمی رومیزی با استفاده از دکمه های کیبورد های قدیمی

می توانید از دکمه ها برای پوشش اطراف ظروف مناسب و جاقلمی های ساده استفاده کنید.

استفاده از مانیتورهای قدیمی به عنوان جا گلدانی

علاوه بر تبدیل مانیتور به آکواریوم که در بخش اول این پست انزل وب معرفی کردیم،با استفاده از مانیتورهای قدیمی CRT که بزرگ و جاگیر هستند ، می توانید گلدان های زیبایی را بسیازید.کافیست محتوا و قطعات داخلی آن ها را خالی کنید و کمی اطراف آن را رنگ آمیزی کنید.

استفاده از مدارهای داخلی کیبورد برای ساخت چراغ خواب

در کیبورد ها ، مدارهای زیبایی قرار دارد که تا  حدودی منعطف و نرم هستند.می توانید از این مدارها به عنوان یک ورقه ی قابل انعطاف ، برای تزیین چراغ خواب ها و …استفاده کنید.

تجربه و پیشنهاد شما؟

در صورتی که راه های دیگری برای ساخت وسایل به صورت خلاقانه تجربه کرده اید ، از بخش نظرات دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.

موفق باشید.

تبدیل PDF به word

 

تبدیل pdf به word

اغلب اوقات پیش میاید که کاربران نیاز دارند تا فایل pdf را به word و یا به غیر فایل های دیگه تبدیل کنند و یا نیاز دارند تا از word به pdf تبدیل کنند و از مشهورترین فایل ها برای نوشتن میباشند.

در رابطه با این مطلب سایت هایی هستند که به صورت مجانی این کار را در اختیار کاربران میگذارند از جمله سایت www.gobcl.com در صفحه اصلی سایت این امکان وجود دارد که فایل های pdf را به word و یا به html و یا بر عکس تبدیل نمایید سپس می توانید فایل تبدیل شده را از سایت دانلود نمایید.

 

از دیگر سایت هایی که به صورت رایگان این کار را میکندwww.pdfonline.com/pdf-to-word-converter

و همچنین سایت www.cometdocs.com به صورت آنلاین و بدون نیاز به نرم افزاری و این امکان را برای تو فراهم میکند که از فرمت های مختلف بتوانید تبدیل نمایید مخصوصا pdf به word.

تبدیل word به pdf

سایت smallpdf.com/ar/word-to-pdf این امکان را فراهم میکند که بتوانید فایل ها را به pdf  تبدیل نمایید کار خاصی نمی خواهد انجام دهید فقط در چند ثانیه به راحتی تبدیل میکند . فقط با زدن کلید آبی رنک و کشیدن فایل به مکان مخصوص آن و بعد از آن در انتظار اتمام کار باشید.

سایت های دیگر برای تبدیل pdf به word

http://www.pdftoword.com

www.convertmypdftoword.com

http://en.pdf24.org/onlineConverter.html

convertpdftoword.net

zamzar.com

تبدیل pdf به word از طریق نرم افزار

اگر قصد دارید از طریق نرم افزار ها کار تبدیل پی دی اف به ورد رو انجام بدهید میتوانید با نصب برنامه PDF995 بر روی کامپیوتر خود و در هر زمانی که خواستید از آن استفاده نمایید اگر مایل باشید میتوانید از این سایت دانلود نمایید www.pdf995.com و همچنین برنامه PDFMoto را از این سایت www.pdfmoto.com میتوانید دانلود کنید.

درباره ی بازدارنده ی CPU

آیا تا به حال برای شما سوال شده که پردازنده چگونه کار می کند و کار آن چیست؟ پس با ما باشید تا توضیحی درباره نحوه کار پردازنده CPU و نحوه خرید آن به شما ارائه دهیم .

پردازنده یا Central Processing Unit یا همان اسم متعارف CPU مغز کامپیوتر محسوب می شود و وقتی بفهمید که این قطعه چگونه کار می کند چگونگی عملکرد کلی کامپیوتر را درک کردید. در واقع در هر پردازنده ایی مجموعه سیم های مخصوصی به شکلی خاص وجود دارد که کمک می کند تا هر آنچه که در کامپیوتر به طور همزمان ایجاد می شود نگه دارد این سیم را clock می نامند که در پردازنده های امروزی به GHZ سنجیده می شود گیگا نماد میلیون و هرتز نماد در ثانیه است یعنی واحد حساب در پردازنده های فعلی به میلیون بار در ثانیه می رسد این سرعت ، پردازنده را قادر می سازد تا در کمترین زمان عملیات متعدد و پیچیده ایی را انجام دهد.

زمانی که پردازنده را بر می گردانید تعدادی کلاهک می بینید که از آن طریق بین مادربرد و پردازنده اتصال برقرار می شود و می تواند اطلاعات را ارسال و دریافت کند بیشترین عملیات بین پردازنده و حافظه RAM انجام می شود.

حافظه تصادفی یا RAM دارای عناوینی هستند که در مقایل هر یک مخزن داده ها وجود دارد. پردازنده اطلاعات را دریافت می کند و از آن طرف پردازش کرده و به صورت مرتب و پشت سر هم ارسال می کند اما وقتی اطلاعات ار حافظه تصادفی بخواهند ارسال شوند ترتیبی نخواهند داشت به همین خاطر اسم حافظه تصادفی را انتخاب کرده اند.

اما پردازنده چطور داده ها را از حافظه طلب می کند؟ به طور مثال برنامه ایی روی کامپیوتر فعال می کنید پردازنده عنوان را به حافظه ارسال می کند در اینجا عنوان یعنی داده های برنامه در حافظه ، سپس دستور فعال یا Enable شدن می دهد و در این زمان حافظه داده های خواسته شده را به پردازنده ارجاع می دهد تا پردازنده اطلاعات را پردازش کند و سپس پردازنده عنوان دیگری را درخواست می کند و همین طور تا به آخر تا کار پردازش تمام شود.

اما چطور پردازنده داده ها را در حافظه ذخیره سازی می کند؟ زمانی که پردازنده بخواهد داده ها را در حافظه ذخیره سازی کند در این حالت ترتیب انتقال و ارسال متفاوت می شود به طوری که عنوان سپس داده های درخواستی اراسل می شوند و ذخیره سازی انجام می گیرد و این زمان حافظه محتوای عنوان را به داده های جدید جایگزین می کند این عملیات تنها در زمان ثانیه ایی انجام می شود.

داده ها در رم از راهنما و ارقام و اعداد و یا حروف وجود پیدا می کنند و جا دارد که از خود بپرسید چگونه داده ها عناوین می شوند؟ ذخیره سازی عناوین امکان دارد اما عناوین برای اسباب دیگری مورد استفاده قرار می گیرند مثلا پردازنده می خواهد دو عدد را جمع کند و قصد دارد نتیجه را به صورت تابع ارئه دهد ، عنوان تابع را درخواست می کند ( که به صورت داده ذخیره شده ) کما اینکه داده ها در حافظه تصادفی به طور اعداد اعشاری ذخیره شده اند.

شایع ترین فهرست راهنما:

Load – دانلود داده ها از حافظه

Add – جمع دو عدد با هم

Store – اعاده ذخیره

Compare – مقایسه دو شماره با هم

Jump if condition – انتقال به عنوان مشخص زمانی که شرط محقق شود

Jump – انتقال به عنوان معین

Out & In – وارد و خروج داده ها (ورود از صفحه کلید و به صفحه نمایش خارج می شود مثلا)

یکی از قطعات اصلی در پردازنده Control Unit میباشد که داده ها را حافظه دریافت و عناوین را به آن ارسال می کند یکی دیگر از اجزاء کلیدی واحد حساب و ALU است که وظیفه محاسبات در پردازنده را به عهده دارد حالا یا جمع یا تفریق و یا مقایسه باشد.

این واحد حساب دو ورودی دارد ، واحد کنترل که ورودی ها را برای آن ارسال می کند که عملیات در داخل را انجام می دهد و نتیجه را ارائه می دهد دو نوع عملیات وجود دارد که نتایج را در قطعه معینی به نام ثبت کننده ذخیره سازی می کند که در واقع داده ها را به طور موقت ذخیره می سازد اما در عملیات منطقی مقایسه نتیجه عبارت از JUMP IF میباشد.

پردازنده ها به طور عمده توسط دو شرکت بزرگ Intel و AMD ساخته می شوند حتما توصیه می شود که قبل از خرید پردازنده به سایت هایی که پردازنده ها را مورد ارزیابی قرار داده اند حتما رجوع کنید و قبل از خرید پردازنده حتما به دو چیز اساسی پردازنده توجه داشته باشید ؛

تعداد هسته num. Of cores : قاعده کلی این است  که هر چه تعداد هسته های پردازنده بالاتر باشد قوی تر خواهد بود.

Clock speed : عدد عملکرد در ثانیه است که با GHZZ سنجیده می شود در اینجا نیز هر چه بزرگتر باشد آن پردازنده بهتر خواهد بود.

 

آموزش ترفندهای موس

موس یکی از مهمترین عناصر کامپیوتر محسوب می  شود که به وسیله آن روی کارهایی که می خواهیم در کامپیوتر انجام دهیم کنترل خواهیم داشت با آمدنلپ تاپ نیز به خاطر راحتی و سرعت تعامل با موس از  آن بی نیاز نیستیم. چیزی که نزد بسیاری از کاربران شایع است این میباشد که موس یک سری وظایفی دارد که همه می دانند منتهی در مقابل از وظایف دیگری که از ترفندها به شمار می آیند غافلند که اگر یادبگیرند در به کار بردن موس حرفه ایی خواهند شد در ادامه متعرض آن خواهیم شد.

با یاد گرفتن ترفندهای موس حرفه ایی کار کنید

موس ( به انگلیسی Mouse ) یکی از واحدهای ورودی کامپیوتر است که با دست مورد استفاده قرار میگیرد که برای کلیک کردن روی صفحه گرافیک سیستم و اجراء دستورات نیز مورد استفاده واقع میشود و برای حرکت دادن نیاز به یک سطح است که کمک می کند تا بتوانیم موس را حرکت دهیم معمولا روی موس یک چرخ در وسط و دو کلید در چپ و راست معروف یه کلیک راست و کلیک چپ میباشد.

شکل ابتدائی موس: امکان دارد تاریخ ابتداء ظهور موس کامپیوتر که به شکل توپی بوده در سال ۱۹۵۲ میلادی باشد که به دستان تام کرانستون و کنیون تیلور که در نیروی دریایی کانادا مشغول بودند که در ضمن پروژه سری نظامی ساخته شد در واقع گوی آن از توپ بولینگ میخ های پنج جهتی ساخته شده بود و اولین باری که اصطلاح موس به کار رفته در سال ۱۹۶۵ میلادی بوده است …

در اینجا به مجموعه ایی از ترفندهای موس که برای خیلی ها نامأنوس است اشاره خواهیم کرد.

ترفندهای موس

ترفند اول – چرخ گردان در موس

یکی از اسرار و رازهای موس در همین چرخ گردان موس که در وسط قرار میگیرد میباشد برای باز کردن لینکه در پنجره جدید پس کافی است روی هر لینکی که می خواهید در تب جدید باز بشه رفته و آن چرخ را فشار دهید و برای بستن هر صفحه کافی است از بالا روی تب رفته و چرخ را فشار دهید تا تب و آن صفحه بسته شود.

ترفند دوم – برش و چسباندن فایل

برش و چسباندن فایل

این عملیات از طریق کلیک کردن روی هر فایل و پوشه ایی و نگه داشتن کلید Shift در صفحه کلید و کیبورد و بردن آن در هر جای کامپیوتر انجام می شود در واقع از این راه کار ( cut and paste ) صورت میگیرد یعنی کات و پیست.

ترفند سوم – کپی کردن فایلها

کپی کردن فایلها

این عملیات از طریق کلیک کردن روی فایل و پوشه و نگه داشتن کلید Ctrl در کیبورد سپس حرکت دادن فایل به هر مکان از کامپیوتر انجام می شود در واقع ویندوز copy and paste خواهد کرد.

ترفند چهارم – ظاهر کردن فایل های مخفی

ظاهر کردن فایل های مخفی

از طریق کلیک راست کردن روی فایل مجموعه ایی از گزینه ها را مشاهده خواهید کرد اما گزینه هایی در اصل پنهان هستند و برای انجام آن کلید Shift را زده و روی پوشه یا فایل کلیک راست کنید و گزینه send to را انتخاب نمایید مجموعه ایی از فایلهای ار مشاهده میکنید.

مثلا به طور عادی برای انتقال فایلی در کامپیوتر از یک مکان به مکان دیگر با زدن راست کلیک و انتخاب send to مجموعه ایی محدود از گزینه ها ظاهر خواهد شد که معمولا ۷ گزینه در دسترس خواهد بود.

اما اگر روی فایل و یا پوشه ایی کلیک راست کرده و کلید shift در کیبورد را نگه دارید و گزینه send to را بزنید بیش از ۲۱ گزینه در دسترس خواهد بود به حسب همان فایلی که روش کلیک راست کردید.

ترفند پنجم – بزرگ و کوچک کردن صفحات اینترنت

کوچک و بزرگ کردن صفحه اینترنتی

ترفند آخری که اینجا درباره موس متذکر می شویم از این قرار است ؛ که باز ترفندی در چرخ گردان موس که با نگه داشتن کلید Ctrl و چرخاندن چرخ کردان موس صفحه اینترنتی مقابله شما کوچک و بزرگ خواهد شد با چرخاندن به طرف بالا بزرگ و به طرف پایین صفحه کوچک خواهد شد و برای برگشتن به سایز اول Ctrl + 0 را بزنید.

آموزش نصب وسایل روی کیس کامپیوتر

این موضوع برای مبتدئین و حتی کارشناس نیز می تواند مفید باشد چون حاوی اطلاعاتی برای هر قسمت میباشد لذا توصیه می شود که با دقت بخوانید تا عملیات ترکیب قطعات کامپیوتر با یدکدیگر را به  درستی متوجه شوید نمی خواهم بگویم همین طور نصب کنید بلکه کیفیت نصب را توضیح خواهم داد این فقط یک کاتالوگ برای نصب نیست اما برای درک مکانیسم نصب است و با همین روش تنظیماتی روی قطعات و هر کامپیوتری را می توانید انجام دهید.

جمع و نصب کردن قطعات روی کیس کامپیوتر در ۵ مرحله

مرحله اول: آماده کردن کیس برای نصب قطعات

آماده کردن کیس برای نصب قطعات

در ابتداء کیس و قطعاتی که می خواهید نصب کنید را تماما آماده کنید بعضی از کیس ها فن دارند و بعضی دیگر بدون فن هستند لذا اگر دیدید که کیسی فن ندارد و یا همچنین دیگر لوازم جانبی ، می توانید جداگانه بخرید همچنین اگر پاور ساپلای روی کیس متصل نبود باز جداگانه بخرید و در مکان مخصوصش باید نصب شود.

نصب هارد SSD و HDD

شروع به نصب هارد SSD و هادر HDD در مکان مخصوص به خودشان می کنیم از خوش شانسی اگر کیس شما جایگاه مخصوص SSD داشت که همانجا نصب می شود در غیر این صورت لازم است تا در کنار HDD نصب شود و همچنین DVD-Writer را نیز در مکان خود در کیس نصب می کنیم.

نصب خروجی در پشت مادربرد

نصب خروجی های مادربرد را فراموش نکنید که در  پشت کیس نصب می شوند.

مرحله دوم : آماده کردم مادربرد و نصب قطعات روی آن

مراقب باشید به مادربرد ضرری نرسد منظور اینکه هنگام خارج کردن و قرار دادن در جایی همینطور رها نشود.

نصب پردازنده

نصب پردازنده

CPU را که از پلاستیک خارج کردید باید علامت روی  مادربرد و پردازنده را ملاحظه کنید که در تصویر بالا به آن اشاره شده سپس نصب کنید نه اینکه به هر طرف بخواهید نصب کنید و اصلا لازم نیست زور بزنید و روی مادربرد فشار وارد کنید اگر درست قرار گرفته باشد به مجرد گذاشتن پردازنده در جایگاهش روی مادربرد نصب خواهد شد روی پردازنده دندانه های حساسی وجود دارد لذا از پرت کردن و ضربه زدن روی آن بپرهیزید.

اضافه کردن خنک کننده روی پردازنده

حالا کرم خنک کننده را روی پردازنده میزنیم بعضی شاید اضافه نکنند این دیگه به خودشون برمیگرده اما در اصل این برای خنک ماندن پردازنده ضروری است.

نصب فن روی پردازنده

به سراغ نصب کردن فن روی پردازنده می رویم معمولا پردازنده ها در کنارشان فن نیز وجود دارد که مناسب آن هست منتهی بهضی فن های حرفه ایی را توصیه می کنند که اگر توفیقی شد در پست های بعدی راجع به آن صحبت خواهم کرد اما نصب فن های پیشفرضی که برای پردازنده آماده شده راحت است به این صورت که روی پردازنده قرار گرفته و از کنار با وصله هایی که دارد محکم می شود.

نصب فن روی پردازنده

حالا سیم فن پردازنده را به مکان مخصوص خود روی مادربرد وصل میکنیم که از طریق سوکتی نصب میشود همچنان که در تصویر بالا نشان داده شده و میبینید که خروجی فن روی مادربرد روبروی خود فن قرار گرفته که عبارت CPU Fan کنارش نوشته شده است.

نصب رم روی مادربرد

نصب رم روی مادربرد

این مرحله نیز بسیار ساده است خروجی های رم روی مادربرد را میبینید که باید رم را در آنجا قرار داده و فشار دهید تا جا بیفتند.

مرحله سوم: نصب مادربرد روی کیس

نصب مادربرد روی کیس

بعد از نصب قطعات روی مادربرد حالا نوبت به نصب مادربرد روی کیس میرسد از ناحیه فن روی پردازنده بگیرید و مادربرد را بلند کرده و داخل کیس کنید و خروجی های مادربرد را مثل خروجی صدا و تصویر و غیره را از پشت کیس در مکان مخصوص خود وصل کنید و با بستن پیچ ها کار نصب کردن مادربرد در کیس به اتمام می رسد.

مرحله چهارم: نصب باقی قطعات کامپیوتر روی کیس

نصب سایر قطعات روی کیس

اگر کارت گرافیک شما جداست باید خودتان نصب  کنید مثل تصویر بالا که از پشت کیس روی خروجی مخصوص خود نصب می شود که به پایین فشار داده می شود تا با برد اتصال کند و همچنین اگر کارت صوت و یا کارت اینترنت که دیگر منقرض شدند داشتید به همین نحو متصل می شوند و یا هر کارت دیگری که می خواهید.

مرحله پنجم: نصب سیم ها در جای مخصوص خودشان

اتصال سیم ها

حالا باید سیم ها را در کیس به رابط مخصوص خودشان وصل کرد بعضی از این مرحله مینالند و نمی توانند انجام دهند ولی بر عکس کار سختی نیست بلکه خیلی راحت می توان تمام کرد سعی میکنیم خیلی ساده توضیح دهیم تا مفهوم را کامل به شما برسانیم پس شروع میکنیم به متصل کردن سیم اصلی و بزرگ که حاوی ۲۴ رشته سیم است و از پاور ساپلای به مادربرد وصل می شود تا برق را به مادربرد برساند.

برای اینکه داخل کیس ظاهر زشتی به خود نگیرد می توانید سیم ها را از پشت کیس و یا طوری مرور دهید که سیم ها داخل کیس با یکدیگر برخورد نکنند.

الان سیم های مخصوص فن را وصل می کنیم البته در مراحل بالا نصب فن روی پردازنده را توضیح دادیم اما در اینجا سیم های سایر فن ها در کیس را انجام خواهیم داد در مادربرد خروجی به نام Fan مشاهده می کنید به آنجا وصل کنید.

سیم CPU روی مادربرد

سیمی که روی آن نوشته شده CPU که از پاور آمده به جای مخصوص خود که در بالای مادربرد وجود دارد وصل کنید همچنین سیمی که عبارت Audio نوشته شده به همان مکانی که به همین اسم روی مادربرد نوشته شده وصل کنید.

اتصالات هارد

حالا اتصالات هارد را انجام می دهیم و علاوه بر آن  اتصالات دیویدی و سی دی را نیز در این مرحله به اتمام می رسانیم اتصالاتی از پاور را میبینید که جهت رساندن برق به هارد استفاده می شود همانطور که در تصویر مشاهده می کنید می توانید با یک قطعه فلز صاف مثل پیچ گوشتی سیم را بپیچانید تا سیم جمع شده و جای زیادی از کیس را نگیرد و یا موجب مشکلات نشود و به خروجی SATA در مادربرد وصل می کنیم.

سیم های روشن شدن و ریستارت و لامپ و …

حالا نوبت به جایی می رسد که کمی سخت به نظر می رسد در حالیکه هیچ سختی ای ندارد و به راحتی می توانید انجام دهید سیم هایی که در تصویر مشاهده می کنید هر کدام مسئولیتی بر عهده دارند مثل کلید روشن کردن ، ریستارت و غیره سیم HDD LED که مسئول لامپ قرمز رنگی که اشاره به عملکرد هارد دارد میباشد و سیم Power SW برای کلید روشن کردن است و Reset SW برای روشن کردن مجدد و Power LED مسئول چراغ روشن شدن میباشد.

مکان نصب سیم ها

الان در تصویر بالا مکان اتصال این سیم ها را ملاحظه می کنید سیم HDD LED را دو دندونه خواهید یافت که مشخص است کدام مثبت و کدام منفی است طبق همان روی مادربرد وصل کنید و Power LED دو دندونه جدا هستند که مثبت به سمت چپی و منفی به سمت راستی در دو دندونه بالا سمت چپ متصل می شود.

جایگاه سیم ها در مادربرد

و حالا سیم Reset SW را نصب میکنیم این سیم منفی و مثبت ندارد و مستقیم به دندونه های کنار HDD LED پایین سمت راست وصل می شود و سیم Power SW بالای Reset SW نصب خواهد شد.

کار نصب قطعات در مادربرد و کیس به اتمام رسید حالا اگر دیدید بعد از مراحل سیستم روشن نمی شود و یا مشکلی دارد حتما مراحل را بازنگری کنید تا مطمئن شوید که مراحل را به درستی انجام داده اید یا خیر.

تکنلوژی آموزشی

الف ) عادل یغما، تحت عنوان « انواع وسایل کمک آموزشی»، مواد و وسایل آموزشی را به شرح زیر تقسیم بندی کرده است:

1.      کتاب، مجله و روزنامه؛

2.      وسایل ترسیمی (نمودار، چارت، پوستر،...)؛

3.      وسایل غیر ترسیمی (عکس و تصویر، اسلاید، فیلم استریپ، ...)؛

4.      تابلوهای آموزشی (تخته سیاه، تخته های پارچه ای، ...)؛

5.      وسایل سه بعدی (مدلها، ماکتها، دایوراما،...)؛

6.      پرژکتورها (اوورهد، اوپک، ...)؛

ب ) فردوس حمصی و شهین دخت عالی، مواد و وسایل آموزشی را به شرح زیر مورد تقسیم بندی قرار داده اند:

1.      مواد کمک آموزشی ساده و حقیقی (انواع تابلوها، اشیای حقیقی، ...)؛

2.      مواد گرافیکی (اعلان آگهی یا پوستر، چارت، نقشه و کره، ...)؛

3.      اسلاید، فیلم استریپ و تلقهای شفاف؛

4.      فیلم متحرک؛

5.      تلویزیون؛

6.      مواد آموزشی شنیداری؛

7.      دستگاه های آموزشی؛

ج ) سید هاشم نعمتی، تحت عنوان « انواع رسانه های آموزشی»، آنها را به شرح زیر مورد تقسیم بندی قرار داده است :

1.      رسانه های نوشتاری (کتاب، روزنامه، میکروفیلم، میکروفیش، ...)؛

2.      رسانه های نمایشی (تخته سیاه، تابلوهای پارچه ای،...)؛

3.      رسانه های دیداری (ترسیمی – غیر ترسیمی)؛

4.      رسانه های شنیداری؛

5.      رسانه های سه بعدی؛

6.      موقعیت های آموزشی (گردش علمی، دعوت از متخصصین،...) (به نقل ازاحدیان1381،ص13).                                             

مواد و وسایل آموزشی از دیدگاه متخصصان مختلف و با توجه به معیارهای خاصی به گونه های متفاوت  دیگری مورد تقسیم بندی قرار گرفته است که در زیر به طور مختصر مد نظر قرارمی گیرند:

الف ) برقی و غیر برقی : همان گونه که از تقسیم بندی آن پیداست، عده ای  مواد و وسایلی را که کاربرد آنها نیاز به نیروی برق دارد در یک دسته و بقیه را در دسته ای دیگر قرار می دهند.

ب ) ارزان قیمت و گران قیمت : تقسیم بندی مواد و وسایل آموزشی بر  اساس قیمت این اشکال را ایجاد می کند که مشخص کردن مرز میان دو دسته ی یاد شده به طور عملی امکان پذیر نیست. معهذا کسانی که از این تقسیم بندی استفاده می کنند رسانه هایی نظیر چارت، پوستر، نقشه، کره، و ... نظایر این ها را در دسته ارزان قیمت و تجهیزاتی نظیر پروژکتور های فیلم، اسلاید، فیلم استریپ، اوورهد و ... را در دسته ی گران قیمت قرار می دهند.

ج ) نرم افزار و سخت افزار: طرفداران استفاده از این تقسیم بندی رسانه  هایی نظیر فیلم، اسلاید، چارت، پوستر، نمودار، تلق شفاف، مدل، ماکت، برش و نظایر اینها را در دسته ی نرم افزار و تجهیزاتی نظیر پروژکتور های فیلم متحرک، اسلاید، اوپک، اوورهد و نظایر اینها را در دسته ی سخت افزار قرار می دهند.

د ) چاپی و غیر چاپی : عده ای رسانه هایی نظیر کتاب، جزوه، مجله، منابع  برنامه ای شده ی چاپی و نظایر اینها را در گروه چاپی و بقیه را در گروه غیر چاپی قرار می دهند.

ه ) ساده و پیچیده : کسانی که از این تقسیم بندی استفاده می کنند رسانه  هایی نظیر کتاب، مجله، فیلم متحرک، اسلاید، تلق شفاف و نظایر اینها را در گروه ساده و تجهیزاتی نظیر پروژکتور های فیلم متحرک، اسلاید، اوپک، اوورهد، دستگاه های ضبط شنیداری و دیداری و نظایر اینها را در گروه پیچیده قرار می دهند.

و ) نورتاب و غیر تاب : قرار دادن مواد و وسایل آموزشی در دو دسته ی  نورتاب و غیر نورتاب یکی از بهترین و کامل ترین تقسیم بندی هایی است که تا کنون به عمل آمده است و چون تقسیم بندی های دیگری در بردارنده ی نواقص مشهودی است در چند دهه ی اخیر از این تقسیم بندی استقبال قابل توجهی به عمل آمده است. در این تقسیم بندی مواد و وسایلی نظیر فیلم متحرک، اسلاید، فیلم استریپ، تلق شفاف و پروژکتورهای مربوط به آنها را در دسته ی نورتاب و بقیه در دسته ی غیر نورتاب قرار می گیرند (احدیان،1387) .

ساخت ربات میکروکنترلر

موزش ساخت ربات (میکروکنترلر۱)

سلام ـ قرار شد برای ساخت ربات تفعلی بزنیم به میکروکنترلر٬پس بی مقدمه بریم سر اصل مطلب:

میکروکنترلر چیست: میکروکنترلر رو درواقع می توان یه کامپیوتر کوچولو در قالب یه چیپ برای کنترل وسایل الکترونیکی (در اینجا ربات) تلقی کرد. تفاوت میکروکنترلر با میکروپروسسور در اینه که میکروکنترلر دارای یک CPU ٫مقدار محدودی RAM ٬ ROM ٬ پورت های I/O و تایمر در درون خود می باشد در صورتی که میکروپروسسور فقط یه CPU هست و شما باید RAM, ROM ,... رو به صورت اجزای جانبی به اون متصل کنید (درست مثل CPU کامپیوتر). برای همین میکروکنترلرها تک منظوره ولی میکروپروسسورها همه منظوره هستند. با این تفاسیر میکروکنترلرها دارای کارایی های خاص خودشون مثلا در ماشین لباسشویی٬ ماکروویو٬ تلفن و البته ربات هاو... هستند یعنی جایی که استفاده از میکروپروسسور نه از نظر کارایی و نه از نظر اقتصادی عقلانیه! تازه فهمیدیم میکرو یعنی چی :)

انتخاب میکرو(مناسب ربات ما): در انتخاب میکرو فاکتورهای زیادی دخیله: ۱-هزینه  ۲-سرعت  ۳-کارایی و قابلیت ها  ۴-راحتی کار با آن و... در حال حاضر در بازار ایران میکروهای متنوعی ازجمله ۸۰۵۱ از اینتل٬ PIC از میکروچیپ تکنولوژی و AVR از شرکت ATMEL هواخواهان زیادی دارن. همچنین آمارها نشون داده که در ساخت ربات اکثرا از PIC استفاده شده (در آمریکا :)) ولی من می خوام این پروژه رو با AVR انجام بدم چون تقریبا کم هزینه (۳۵۰۰) هستش٬ هم کارایی های مناسبی داره٬ هم برنامه نویسی برا اون آسونه (هم C داره هم Basic تازه کلی هم نرم افزار Emulator, Simulator ,... داره) و تازه پروگرمر ائن بسیار ساده و کم خرجه. با این حال فکر نمی کنم نوع میکرو تفاوتی در نقشه مدار و.. بزاره بجز کد و کامپایلر میکرو که سعی می کنم مال PIC یا حتی ۸۰۵۱ رو هم در کنار AVR زمیمه کنم. پس کسایی که با AVR کار نکردن اصلا نگران نباشن.

راستی یادم رفت بگم برا این ربات از AVR مدل Atmega32 استفاده خواهم کرد (مفت ۳۵۰۰ :)) و برای آموزش برنامه نویسی اون با وجود کامپایلرهای متنوعی چون Bascom (بیسیک) و CodeVision (سی) من Bascom رو انتخاب می کنم تا تازه کارهای برنامه نویسی هم مشکلی نداشته باشن (بیسیک که دیگه کاری نداره!). فکر نمی کنم چیزی ناگفته مونده باشه! پس از جلسه بعد آموزش ساخت پروگرمر و یکم آموزش برنامه نویسی AVR ٬البته فقط در حد کار خودمون -ربات- رو خواهیم داشت. (بگو ایشالا )

ربات میکروموس

ی میکرو موس گروهی از ربات ها هستند که میتوانند یک مسیر ناشناخته را طی کنند و به مقصد برسند .
مسیر ناشناخته در مسابقات و ازمایش ها یک ماز است و در عمل میتواند یک شهر یا یک مکان نامشخص باشد .
در زیر تصویر یک نمونه ماز را مشاهده میکنید

در مسابقات ربات های میکرو موس ، ربات شما در یک گوشه از ماز ( که توسط داور تعیین میشود ) قرار میگیرد ، ربات باید در یک زمان مشخص ( که بین 10 تا 30 دقیقه است ) از بین مارپیچ ها عبور کند و به مقصد ( که توسط داور تعیین میشود ) برسد .
ساخت ربات میکرو موس بسیار ساده میباشد ، برای ساختن یک ربات میکرو موس شما به مهارت کافی در زمینه الکترونیک و رباتیک نیاز دارید و ربات شما باید دارای یک سخت افزار با انعطاف ویک برنامه بسیار هوشمندانه برای پردازنده باشد . (در واقع برنامه یا الگوریتم ربات است که باعث برتری ان خواهد شد )
ربات شما باید بتواند در کمترین فضا دور بزند و بچرخد ، همچنین اندازه ان باید کوچک باشد تا به دیوراه های ماز برخورد نکند .
در برنامه ای که برای پردازنده ربات مینویسید ، باید کلیه شرایط را برای ربات تعریف کنید ، ممکن گاهی وقت ها چند مسیر جلوی ربات باشد که فقط یکی از انها ربات را به مقصد برساند ، برنامه شما باید انقدر قوی باشد که ربات مسیر درست را انتخاب کند .
برای ربات های میکرو موس الگاریتم ها و روش های مختلفی ارائه شده است که در ادامه انها را بررسی میکنیم
ک ربات میکرو موس از بخش های زیر تشکیل میشود :
-بدنه ربات
-مدار تغذیه
-قسمت حرکت
-بخش سنسور ها و فرمان
-پردازنده و برنامه نویسی
بدنه ربات :
بدنه ربات باید محکم و سبک باشد و بتواند وزن دیگر اجزا را تحمل کند ، همچنین باید دارای قسمت های برای بستن چرخ ها ، موتور ها و... باشد . در بخش ربا ت های مسیر یاب در مورد بدنه بحث شد .
مدار تغذیه :
برای تغذیه مدار میتواند از برق مستقیم یا باطری استفاده نمایید ، در این قسمت در مورد تغذیه ربات با باطری ، توضیح داده می شود (تغذیه با برق مستقیم در بخش ربات مسیر یاب )
بهترین نوع باطری برای تغذیه ربات ها باطری های ni-cd میباشد . معمولا ولتاژ مورد نیاز برای پردازنده و سنسور ها ، 5 ولت و ولتاژ مورد نیاز برای موتور ها بین 10 تا 12 ولت است ، برای ساختن یک منبع تغذیه با باطری ، روش های مختلفی وجود دارد که در زیر هر یک را مطرح میکنیم و مزایا و معایب ان را بررسی میکنیم : (با فرض اینکه ولتاژ کار پردازنده 2.7 تا 5.5 ولت و ولتاژ کار موتور ها 12 ولت است)

1- استفاده از تغذیه جدا برای پردازنده و موتور ها
معایب:
-به فضای زیادی جهت گذاشتن باطری ها نیاز داریم ( در صورتی که از باطری های 1.5 ولتی استفاه کنید باید تعداد 13 عدد از انها را در ربات خود بگذارید)
- باطری ها سنگین هستند ، برای حرکت ربات به موتور های پرقدرت نیاز هست که باعث بالا رفت مصرف باطری و.. میشود .
-شارژ کردن 13 عدد باطری وقت زیادی میگیرد و ممکن است بعضی از انها خوب شارژ نشوند.
مزایا :
-تغذیه موتور ها و پردازنده جدا میباشد و تاثیری رو هم ندارد

از انجا که ربات ها باید کوچک و کم حجم طراحی شوند ، پس روش بالا حذف میشود
2- استفاده از 8 عدد باطری 1.5 ولتی که با هم سری شده اند .
در این روش میتوان ولتاژ تغذیه پردازنده را از سه باطری اول و تغذیه موتور ها را از کل باطری ها گرفت .
معایب:
-در این روش چون از سه باطری اول جریان بیشتری کشیده میشود ، خطر افت ولتاژ انها وجود دارد ( در مواقعی که ربات مسیر طولانی را طی میکند )
-در صورتی که از موتور و باطری نامرغوب استفاده شود ، ولتاژ باطری در لحظه راه اندازی موتور ها افت میکند و باعث ریست شدن پردازنده میشود .
-ممکن است بعضی از باطری ها به خوبی باطری های دیگر شارژ نشوند و در هنگام کار ربات مشکل ساز شوند.
مزایا :
-هزینه ی کمتر جهت تعویض باطری ها (همه انها با هم خراب نمیشوند)
- وجود شارژر های اماده
-تنوع در نوع باطری (از نظر جریان دهی)
از انجا که ربات شما فقط چند بار (چند بار تست و یک مسابقه) کار میکند و شما توانای پرداخت انواع هزینه ها را دارید ، پس روش بالا روش مناسبی نیست .

در مدار بالا فقط از یک باطری برای تامین ولتاژ ربات استفاده شده است (عدم نیاز به فضا زیاد و کم شدن وزن ربات )، ولتاژ این باطری 12 ولت است و باید توان جریان دهی حداقل 1 امپر / ساعت را داشته باشد . تا وقتی که ولتاژ باطری بالای 7.5 ولت است مشکلی برای پردازنده پیش نمی اید چون ولتاژ ورودی رگولاتور میتواند تا 1.5 برابر ولتاژ خروجی کاهش یابد (با کم شدن ولتاژ باطری فقط توان و سرعت چرخش موتور ها کم میشود و ولتاژ تغذیه پردازنده همچنان ثابت است ) و کار شما تارسیدن به این میزان تمام است و شما برنده مسابقه شده اید .
در صورتی که با استفاده از باطری وزن و ابعاد ربات شما بزرگ میشود ، از منبع تغذیه خارجی استفاده کنید (طرز کار در قسمت ربات مسیر یاب اورده شده است )
قبل از اینکه به بررسی دیگر اجزای این ربات بپردازیم ، اجازه دهید اندکی در مود الگوریتم ان صحبت کنیم ، بررسی الگوریتم به شما اجازه میدهد ، بهترین سخت افزار را انتخاب کنید .
الگوریتم های که برای یک میکرو موس وجود داره در زیر اورده شده است :
1- دنبال کردن دیوار ها (دست کشیدن)
2- مادون قرمز (کنترل مسیر های موجود)
3- شمارش گردش ها
4- فاصله یابی
5- پردازش تصویر
6-مرکب
نام های که در بالا دیدید رو من برای الگوریتم ها انتخاب کردم ، اصل الگوریتم که در زیر توضیح داده میشه در همه جا یکی هست و فقط ممکنه اسم اون فرق کنه :

- دنبال کردن دیوار ها (دست کشیدن) :
ربات مانند یک انسان کور است ، یک انسان کور دست خود را به دیوار ها میکشد تا راه را بیابد ، در این روش شما میتوانید با استفاده از سنسور های ضربه یا مادون قرمز دیوار ها را حس کنید ، مسیر های باز را انتخاب کنید و از انها عبور کنید تا به مقصد برسید .
این روش برای ماز های که پیچیده نیستند پیشنهاد میشود .
اشکالی که این روش دارد این است که رسیدن ربات به مقصد بیشتر به شانس شما بستگی دارد تا رباتتان.
ساده ترین برنامه ای که میتوان برای این ربات نوشت در زیر اورده شده است :
$regfile = "M8DEF.DAT"
$crystal = 1000000
Config Portb.0 = Input
Config Portb.1 = Input
Config Portb.2 = Output
Config Portb.3 = Output
Do
Set Portb.2
Set Portb.3
If Pinb.0 = 1 Then
Reset Portb.2
Wait 1
End If
If Pinb.1 = 1 Then
Reset Portb.3
Wait 1
End If
Loop
End
در برنامه بالا هنگامی که ربات به سمت دیواری میرود و به ان نزدیک میشود ، سسنور همان سمت فعال شده و میکرو چرخ سمت دیگر را غیر فعال میکند تا تعادل در مسیر برقرار شود و ربات بتواند در وسط دیوار ها حرکت کند
در واقع این ربات فقط به دیوار ها برخورد نمیکند و تنها در صورتی درست کار میکند که فقط یک مسیر برای رسیدن به هدف وجود داشته باشد .

2- روش مادون قرمز
ماز موجود در اولین ارسال را ببینید ، ربات شما از نقطه ی start شروع به حرکت میکند و به نقطه ی شماره یک میرسد ، در همین ابتدای کار سه مسیر پیش رو دارد ، کدام یک را انتخاب کند؟

شما باید بر روی ربات خود سه سنسور قرار دهید تا بتواند برای شروع ، همه مسیر های موجود را ثبت کند ، میکرو با استفاده از سنسور ها میفهمد که سه مسیر پیش رو دارد .
در این این الگوریتم میتواند از سنسور های مادون قرمز مانند مدار زیر استفاده کنید :

بهتر است از سنسور های مادون قرمز ی که در یک پک هستند استفاده نمایید.
سه عدد سنسور را در جلو ، سمت راست و سمت چپ قرار دهید .
اکنون باید در برنامه خود قید کنید که کدام جهت به دوجهت دیگر ارجیعت دارد .
من سمت چپ را انتخاب میکنم ، ربات به سمت بالا میرود و به نقطه ی شماره دو میرسد ، در اینجا دو انتخاب وجود دارد ، راست یا مستقیم ؟
اکنون شما باید مشخص کنید که دومین جهتی که ارجعیت دارد چیست ، من راست را انتخاب میکنم .
با این تعاریف ربات ما ، از بین راست ، چپ ، مستقیم ، جهت چپ را انتخاب میکند و از بین راست و مستقیم جهت راست (از بین چپ و راست هم ، جهت چپ ) .
ربات به مسیر خود ادمه میدهد تا به نقطه شماره سه میرسد ، در اینجا بر طبق ارجعیت مسیر ها جهت راست خود را انتخاب کرده و .........
ربات شما در یک حلقه مدام به دور خود میچرخد ، در ادامه روش های خلاصی از حلقه که دیگر روش های ما هستند را توضیح میدهیم ....
در صورتی که ماز مورد استفاده فاقد چنین حلقه های باشد ، با الگوریتم مناسب ربات با موفقیت به مقصد میرسد .

آموزش ساخت جا مداد رنگی

دانش پژوهان گرامی به طور حتم همه شما در منزل یک سریمداد رنگی هایی دارید که دیگر از آن ها استفاده نمی کنید، ما در  این پروژه قصد داریم از این مداد رنگی ها استفاده ی جالبی کنیم و به شما نیز توصیه می کنیم این پروژه را انجام دهید.

 

مرحله 1)

بیشتر خانواده ها به خصوص بچه ها یک سری مداد رنگی های شکسته دارند که می توانند آن ها را به شکل های مختلف و رنگارنگ تغییر دهند. با این کار نه تنها از این مدادرنگی هایی که بدون استفاده رها خواهند شد، بلکه قادر خواهند بود آن ها را به اشکال زیبا تبدیل کنند.

1-  تعدادی مداد رنگی استفاده شده شکسته

2-  منبع حرارت

3-  قالب های شکلات در اندازهای مختلف و با شکل های فانتزی مانند قلب، دایره، مربع...

4-  کمک گرفتن از بزرگترها برای نظارت بر کارها

 

مرحله 2)

در این مرحله پوسته ی هر یک از مداد رنگی ها را بردارید تا مرحله ای که به مغز مداد برسید، این کار به شما کمک خواهد کرد شکستن مدادها به بخش های کوچکتر برای شما آسان تر باشد وذوب کردن مدادها به راحتی صورت گیرد. زمانی که شما در حال  پر کردن قالب های شکلات هستید به یاد داشته باشید که شما می توانید برای ایجاد یک اثر رنگارنگ از چند رنگ مداد استفاده نمایید. به عنوان مثال می توانید شکل زیر را نگاه کنید.

توجه داشته باشید مداد رنگی ها بیش از اندازه کوچک یا بزرگ نباشند.

مرحله 3)

در این مرحله با کمک گرفتن از بزرگترهای خود فر را با درجه حرارت 270 درجه فارنهایت گرم کنید، زمانی که فر به اندازه  کافی گرم شد قالب ها را در آن قرار دهید. گاهی فر را برای دیدن مراحل ذوب شدن بررسی کنید. اگر سطح موم شما به رنگ قهوه ای تیره یا خاکستری در آمده بود نترسید زیر آن یک اثر هنری ایجاد شده است.

مرحله 4)

هنگامی که مواد داخل قالب به اندازه کافی ذوب شدند اجازه دهید به اندازه کافی سرد شوند. سپس، قالب ها به طور معکوس روی سطح صافی قرار دهید و بعد از  موم های سرد  شده را بردارید البته تا مطمئن نشدید که به اندازه کافی سرد و خشک نشدند این کار را نکنید.

برای این که مطمئن شوید موم شما به اندازه کافی سرد و خشک شده باشد می توانید از یک بزرگتر کمک بگیرید و اگر دیدید که شکل های شما به اندازه کافی خشک و زیبا نمی شوند می توانید این مراحل را دوباره با دقت بیشتری طی کنید.

آموزش مونتاژ تابلو روان

آموزش ساخت تابلو روان

در این بخش از سایت آموزش ساخت تابلو روان با ماژول LED آماده را طی سه مرحله برای شما دوست عزیز شرح می دهیم . چنانچه تمامی مراحل را به دقت و با توجه به تصاویر دنبال نمایید ، در عرض چند دقیقه با بیشتر اصول آشنا شده و بدون نیاز به دانستن علم الکترونیک و یا اصول برنامه نویسی قادرخواهید بود در عرض چند ساعت یک تابلو روان  حرفه ای با کیفیت و با  قابلیت های بسیار عالی بسازید .

مرحله اول : آشنایی با لوازم و تجهیزات اصلی

قبل از هر چیز لازم است تا با اجزاء اصلی این تابلو های جدید آشنا شوید تا بهتر بتوانید از آنها استفاده نمایید . در تصویر زیر دو عدد ماژول LED مشاهده می شود که یکی از سمت اصلی و دیگری از پشت در تصویر مشهود است . ماژول های LED دارای مشخصه های فنی زیادی می باشند اما چند مشخصه مهم آنها را که لازم است حتماً بدانید در این بخش بررسی می کنیم . مهمترین مشخصه رنگی است که ماژول LED تولید می کند . LED های مورد استفاده در ماژول ها ممکن است قرمز ، سبز ، آبی ، سفید و یا ترکیبی از اینها باشند . درماژول LED قرمز که در تصویر مشاهده می شود تنها از LEDD قرمز استفاده شده است . در ماژول LED سبز تنها از LED سبز ، در ماژول آبی تنها از LEDD آبی و در ماژول سفید تنها از LED سفید استفاده می شود . اینگونه ماژول ها را ماژول های LED تک رنگ می گوئیم که به ترتیب با علامت های اختصاری 1R و 1G و 1B و 1W نشان می دهند .

اما ماژول هایی که قادر به تولید دو رنگ مختلف هستند و گاهی آنها را Dual می گویند . در اینگونه ماژول ها تنها از دو عدد LED استفاده شده است . اساس کار این ماژول ها به این صورت است که اگر یکی از این دو LED به تنهایی روشن شوند ، به ازای هر کدام یک رنگ به خصوص تولید می شود و اگر هر دو LED با هم روشن شوند مشترکاً رنگ سومی را تولید می کنند . این ماژول ها اغلب از LED قرمز و LED سبز ساخته می شوند و با علامت اختصاری 1R1G نشان داده می شوند .

ماژول های دیگری هستند که از دو LED قرمز و یک LED سبز ساخته می شوند . گاهی نیز به جای LED سبز از LED آبی استفاده می شود . این ماژول ها سه رنگ مختلف را بسیار واضح تر از ماژول های Dual تولید می کنند و حتی قادر به تولید رنگ های دیگری هم هستند . اینگونه ماژول ها به اختصار 2R1G و 2R1B نامیده می شوند .

 نوع دیگری از ماژول وجود دارد که آنها را RGB می نامند . در ساخت این مدل از ماژول ها از سه مدل LED استفاده شده است که یکی قرمز ، یکی سبز و دیگری آبی می باشد . این ماژول ها با استفاده از ترکیب رنگ های اصلی قادر به تولید طیف متنوعی از رنگ ها هستند .

در نهایت ماژول های دیگری ساخته می شوند که در آنها از دو LED قرمز ، یک LED سبز و یک LED آبی استفاده شده است . این ماژول ها را با علامت اختصاری 2R1G1B نشان می دهند . این ماژول ها قادر به تولید 16 میلیون رنگ می باشند و نسبت به ماژول های RGB رنگ های به مراتب بیشتری تولید می کنند . از ماژول 2R1G1B بیشتر برای ساخت تلویزیون شهری استفاده می شود . 

مشخصه دیگری که در مورد ماژول های LED مهم است ، دات پیچ یا Pixel Pitch است . دات پیچ فاصله مرکز تا مرکز پیکسل های ماژول است و معمولاً برحسب میلی متر بیان می شود . یک پیکسل در ماژول های تک رنگ از یک LED ، در ماژول های Dual از دو LED مجاور هم ، در ماژول های 2R1G و 2R1B و RGB از سه LED مجاور هم و در ماژول های 2R1G1B از کنار هم قرار گرفتن چهار LED تشکیل می شود . مثلاً دات پیچ ماژول قرمز در تصویر فوق 10 هست چون فاصله مرکز تا مرکز دو LED مجاور معادل با 10mm است .

مشخصه مهم دیگری که باید در مورد ماژول های LED در نظر داشت ابعاد آن است . ماژول های LED در ابعاد مختلفی نظیر 320mm*160mm و 160mm*160mm و 200mm*200mm و 256mm*128mm ساخته می شوند که باید بسته به ابعاد تابلو روان  تعدادی از ماژول ها را در عرض  و تعدادی را در ارتفاع قرار داد تا به سایز مورد نظر رسید .

آخرین مشخصه ای که باید در نظر داشت میزان درخشندگی یا همان Luminance ماژول LED است . درخشندگی یک ماژول نشان دهنده میزان شدت نور بر حسب شمع در متر مربع است و واحد آن cd/m2 می باشد . این واحد در سیستم استاندارد SI به صورت Candela per Square Metre مشخص می شود . یکی از پارامتر هایی که در کیفیت یک ماژول LED مؤثر است و قیمت آن را نیز تحت تأثیر قرار می دهد همین مشخصه می باشد .قطعه دیگری که برای ساخت تابلو روان به آن نیاز دارید ، برد کنترل تابلو روان است . برد کنترل در خانواده های مختلفی ساخته می شوند . برخی از معروف ترین آنها سری HD ،سری M و سری C-Power است . سری HD برای تابلو های تک رنگ تا سه رنگ ، سری M برای تابلو های رنگی و تلویزیون شهری و سری C-Power بیشتر برای تابلو های طیف دار استفاده می شوند . از نکات دیگری که باید در انتخاب یک برد کنترل مد نظر قرار داد حداکثر تعداد پیکسل هایی است که یک برد کنترل می تواند در عرض  و ارتفاع راه اندازی کند و این با توجه به پیکسل های تابلو نهایی تعیین می گردد . نکته دیگر پروتکل ارتباطی است که تابلو می تواند از طریق آن برنامه ریزی شود . این پروتکل از پورت های استاندارد کامپیوتر بهره می گیرد . پورت هایی نظیر COM و LAN و USB که طریقه ارتباط با کامپیوتر را مشخص می کنند . در کل برد کنترل تابلو در واقع وظیفه کنترل و مدیریت تک تک پیکسل ها را در هر یک از ماژول ها به عهده دارد . این عمل توسط برنامه نوشته شده در برد کنترل و همچنین ریزپردازنده ای که در برد کنترل قرار دارد انجام می شود .پاور یا منبع تغذیه وظیفه تأمین جریان لازم برای راه اندازی ماژول ها و برد کنترل را به عهده دارد . در تابلو های روان LED معمولاً از منابع تغذیه سوئیچینگ با جریان نسبتاً بالا استفاده می شود . منبع تغذیه در تابلو های روان ولتاژ متناوب و بالای برق شهر را به یک ولتاژ مستقیم و در حد 5 یا 12 ولت تبدیل می کند . توجه به این نکته بسیار مهم است که تعداد منابع تغذیه در یک تابلو به تعداد ماژول های بکار رفته در آن و همچنین میزان درخشندگی ماژول ها بستگی دارد . مثلاً برای راه اندازی ماژول های موجود در تصویر بالا که ماژول قرمز با 3500cdm هستند و بالاترین درخشندگی را در نوع خود دارند ، به ازای هر 6 یا 8 عدد ماژول یک منبع تغذیه باید در نظر گرفته شود . کابل تغذیه سیمی است دو رشته که یک رشته آن مشکی و رشته دیگر قرمز رنگ است و برای انتقال جریان از منبع تغذیه به ماژول ها استفاده می شود . در تغذیه یا برق رسانی ماژول ها و همچنین برد کنترل دقت کنید که سیم مشکی را به ترمینال های GND و سیم قرمز را به ترمینال هایی متصل کنید که با علامت VCC و یا V+ مشخص شده اند . چنانچه در یک ماژول و یا برد کنترل تغذیه برعکس متصل شود ، آن ماژول و یا برد کنترل به سرعت خواهد سوخت .کابل فلت  یا دیتا وظیفه انتقال داده ها را از برد کنترل بین تمام ماژول های یک ردیف تابلو بر عهده دارد .این کابل اطلاعات را در یک ردیف خاص از تابلو از برد کنترل به اولین ماژول و سپس از اولین ماژول به دومین ماژول و الی آخر منتقل می کند . در واقع ماژول ها در یک ردیف تابلو به صورت پشت سر هم ( سری ) مانند واگن های قطار متصل می شوند . خروجی ماژول آخر در یک ردیف همیشه آزاد است . واشر آب بندی نیز همانند تصویر زیر برای جلوگیری از نفوذ آب  و باران به داخل تابلو بکار می رود . بیشتر سازندگان تابلو از این واشر استفاده نمی کنند و چون اسکلت و بدنه تابلو را بر اساس سلیقه و امکانات خود می سازند ، معمولاً از این واشر بی نیازند و برای آب بندی تابلو خود شکاف بین ماژول ها و درب تابلو را با چسب های مخصوص آب بندی می پوشانند . 

مرحله دوم : مونتاژ تابلو روان

در این مرحله روش مونتاژ تابلو روان با ماژول های LED شرح داده می شود . تصویر زیر نمایی از پشت یک ماژول LED قرمز رنگ با دات پیچ 100 را نشان می دهد . تنها مواردی که برای کار با اینگونه ماژول ها لازم است بدانید سه چیز است . هر ماژول دارای دو پورت 16 پین IDE است که آنها را هاب می گویند . هاب ها بر اساس پروتکل انتقال داده ای که دارند دارای مدل های مختلفی هستند . مدل هایی نظیر HUB-12 و HUB-8 در ماژول های LED به وفور استفاده می شوند . در ماژول مورد بحث ما از دو HUB-12 استفاده شده است که یکی از آنها ورودی و دیگری خروجی است . اصولاً هر ماژول یک هاب ورودی و یک هاب خروجی دارد . هاب ورودی اطلاعات را از ماژول قبل دریافت کرده و هاب خروجی اطلاعات را به ماژول بعد منتقل می کند .

هر ماژول همچنین دارای پورت دیگری است که ترمینال تغذیه نام دارد و برای اعمال جریان منبع تغذیه به ماژول استفاده می شود این ترمینال دارای دو پین است که یکی با علامت VCC و دیگری با GND مشخص شده است . ولتاژ مثبت منبع تغذیه را که با V+ نشان داده شده است را به کمک کابل تغذیه به پین VCC تمامی ماژول ها اتصال می دهند و ولتاژ صفر منبع تغذیه را نیز که با GND نشان داده شده است را به کمک کابل های تغذیه به پین GND تمامی ماژول ها اتصال می دهند .

اکنون مونتاژ تابلو را شروع می کنیم . برای اتصال ماژول ها به یکدیگر ، مطابق شکل زیر با کمک کابل های فلت و به صورت پشت سر هم همانند واگن های قطار ، ماژول ها را به تعداد مورد نیاز در یک ردیف قرار می دهیم . توجه داشته باشد که هر کابل فلت ، هاب خروجی ماژول سمت چپ را به هاب ورودی ماژول سمت راست متصل می نماید . بعد از اتصال تعداد ماژول های مورد نیاز در سطر اول ، شروع به اتصال ماژول های سطر بعدی به یکدیگر می کنیم تا کلیه سطر ها ایجاد شوند . برای اطلاع از اینکه یک برد کنترل تا چه تعداد ماژول را راه اندازی می کند ، به مشخصه پیکسل آن برد کنترل توجه کنید . در این آموزش برد کنترل مورد استفاده HD-S است و می تواند تا دو ماژول در ارتفاع و شانزده ماژول در عرض (سطر) را پشتیبانی کند چرا که مشخصه پیکسل آن برای تابلو تک رنگ معادل 512*32 پیکسل می باشد . یعنی یک تابلو  حداکثر تا ابعاد 5.12 متر عرض و 32 سانتی متر ارتفاع . در اتصال ماژول ها به یکدیگر دقت کنید که ماژول های موجود در یک سطر به ماژول های سطر دیگر هیچ ارتباطی با کابل فلت ندارند و فقط ترمینال تغذیه آنها به هم متصل است .

توجه داشته باشید که هاب خروجی آخرین ماژول در هر سطر به جایی متصل نمی شود و رها می شود . پس دیگر به کابل فلت خروجی نیازی ندارد . نکته دیگر اینکه همانند شکل فوق چنانچه لازم شد که تغذیه یک ستون از ماژول ها از ستون دیگری منشعب شود ، با رعایت علامت تغذیه و با کمک یک زوج سیم برق 1.5 آنها را به یکدیگر متصل نمایید . توجه کنید که VCC را به VCC و همچنین GND را به GND وصل نمایید .

اکنون نوبت به اتصال برد کنترل به ماژول هاست . در شکل بالا به سمت چپ ترین ماژول LED در هر ردیف توجه کنید . هاب وردی هر یک از ماژول های ابتدای ردیف (سمت چپ ترین ماژول در هر ردیف) به برد کنترل وصل می شوند . در اکثر قریب به اتفاق ماژول ها از جمله ماژول موجود در تصویر از HUB-12 استفاده شده است . روی برد کنترل تابلو ممکن است هم HUB-12 و هم HUB-08 وجود داشته باشد اما با توجه به اینکه هاب ماژول مورد بحث ما HUB-12 می باشد ، تنها از پورت هایی روی برد کنترل استفاده می کنیم که با HUB-12 مشخص شده اند .

با توجه به تصویر فوق مشاهده می شود که کابل فلت ورودی از اولین ردیف (ردیف بالا) به هاب شماره یک از برد کنترل یعنی هابی که با علامت 1*12 مشخص شده وصل می شود . به همین ترتیب کابل فلت ورودی از ردیف دوم (از بالا) به هاب شماره دو از برد کنترل یعنی هابی که با علامت 2*12 مشخص شده است وصل می شود و به همین ترتیب برای ردیف های بعدی این روال تکرار می گردد . اگر در حین کار متوجه شدید که کابل های فلت برای اتصال به برد کنترل کوتاه هستند ، می توانید به کمک یک تکه کابل فلت 16 رشته ای به طول لازم و دو عدد کانکتور IDE خودتان کابل فلت بسازید . تصویر زیر برد کنترل تابلو روان و شماره هاب های نوشته شده روی آن را نشان می دهد .

توجه : کابل فلت را از سمتی به برد کنترل متصل کنید تا سر بالای هاب روی ماژول LED با مثلث کوچک هاب روی برد کنترل منطبق گردد . در تصویر فوق این مثلث کوچک را کنار هر هاب مشاهده می کنید . ترمینال های منبع تغذیه نیز همانند تصویر به شرح زیراند که به ترتیب از سمت چپ بررسی می کنیم . دو ترمینال اول را به دوشاخه ای متصل می کنیم که قرار است به برق شهر وصل شود . جابجا بستن این دو ترمینال مشکلی ایجاد نمی کند . ترمینال بعدی که با علامت زمین مشخص شده را نیازی نیست به جایی متصل کنید . سه ترمینال بعدی که با علامت COM نشان داده شده اند در واقع خط تغذیه صفر هستند که باید به ترمینال GND روی ماژول ها و برد کنترل متصل شود . این سه ترمینال با هم تفاوتی ندارند و همگی یکی هستند و برای راحتی کار در سیم بندی سه عدد ترمینال منظور شده است . سه ترمینال بعدی که با علامت V+ نشان داده شده اند ولتاژ 5V+ یا همان VCC هستند که باید به ترمینال VCC روی ماژول ها و ترمینال مثبت روی برد کنترل متصل شوند . این سه ترمینال نیز با هم تفاوتی ندارند . برای برنامه ریزی تابلو با کمک یک کابل که یک سر آن پورت COM نری و سر دیگر آن پورت COM مادگی است ، برد کنترل را به کامپیوتر متصل کنید . این کابل تنها سه اتصال دارد که به شرح زیر می باشد . از پورت COM نری به پورت COM مادگی به ترتیب پین 5 به 5 و پین 3 به 3 و پین 2 به 2 متصل می باشد . این کابل را خودتان می توانید بسازید و یا می توانید یک کابل RS-232 استاندارد از بازار تهیه و جای پین های 2 و 3 یکی از پورت های آن را با هم عوض کنید .   

آموزش کشیدن چشم با مداد سیاه

 

 

خلاصه ای درباره ی آموزش

اتصال منبع تغذیه به کامپیوتر

یکی از قسمت های گیج کننده اما در عین حال ساده در هنگام Setup کردن یک کامپیوتر جدید نحوه اتصال منبع تغذیه به مادربورد و قطعات سخت افزاری متعدد حاضر در کیس تعلق دارد جائیکه تعدد سیم های رنگی و تشابه ظاهری سوکت های اتصال منابع تغذیه هر کاربری را در اولین برخورد با مشکل روبرو می سازد. در مقاله کوتاه پیش رو ضمن معرفی اتصالات اصلی خارج شده از پاور، به محل اتصال صحیح آنها در جایگاه اصلی شان اشاره می کنیم. با ما همراه شوید.

حتما این موضوع را بارها شنیده اید که انتخاب یک پاور مناسب یکی از مهمترین مراحل ساخت یک سیستم جدید است. پاور یا منابع تغذیه که از آنها با عنوان PSU ها هم نام برده می شوند در حقیقت محلی برای تبدیل برق شهری به جریان مستقیم و تامین انرژی قطعات مختلف در یک کامپیوتر است.

یک منبع تغذیه علاوه بر ایجاد ولتاژهای مختلف از طریق خروجی های گوناگون، وظیفه تداوم سرویس و تامین توان مصرفی هر پورت را نیز برعهده دارد وظیفه ای که کیفیت و راندمان انجام آن تفاوت اصلی و مهمترین علت اختلاف قیمت بین بزرگان این کلاس و برندهای گمنام را تعیین می کند. اما این قطعه مهم و تعیین کننده غالبا در حین انتخاب قطعات و در هیجان گزینش برترین پردازنده، رم و البته کارت های گرافیک رنگارنگ معمولا به فراموشی سپرده شده می شود جائیکه بسیاری از کاربران حتی پاور سیستم خود را بصورت تکی انتخاب نکرده و بجای تحقیق پیرامون این قطعه حیاتی ساعت های متمادی را صرف انتخاب ظاهر کیس دستگاه می نمایند کیسی که معمولا پاور ناشناخته ای نیز به همراه آن ارائه می شود. انتخاب این پاورهای ناشناخته بعلت قیمت مناسبی که در مقایسه با همتایان حرفه ای خود دارند با اینکه در نگاه اول کاملا دارای توجیه اقتصادی ست اما در دراز مدت حضور این پاورهای بی کیفیت در سیستم های گرانقیمت بعلت کیفیت نچندان مناسب آنها عملا می تواند ضررهای هنگفت و خسارت های فراوانی به همراه داشته باشد که مطمئنا رقم بسیار سنگین تری در قیاس با خرید یک پاور حرفه ای به کاربران تحمیل می کند. از این رو انتخاب یک پاور مناسب کلید کارکرد صحیح سیستم و راهی برای اطمینان از نامین انرژی مورد نیاز قطعات به حساب می آید. اما برای انتخاب یک پاور مناسب در درجه اول می بایست از مصرف انرژی کلیه قطعات سخت افزاری حاضر در یک سیستم آگاه شد. بعنوان یک نکته کلیدی بیشترین مصرف انرژی در کامیپوترهای خانگی به پردازنده، کارت گرافیک و هارد دیسک تعلق دارد از همین رو برای تامین برق برخی از این قطعات اتصال جداگانه ای نیز از پاور در نظر گرفته شده است. محاسبه کل میزان مصرف انرژی در یک سیستم با جمع زدن توان مصرفی کلیه قطعات صورت می پذیرد برای انجام این کار یا می بایست با بصورت دستی اقدام نمود و یا اینکه از محاسبه گرهای آنلاین که بصورت اتوماتیک با گرفتن اطلاعات سیستم میزان وات مورد نیاز را در اختیار شما قرار می دهند استفاده کرد نمونه یکی از این محاسبه گرها را در اینجا می توانید مشاهده کنید. پس از مشخص شدن توان مصرفی کل سیستم پله بعدی برای انتخاب منبع تغذیه مناسب تعیین نوع اتصالات مورد نیاز قطعات است جائیکه برخی از قطعات مدرن نیاز به اتصالات جدیدتر و پیشرفته تری دارند که ممکن است در هر پاوری یافت نشوند از جمله این اتصالات می توان به اتصال برق پردازندههای جدید اینتل، اتصال 24 پینی مادربورد (که در بوردهای قدیمی تر 20 پینی بود) و یا اتصال جداگانه کارت گرافیک های حرفه ای اشاره کرد که این کارت های گرافیکی در حالت معمولی احتیاج به اتصالات خاص 6 یا 8 پینی (تکی یا یکی با دیگری) دارند که برق آنها را فارغ از اتصال PCI e تامین می کند همین کارت ها در حالت چینش چندگانه Cross Fire یا Sli به اتصالات دیگری (ترکیب از هر دو اتصالات های 6 یا 8 پینی) احتیاج دارند که این یکی نیز لزوما در هر پاور ارزان قیمتی دیده نمی شود.

بدین ترتیب پس از مشخص شدن حضور سرهای مورد نیاز برای تامین انرژی سخت افزارهای گوناگون در یک سیستم بیشتر مسیر برای انتخاب یک پاور مناسب پیموده شده است. گام آخر در این زمینه خواندن برچسب مستطیل شکلی ست که بروی هر پاوری فارغ از قیمت یا قابلیت های آن چسبانده شده است. این برچسب توان واقعی پاور را نشان می دهد البته این توان معمولا پائین تر از آن رقمی ست که فروشنده به شما می گوید و بالای این برچسب با فونت بزرگ نوشته شده است. برای فهمیدن توان واقعی پاور، می بایست وات های درج شده برای هر یک از سرهای خروجی پاور که جزء به جزء در این برچسب نوشته شده است را با هم جمع نمود بیشترین توان در این لیست به سر 12 ولت تامین کننده برق CPU و اتصال 24/20 پینی اصلی مادربورد تعلق دارد.

خب حالا با مشخص شدن توان مورد نیاز و حصول اطمینان از حضور پورت های مورد نیاز کامپیوتر زمان نصب پاور در کیس فرا می رسد این مرحله البته برای کاربران حرفه ای نکته خاصی در بر ندارد و ما صرفا آن را برای کاربران کمتر حرفه ای تر و برای آسان نمودن این کار توضیح می دهیم. اولین کار برای نصب پاور جای دادن آن در محفظه پشتی کیس یعنی در جائی ست که توری های خروجی هوا در پشت کیس قرار دارند. برای جای دادن پاور در این قسمت در برخی موارد ممکن است نیاز به برداشتن بخش بالائی کیس باشد.

پس از جای گیری کامل پاور در جای خود و قرار گرفتن سوراخ های بستن پیچ در محل های تعیین شده نوبت به سفت کردن پیچ ها می رسد. پس از سفت شدن پاور در جای خود نوبت به مرحله گیج کننده اتصال سیم ها می رسد.

دو سیم اصلی در این قسمت که بصورت مشترک و فارغ از پلتفرم و نوع سیستم همواره به یک صورت در جای خود قرار می کیرند یکی پورن 24/20 پینی مادربورد است که از همه پورت ها بزرگتر بوده و تنها به یک صورت در جائی کاملا مشخص که معمولا در پائین CPU قرار دارد قرار می گیرد.

پورت استاندارد و مشترک دیگر در بیشتر مادربورد ها پورت چهار پینی 12 ولت ATX است که وظیفه برق رسانی به CPU را برعهده دارد این پورت کاملا در نزدیکی پردازنده قرار دارد. در پردازنده های پیشرفته سوکت 1366 اینتل از سر 8 پینی مخصوص دیگری استفاده می شود که پیش از تهیه پاور می بایست از حضور آن اطمینان حاصل کرد.

پس از اتصال این دو پورت می بایست به سراغ درایوها و هارد دیسک ها برویم. در اینجا و در هر دو مورد با دو گزینه جدید و قدیم روبرو هستیم جائیکه مدل های قدیمی تر از اتصال ریبون IDE برای گذر اطلاعات و از پورت های چهار پینی سفید رنگ موسوم به Molex برای تامین برق خود استفاده می کنند درایو و هارد دیسک های جدیدتر از پورت های SATA در ورژن های گوناگون برای گذر اطلاعات استفاده نموده و پورت تامین برق آنها نیز بکلی تغییر شکل داده است.

پورت های سفید رنگ Molex با کمک تبدیل های ساده ای به پورت های برق SATA تبدیل می شوند.

پورت اتصالی بعدی که البته تنها در سیستم های گرافیکی حرفه ای و نیمه حرفه ای به چشم می خورد کابل 6 یا 8 پین مخصوصی ست که وظیفه تامین انرژی کارت های گرافیکی نصب شده بروی پورت PCIe  را بر عهده دارند این پورت ها بسته به نوع و تعداد کارت های این قسمت چینش های متفاوتی دارند.

پس از گذر از این چهار مرحله تقریبا تمامی اتصالات اصلی منبع تغذیه در جای خود قرار گرفته اند و با وصل کردن سیم های برق رسان به کلیدهای خارجی کیس، دستگاه آماده روشن شدن است.

مطلب فوق تنها به موارد اصلی اتصال منبع تغذیه به کامپیوترهای دسکتاپ پرداخته است و به هیچ عنوان تمامی موارد مورد نیاز برای یک Setup کامل در آن پوشش داده نشده است.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته یا ترجمه شده درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.

درباره ی IP

آموزش شبکه (قسمت سوم: فایروال و امنیت)

چگونه به یک سیستم چند IP اختصاص دهیم

آموزش شبکه( قسمت چهارم: اشتراک گذاری فایل و پرینتِر)

در بخش نخست در رابط با IP آدرس صحبت میکنیم

IPچیست:

Ip آدرس مانند کد پستی یک شماره جهت شناسایی یک دستگاه ( کارت شبکه) در شبکه داخلی و یا اینترنت می‌باشد، این آدرس  در شبکه محلی و یا اینترنت باید اختصاصی باشد، یعنی اگر دستگاه در شبکه داخلی کار میکند آدرس IP آن باید یکتا باشد و در جای دیگری تکرار نشده باشد تا بسته‌های ارسالی به مقصد مورد نظر ما برسد(در صورتی که IP تکراری باشد به اصطلاح Conflict رخ میدهد و مشکل در شبکه جهت شناسایی آن دستگاه‌ها پیش میاید)

IP آدرس مختص پروتکل TCP/IP است

Protocol چیست؟
زبانی که کامپیوتر‌ها را قادر می‌سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، پروتکل گویند. به صورت صحیح تر، پروتکل‌ها قوانین و قواعد‌های نرم افزاری هستند که بر اساس لایه‌های مختلف OSIطراحی شده اند تا به سیستم‌ها توانایی ارتباط با یکدیگر را بدهند. همچنین محیط‌هایی هستند که در آنها چندین پروتکل با همدیگر مشغول کار هستند. به این محیط‌ها Protocol Stackمی‌گویند.
تعداد پروتکل‌ها بسیار زیاد است و هر قسمت از سیستم، از پروتکل خاصی برای ارتباط استفاده می‌کند. چند پروتکل مهم TCP/IP ، Net BEUI، IPX/SPX ، UDFمی‌باشد.

پروتکل TCP/IP یا Transmission ControlProtocol / Internet Protocol به چندین دلیل بر سایر پروتکل‌ها در این زمینه پیشی گرفته است و امروزه به یکی از پر کاربرد ترین پروتکل‌ها در جهان تبدیل شده است. مهمترین دلایل برتری این پروتکل ویندوزی، امنیت بالا، سازگاری با روتر و کاربر آن در شبکه‌های بزرگ و همچنین شبکه‌های کوچک است. شکل کلی آن به صورت W.X.Y.Z است. به هر یک از این حروف، Octetگفته میشود. در ضمن هر کدام از این حروف، در مبنای ۱۰ می‌توانند تا ۲۵۵ عدد گذاری شوند. بنابراین هر خانه در مبنای ۲، ۸ بیتی می‌شود و چون ۴ خانه داریم، مجموعن ۳۲ بیت می‌شود!

رنج IP:

جهت برقراری ارتباط بسته به نوع ارتباط انواع رنج Ip داریم:

 کلاس‌های مختلف IP

سه کلاسِ پایه‌ایِ مختلفِ نشانی‌دهیِ آی‌پی، برای شبکه‌های بزرگ، متوسط و کوچک وجود دارد. کلاس A برای شبکه‌های بزرگ، کلاس B برای شبکه‌های متوسط و کلاس C برای شبکه‌های کوچک است. علاوه بر این سه کلاس، کلاس D برای پخش چندگانه، ارسال اطلاعات به گروهی از رایانه‌ها، و کلاس E برای کارهای جستجو وجود دارند. برای شرکت در پخش چندگانهٔ آی‌پی، مجموعه‌ای از رایانه‌های میزبان باید بر سر استفاده از آدرس پخش چندگانه، به طور مشترک توافق داشته باشند. پس از تشکیل گروه پخش چندگانه یک کپی از هر بستهٔ اطلاعاتی فرستاده شده به نشانی پخش چندگانه به هر رایانهٔ میزبان در مجموعه تحویل می‌گیرد. بنابراین نخستین ۴ بیت (از سمت چپ) آدرس IP کلاس آن را مشخص می‌کند. همچنین اگر نمایش نقطه‌دار را در نظر بگیریم از روی مقدار دهدهی بایت اول کلاس آن تشخیص داده می‌شود

 

کلاس	طول بر حسب بیت	شروع	پایان	CIDR	subnet mask
Class A	۰	۰٫۰٫۰٫۰	۱۲۷٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵	/۸	۲۵۵٫۰٫۰٫۰
Class B	۱۰	۱۲۸٫۰٫۰٫۰	۱۹۱٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵	/۱۶	۲۵۵٫۲۵۵٫۰٫۰
Class C	۱۱۰	۱۹۲٫۰٫۰٫۰	۲۲۳٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵	/۲۴	۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۰
[[Class D[[multicast	۱۱۱۰	۲۲۴٫۰٫۰٫۰	۲۳۹٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵	/۴	Not Defined
[[Class E[[reserved	۱۱۱۱	۲۴۰٫۰٫۰٫۰	۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵	/۴	Not Defined

IPخصوصی

برای جلوگیری از هدردهی آی‌پی در هر کلاس، یک محدودهٔ آی‌پی برای شبکه‌های خصوصی (مانند شبکهٔ داخلی ادارات و شرکت‌ها) در نظر گرفته شده‌است

۱۰٫۰٫۰٫۰ الی ۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵: این رنج برای استفاده در شبکه‌های محلی رزور شده است. با این رنج ۱ شبکه به همراه ۲۵۶*۲۵۶*۲۵۶کامپیوتر خواهیم داشت. علت واضح است. در کلاس A، تنها Octed اول یعنی W، شماره شبکه(Net ID) است. چون در هر دو رنج، عدد ۱۰ تغییر نکرده است بنابراین یک شبکه بیشتر نخواهیم داشت. تعداد کامپیوتر‌ها هم که سه Octed بعدی خواهد بود.
۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ الی ۱۷۲٫۳۱٫۲۵۵٫۲۵۵: باز هم برای استفاده در شبکه‌های محلی با این تفاوت که در این حالت ۱۶ شبکه خواهیم داشت.
۱۹۲٫۱۶۸٫۰۰٫ الی ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۵۵٫۲۵۵: این رنج هم برای استفاده ی Local با ۲۵۵ شبکه. شاید بعضی از دوستان با این آدرس IP آشنا باشند. علت استفاده از این رنج همین است که در اینترنت از آن استفاده نمی‌شود و همچنین شبکه‌های بیشتری دارد و با وجود تعداد کمتر کامپیوتر در هر شبکه(نهایتن ۲۵۵ کامپیوتر در هر شبکه)، IP‌ها را بی جهت مصرف نمی‌کند. یکی از اصول مهم، استفاده ی درست و به مقدار از آدرس‌های IP است که در شبکه‌های کوچک تا متوسط، رنج ۱۹۲٫۱۶۸کاملا جواب میدهد.

۱۲۷٫۰٫۰٫۱: این IP هم در اینترنت وجود خارجی ندارد! Loopback کردن، Ping کردن و همچنین استفاده در Troublesshooting(اشکال زدایی) از کاربرد‌های این IP است!
۱۶۹٫۲۵۴٫۰٫۰: به جای اون ۰٫۰ شما Y.Z بگذارید. به این معنا که هر دو عدد تا ۲۵۵ قابل مقدار دهی هستند. این IP یک کاربرد خاص دارد که گفتنش نیاز به توضیح فراوان دارد. البته در چند پست بعد، به احتمال زیاد در این مورد هم صحبت خواهیم کرد. اما فعلن همین قدر بس که این رنج هم در اینترنت وجود ندارد و برای اختصاص IP در حالت APIPA رزرو شده است.

تا اینجا با IP آشنا شدیم حالا جهت تخصیص IP باید طرح کلی از شبکه که میخواهیم داشته باشیم، برای مثال شبکه فقط محلیست و یا نیاز به اینترنت هم دارید ، آیا سرور نیاز دارم یا خیر، در شبکه سرور و یا روتر موجود است؟

بعد از ایجاد طرح کلی جهت کار باید تنظیمات را ایجاد کنیم:

برای مثال ما می‌خواهیم یک شبکه متشکل از یک سیستم با ویندوز XP ،یک سیستم با ویندوز ۷ ،یک لب تاپ با ویندوز ۸ ، یک مودم ADSL با ۴ پورت شبکه و مجهز به وایرلس را با هم شبکه کنیم تا علاوه بر ایجاد یک شبکه داخلی جهت انتقال فایل ، اشتراک و... بتوانیم اینترنت ADSL را هم بین سیستم‌ها تقسیم و اشتراک بگذاریم.

آموزش بدست آوردن IP کامپیوتر

توضیح تصویری و ساده شبکه کردن چند کامپیوتر با اضافه کردن IP دستی برای بازی کردن یا انتقال فایل و...

بخاطر اصرار زیاد دوستان، این مطلب رو هم تصویری براتون آموزش دادم:))

سؤال هاتون رو توی بخش نظرات بنویسید تا پاسخ بدم

1.  اول کلیدهای ترکیبی Win + R (دکمه روی کیبورد که علامت ویندوز روش هست) رو از روی صفحه‌کلید فشار بدین تا پنجره Run نمایش داده شه.

2ـ عبارت ncpa.cpl رو تو کادر مربوط وارد کرده و کلید اینتر رو فشار بدین تا پنجره مدیریت اتصالات شبکه باز شه.

3. چندین گزینه ممکنه وجود داشته باشه توی این قسمت، اما شما بگردید دنبال اسم مارک مدلتون که زیر آیکون نوشته شده. برای مثال توی عکس زیر، مدل کارت شبکه من: intel(R) 82578DC ، روش راست کلیک میکنید، گزینه آخر ینی Properties رو میزنید:

4. تو پنجره ای که براتون میاد، اگه تو قسمت قرمز شده قرقره ای بود، به پایین بکشید، تا قسمت Internet Protocol Version 4 رو پیدا کنید. روش کلیک کنید و Properties رو بزنید:

5. تو این قسمت نوبت آیپی دادن میرسه.

اول بگم، که بصورت پیشفرض توی این قسمت obtain an ip address automatically فعاله. که باعث میشه بصورت خودکار وقتی دوتا سیستم به هم متصل میشن، یه آیپی بینشون ایجاد بشه. اگه این گزینه رو غیرفعال بکنید، حواستون باشه تا وقتی دوباره فعالش کنید، با کابل شبکه یا وای فای، نمیتونید اینترنت برید(مگه اینکه آیپی با آیپی مودم اینترنت یکی تعیین کنید که یکم کار آزار دهنده ایه).

پس بعد از استفاده تون از شبکه، اون رو دوباره روی خودکار بذارید.

حالا گزینه ی Use the following IP address رو فعال کنید.

* توی کادر IP address به دلخواه بین سه نقطه یه عددی رو تا حداکثر 255 وارد کنید.

توجه داشته باشید، همه دستگاه هایی که میخواید شبکه کنید، باید سه عدد سمت چپ شون مشترک باشه، و عدد سمت راست شون متفاوت.

برای مثال آیپی دوتا سیستم مختلف به این شکل: 192.168.2.2  و 192.168.2.53

* حالا از روی کیبورد دکمه ی Tab رو بزنید تا کادر Subent mask به طور خودکار پر بشه

* کادر سوم یعنی Default gateway برای وقتیه که بخواید بگید فلان سیستم که آیپی ش اینه، بعنوان سرور شناسایی بشه. که باید برای همه سیستم ها یکسان بزنید اینم.

میتونید این کادر و کادر های پایین این رو خالی بذارید.

بعد از انجام کارها، Ok رو از آخر صفحه بزنید.

6. سیستم شما حالا دارای آیپی هست.

پنجره ی زیر رو هم Close کنید

این هم پست شبکه کردن ویندوز با وایرلس:

آموزش شبکه کردن ویندوز 8 و 8.1 و 10 با وایرلس

سوالی هم بود تو بخش نظرات تا یک ساعت و حداکثر 2 روز جوابگو هستم :))

آموزش نصب مودم ADSL

• آیا مطالب مشابه در سایت وجود دارد؟ اطلاعات به روز نشده است.

آموزش نصب مودم ADSL بی سیم و راه اندازی WiFi

 

 

 

 

خیلی از افرادی که در خانه از اینترنت پر سرعت استفاده می کنند مایل هستند که این اینترنت برای همه دستگاه های جانبی قابل استفاده باشد. در این مطلب آموزشی قصد داریم تا نحوه تنظیم کردن مودم های ADSL و همچنین نحوه تنظیم WiFi را آموزش دهیم.

 

اگر هنوز مودم ADSL تهیه نکرده‌اید بهتر است مودمی را انتخاب کنید که علاوه بر ارائه اینترنت از طریق LAN یا پورت USB امکان ارائه اینترنت از طریق WiFi را نیز داشته باشد. این روزها بیشتر مودم‌های ارائه شده در بازار این قابلیت را دارند. اگر شما از مودم‌های ADSL قدیمی‌تر که امکان استفاده WiFi از آنها وجود ندارد استفاده می‌کنید، بهترین راه استفاده از یک کارت وایرلس روی رایانه‌تان است.

 

یعنی این‌که از طریق کارت شبکه اینترنت ADSL را گرفته، سپس از طریق کارت وایرلس آن را به موبایل یا لپ‌تاپ‌تان Share کنید. اگر هم به جای رایانه از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید، به نصب کارت وایرلس نیاز ندارید، زیرا لپ‌تاپ‌ها هم کارت شبکه دارند و هم وایرلس.

 

 

تنظیمات مودم ADSL

برای ورود به صفحه تنظیمات مودم ADSL ابتدا در نوار نشانی مرورگرتان 192.168.1.1 را وارد کنید. بعد از این‌که به این نشانی رفتید کادری باز می‌شود که از شما نام کاربری و رمز عبور می‌خواهد.

 

این نام کاربری و رمز عبور مربوط به صفحه تنظیمات مودم ADSL شماست تا هر کسی به تنظیمات مودم شما دسترسی نداشته باشد. نام کاربری و رمز عبور بسیاری از مودم‌های ADSL همان کلمه admin است. اگر نشانی مودم و رمز و شناسه‌اش چنانچه گفته شد نبود، به راهنمای داخل جعبه مودم مراجعه کنید.

 

 

تنظیمات مودم ADSL با استفاده از Setup Wizard

واژه Wizard در لغت به معنای جادوگر است، اما در دنیای نرم‌‌ افزار به برنامه‌ های کمکی کوچکی گفته می‌شود که برای تنظیمات یک نرم‌‌افزار، ابتدا یکسری اطلاعات را از کاربر گرفته سپس تمام کارها را طبق سفارش کاربر انجام می‌دهد. در بخش تنظیمات هریک از مودم‌های ADSL که دقت کنید می‌توانید یک گزینه با عنوان Setup Wizard یا Quick Setup را پیدا کنید. روی این گزینه کلیک کنید.

 

در هر مرحله یک فرم کوچک وجود دارد که در اینجا به آنها خواهیم پرداخت:

 

 

مرحله 1 ـ تنظیمات مربوط به VPI و VCI

VPI همراه VCI برای شناسایی مقصد بعدی یک سلول در زمان عبور به‌وسیله یکسری سوئیچ‌های ATM به کار می‌ رود و مسیرش را به سمت مقصد طی می‌کند. VPI نیز برای کاهش جدول سوئیچینگ برای بعضی حلقه‌های مجازی که مسیر مشترک دارند، مفید است. به بیان ساده‌تر این دو عدد به سادگی به تجهیزات DSL در دو طرف ارتباط می‌گوید، ارتباط برقرار می‌شود. برای این‌ که موقع وارد‌کردن VPI و VCI اشتباه نکنید، توجه داشته باشید عدد مربوط به VPI کوچک‌ تر از VCI است. توجه داشته باشید اگر VPI یا VCI را اشتباه وارد کنید به هیچ‌ وجه نمی‌توانید اینترنت داشته باشید. در خیلی از موارد VPI و  VCI به ترتیب 0 و 35 است. عدد مربوط را نیز می‌توانید از پشتیبان ADSL یا مخابرات محل سکونت‌ تان بپرسید.

 

 

مرحله 2 ـ تنظیمات مودم ADSL – پروتکل ارتباطی

در این مرحله از شما پرسیده می‌شود پروتکل ارتباطی‌تان چیست. در این بخش گزینه PPPOE را انتخاب کنید.

 

 

مرحله 3 ـ نام کاربری و رمز عبور Username، Password

این قسمت مربوط به شناسه و پسوردی است که از شرکت ارائه‌کننده ADSL گرفته‌اید که باید در این قسمت وارد کنید.

 

 

مرحله 4ـ تنظیمات مربوط به شبکه WiFi یا شبکه بی‌سیم

این مرحله مختص مودم‌های وایرلس است و مودم‌های سیمی این تنظیمات را ندارند. حالا نوبت آن رسیده است که برای شبکه وایرلسی که مودم ADSLتان ارائه می‌کند اسمی تعریف کرده و برای این‌که هر کس نتواند به آن وصل شود، پسوردی نیز برای آن برگزینید.

 

در این مرحله شما باید یک SSID برای مودم‌تان تنظیم کنید SSID یا Service Set Identifier در واقع یک شناسه برای شبکه بی‌سیم شماست. به طور خلاصه SSID همان نام شبکه بی‌سیم است که هنگام جستجوی شبکه‌های وای فای با موبایل، تبلت یا لپ‌تاپ در دسترس قرار می‌گیرد. این اسم را هر چیزی که دوست دارید می‌توانید انتخاب کنید، فقط دقت داشته باشید اسمی انتخاب کنید که خیلی راحت برای شما قابل شناسایی باشد.

 

 

تنظیمات امنیتی شبکه وای فای را هم به ترتیب زیر وارد کنید:

Network Authentications یا روش اعتبار سنجی شبکه: برای این قسمت گزینه WPA-PSK را انتخاب کنید.

 

Encryption key PSK یا همان رمز وای فای: در این قسمت رمز دلخواه‌تان را وارد کنید. این رمز در واقع رمز شبکه WiFi شماست‌. این رمز باید حداقل هشت کاراکتر داشته و بهتر است ترکیبی از اعداد و حروف باشد‌. توجه داشته باشید اگر کسی این رمز را داشته باشد می‌تواند به صورت بیسیم اینترنت شما استفاده کند. (تا شعاع حدود 50 متری)

 

WPA Encryption یا روش کدکردن دیتا: این گزینه را هم روی AES تنظیم کنید.

 

 

تقریبا تنظیمات اولیه تمام شد، باز هم توجه داشته باشید در صورت بروز هر مشکلی پشتیبانی شرکت ارائه‌کننده ADSL ملزم به رفع آن است. کافی است با یک تماس تلفنی مشکل خود را مطرح کنید.

..........نظر یادتون نره دوستان .....

آموزش نصب ویندوز xp

سرآغاز تحول عظیم مایکروسافت یاد می کنند ، این ویندوز محبوب در ابتدای ارائه توسط افراد زیادی نصب شد و هم اکنون که دو ویندوز دیگر نیز بعد از آن ارائه شده است ، هنوز هم که هنوز است بسیاری از افراد از ویندوز اکس پی استفاده می کنند ، هر چند مایکروسافت دو ، سه ماه پیش اعلام کرد که دیگر از ویندوز اکس پی پک ۲ حمایت نی مکند و آپدیتی برای آن ارائه نمی دهد با رصد آمار پاتوق یو متوجه این امر شدیم که حدود ۸% از کاربران هنوز از پک ۲ اکس پی استفاده می کنند. در این پست برای شما آموزش تصویری و کامل نصب ویندوز اکس پی سرویس پک ۳ را به صورت تصویری آماده کرده ایم ، امیدواریم مورد استفاده قرار گیرد.

پیش نیاز های مهم آموزش :

شما باید بوت دادن به سی دی یا دی وی دی یا فلش را بلد باشید ، اگر نمی دانید این آموزش را بخوانید -> آموزش بوت دادن به CD , DVD یا فلش دیسک جهت نصب ویندوز

شما باید سی دی نصب ویندوز XP را داشته باشید اگر ندارید از لینک روبرو دانلود کنید -> دانلود ویندوز ایکس پی سرویس پک ۳

با داشتن پیش نیازهای ذکر شده به آموزش نصب ویندوز Xp می پردازیم :

۱- سی دی ویندوز را داخل سی دی رام بگذارید ، اگر طبق اموزش بالا بوت را به سی داده باشید با تصویر زیر مواجه می شوید ، کمی صبر کنید تا مانند عکس زیر نوشته های زیر صفحه مواجه شود سپس کلید ENTER کیبورد را فشار دهید.

۲- در مرحله دوم با عکس زیر مواجه می شوید که شما باید دکمه F8 کیبورد را فشار دهید.

۳ – دقت بفرمایید در این آموزش ما آموزش نصب روی هارد دیسک خام بدون پارتیشن را قرار داده ایم ، پس اگر شما هارد دیسک دارای پارتیشن دارید مراحل ۳ ، ۴ و ۵ را انجام ندهید فقط کافی است درایوی که می خواهید ویندزو را نتصب کنید انتخاب و کلید F کیبورد را فشار دهید و سپس از مرحله ۶ به بعد بقیه آموزش را دنبال کنید. پس در صورتی که هارد دیسک خام دارید و پارتینشی ندارد مانند عکس زیر را مشاهده می کنید که باید هارد دیسک خودتان را با کلیک چپ کردن انتخاب کنید و کلید C را فشار دهید.

۴ – حجمی از هارد دیسک را که می خواهید برای نصب ویندوز مشخص کنید را تعیین کنید ( در جایی که با فلش ) مشخص شده است ، سپس کلید ENTER را فشار دهید.

۵ – هم اکنون درایوری که می خواهید ویندوز روی ان نصب شود را انتخاب کنید که ما چون یک درایور داریم و پارتیشن ما یک درایو دارد درایو C را انتخاب می کنید ( شما هر پارتیشنی که دوست داشتید می توانید انتخاب کنید ) ، بعد از انتخاب کلیک Enter کیبورد را فشار دهید.

۶- حالا شما باید متد فرمت درایو را در صفحه بعدی اتخاب کنید که مانند عکس زیر و به پیشنهاد ما متد NTFS quick را انتخاب کرده و کلید Enter کیبورد را فشار دهید.

۷- حالا مانند عکس زیر پروسه فرمت درایو انتخاب شده شروع می شود ، نیاز به کاری نیست این مرحله خودکار انجام می شود.

۸ – بعد از مرحله بالا ، پروسه نصب ویندوز xp شروع می شود ، باز هم نیاز به کاری نیست ، بعد از انجام این مرحله سیستم شما یکبار ریستارت می شود.

۹ – بعد از ریستارت سیستم ، پروسه نصب کامل ویندوز اکس پی مجدد شروع می شود و شما با عکس زیر مواجه می شوید برای اطلاع از اینکه از نصب ویندوز چقدر باقیمانده است ، گراف سمت چپ پایین را نگاه کنید.

۱۰- اکنون در واوسط نصب با مرحله زیر مواجه  می شوید که می توانید تنظیمات زاتن و … را انجام دهید شما با کلیک روی Customize می توانید زبان فارسی را اضافه کنید ، البته ما از این مرحله عبور می کنیم چون بعدها بعد از نصب ویندوز نیز می توانید زبان فارسی را اضافه نمایید ، با مشاهده عکس زیر روی Next کلیک کنید.

۱۱ – هم اکنون قسمتی برای وارد کردن سریال ویندوز اکس پی نمایان می شود البته در برخی ویندوزهای ارائده شده در کشورد این مرحله خودکار انجام می شود و احتیاجی به انجام این کار نیست در غیر اینصورت باید سریال ویندوز را که اکثر همراه تمامی سی دی های خرید شده داخل ایران یا فایل های دانلود شده می باشدرا در قسمت Product key وارد کرده و روی Next کلیک کنید.

۱۲ – بعد از این مرحله باید یک نام برای سیستم خود انتخاب کنید در قسمت Computer Name ,و همچنین می توانید یک پسورد برای ویندوز خود تعیین کنید و روی Next کلیک کنید.

۱۳ – با مشاهده عکس زیر شما باید منطقه زمانی خودتان ( Tehran ) را انتخاب کنید و روی Next کلیک کنید.

۱۴ – با گذر از مرحله بالا بعد از مدتی تنظیمات شبکه برای شما نمایان می شود که باید گزینه اول را مانند عکس زیر انتخاب کنید و روی Next کلیک کنید.

۱۵ – اکنون باید صبر کنید تا مراحل نصب به پایان برسد ، عکس زیر در مرحله ای گرفته شده که ۱ دقیقه از نصب مانده است.

۱۶ خوب تبریک عرض می کنیم ، مبارکه ویندوز شما با موفقیت نصب شد بعد از ریستارت ویندزو شما با موفقیت رونمایی می شود ، فقط بوت را دوباره به هارد دیسک دهید.

منبع ..Amozesh